Κάναμε βόλτα στην νυχτερινή Σαντορίνη ώσπου κάποια στιγμή αποφασίσαμε να καθισουμε σε ένα μπαράκι.

Η Μαρία με ρώτησε '' Αλίκη,  λεω να μην πιούμε πολύ για να συνεχίσουμε την βόλτα μας μετά ''

Και εγώ συμφωνησα γιατί δεν θα ήταν ωραίο να αρχίσω να γίνομαι τύφλα από την πρώτη μέρα.

Σε λίγο ο μπάρμαν μας έφερε δύο ουίσκι που δεν τα είχαμε παραγγείλει.

Ο μπάρμαν μας είπε ''  Είναι κερασμενα από τα παιδιά εκεί περα''

Μόλις ολοκλήρωσε την φράση του ο μπάρμαν άρχισαν να κατευθύνονται προς τα εμάς.

'' Νίκος-Αλεξανδρος'' είπαν με μια φωνή.

'' Μαρία -  Αλίκη ''  τους είπαμε και εμείς με την σειρά μας.

Μετά από μισή ώρα είχαμε αρχίσει να περπατάμε στην όμορφη Σαντορίνη μαζί με τον Νίκο και τον Αλέξανδρο.
Ειχαμε μάθει ότι ήταν ντόπιοι αλλά έμεναν μόνιμα στην Κρήτη και είχαν έρθει για διακοπές όπως και εμείς.
Κατά τις μια ώρα τα μεσάνυχτα αποφασίσαμε να χωρίστουμε ενώ είχαμε ανταλλαξει τηλέφωνα για να συναντηθούμε αύριο το πρωί να πάμε για μπάνιο στην θάλασσα.

Ελπίζω να σας άρεσε μην ξεχάσετε να ψηφίσετε και να αφήσετε ένα σχόλιο.