... Αν και γνωριζόμαστε μόνο ένα μήνα κοίτα'' και μου βγάζει ενα πανέμορφο δαχτυλίδι που είναι για αραβωνα.

'' Δεν είναι πολύ γρήγορα; ''  ρώτησα.

''Καθόλου δεν θυμάσαι τι σου είχα πει; '' Μου λέει.

''Θυμάμαι και αυτό άλλαξε τα πάντα. '' λέω. Συνεχίσαμε να μιλάμε αλλά δεν προσεχαμε το φαγητό γιαυτό κάηκε.

Βγήκαμε έξω στο σαλόνι με καταλόγους από ντελιβεραδικα τους δίνουμε στα αγόρια και λέμε και οι δύο μαζί ''  Αυτό έχουμε για φαΐ για σήμερα. Το καψαμε το άλλο από την πολλή κουβέντα ''

''Καλά δεν πειράζει '' λένε. Τουλάχιστον έχουν κατανόηση.

Το βράδυ βγήκαμε βόλτα στην νυχτερινή Αθήνα περάσαμε υπέροχα. Πλήρωσαν τα αγόρια όπως γίνεται συνήθως άμα οι άλλοι είναι κύριοι.

Μετά γυρίσαμε σπίτι και επειδή δεν είχαμε ύπνο φτιάξαμε ποπκορν και είδαμε μια ταινία δράσης όλοι μαζί. Εγώ την είχα ξαναδεί γιαυτό πήγα πιο νωρίς από τους άλλους για ύπνο.

Ήταν για κάποιον που παρεβαινε τον νόμο συνέχεια με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Οι μέρες και οι μήνες πέρασαν γρήγορα. Ο Νίκος και η Μαρία είχαν παντρευτεί και η Μαρία περίμενε παιδί. Αυτό θα πει αγάπη. Από την πρώτη φορά που είδε ο ένας τον άλλον.

Τέλος πάντων. Μια μέρα του Απριλίου ο Αλέξανδρος μου είπε να πάμε έξω να φάμε. Όταν βγήκαμε και ερχόταν το γλυκό μου λέει ο Αλέξανδρος '' Σου έχω μια έκπληξη '' μου είπε.

''Τι έκπληξη; ''  ρωτάω με απορία.

''Περίμενε θα σου πω μόλις έρθει το γλυκό''Μου είπε και με κραταγε ακόμη περισσότερο στην αγωνία.