*ολα τα κεφαλαια εχουν ιβριστικους χαρακτηρες*

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ηταν ακομα μια σπαστικη ωρα στο αγαπημενο μου σχολειο. Οχι;
Ειχαμε θρησκευτικά, και ο καθυστερημενος καθηγητής μας, μας εκανε διαλεξη, σχετικα με τον Σατανα και οτι εχει σχεση με αυτον.

《Ποιος ξερει ποια ειναι τα 7 θανασημα αμαρτήματα;》ρωτησε και κοιταξε με ενδιαφέρων τους μαθητες.

Ολοι τους ηταν απασχολημενοι με κατι. Ο ενας προσπαθουσε να φτιαξει τα μαλλια του. Ο αλλος κοιτουσε το εσωρουχο της μπροστινης του *Ανωμαλο γιδι*. Η αλλη βαφοταν λες και εχει κλείσει πρωτο τραπεζι πιστα στα μπουζουκια. Και η ποιο φυσιολογική κοιμοταν. Αναστεναξα.

Θα το μετανιωσω αυτο. Σηκωσα το χερι μου.

《Πειτε μας δεσποινίς Ειρηνη》 ειπε εκπληκτος μιας και σχεδον ποτέ δεν συμμετεχω στα μαθήματα.

《Ειναι η οργη, η ζηλεια,η λαγνεια,η οκνυρια, ο αλαζονια ,η απλιστια και η..》ειπα ομως με διεκοψε προτου ολοκλωρωσω.

《Η λεμαργεια.》ειπε καπως και τον κοιταξα περιεργη.

《Μπραβο, δεν σας το ειχα.》ειπε και με κοιταξε.

Εγω συνεχεισα να ζωγραφιζω ενω πλεον το μαθημα του ειχε γινει λιγακι ενδιαφερον.

《...Η εννοια του Σατανα κατα την παλαια διαθηκη μοιαζει να  ακολουθει μια εξελικτική..》ειπε εξελικτική; μα ελεος.

Ολοι μας πλεον ειχαμε ενδιαφερθει για το θεμα. Αλλα σοβαρα ειπε εξελικτική; εδω με το ζορι μπορουν να καταλαβουν τι παει να πει εξελιξη μιας και εχουν μεινει ακόμα στους νεατερνταλ.

《..Η λεξη Satan δηλώνει τον αγγελο που ο Γιαχβε ο ιδιος ειχε εμπειστευτει μια αποστολη... 》ειπε μα το κουδουνι τον διακοψε.

Εκεινος απλα μας εκανε νοημα να φυγουμε και εμεις μασαμε τα υπόλοιπα πραγματα μας.

Πριν βγω απο την αιθουσα με την ακρη του ματιου μου τον προσεξα να τρωει πολυ γρηγορα και ακομψα το μεσημεριανό του.
Αυτο και αν ειναι περιεργο. Χωρις να δωσω περισσότερη σημασία εφυγα για να παω στην τραπεζαρια.
Ως συνηθως η φασαρια απο τις δυνατες φωνες τους εκανε το κεφαλι μου να πονεσει. Διαολεμενα σακιδια με τρελαμενες ορμονες.

Πειρα ενοχλημενη το μεσιμεριανο γευμα μου και εκανα μεταβολη για να φυγω απο αυτο το μερος. Παρα ειναι χαρουμενο για εμενα.
Εφυγα απο εκει γρηγορα- γρηγορα ωστε να μην πεσω πανω στις αλλες. Και τωρα που ειπα αλλες... χιλια χρονια θα ζησουν.. οι λυσαρες.Η Ελένη,  η Τατιάνα και η Μαρία.
Και ξερετε εε; Δεν ειναι κατι σαχλες ταινιες που στα λυκεια περπατανε λες και ειναι στην πασαρελα;

Ναναι καλα ο Γιωργακης που την ωρα που μπενουν στην τραπεζαρια φυσαει ο ανεμιστήρας και κανουν εντυπωση.

 Απομακρύνθηκα απο εκεινο το μερος.

 Επιτα απο καποια ωρα βρηκα την ηρεμία μου. Ναι. Εχω ενα μερος μονο για εμενα. Το θερμοκηπιο των γεοπωνων.

 Εφαγα το σάντουιτς μου και ακουγα ηρεμη την μουσικη μου συνεχιζουντας να ζωγραφιζω το μισοτελειωμένο σχεδιο.

{...}

《Δεσπινης Ειρηνη, θα ηθελα να σας μιλήσω λιγακι.》 Ειπε η Καθηγήτρια λογοτεχνίας κ Ζωη.

Εγω εγνεψα και την ακολούθησα. Μπήκαμε στο γραφειο των καθηγητών και ολα τα βλέμματα πεσανε πανω μας.

《Σας καλεσα εδω, γιατι ειμαι πολυ περιεργη για καποιο θεμα. Ξερετε, πότε δεν σας μιλησαμε για ολη αυτην την κατασταση. Ξερετε.. αχ μπορώ να σου μιλαω στον ενικο;》ειπε διακοπτοντας τον λογο της.

Εγω εγνεψα και εκεινη χαμογελασε.

《Επιδι ειμαι σίγουρη πως αυτην την στιγμη νιωθεις πως χανεις καποια λεπτα απο την ζωη σου θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Στην ωρα της διδασκαλιας δεν συμμετέχεις, ουτε παρακολουθεις, ωστοσο στα τεστ και  στα διαγωνισματα γραφεις τους ποιο ψηλους βαθμους. Ολο αυτο μου ή μαλλον μας φαίνεται περίεργο και..》ειπε και εγω την διέκοψα.

《Κυρια. Πάντα παρακολουθώ τα μαθηματα, απλα δεν συμμετεχω. Για ποιον λογο να το κανω; για να εντυπωσιάσω τα αμυαλα οντα που απλα κάθονται και... να μην πω τι κανουν; ειμαι ενταξει ετσι .》 Ειπα και κοίταξα αλλου προσπαθωντας να κατευνασω την οργη που αρχισε να καιει τα εσωτερικα μου οργανα.

Κοιταξα τους καθηγητες που με κοιτουσαν καποιοι με συμπονια αλλοι με λυπηση και αλλοι ευχαριστιμενοι απο την απαντηση μου.Πειρα μια βαθια ανασα και επιασα το κεφαλι μου που αρχισε να Ποναει ξαφνικα.

《Εισαι καλα Ειρήνη μου;》 με ρωτησε η καθηγήτρια της Λογοτεχνίας.

Εγω απλα εγνεψα και τους κοιταξα.

《Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον που δειχνετε προς εμενα, με ποιανουν συχνα ημικρανιες τον τελευταίο καιρο.》ειπα και χαμογελασα.

Εκεινοι χαμογελασαν και αφου τους χερετισα, εφυγα για να παω στο μαθημα.
Μολις ανοιξα τις πορτες του γυμναστιριου ο ξυνος Γυμναστης ηρθε να μου τα πριξει... ουψ να μου τα ψαλει ηθελα να πω.

《 Που ειστε δεσποινίς μου;》ρωτησε ο γυμναστης εκνευρισμενος.

Εγω τον κοιταξα αδιαφορα και πηγα να κατσω στον παγκο εφόσον οι αλλοι τρεχαν.

 Ημουν ετοιμη να του απαντησω αλλα νευριασμενος που τον αγνοησα αρχισε να μου φωναζει.

《Ακουσε να σου πω ανεδεστατο πλασμα εμενα θα με ακους οταν σου μιλαω》ειπε και μου επιασε δυνατα το χερι ωστε να με σηκωσει.

Βεβαια το μονο που καταφερε ηταν απλα να σηκώσει, το χερι μου. Τον κοιταξα θυμωμενη ανοίγοντας το στομα μου να απαντησω μα ολα τα παιδια ειχαν μαζευτει γυρω  μας και εγω δεν μιλησα αλλα κοιταξα θυμωμένη το χερι του.

《 Θα μπορουσατε να μου αφησετε το χερι παρακαλω;》τον ρωτησα ηρεμη προς εκπληξη ολων, ακομα και εμενα.

Εκεινος εκανε ακομα μια προσπάθεια να με σηκωσει, αποτυχημένη βέβαια.
Σηκώθηκα και τον κοιταξα με το ποιο τρομακτικό μου βλεμμα.

《 Θα μπορουσατε να αφησετε το χερι μου; Ημουν...》ειπα προσπαθοντας να ελενξω τον εαυτο μου απο ενα ξεσπασμα.

《Κ.Αλέξη η μικρη βρισκοταν πανω στο γραφείο των καθηγητών. Και πραγματικά, δεν ειναι πολυ ωραιο αυτο που κανετε.》 Ειπε η δευτερη γυμναστρια και εγω την ευχαρίστησα απο μέσα μου.

《Δεν μπορουσε απλα να μου το πει;.》 Φωναξε υστερικα τωρα και εγω αναστεναξα.

Μου αφισε το χερι και εγω γυρισα την πλατη μου ωστε να παω στο γήπεδο του στιβου.

 Δεν μίλησα αλλα ακουσα την γυμναστρια να λεει του λεει πως οταν αρχιζει να φωναζει δεν ξερει πως να συμπεριφέρεται και κατι τετοια.

Σταμάτησα να ακουω και προσηλοθηκα στο γηπεδο. Ισως λιγο τρέξιμο να με βοηθήσει να ηρεμισω.Ετρεχα χάνοντας καθε επαφη με το περιβάλλον.

 Ισως αν επρεπε να κανω καποια μαθηματα για να ελενχω τον θυμο μου; Παντα ετσι ειναι, θελουν να μου κανουν την ζωη δυσκολη. Ολοι τους.
Παντα αυτο καναν, μέχρι περσι. Ηταν απλα μεχρι να εκραγω.

Πεντε μαθητες πήγαν στο νοσοκομείο και εγω βρεθηκα στο γραφείο του διευθυντή με μια 3ημερη αποβολη. Επιτα με αφησαν ήσυχη.

Με φοβοντουσαν οι περισσοτεροι. Με το δικιο τους βεβαια. Ετσι διαλεξα να ειμαι μονη μου, οχι επιδι το ήθελα αλλα επιδι επρεπε.

 Πριν το τελος της ωρας σταμάτησα να τρεχω και πηγα να κανω ενα ντουζ. Χμ. Σιγα μην αφησω τα πραγματα μεσα. Πειρα τα ρουχα μου και τα εβαλα στην σακουλα. 
Οταν βγηκα ντυμένη πρόσεξα τα 3 κοριτσια να περιμενουν (τις 3ης χάριτες. Οχι.) Καποιον. Μολις με ειδαν κοιτάχτηκαν και αρχισαν να μουρμουριζουν κατι. Εγω τις αγνοησα και εφυγα απο αυτο το μερος.

{...}

《Ειμαι σπιτι》 ειπα καθως εκλεισα την πορτα.

Καμια απάντηση. Μονη για παντα. (Κεβιν νιωσε ταυτιση).Αφησα τα πραγματα μου και προχωρισα προς την κουζινα. Εφαγα το λιγο απο το χθεσινό φαγητό ενω εκανα καποιες ασκησεις στα μαθήματα.

Καθώς εκανα της άθλιες ασκήσεις μαθηματικών που μπορει να τις λυσει μέχρι και πενταχρονο, άκουσα έναν ήχο από το παράθυρο σαν να μου χτυπάει κάποιος το τζαμι. Σηκώθηκα για  να δω τι ηταν και δεν μπόρεσα να διακρίνω τίποτα μέσα στο μαύρο της νύχτας. Στην τελικη ηταν απλά το χαλασμενο παράθυρο που ποτε δεν ηρθαν να φτιαξουν.Δεν έδωσα και πολύ σημασία και άναψα το τσιγάρο μου χωρίς να με ενοχλεί η σκέψη ότι κάποιος μπορεί να είναι έξω από το σπίτι μου.
Μάλλον θα ήταν πολύ ωραία αυτη η ιδεα, μια διαφορά από όλη την ώρα που είμαι μόνη μου να είχα επισκέπτη και ας ήταν και κάνας πληρωμενος δολοφόνος , θα τον κερνουσα καφέ ή ουίσκι ότι ήθελε αυτή την ώρα. Όσο έφτανε στο τέλος το τσιγάρο μου οι σκέψεις μου άρχισαν να οργιαζουν και να με τρώνε από μέσα ,για διάφορα δικά μου θέματα.
Ξαπλωσα στο ντιβανι βλεποντας το ταβάνι. Κοντευε σχεδον 9 το βραδυ .
Την ησιχια του διαμερίσματος την χαλασε η πορτα.
Σηκώθηκα βαριεστημενη και την άνοιξα.

《Ηρθα για το παράθυρο..》ειπε ο κυριος που με κοιτουσε μασοντας μια τσιχλα λες και ηταν κατσικα.

Ανοιξα περισσότερο την πορτα και του εδειξα το παράθυρο.

《Σας περιμέναμε απο προχθές.》του ειπα πικροχολα.

《 Λυπαμε για την αναμονη. Ειχα καποια θεματα με την οικογένεια μου》 ειπε και ξεκινησε να φτιαχνει το παράθυρο.

Καλα το είχα καταλάβει εγώ. Γκομενοδουλεια.
Μολις τελείωσε  του εδωσα καποια χρηματα και εφυγε.Ετσι εμεινα μονη μου να κοιταζω παλι το ταβανι.

Μα που ειναι ο αδελφος μου;

Γειαα σαςς να και το δευτερο παρτ😁

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ