*ολα τα κεφαλαια εχουν ιβριστικους χαρακτηρες*

Γυρισα ξεθεωμενη και εκατσα να φαω επιτέλους . Μια ευχαριστη νοτα στην πονεμενη μου ζωη... Μια σταλα ευτιχιας μεσα απο αυτο το πιτογυρο. Αφου με φουσκωμενη πλεον την κοιλια μου απο το φαγητο πηγα να κανω τα μαθηματα μου. Επειτα απο δυο γεματες ωρες διαβασματος έπεσα για υπνο. Νομιζω δεν θελω να ξανα ξυπνησω μετα το σημερινο.

Τετάρτη 22 Νοεμβριου

<< ΟΧΙΙΙ ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ!!! ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΕΒΛΕΠΑ (Εναν κοσμο χωρις ξυπνητιρια.. οκ οκ σκαω) οτι ημουν στις Μπαχαμες με ενα ροζ σκουφακι με φρουτα(?!) πινωντας ενα κοκτειλ.>> Γκρινιαζα οση ωρα η Σταυρουλα με ξεσκεπαζε- τραβουσε σαν λυσασμενη το παπλωμα.

<< ΣΗΚΩ ΤΕΜΠΕΛΑ>> ειπε εκεινη και εγω ειχα πισμωσει.

<< Ποια δεν σηκωνετε?>> Ακουσα την φωνη του Λου  και νευριασα.

Μα καλα αυτη το έχει αλλάξει επιπεδο, εντάξει το ξέρω οτι θελει  να με ξυπνησει αλλα οχι και να μιμείται τον Λου.

<< Μην τον μιμεισαι Σταυρουλα>> ειπα εγω ενω τα ματια μου ηταν ακομα κλειστα.

<< Σηκω Υπναρου, πρεπει να παμε σχολειο>> ειπε εκεινος και εγω κλαψουρισα παλι.

<<Οχιιιιιιι>> Ειπα.

<<Και σταματα να κανεις τον Λου>> συνεχεισα επιθετικα.

<< Ενταξει>> Ειπε αυτος και την επομενη στιγμη βρεθηκα στον αερα.

Με επιασε στα χερια του και με πηγε στο μπανιο. Με εβαλε στην μπανιερα και ανοιξε την βρυση.

Το κρυο νερο εκοβε βολτες στο ζεστο μου σωμα και αρχισα να τσιριζω.

<< ΚΡΥΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ>> φωναξα και γατζοθηκα πανω του κανοντας τον μουσκεμα.

Αρχισε να γελαει ενω εγω κλαψουριζα οσο το κρυο νερό κυλουσε πάνω στο καημενο το κορμακι μου που σπαρταρουσε απο την ταυτόχρονη αισθηση του κρυου και του ζεστου.

<<  Γιατι μου το εκανες αυτο;>> Τον ρωτησα εξαγριωμενη.

<< Αυτο έγινε  επειδή  με ειπες Σταυρουλα και επειδη δεν ξυπνουσες>> Ειπε πονυρα ενω τα χερια του αγκαλιαζαν την μεση μου.

<< Εισαι κακος>> του ειπα και του μουτρωσα.

<< Ο δεν μπορεις να φανταστεις ποσο>> μου ειπε ενω τα χιλια του πλισιασαν τα δικα μου.

Εκει που ημασταν ετοιμη να φιληθουμε, απομακρυνθηκε ξαφνικα και με αφησε κατω.

<< ΕΕΥ>> του ειπα εγω και εκεινος με κοιταξε με σηκωμενο φρυδι.

<< Μην μου σηκωνεις εμενα το φρυδι.>> Του ειπα εγω βαζοντας τα χερια μου στην μεση μου.

<< Γιατι κουταβακι;>> ειπε αυτο και εγω εκανα πως θιχτικα.

<< Κουταβακι; Ενταξει Λου>> ειπα δραματικα και εκεινος γελασε.

<< Εμ τι νομιζες μωρο μου, αυτα τα παιχνιδια παιζοντε με δυο τροπους>> ειπε και πηγε να με στριμωξει αλλα με εναν ελιγμο ξεφυγα απο κοντα του και βγηκα απο το μπανιο.

Ετσι εισαι; καλα.

<<  Ελα εδώ.>> Τον ακουσα να φωνάζει και εγω γελασα.

<<  Οχι να φυγεις, θα παω μονη μου σχολείο. >> Του ειπα ανεκφραστη και ησιχια απλωθηκε στον χώρο.

Οταν γυρισα να δω αν βρίσκεται ακομα στο δωματιο η παρουσια του ειχε εξαφανιστεί.

[...]

Ουτε ενα κοιταγμα δεν μου ερειξε. Ειπα στο αγγελακι οσο τον κοιτουσα που χαζολογουσε με καποια κορίτσια.

Το αγγελακι με κοιταξε συμπονετικα και αναστεναξα.

<< ...Θα περασουμε τέλεια.>> Είπε ο Ντινος ενθουσιασμενος και τον κοιταξα νευρικα.

<<Που;>> τον ρώτησα.

<< Μα φυσικά στο χορό >> είπε εκείνος τραγουδιστά και εγώ αναστέναξα.

<< Μηπως γίνεται να μην έρθω>> ρώτησα.

<<Οχι>> απάντησε αυτός και με κοιταξαν ολοι εντονα.

Εγώ ξανά αναστενάξα και εκατσα στην γωνιτσα μου κανοντας την τελευταία τζουρα απο το τσιγαρο μου και κλαιγωντας την μοιρα μου. Γιατι πρεπει να τα τραβαω ολα εγώ;

[...]

Επειτα από 2 ωρες έκθεση είχαμε γυμναστική.

Με το τμήμα μου πηγαμε στο γυμναστήριο και σκορπιστικαμε στην αιθουσα.

Ημουν έκπληκτη που ο Λου δεν μου έδινε την παραμικρή σημασία, αλλα βασικά καλά έκανε. Ημουν ακόμα θυμωμένη μαζί του από το πρωί και φαίνεται οτι το έχει καταλάβει καλα.

<<Τμήμα, καλημέρα. Σήμερα λέω να παίξουμε βόλλεϋ, Ομως πρώτα λεω να κανουμε κατι αλλο. Την πρώτη ώρα θα ασχοληθουμε με τον καινούργιο στίβο περιπέτειας...>> Ειπε ο γυμναστης μαλλον ενθουσιασμενος.

Καινούργιος στιβος περιπέτειας; Τι είμαστε survivor;

Ο Λου γελασε και τα βλέμματα μας συναντήθηκαν. Σηκώσα το φρύδι μου και εκείνος σουφρωσε τα χείλια του στελνωντας μου φιλιά.

Γύρισα το βλέμμα μου αλλού κοκκινίζοντας και συνέχισα να ακουω τον γυμναστή.

<< Και έτσι θα αγωνίστητε ενάντια στο Γ΄4 >> είπε και γούρλωσα τα μάτια μου εκπληκτη.

Οι τρεις χάριτες είναι στο Γ΄4 . ΟΟΟ ΝΑΙΙΙΙ, θα παρω την εκδίκηση που παντα ηθελα απο αυτες τις σκροφες.

Με την εικονα του να ειναι σαν τις βρεγμενες γατες και να κλαψουριζουν για τα χαλασμενα τους ρουχα νυχια κλπ χαμογέλασα σατανικά. Βεβαια σε ολο αυτο δεν βοηθουσαν και τα μικρα μινιατουρια μου με αγγελικα φτερα και κερατακια που τσίριζαν ομόφωνα << Ψωφος>> πανηγυρικα.

Επανήλθα στον κόσμο όταν κατάλαβα πόσο ψυχακιας φενομουν και πως οι περισσότεροι συμμαθητες μου με κοιτούσανε φρικαρισμένοι.

Χαμογελασα με ολα μου τα δοντακια ενω προσπαθουσα να το παιξω χαλαρη και ανετη αλλα μαλλον ημουν ακομα ποιο περιεργη.

Παρατοντας καθε πιθανοτητα να φανω σαν ανθρωπος, απλα προχωρησα προς τον στιβο παρατηροντας τον.

Αχα.

καλη φαση.

Για αρχη ηταν τρεξιμο μεχρι ενα μεγαλο κτιριο που επρεπε να σκαρφαλωσεις, μετα απο εκει επρεπε να κανεις ισοροποια πανω σε εναν ξιλινο δοκαρι που πηγενε περα δωθε, να περασεις με ασφαλεια απεναντι οπου και επρεπε να περασεις τα σκαλια που αιωρουταν και εφοσον εφτανες στην ακρη επρεπε να παρεις την μπαλα και μετα να κατεβεις απο εναν ακομα πυργο οπου για να φτασεις στο τερμα επρεπε να περασεις τα εμποδια που σου δυσκολευουν τον δρομο.

Νομιζω το λατρεψα.

<< Ειρηνηηη>> Ακουσα μια φωνη και γυρισα εκπληκτη.

<< Γεια σου Θενια>> Ειπα χαρουμενη και την αγκαλιασα.

<< Χερομαι που εισαι εδω>> Ειπε κοιταζοντας τρομαγμενη τον χωρο.

<< Και εγω. Δεν ηξερα πως πας σε αυτο το σχολειο.>> Της ειπα μπερδεμενη.

<< Βασικα εκανα εδω μεταγραφη μαζι με τα αλλα παιδια>> ειπε εκνευρισμενη και την κοιταξα σοβαρα.

<< ΤΑ... >> Ειπα εγω και αυτη αναστεναξε.

<< ναι ναι..>> ειπε στεναχωρημενη.

<<Ειρηνη κοπελα μου, επιτελους θα σε δουμε να γυμναζεσαι>> Ειπε ο Ντινος και τον στραβοκοιταξα.

<<Ναι ναι>> ειπα εγω.

<< Θενια χρυσο μου, γνωρισες ειδι την κολλητη μου εε;>> Ρωτησε αυτος με πολυ ντα υφος.

Εκεινη εσμιξε τα φρυδια της και χαμογελασε γλυκα.

<< Βασικα γνωριζομαστε ειδη.>> Ειπε εκεινη και εγω εγνεψα.

<< Μωρη σαλουφα ποιον δεν γνωριζεις ποια>> ειπε αυτος σε μενα και ξεκινησαμε να γελαμε.

<< Βασικα εχθες την γνωρισα βλαχα>> Ειπα εγω και εκεινος κουνησε το χερι του σε φαση Απαξιω.

<< Μωρη Σαλοπετα ελα εδω>> ειπε αυτος και εκανε νοημα στην παναγιωτα να ερθει.

<< Τι θες μωρε Ντινο παλι>> του ειπε εκνευρισμενη επιδι της χαλασε το κονε με τον Γρηγορη ενα μαλακισμενο του Γ΄4.

<< Ασε τον Σαβουροπιδηκουλα θα σου βρω εγω αλλον μωρη.>> ειπε αυτος και μην αντεχωντας αλλο εγω και η Θενια πεθαναμε στα γελια.

<< ΑΑ Γεια σουυ ειμαιι η Παναγιωταα χαρηκαα>> Ειπε και χαμογελασε στην θενια.

<< Θενια χαρηκα>> ειπε αυτη και ξεκινησαν να μιλαν οσο εγω μαζι με τον Ντινο προσπαθουσαμε να βρουμε καποιον ωραιο να πασαρουμε στην Παναγιωτα.

<< Μπα , για δες το φρικιο εχει φιλους>> Ειπε η Τατιανα και η Μαρια με την Ελενη γελασαν.

<< Να δουμε πως οι φιλοι της θα ειναι στον στιβο>> ειπε η Μαρια και οι αλλες συμφωνησαν.

<< Παντως καλυτεροι απο εσας>> Ειπε πικροχολα η Θενια και την κοιταξα εντονα.

Μαλλον εισαι κακη επιρροη για τους αλλους. ειπε το διαβολακι

ΕΕΕΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙΙΙ απαντησα στεναχωρημενη.

<< ΜΜΜΜ Αυτο θα το δουμε. Ελατε κοριτσια, IT SHOW TIME>> Ειπε η Ελενη και γυρισαν την πλατη τους φευγοντας παντα με τον ανεμιστηρα να φυσαει και τον γιωργακη με τα χιλια ζορια να τον γυρναει.

<<Παιδια ας ξεκινησει ο στοιβος!>>Ειπε χαρουμενος ο γυμναστης και καποιοι ζητοκραυγασαν.

Το πρωτο ζευγαρι πηγε προς το μερος τους και αφου τους βαλαν τα προστατευτικά και τους εβαλαν και τους ιμάντες πηραν την θεση τους στην γραμμη εκκίνησης Ο Γυμναστης σφυριξε και εκεινοι ξεκινησαν να κανουν τις δοκιμασιες.Επιτα απο κανα δεκαλεπτο αφου ολοκληρωσαν την διαδρομη κατεβηκαν κατω ενθουσιασμενοι.

<<Αυτα ειναι.>> Ειπα στον Ντινο ,ο οποιος κοιταζε τον κωλο του μπροστηνου του.

<<Μωρη...>> Ειπα ξανα και τον σκουντιξα.

<<Μωρη εσυ, αντε που ουτε λιγο ενδιαφερον δεν μπορουμε να δειξουμε προς τον αλλον... μας σκουντας. Και γιατι σκουντας παρακαλω επιδι->> Ειπε αλλα ο γυμναστης τον διεκοψε.

<<Κωσταντινε αγορι μου βλεπω μιλας, αντε ελα εισαι ο επομενος.>> Ειπε και εγω χαμογελασα.

<< Αντε Κωσταντινε, αγορι μου, καλη επιτυχια.>> Ειπα χαμογελαστα και μου χαρησε ενα ομορφοτατο κωλοδαχτυλο.

Αφου περασε ενα μικρο χρονικο διαστημα ο Ντινος μαζι με τον ανταγωνιστη του που ηταν ο Βαιος - πολυ καλο παιδι- πηραν θεσεις. Με πολυ γρηγορες κινησεις ο Ντινος ειχε προσπερασει με ευκολια τον Βαιο και σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα ειχε ειδι παρει την μπαλα και ετοιμαζοταν να κατεβει τον πυργο. Γιουχαριζα με τα κοριτσια και τον ειδα να χαμογελαει. Το ηξερα οτι θα τα καταφερνε. Κερδισε τον Βαιο σε πολυ λιγη ωρα. Μα φυσικα και θα το εκανε, μπορει να ηταν γκει ομως το παιδι κανει γυμναστιριο και παλη. Ηταν φυσιολογικο να νικησει.

Οι τρις χαριτες κοιτουσαν αναυδες τον Ντινο που μας πλισιαζε σκουπιζοντας το μετωπο του. Μπεσα αν δεν ηταν γκει θα ηταν ενα απο τα ποιο ποθητα αγορια. Αλλα τι να κανουμε. Χαμογελασα υπερηφανη και τις κοιταξα που μας κοιτουσαν.

Καρχιες σας παταμε!

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ

ΕΤΟΙΜΟΟΟΟΟΟΟΟΟ♥