*Ολα τα κεφαλαια εχουν ιβριστικους χαρακτηρες*
ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Το ξυπνητιρι βαρεσε και Σηκωθηκα τρωμαγμενη. Έκλεισα τα αυτιά μου που βουηζαν και κοιταξα γύρω μου.
Επιτα κοιταξα την ωρα. Ηταν νωρις ακομα. Ετσι Σηκωθηκα και ετοιμαστικα. Μολις ημουν ετοιμη καθαρισα το μερος και περνοντας τα δυο αδια μπουκαλια βοτκας άρχισα να τα χτυπαω.

《 Ξυπνιστε ρε》φωναξα και ολοι πετάχτηκαν τρομαγμενοι.

 《Τι εγινε;》ρωτησε ο Ντινος και σηκωθηκε με τα αλλα παιδια.

«Θα αργησουμε ειναι ειδη 8.» ειπα και γουρλωσαν ολοι τα ματια τους.

Οσο εκεινοι ετοιμαζονταν εγω εκανα το τσιγαρο μου γελωντας με τις τουμπες που ετρωγαν.

« Θυμισε μου εχθες εστειλα μηνυμα στο Ηλια;» ειπε η Παναγιωτα και με κοιταξε.

«Ναι και ηρθε μαζι με τον Λου» ειπα εγω και κοιταχτικαν ολοι εντρομοι.

«Μαλωσατε;» ρωτησε η Παναγιωτα.

« Οχι. μιλουσαμε κανονικα.» ειπα και χαμογελασα ενω οι αλλοι χαμογελασαν πονυρα. 

Εγω κοκκινισα και κοιταξα αλλου.

{...}

Καναμε την τεταρτη άσκηση στα μαθηματικά οταν στην μεση της ωρας ακουστικε το κουδουνι.

《 Τι στο καλο; 》φωναζαν καποια παιδια.

《 Παιδια περαστε εξω γρηγορα. Αυτο ειναι το κουδούνι τις φωτιας.》 Φωναξε ο καθηγητής και ολοι τους αρχησαν να τρεχουν προς την εξοδο πανικοβλημενοι.

Βγηκαμε απο την ταξη σχεδον αμεσως και ενω με  παρεσερναν  μαζι τους εκανα στην ακρη ωστε να μην με ποδοπατησουν. Κοιταξα λιγο αναμεσα στο πληθος , εποιτα πηρα μια βαθια ανασα και αφουγκραστικα τον αερα.  Μεσα σε λιγα λεπτα καταλαβα πως βρισκονταν 4 φηγουρες στο πισω μερος της αυλης. Αυτοματα ξεκινησα να τρεχω προς τα εκει. Περασα τους τρομοκρατιμενους μαθητες και βρεθηκα στην πισω αυλη. Εμεινα να κοιταζω για λιγο μεχρι που καταλαβα καπως το τι γίνεται.Δυο αντρες και μια γυναίκα επιτιθονταν στον...

ΛΟΥ!; φωναξα εγω μαζι τα πλασματακια σοκαρισμενα.

Βλέποντας πως ηταν αδικο να πολεμαει μονος του πηγα κατα εκει και επιτέθηκα στην γυναίκα.

《Δεν εχεις καμια δουλεια εδω φυγε.》 Μου ειπε ο Λου μα εγω παντα τον εγραψα.

Εριξα την γυναικα σε ενα δεντρο και αστραπιαια χτυπισα τον εναν ανδρα που πηγε να χτυπήσει πισωπλατα τον Λου, εκεινος με κοιταξε και τοτε εμεινα. Ηταν εκεινος ο παλαβος που μου ειχε ξεφυγει τοτε. Εκεινος χαμογελασε σατανικα και μεταμορφωθηκε σε λυκανθρωπο ενω πηγε να μου κανει επίθεση.

Οσο και να ηθελα να κουνηθω δεν μπορουσα, ηταν λες και το σωμα μου ειχε μεινει παγωμενο εκει.

ΚΟΥΝΙΣΟΥ! μου φωναξε το αγγελακι μα εγω δεν μπορουσα να κουνηθω.

Εκλεισα τα ματια μου και περιμενα το  χτυπημα, κατι που βεβαια ποτε δεν εγινε. Ανοιξα τα ματια μου και εκπληκτη διαπιστονοντας  πως ο αντρας ηταν χτυπημενος και με καλυπτε ο Λου. Γυρισε να με κοιταξει και σοκαριστικα οταν αντικρισα το προσωπο του. Το μαυρο του τριχωμα ειχε απλωθει στα μαγουλα του, ενω απο το στομα του υπηρχαν δυο μεγαλοι κυνοδοντες. Αυτα που μου εκλεψαν ομως το ενδιαφέρον ηταν τα κοκκινα ματια του που με κοιτουσαν γεματα ανησυχία. Αρα αυτος ειναι ο μαυρος λυκος που που ειχε πει ο Γιαννης; Η Γυναίκα που πλεον ερχοταν απο πισω του πηγε να ξανα επιτεθει. Τοτε ξεκολλησα και χωρις να καταλαβω το ποτε και το πως , εφτασα κοντα της και εμπιξα τα νυχια μου στο στομαχι της. Εκεινη ουρλιαξε απο τον πονο ενω εγινε σκονη και εξατμιστικε στον αερα.

Εμεινα για λιγο ακινητη και επιτα γυρισα να τον κοιταξω. Ηξερα πως με κοιτουσε ετσι τον καρφωσα με τα ματια μου. Με κοιτασου εκπληκτος  ενω εγω σηκωσα το φρύδι μου.

Πεταρισα τα βλεφαρα μου και γυρισα να κοιταξω τους δυο τυπους που ειχαν εξαφανιστεί δια μαγειας. Μαπου πηγαν; Προσπαθησα να μεινω ακινητη για λιγο για να τους εντοπίσω ομως η καρδια μου δεν ελεγε να ηρεμισει. Τα παρατησα και παρατηρησα τον Λου που ηταν ακομα με την μορφη του λυκανθρωπου του. Πειρα το βλεμμα μου απο πανω του και μιας αφου δεν ηξερα τι να κανω, αναστεναξα ενω το μονο που εκανα ηταν να του γυρίσω πλατη και να ξεκινήσω για να φυγω.

《Στασου...》 μου φωναξε.

Δεν του εδωσα σημασια και απλα συνεχισα να περπαταω.

《 Μην φευγεις, περιμενε》 συνεχεισε.

Δεν τον ακουσα και συνεχεισα να περπαταω. Ξαφνικα ενιωσα τα χερια του να με πιανουν γερα και να με γυρνανε προς το μερος του. Μια εντονη ανατριχιλα με διαπερασε και εμεινα να τον κοιταω οπως και αυτος.

ΣΕΞΥΥΥΥΥΥ φωναξε το διαβολακι ενω το αγγελακι αναστεναζε.

《 Σου ειπα να περιμένεις.》 Ειπε ενω συνεχισε να με κοιταζει εντονα στα ματια.

《 Τι με θελεις; 》 του ειπα και απομακρύνθηκαν από κοντα του οσο μπορουσα.

《 Εισαι καλα; σου κανανε κατι;》 με ρωτησε  αγνοοντας την ερωτηση μου, φανερώνοντας την ανησυχία του.

Αναστεναξα και τον κοιταξα χαμογελοντας.

《 Ειμαι καλα, ευχαριστώ 》ειπα απλα αλλα γυρισα για να ξανφυγω.

Με ξανα εφερε κοντα του και εβαλε τα χερια του στο προσωπο μου. Με κοιταξε εντονα σοβαρευοντας και πλησίασε το προσωπο του στο δικο μου.

《Με ανησύχησες το ξερεις; Τρελάθηκα οταν πηγε να σε χτυπήσει εκεινος.》μου ειπε ενω μου χαιδεψε το μαγουλο και με αγκαλιασε σφιχτά.

Ανταπεδωσα στην αγκαλια του και ακούμπησα το κεφαλι μου στο στερνο του. Δεν ξερω ποση ωρα μειναμε ετσι αλλα πραγματικα μου αρεσει εδω, νιωθω ασφαλης.

Με εβγαλε απότομα απο την αγκαλια του και με κοιταξε με ματια αστραφτερα.

《Θελω τοσο πολυ να σε φιλησω.》 Μου ειπε κλαψουριζοντας.

《Ποιος σε εμποδίζει;》τον ρωτησα προκλητικα.

Τα ματια του αστραψαν μια ακομη φορα και εφερε το προσωπο του για μια ακομα φορα κοντα στο δικο μου. Πριν το καταλάβω τα χείλη μας είχαν ενωθεί.

 Για κάποιο λόγο ήθελα παραπάνω. Ήθελα περισσότερο. Ήθελα αυτόν. Τύλιξα τα χέρια μου γύρο από τον λαιμό του και αυτός έβαλε τα δικά του στην μέση μου κάνοντας τα σώματα μας ένα. Το φιλί έγινε πιο βαθύ και μπορούσα να νιώσω το πάθος που υπήρχε ανάμεσά μας.

Το ένα χέρι του πήγε στην πισινό μου και τον πίεσε λίγο κάνοντας με ένα ανοίξω το στόμα μου από την ξαφνική κίνηση. Αυτός εκμεταλλευτικε αυτή την ευκαιρία και άρχισε να εξερευνά το στόμα μου με την γλώσσα του.

Η επαφή μας με έκανε να νιώθω αδύναμη και έτοιμο γεύμα για αυτόν. Δεν μπορούσα να φέρω σε τίποτα αντίρρηση. Ότι και να έκανε το απολάμβανα σαν να ήταν γραφτό να ήμαστε μαζί.

Σύντομα άφησε τα χείλη μου ελεύθερα όμως αντί να σταματήσει επιτέθηκε στον λαιμό.

Άφηνε μικρά φιλιά εδώ και εκεί όμως όταν σε ένα σημείο μου ξέφυγε ένας αναστεναγμός τον ένιωσα να χαμογελάει. Πριν το καταλάβω άρχισε να δαγκώνει εκείνο το σημείο κάνοντας με να αναστενάξω περισσότερο.Σε καποια φαση ενιωσα τα χερια του να με σφιγκουν και την ενεργεια να αλλαζει γυρω μας.

Με μια απότομη κινηση εμπιξε τα δοντια του στο σημείο εκεινο και αφησα ενα βογγιτο. Εκπληκτη καταλαβα πως δεν μου εδεινε πολυ την αίσθηση του πονου παρα εναν ανεξηγητο ποθο. Γιατί έχει τέτοια επιρροή πάνω μου; Ανιμπορη στο να φερω αντισταση τον ενιωσα να γλιφει το δαγκωμα και να αφήνει μικρα φιλια σε εκεινο το σημειο.

«Πρέπει, να, με, σημαδεψεις και εσύ.» Ειπε ο Λου ενω συνεχισε να με φιλαει.

Σαν μαγεμενη εκανα αυτο που μου ειπε. Μολις τα χιλια μου άγγιξαν τον λαιμο του τον ενιωσα να ανατριχιαζει. Εκανα ακριβως οτι εκανε αυτος και οταν βρηκα το ευαίσθητο σημειο του εμεινα λιγο παγωμενη.

Πρεπει να τον δαγκωσω; ρωτησα τρομαγμενη τα δυο πλασματακια και εκεινα εγνεψαν θετικα.

«καντω, δεν ποναει τοσο» ειπε και εγω αναστέναξα.

Ενιωσα τα δοντια μου να μεγαλώνουν και αποφασιστικα τα εμπιξα σε εκεινο το σημειο. Εκεινος βογκιξε  για ακομα μια φορα και με εσφιξε περισσότερο. Εκεινη την στιγμη ενιωσα την ενεργεια μας να φουντωνει και το δαγκωμα στον λαιμο μου να με καιει. Ενστικτοδος εγλιψα το δαγκωμα του και εμεινα εκπληκτη οταν στην θεση του ειδα ενα μικρο σχεδιακι. Ηταν ενας λευκος λυκος, που ομως φαινοταν οτι ηταν μισος.

«το αλλο μισο εσυ το έχεις.» Ειπε ενω μου εκλεισε το ματι.

Εμεινα ακινητη για λιγο.

 Τι εννοει με το αλλο μισο;  ρωτισε το αγγελακι και το κοιταξαμε με το διαβολακι ερωτιματηκα.

« τι εννοεις;» ρωτησα τελικα.

«θα δεις ,θα δεις...» ειπε με αστραφτερα ματια ενω ξανα επιτέθηκε στα χιλια μου.

Γειααα σαςς έτοιμο και αυτο το παρτ.

Να ευχαριστήσω για ακομα μια φορα την Thenia_16 γιατι αν δεν εγραφε εκεινη την σκηνή του φιλιου σιγα να μην την βλέπατε ποτε.