*Ολα τα κεφαλαια εχουν ιβριστικους χαρακτηρες*

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ήμουν σιγουρη πως τελικα οντως δεν θα μετανιωνα οταν ξαφνικα διεκοψε το φιλι μας και εκανε πισω. Τον κοιταξα εντονα ενω προσπαθουσα να βρω την ανασα μου,

Εμ γιατι σταματησαμε; ρωτησα νοητα τον εαυτο μου.

Εκεινος με κοιτουσε ακομα εντονα ωστοσο γυρισε την πλατη του και εβαλε το ενα του χερι στα μαλλια του ενω το αλλο -υποθέτω- το εβαλε στο μέτωπο του.

《Γαμωτο..》ειπε σιγανα και εφυγε γρηγορα απο την τουαλετα ενω εγω εμεινα να τον κοιταω.

Συγνωμη μολις εφυγε; Καταλαβα καλα; Μηπως Το μετανιωσε; Γιατι να το κανει αυτο; Εκανα κατι κακο; Μηπως δεν φιλαω καλα; Γιατι εφυγε αφήνοντας με μονη μου -πάλι - με ενα σωρό ερωτήματα να με τρωνε, γιατι ολοι φευγουν στο τελος και δεν μενει κανενας; Μα τι σκατα εχω κανει τελος παντων;

Γυρισα και κοιταξα το ειδωλο μου στον καθρέφτη. Το ειδωλο μου με κοιταξε ερωτηματικα και εγω παρατηρισα τα χιλια ειχαν πριστει απο την επιθεση των φιλιων που δεχτικα πριν. Γιατι παντα μενω μονη μου;

Το διαβολακι και το αγγελακι αγγαλιασαν τα μαγουλα μου ενω προσπαθουσαν να με παρηγορήσουν.

|...|

《Δεν με ενδιαφέρει που δεν την βρηκες.. 》 ειπα εκνευρισμενη στην Μαρια -την Ρια αν θυμαστε καλα..- που εψαχνε τις αλλες δυο φραγκοκοτες.

《Δεν μπορεί ρε συ Ειρηνη. Καπου εδω θα ειναι..》 ειπε και κοιταξε μεσα στο μαγαζι.

《Εισαι σίγουρη πως ηταν διπλα σου;》 την ρωτησα ενω αρχισα να τριβω το κεφαλι μου.

Ξαφνικα με ειχε πιασει πονοκέφαλος και τα νευρα που ειχα δεν με βοηθουσαν πολυ.

《Ναι... την μια ειμασταν μονες μας και την αλλη εξαφανίστηκε.》 Ειπε και εβαλε το χερι της στα ματια της κλεινοντας τα.

Εκανε ενα μμμμμμ και εγω την κοιταξα εντονα.

《Εμ... τι κάνεις;》 την ρωτησα περίεργη

《Σκευτομαι》ειπε και αρχισε να μουγκριζει.

Ημουν ετοιμη να κανω facepalm οταν ξαφνικα μια λαμπα εμφανιστικε απο πανω της! Ενταξει οχι ακριβως αλλα η έκφραση του προσώπου της μου εδωσε αυτην την εντύπωση.

《Θυμήθηκα.》 ειπε και την κοιταξα εντονα -παλι.

《Μου ειπε πως θα πηγενε στις τουαλετες με καποιον...》ειπε και μετα ξανα μελανχολισε.

《Αλλα δεν θυμάμαι με ποιον.》 Συνέχισε και εγω την κοιταξα εκνευρισμενη.

《Μπορεις να ερθεις μαζι μου; 》 με ρωτησε και εκεινη την στιγμη μου θυμισε κουτάβι.

Αναστεναξα και εγνεψα. Ξανα μπηκαμε στο μαγαζι-του πονου- και χωθηκαμε μεσα στα ατομα που χορευαν σαν ξεβιδωμενα. Αφου περασαμε τον οχλο φτασαμε στις τουαλέτες και πειρα μια βαθια ανασα.

Μολις μπηκαμε αντικρισα κατι που δεν πιστευαν τα ματια μου. Μπροστα μου βρισκόταν ο Λου μαζι με την Ελενη. Ενταξει αυτο ηταν προσβλητικό για εμενα. Ο κυριος πρωτα φιλησε εμενα και μετα αυτη την κουδουνιστρα ;
Ο γελοιος... Ο μαλακας. Ολα ηταν μαλακιες. Το ηξερα. Παντα αυτο συμβενει. Οχι ομως δεν θα κλαψω. Χαμογελασα ειρωνικά και εβιξα εποιτηδες. Οι δυο τους μας κοιταξαν και ο Λου ειχε μια πολυ περιεργη εκφραση στο προσωπο του.

《Οριστε να τη η φιλενάδα σου. Εγω την κανω απο εδω. 》 ειπα και τον κοιταξα εντονα.

Ειρηνη! ακουσα μια φωνη αλλα δεν εδωσα σημασία.

Βγηκα αρων αρων απο το μαγαζι αποφευγωντας τους παντες. Με γρηγορα βηματα ξεκίνησα να περπαταω προς το σπιτι... Η σκηνη του φιλιου τους και του δικου μας παιζοταν εναλλάξ.Το γουρούνι.Ο ηλιθιος. Αλλα οχι εγω ημουν ηλιθια που ανταποκριθηκα. Δεν επρεπε να παρασυρθω. Αναστεναξα και αγκαλιασα τον εαυτο μου. Δεν πρόκειται να ξανα εμπιστευτω κανεναν. Ειμαι καλα και μονη μου.

Συνεχεισα να περπαταω για ωρα ενω η σκηνή του φιλου μας και του φιλιου τους συνεχεια παιζόταν ακομα ξανα και ξανα. Τα ματια μου βούρκωσαν αλλα τα αναγκασα να στεγνωσουν. Δεν υπήρχε περίπτωση να κλαψω για αυτον.

Ημουν κοντα στο σπιτι οταν το τηλέφωνο μου χτύπησε. Κοιταξα ποιος ηταν και αναστεναξα.

《Ναι;》 ρωτησα.

《 Που εισαι;》 με ρωτησε ο Χαρικος.

《Σπιτι》 ειπα ενω ανοιξα την πορτα.

《Ποιος σε πηγε σπιτι;》με ρωτησε ανυσηχος.

《Εμ εε πειρα ταξι.》 Ειπα ενω δαγλωσα τα χιλια μου.

《Ειρηνη; μην μου λες ψεματα.》 Ειπε νευριασμενος.

《Εισαι σπιτι; 》 με ρωτησε αμεσως μετα ανχομενος.

《Ναι.》 Του απαντησα ειλικρινά.

《Με τι πηγες;》 με ρωτησε αυστηρά.

《Με τα ποδια...》 ειπα και αναστεναξε.

《Μονη σου;》 με ρωτησε ανχομενος.

《Ναι.》ειπα και χασμουριθικα.

《Μα ειναι τα γενέθλια σου γιατι εφυγες;》 με ρωτησε ενω καταλαβα πως ηταν μπερδεμενος.

《 βαρέθηκα 》 ειπα ξερα και εκεινος αναστεναξε.

《Ξερω οτι δεν μου λες την αληθεια. Αλλα αυτα θα τα συζητήσουμε μονοι μας αυριο. Κανονισε.》 μου ειπε και εγω εγνεψα - ασκοπα μιας και δεν με εβλεπε- ενω ειπα ενταξει.

《Χαρη;》τον πρόλαβα πριν κλείσει.

《Ναι》 απαντησε σοβαρος.

《Θα πεις τον Γιαννη οτι με πηγες εσυ σπιτι;》 Τον ρωτησα.

《Ναι θα σε καλύψω.》ειπε και εγω χαμογελασα.

《Ευχαριστώ πολυυυυ.》 Του ειπα και μου το έκλεισε.

Αναστεναξα και πηγα στο μπανιο ξεβαφτηκα εβαλα τις πιτζαμες μου και κουκουλοθηκα στο κρεβατι.
Επιασα τον εαυτο μου να κλαιει και εβαλα το μαξιλαρι πανω στο κεφαλι μου. Το μονο που ηξερα ηταν πως σήμερα ηταν τα γενέθλια μου, και απλα ηταν μια καταστροφη.

Λ Ο Υ Σ Ι Φ Ε Ρ

Πω Πω.. Τι ωρα ειναι; ποια ημερα; ποιο ετος; Ανοιξα τα ματια μου και τεντωθηκα ακομα χασμουριοντας.
ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΕΙΜΑΙ?
Η πορτα ανοιξε ξαφνικα και κοιταξα το ατομο που μπηκε μεσα. Τον κοιταξα περιεργος.

《Βανια?》 τον ρωτησα

《Καλημερα λεει ο Κοσμος Λουσιφερ.》ειπε γελοντας

Ενα μουγκριτο μου ξεφυγε ενω σηκωθηκα και κοιταξα περιεργος το μερος τρυγηρω. Ο Βανιας απο την αλλη πηγε και εκατσε στην ποληθρονα που μολις τωρα προσεξα πως υπηρχε στο δωματιο. Αν ειναι δυνατον. Για ποιον λογο ειμαι εδω?

《Να φανταστω αναρωτιεσε γιατι εισαι εδω... ετσι?》ρωτησε κοιτοντας με ακομα εντονα

Τον κοιταξα εκπληκτος. Τι στον Πο*τσο ? διαβαζει και τα μυαλλα?

《Οχι δεν διαβαζω μυαλλα απλα ημουν σιγουρος οτι αυτο σκευτοσουν...》Ειπε ενω γελασε στο τελος.

Εγνεψα θετικα ενω κοιταξα το μερος περιεργος.

《Που ειμαστε?》 ρωτησα χασμουριοντας παλι.

《Ειμαστε στο μερος μου.》 απαντησε και με περιεργαστικε.

《Γιατι με κοιτας ετσι μικρε?》 τον ρωτησα ενω αρχισα να κουμπωνω το πουκάμισο μου

《Τι δουλεια εχεις με την αδελφη μου?》με ρωτησε ενω πλεον με κοιτουσε εντονα

《Καμια...》 του ειπα και Χασμουριθηκα για χιλιοστη φορα απο την ωρα που ξυπνισα.

Το βλεμα του σκουρινε και με κοιταξε εντονα.

《Δεν ειναι λυκανθρωπος Λουσιφερ... ουτε...》πηγε να πει μα τον διεκοψα.

《Ναι το καταλαβα εχθες..》 ειπα και εφερα στο νου μου το φιλι μας.

Θεε μου Ηταν απιστευτο. Θεε μου εε? γελαω με την επικληση.

Γαμωτο νιωθω το παντελονι μου να με στενευει και μονο που την σκευτικα μεσα σε εκεινο το φορεμα. Ο Μαλακα μου εχθες ηταν σεξομπομπα και ο... Ελα Αγορι μου καλο θα ηταν να αλλαξεις εικονα γιατι σε βλεπω να πηγενεις στην τουαλετα. Ανοητες ορμονες! Γρυλισα λιγο.

《Πες μου οτι δεν της εκανες τιποτα?》 με ρωτησε ο Βανιας.

Ειχε θυμωσει ε... χα Σκασιλα μου. Και να της εκανα δεν θα μπορουσες να κανεις κατι μετα.

《Ηρεμα μικρε. Δεν την εκανα τιποτα.》Οχι οτι δεν θα ηθελα βεβαια.

Αλλα δεν μπορεσα να καταλαβω αν οντως ηταν εκεινη. Η μυρωδια της μπορει να μου θωλωνει το μυαλο αλλα αν εστω ηταν λυκανθρωπος θα μπορουσα να το καταλαβω. Γαμωτο και χαρηκα.

《Τι θα κανεις τωρα?》ρωτησε κοιτοντας με ακομα εντονα.

《 Θα ψαξω να βρω το ταίρι μου. Ειναι σε αυτην την πολη. Που θα παει θα την βρω. Και οταν το κανω... Δεν θα με ξανα χωρησει κανεις απο αυτην.》

Εγνεψε θετικα και ακουμπησα το κεφαλι μου στο χερι μου.

《 Εισαι σε καποια αγελη?》με ρωτησε θελωντας να αλλαξει θεμα.

《 Οχι και δεν εχω καμια ορεξη να φτιαξω δικια μου. Οποτε ριξε αυτο που θελεις να μου ζητησεις μικρε..》 Του ειπα ενω χαμογελασα ειρωνικα.

Αναστεναξε βαθια και σηκωθηκε απο την πολυθρονα.

《Χριαζομαι την βοηθεια σου Λουσιφερ.》ειπε και κοιταξε εξω απο το παραθυρο.

《Τι εγινε?》τον ρωτισα αποριμενος

《 Αυτο ειναι που με ανησυχεί Λουσιφερ. Δεν ξερω τι εγινε.》 ειπε και με κοιταξε εντονα

《Τι Εννοεις μικρε?》 τον ρωτησα αρχίζοντας να ανυσηχω και εγω.

《Εχει Σχεδον 3 μηνες που η υπερφυσική δραστιριοτητα εχει μεγαλώσει υπερβολικα πολυ στην πολη, δεν γνωριζω τι ή ποιος τα δημιουργεί. Αλλα δεν ειναι καθολου καλο αυτο που γινεται. Η ομαδα μου εχει εξωλοθρευση πανω απο 30 ατομα μεσα σε αυτους του δυο μηνες. Ανυσηχω πολυ.》 ειπε και κοιταξε το πατωμα .

Σηκωθηκα απο την θεση μου και αρχισα να περπαταω περα δωθε. Κοιταξα εξω απο το παραθυρο και γυρισα να τον κοιταξω.

《Χμμ αυτο ισως οφειλετε σε καποια ανωμαλια ή και σε καποια νεα αφιξη υπερφυσικού στοιχείου》 αρχισα να μονολογω

《Εισαι σιγουρος για αυτο;》τον ρωτησα και επεξεργαστικα το βλέμμα του.

《Ναι》ειπε τελικα και με κοιταξε.

《Θελω να συνεργαστούμε Λουσιφερ.》Συνέχισε και με κοιταξε.

Εμεινα για λιγο σιωπηλος. Ισως να πρεπει να τον βοηθησω.

《Ενταξει. Θα το κανω Υπο εναν ορο.》 Τον ειπα και κοιταξα τα χερια μου.

《δεν θα ασκήσεις καθολου ελενχο επανω μου.》 Συνέχισα θέτοντας τον ορο μου.

Με επεξεργαστικε για λιγο και επιτα ειπε.

《Σύμφωνοι.》 Ειπε και πιασαμε χερια.

Χαμογελασαμε ο ενας στον αλλο.

《Σαν τον παλιό καλο καιρο》 του ειπα γελοντας.

Εγνεψε θετικα και με κοιταξε χαμογελοντας.

《Σαν τον παλιο καλο καιρο.》 Συμφωνισε στα λογια μου και του χαμογελασα.

Οπα να το και το καινούργιο παρτ. Ελπιζω να σας αρεσε😀
Εβαλα και ποβ του Λου. Ελπιζω να υπάρχει λιγο σασπενς κ ετσι 😁 τεσπα τα λεμε παιδια μπαιιι.

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ