*Ολα τα κεφαλαια εχουν ιβριστικους χαρακτηρες*  

ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Ειχαν περασει δυο μερες ετσι, τα νευρα μου εχουν ανεβει επιπεδο και εγω καθομαι στον καναπε κοιτοντας τον απεναντι τοιχο θυμωμενη. Πλεον ειμαι θυμωμενη πρωι, μεσημερι, βραδυ. Με τα παιδια καναμε πολυ παρεα, και στην τελικη περναω καλα μαζι τους. Το τριο φωτια δεν με ξανα ενοχλησε αν και η Μαρια τωρα τελευταια ερχετε και μου μιλαει. Με τον Λου... μια πονεμενη ιστορια. Δεν μιλαει καθολου ο ενας στον αλλον, ωστοσο οι εχθρικες ματιες και τα στραβοκοιταγματα δεν λενε να σταματησουν.

Ειναι φυσιολογικο απο αρεσετε ο ενας στον αλλον. Ειπε το αγγελακι και το κοιταξα εκνευρισμενη.

Δεν μου αρεσει αυτος. του ειπε και το διαβολακι γελασε.

Οχι σε ταμας αυτα. ειπε το διαβολακι και εκλεισε το ματι του στο αγγελακι.

Αγνόησα τα δυο πλασματακια και κοιταξα το ρολοι κουρασμενη. Ειχε παει σχεδον 12 οταν η πορτα ανοιξε και μπηκε στο σπιτι ο αδελφος μου, προφανώς κουρασμενος. Προχωρισε αθόρυβα ως ενα σημειο και εγώ άνοιξα το φως τρομάζοντας τον.

《Πού ήσουνα ;Γιατί άργησες;》τον ρώτησα.

Εκείνος με κοίταξε τρομαγμένος και είπε.

《Ημουν στην  δουλειά.》Οι χτυποι της καρδιας του αυξήθηκαν και εγω εγειρα λιγο το κεφαλι μου.

《 Μην μου λες ψεματα.》του ειπα αυστηρά.《 Πρεπει να μιλήσουμε.》συνεχεισα και πηρα μια βαθια ανασα.

《 τι συμβαινει;》 με ρωτησε ενω με πλησίασε.

《Νομίζω πως κατι δεν παει καλα με εμενα.》του ειπα.

《 Ε καλα αυτο το ξεραμε..》Ειπε ενω γελασε -ψευτικα.

《Γιαννη.! Μιλαω σοβαρα.》ειπα ενω τον κοιταξα δολοφονικα.

《Θελω να πω πως απο τοτε που με δαγκωσαν...》ξεκινησα να λεω ομως ο Γιαννης με διακοψε.

《Ναι Ειρηνη ξερω, για ποιο πραγμα θες να μου μιλησεις. Εκανα υπομονη τοσες μερες για να δω ποτε θα μου το έλεγες.》Ειπε και εγω τον κοιταξα αναστενάζοντας.

《 Τι είμαι;》 τον ρωτησα.

《 Εισαι πλεον μια απο εμας.》 Ειπε και ηταν η σειρα μου να μεινω εκπληκτη.

《Τι εννοείς;》 τον ρωτησα.

《 Εισαι μια Λυκανθρωπος. Νομίζω την έχεις ξανα κανει αυτην την συζήτηση με την Σταυρούλα.》ειπε κοιτοντας με παιχνιδιαρικα και εγω εμεινα  κοκκαλομενη να τον κοιταω.

Τι αντιδραση ειναι αυτη γαμω τον μπελα μου, δεν ειναι φυσιολογικό ενας ανθρωπος να αντιδραει ετσι. Τουλαχιστον οχι να κοροιδευει και ολα. Ειναι αντιδαιλογικο. Δεν γίνεται να κανει ετσι κανονικα.

《Οντως, ομως  δεν ειναι φυσιολογικό ολο αυτο μου και ειναι ακομα πολυ δυσκολο να το πιστέψω.》 Του ειπα ενω τον κοιταξα.

《 Το ξερω πως σου φαίνεται υπερβολικά καινούργιο ολο αυτο, ομως ειναι η αληθεια... και εσυ πρεπει να κανεις τα αδυνατα δυνατα για να μπορεσεις να προσαρμοστεις προτου οι περιστασεις αλλαξουν και αλλο.》ειπε με κατανόηση και εγω εκλεισα τα ματια μου.

《Ειναι σοβαρα τα πραγματα;》 του ειπα.

《 θα είναι αν δεν μαθεις να το ελέγχεις.》Μου ειπε κοιταζοντας με σοβαρος.

《 Τι πρεπει να κανω;》 τον ρωτησα.

《Πρεπει πρωτα απο ολα να δουμε σε ποια κατηγορία λυκου εισαι.》 Ειπε η φωνη της Σταυρούλας.

«Η Φωνη απο το βαθως ακουστηκε» ειπε ο Γιαννης γελωντας.

《Τι εννοεις κατηγορία;》Αγνοώντας το σχολιο του Γιαννη την ρωτησα ενω περιεργια με κατεκλεισε.

《 Καθε λυκος ξεχωρίζει απο το τριχωμα του. Ας πουμε, εγω ειμαι Καφε》ειπε ο Γιαννης και τον κοιταξα.

《 Ανηκω στην κατηγορια της Γης δηλαδη, ειμαι ενας απο τους εκπροσώπους της. Καθε αγελη εχει 7 χρωματιστους λυκους και οι υπόλοιποι στο ιδιο χρωμα. Ας πουμε. Απο την δικια μου αγελη...》

《 ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ;》 τον διεκοψα φωναζοντας

《 Ειμαι ο Αλφα στην αγελη. Στην αγελη μου υπαρχουν 20 ατομα. Οι 6 μας αποτελουμε το Διοικητικό συμβούλιο να το πω. Εγω ειμαι ο εκπρόσωπος της Γης, η Σταυρούλα του αερα * την κοιταξα εκπληκτη* ο Χάρης του Νερου και η Δήμητρα της φωτιας. Επιτα ειναι ο Ξανθος λυκος που δεν τον ξερεις αλλα θα τον γνωρίσεις αφου θα εισαι μια απο μας, μετα ειναι ο Λυκος Του φωτος που καμια αγελη δεν τον εχει -καθε 100 χρονια γεννιέται ενας- και ο Λυκος του Σκοταδιου που εχει λιγες μερες που εντάχθηκε μαζι μας.》 Ειπε με μια ανασα και εγω ακομα τον κοιτουσα εκπληκτη.

《... αχα, και γιατι χωρίζονται σε κατηγορίες;》ρωτησα αφου ηταν το πρώτο πραγμα που μου ηρθε.

《 Γιατι αναλογα με αυτες περνουμε και τις δυνάμεις μας.》απαντησε και εμεινα να τον κοιταζω.

《ΔΥΝΑΜΕΙΣ;》φωναξα ενω τον τρομαξα.

《Ναι μην φωναζεις.》ειπε και με αγριοκοιταξε.

Εκατσα ξανα στην θεση μου και αναστεναξα.

《Σταυρούλα δείξε της.》της ειπε.

Εκεινη εγνεψε και με μια κινηση του χεριου της ενα απαλο αερακι μας χαιδεψε τα μαλλια.

Οκ ολο αυτο ειναι τοσο περιεργο... ειπα στα πλασματακια

Που να δεις και τις δικες σου δυναμεις. ειπε το διαβολακι.

Οπως εμφανιστηκε ξαφνικα το αερακι ετσι και εξαφανίστηκε. Τους κοιταξα εκπληκτη.

《 Ειναι τελειο.》 Ειπα αφηρημενη και χαμογελασα.《 θελω και εγω》ειπα ενω ημουν ετοιμη να χοροπιδιξω στον καναπε.

《 Στασου αδελφουλα..》 ειπε αναστενάζοντας.《 λοιπον πρεπει πρωτα να αλλαξεις τελειως. Να περασεις στο τελευταίο σταδιο.》 Ειπε.

《Δηλαδή;》ρωτησα.

《 οταν πατησεις με τα τέσσερα σου ακρα το εδαφος, το σωμα σου γεμισει τριχες, και το προσωπο σου παραμόρφωθει τοτε θα εμφανιστούν οι δυναμεις σου.》 Ειπε η Σταυρούλα και εγω αρχισα να γελαω..

《 Ακούγεται απεσιο.》ειπα ενω γελουσα.

《 και ειναι. Οταν τα κοκκαλα θα αρχισουν να αλλάζουν θεση θα νιωσεις σαν να σου τα σπανε και να τα βαζουν ξανα στην θεση τους.》ειπε σοβαρος και το χαμόγελο εξαφανίστηκε απο τα χείλη μου.

《 Ειναι τοσο ασχημα;》ρωτησα.

《 στην αρχη ναι αλλά μετα ειναι ποιο υποφερτο.》 Ειπε η Σταυρούλα και εγω εγνεψα.

《 Ποια μερα ειναι αυτη;》με ρωτησε  ο Γιαννης.

《Ειναι Τεταρτη. 》 Ειπα γελοντας.

《 Ρε βουρλο οχι ποια μερα ειναι της εβδομαδες αλλα ποια μερα του δαγκωματος.》ειπε και εγω συμφωνισα γελοντας ακομα.

《 η ενδεκατη.》 Ειπα μετρωντας τις μερες.

《 να ξες οτι θα αρχίσει ο οργανισμός σου να αφομοιώνει το νεο DNA οποτε σε προειδοποιω απο σημερα.》ειπε κι εγω εγνεψα.

《 Αντε ωρα για υπνο》 φωναξε η Σταυρουλα και εμεις γνεψαμε.

Καληνυχτιστικαμε και αφου εκανα ενα ζεστο μπανιο ανοιξα το λαπτοπ για να δω Τeen wolf.

{...}

ΠΕΜΠΤΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Η πορτα του δωματιου χτυπισε τοσο δυνατα που με εκανε να πεταχτω επανω. Κοιταξα μισονυσταγμενη το κούφωμα και η πορτα ανοιξε. Ο Αδελφος μου μπηκε μεσα και τον κοιταξα.

《 Καλημέρα υπναρου, ωρα για σχολειο. Σηκω》 ειπε και εγω κάλυψα τα αυτια μου.

《Ενταξει θα σηκωθω μην φωναζεις.》 Ειπα ενω σηκώθηκα.

《 δεν φωναξα.》 Ειπε και εγω τον κοιταξα με μισο ματι , μιας και παλι φωναξε.

Χαμογελασε και ειπε ποιο χαμηλά αυτην την φορα.

《 Απλα αυξηθηκε η ακοη σου.》

Βγηκε απο το δωματιο και για λιγο εμεινα ακίνητη. Τι εννοει οτι... Ααα. Θυμήθηκα. Εγινα Λυκανθρωπος. Τσ.

Μολις τα ποδια μου ακουμπησαν στο παγωμενο πλακακι ενα ρίγος με διαπερασε. Γαμω το χαλακι που δεν εχω βαλει ακομα. Ετρεξα ως το μπανιο ενω τα ποδια μου τα ενιωθα να τσουρουφλιζοντε και μολις πατησα στο χαλι ηρεμισα.  

Καλτσες έξυπνη. Να φοράς καλτσες. μου ειπε το διαβολακι και εγω του εβγαλα γλωσσα.

{...}

Βγηκα απο το μπανιο ανανεωμένη. Ειχα ισιωσει τα μαλλια μου  και φορώντας τα καθαρα μου ρουχα πηγα ως την κουζινα για να φαω.

《 Καλημερα 》 ειπα και μου χαμογελασαν.
《 καλημερα.》Ειπαν και οι δυο μαζι.

Οσο πειναμε τον καφε μας συζητουσαμε για τον καιρο που συνεχεια αλλαζε. Πριν φυγω  ακουσα τον Γιαννη  να λεει πως θα με περιμενε εξω απο το σχολειο για να παμε στο στέκι. Του απαντησα ενταξει και εφυγα για το σχολειο.

{...}

《Χαχα ναι σε λεω ρε μαλακα, ετσι μου ειπε ο Σπύρος.》Ελεγε η Αντωνια και προσπαθουσα να καλύψω τα αυτια μου μιας και φωναζε.

《Ειναι πολυ τσουλιτσα παντως》 ειπε ο Ντινος και εγω συμφωνισα.

《 ΑΧ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ!!!》Τσιριξε η Παναγιώτα και νομίζω τα αυτιά μου αρχισαν να βγαζουν αιμα.

Τοτε ο Ηλιας μαζι με τον Σπυρο και τον Χρήστο ηρθαν στην παρεα μας. Ο Ηλιας αμεσως πηγε στην Παναγιώτα και άρχισαν να φιλιουνται ενω η Αντωνια οσο και να μην το ηθελε μιλουσε με τον Σπυρο. Εγω, ο Ντινος και ο Χρηστος γελούσαμε. Σε καποια φαση  ηθελα να κατσω και μιας και δεν ειχε ελευθερη θεση , εκατσα πανω στον Χρήστο και εβαλα τα ποδια μου πανω στον Ντινο όσο εμεις λεγαμε μαλακιες.

Οχχχ τελειωσε και αυτο το παρτ 😊 ευχαριστω πολυ Θενια για την βοήθεια σουυ ❤

ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ!