11 μικρη τσουπρα
*Ολα τα κεφαλαια εχουν ιβριστικους χαρακτηρες*
ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Το ξυπνιτηρι βαρουσε σαν τρελο και εγω σηκώθηκα απο το κρεβατι αποτομα.
Πηγα να σηκωθω ωστοσο η τύχη δεν ηταν με το μερος μου. Τα ποδια μου ηταν μπλεγμενα στην κουβερτα και οπως ηταν φυσικο αντι να στεκομε με τα δυο ποδια στο πάτωμα βρησκομουν με το προσωπο μου στα πλακακια.
Ενα γελιο αρχισε να ακουγετε και κοιταξα μισονυσταγμενη το ατομο μπροστα μου.
Η Σταυρούλα κιλιοταν στο πατωμα απο τα γελια και εγω απλα έχοντας χρονοκαθυστερηση αναρωτιομουν για κανα μισαωρο τι φαση περναει.
《 ααχ . Εεχ. Οχχ》εκανε μεσα απο τα γελια της..
《Ιιχ .ουυχ》εκανα εγω και εκεινη ξανα αρχισε να κυλιεται στο πατωμα.
Την κοιταξα παλι παραξενα και εκεινη οταν συνειλθε σκουπισε ενα δακρυ απο το μαγουλο της και ειπε..
《 Εε-σκαα-σεες κααατω σ-σαν κα-ρπουυυ-ζιι..》 ειπε και ξανα αρχισε να γελαει υστερικα.
Εγω την κοιταξα εντονα και αφου ξεμπερδεφτεικα σηκώθηκα και σταθηκα απο πανω της.
Εκεινη μόλις ηρεμισε, με κοιταξε και ξανα γελοντας εφυγε απο το δωματιο.
《Καθυστεριμενη..》ψυθιρισα
《Το ακουσα》 ειπε και εγω χαμογελασα σατανικα.
{...}
Ειχα μπει στο προαυλιο του σχολείου και περπατουσα προς την πίσω αυλη. Εκατσα σε ενα παγκακι και εκανα το τσιγάρο μου.
《 Καλημεραα 》ειπαν δυο κοριτσια
《 Καλημερα Ειρήνη 》ειπε ενα ακομα παιδι.
Τους κοιταξα εξεταστικα και χαμογελασα μπερδεμενη.
《 Καλημερα》 ειπα
《Λοιπον.. τι κανεις;》με ρωτησε το αγορι..
《Εχμ καλα.. υποθέτω... εσεις;》ρωτησα ακομα μπερδεμενη.
《Καλα καλα》 ειπαν και οι τρις και εγω εγνεψα.
《Λοιπον ξερεις εχω γενεθλια την Κυριακη, θες να ρθεις;》 με ρωτησε η μια απο τις δυο.
Τους κοιταξα σοκαρισμενη για λιγο.
《 Ελα ρε συ Ειρηνη.. θα περασουμε καλαα》 ειπε η δεύτερη και το αγορι εγνεψε.
《 Αντωνια αυτο ακουστικε καπως... πες και συ ρε Παναγιώτα.》ειπε το αγορι στα δυο κοριτσια που επιτέλους εμαθα τα ονόματα τους.
《Εχει δικιο ο Ντίνος.Αλλωστε Πιτζαμα παρτι θα ειναι.》 Ειπε η Παναγιώτα και εγω τους κοιταζα ακομα.
《 Χαχ κανε ενα κωλο ποιο κει να κατσω και γω μαρι..》 μου ειπε ο Ντινος και εγω συμφωνισα κοιτοντας τον εντονα.
Μετα απο λιγο, ειχα ξεραθει στα γελια. Ηταν η πρωτη φορα που ειχα παρεα και ηταν ωραια.
Το κουδούνι χτυπισε και αφου μπηκαμε στις ταξεις μας χώρισαν για την Αθλητική μερα. Ευτυχώς το ποσοστο ειχε μαζευτει και χωρις την συμμετοχή μου.
{...}
Ειχε φτασει το 3ο διαλειμα και στεκομουν στην ουρα για να παρω φαγητο οταν κατι ενιωσα να με μυρίζει. Γυρισα αποτομα και βρέθηκα προσωπο με προσωπο με τον Λου. Αμέσως πήγα λίγο πιο εκεί.
《 Άλλαξες άρωμα;》ρώτησε απότομα.
《Οχι.》απάντησα κρύα και γύρισα μπροστά στην ουρά.
《 Μυρίζεις διαφορετικά πάντως. 》 σχολίασε.
《 Εννοείς ότι βρομαω; 》ρώτησα καθώς τον κοίταξα θυμωμενη.
《 Ο-οχι. Εννοώ ότι μυρίζεις ωραία.》 είπε λίγο φοβησμενος.
《 Ευχαριστώ αν και δεν άλλαξα κάτι.》είπα και γύρισα μπροστά μου.
《 Ξέρεις..... σχετικά με το πάρτι - 》
《 Δεν πειράζει. 》τον διέκοψα.
《 Περασμένα ξεχασμένα. 》
《Οχι! Ήθελα να ζητήσω συγνώμη για αυτό που είδες.》είπε και κοίταξε αλλού.
Εγώ τον κοίταξα ερωτηματικά καθώς δεν κατάλαβα τι εννοούσε.
《Που με έπιασες να φιλαω άλλη.》είπε λίγο λυπημενος.
Ώστε για αυτό μιλάει. Χα! Πιστεύει ότι με πείραξε; Ναι εντάξει με πείραξε όμως δεν σκοπεύω να του το δείξω.
《 Δεν με ενδιαφέρει.》 είπα κάνοντας την αδιάφορη.
《 Σίγουρα; Γιατί - 》
《Είπα δεν με ενδιαφέρει!!!》του φώναξα.
Η φωνή μου τράβηξε όλα τα βλέμματα των γύρο ατόμων.
Τους έριξα ένα θυμωμενο βλέμμα και αμέσως όλοι γύρισαν στην δουλειά τους. Γύρισα και εγώ μπροστά μου πάνω στην ώρα καθώς ήταν η σειρά μου να πάρω να φάω.
Πήρα κάτι και πήγα να φύγω όταν άκουσα τον Λου να μιλάει.
《 Κι όμως σε πείραξε 》 είπε και είμαι σίγουρη ότι χαμογελουσε.
《 Ξέρεις Λου έχω γνωρίσει και πιο ωραίους από σένα έτσι δεν θα κάτσω να στεναχωριεμαι για ότι έγινε 》 είπα και του έδωσα ένα μικρό βλέμμα χαμογελωντας πριν γυρίσω να φύγω.
Τον ειχα αφήσει να με κοιταει κοκκαλομενος εκεί και εγω ειχα παει να κατσω μαζι με τα παιδια.
Μολις εκατσα σιωπη απλωθηκε στο τραπεζι και με κοιταξαν και οι τρεις συνωμοτικα.
《Οχιι δεν τρεχει τιποτα μεταξυ μας..》 ειπα και με κοιταξαν σηκωνοντας το ενα τους φρυδι.
《 Α ναι; και δηλαδη, γιατι εμεις βλεπουμε το αντίθετο;》 με ρωτησε ο Ντινος ενω γελουσαν τα κοριτσια.
Δεν απαντησα απλα γυρισα τα ματια μου. Αναστεναξα και εψαξα μια δικαιολογία...
Να σε δω τι θα πεις τώρα ειπε το διαβολακι
《Λοιπον δεν τρέχει τίποτα μεταξύ μας, απλα μαλωνουμε γιατι...》 σταμάτησα για λιγο και απλα κοιταξα το φαγητό μου.
Μαλωνουμε επιδι ειναι βλακας και δεν ξερει να συμπεριφερθει σε μια κοπελα.
《 ... γιατι οι χαρακτήρες μας δεν τεριαζουνε.》 Τελειωσα την προταση μου και με κοιταξαν με σηκωμενο φριδι.
Παλι.Για λιγη ωρα δεν μιλουσε κανενας μας και τρωγαμε ήσυχοι το φαγητο μας μεχρι που ανοιξε το στομα του ο Ντινος.
《 Και που λετε.. λεω να γινω στρειτ..》ειπε σοβαρος και στραβοκαταπια.
Να του χεσω το γάιδαρο. Παραλιγο να πεθανω εδω. Χαλοοουυυ...
Τον κοιταξαμε σοκαριμενες.
《 Ελατε κοριτσια πλακα εκανα. Ηθελα απλα να δειξω στην Ειρηνη πως εγω. Ο Κωσταντιν Πετερσον δεν ειμαι καμια πρωταρα... Αγαπη μου ολα τα τσολια σε εμενα έρχονται για να τους συμβουλεψω στα ερωτικα.》
Ειχαμε μεινει για ακομα μια φορα να τον κοιταμε... εγω αλλαξα το βλεμμα μου και κοιταξα προς τον Λου που γελουσε με τους φιλους του.
Η σκινη του φιλιου μας ηρθε στο μυαλλο μου και το βλεμμα του κατευθειαν συναντησε το δικο μου.
Γυρισα το κεφάλι μου αλλου και συγκεντρωθηκα στημ συζητηση που έκαναν στο τραπέζι. Ο Ντινος μεσα σε 5 λεπτα ειχε αλλαξει 6 θεματα και τωρα σχολιαζαμε το ποσο ιν ειναι να φοραν κάποιες καλΤσουλες κορδονια αντι για βρακια.
{...}
《 ΕΙΜΑΙ ΣΠΙΤΙ》 τσιριξα και πεταξα την τσαντα μου. Πηγα να περπατισω για την κουζινα αλλα μια τρελαμενη Σταυρουλα αρχισε να φωναζει και να υστεριαζει.
Το μόνο που καταλαβα ηταν για κατι σφουγκαριμενα πλακακια και η -αποτυχημένη βεβαίως βεβαίως - προσπάθεια της να μιμηθεί τον Νικηφόρο απο το 50-50.
Μεσα σε αυτην την παρανια η πορτα ανοιξε και για μια ακομα φορά η κασετα ξανα επαιξε.
Κοιτάχτηκα με τον Γιάννη και απλα εγω αρχισα να κοιταω την αρχικη μου στο φβ ενω ο Γιαννης προσπαθουσε να την καλμαρει.
《... και δεν φτανει που κανω δουλειες εδω μεσα και μαγειρεύω...》 ειπε η Σταυρούλα και εγω την διακοψα
《 βασικα εγω μαγειρεύω και κανω τις δουλειες..》 ειπα και ρολλαρα τα ματια μου.
《 ενιγουεει.. δεν εχει σημασία αυτο τωρα. Εκανα καποιες δουλειες και... οχ... η Μπεκατορου κουρευτικε. Γλυκουλα μωρε... αα και τι ελεγα.》 Συνεχεισε την λογοδοιαρια ως που ξεχασε τι έλεγε και απλα πηγαμε να φαμε γκρινιαζωντας εγώ για τα μαθηματα ενω τωρα αυτοι άκουγαν την δικια μου λογοδιαρια.
Αφου τελειωσα τα μαθήματα , αναψα ενα τσιγαρο και κοιταξα το ταβανι. Περα απο την πλακα με ολα αυτα που γινοντε πως τα καταφερνω και δεν τρελενομαι, αν και ειμαι κοντα. Το βλεπω.
Λ Ο Υ Σ Ι Φ Ε Ρ
《Αν ειναι αυτο που νομίζω την κατσαμε την βαρκα..》 ειπα στον Βανια και μυρισα για ακομα μια φορα το αιμα κατω.
Μυριζε πρωτακι. Μολις ειχε αλλαξει καποιος και δεν υπηρχε καν φεγγάρι.
Μυρισαμε λίγο τον αερα και περα απο την εκνευριστικα μυρωδια της που με ελκυει τρελα μυρισα και μια ακομα μυρωδια που απλα με εκανε να ανυσηχω.
Ηταν τοσο μυστηριώδης που με εκανε να ανχονομαι. Αυτοι δεν ειναι εδω για καλο, θα υπαρχουν μπελαδες.
Απο την ωρα που με πειρε ο Βανιας ερευνουσαμε το μερος. Ηταν κουραστικο.
Το ποιο εκνευριστικό για μενα ηταν η μυρωδιά της. Με ακολουθούσε παντου.Ειδικα σε αυτο το μερος ειναι παντου.
Μπας και το πρωτακι ειναι αυτη; Κοιταξα αφηρημενος την ωρα. Χαμογελασα ειρωνικα. Ηταν σχεδον 5 και σε 3 ωρες ειχα σχολειο.
Χερετισα τον Βανια και πηγα σπιτι μου.
Εκανα ενα ντουζ και αφου εβαλα μια φορμα ξαπλωσα στο κρεβατι μου και την φανταστικα.
Οο τι να κανει τωρα; Τι με νοιάζει εμενα... απο την στιγμη που δεν είναι η σύντροφός μου...
Ακομα. Σκασε φωνουλα.
Εκλεισα τα ματια μου και πριν το καταλαβω το ξυπνιτηρι βαρουσε.
Το χτυπισα μανιασμενα και μουρμουριζοντας το ποσο ηλιθιος ειμαι ετοιμαστικα.
{...}
Φορρ αουυεερρρςς λεειιτεεγ
Μολις μπηκα στην τραπεζαρια η μυρωδια της με κυκλωσε απο παντου. Μηχανικα πηγα προς το μερος της και αρχισα να την μυριζω.
Νομιζω πως αρχισε να με στενευει εκει κατω.
Οταν με πειρε χαμπαρι γυρισε αποτομα και βρέθηκα προσωπο με προσωπο μαζι της.
Ο ειναι τοσο ομορφη χωρις βάψιμο.
Χωρις να χασει χρονο απομακρυνθηκε απο κοντα μου.
《Άλλαξες άρωμα;》την ρωτησα καπως αποτομα
《Οχι.》 Απαντησε κρύα και μου γύρισε την πλατη της.
《Μυρίζεις διαφορετικά πάντως.》διακριτικά την μυρισα παλι και σχολίασα αφηριμενος.
《Εννοείς ότι βρομαω;》ρώτησε φενοντας πως ειχε νευριασει.
《Ο-οχι. Εννοώ ότι μυρίζεις ωραία》 είπα λίγο φοβησμενος μια και οι γυναικείες ορμονες ειναι οτι χειρότερο.
Εχμ τραβλισα; Τι σκατα;
《Ευχαριστώ αν και δεν άλλαξα κάτι.》 είπε ηρεμα αυτην την φορα και γύρισε μπροστά της.
Τα λεγα δεν τα λεγα; Οι γυναικες ειναι περιεργες.
Αρχισα να νιωθω αβολα και μου ηρθε η ανάμνηση απο το παρτι.
Οκ το ξερω απο μερος μου καφριλα αλλα... ναι ειμαι μαλακας.
《Ξέρεις..... σχετικά με το πάρτι 》ξεκινησα να λεω
《Δεν πειράζει.》 με διέκοψε και απλα την κοίταξα εντονα.
《Περασμένα ξεχασμένα》 συνεχεισε.
《Οχι! Ήθελα να ζητήσω συγνώμη για αυτό που είδες.》 είπα και κοίταξα αλλού σχεδον ντροπιασμενος .
Λουσιφερ αγορι μου. Τι παθενεις.;
Με κοιτουσε σαν χαμενο κουταβι και απλα ενιωσα χειρωτερα. Ειναι και αυτη η ενέργεια που βγαζει.
《Που με έπιασες να φιλαω άλλη》 εξηγεισα λυπημενος.
Το βλέμμα σκουρινε και νομίζω ειδα ενα φευγαλεο κοκκινησμα. Ηταν ιδεα μου ή τα ματια της για μια στιγμη γιναν κόκκινα; Βρε λες να;
Περνοντας μια αδιαφορη εκφραση ειπε
《Δεν με ενδιαφέρει.》
《Σίγουρα; Γιατί- 》Εκανα να πω μα Παλι με διακοψε.
《Είπα δεν με ενδιαφέρει!!!》μου φώναξε.
Την κοιταξα εντονα και χαμογελασα αυταρεσκα.
Ο ναι σε ενδιαφερει και πολυ μωρο μου.
Η φωνή της ειχε τραβήξει όλα τα βλέμματα των γύρο ατόμων.
Τους έριξε ένα θυμωμενο βλέμμα και αμέσως όλοι γύρισαν στην δουλειά τους ενω εγω κρυφά χαμογελουσα ακομα. Αν μου εριχνε ενα τετοιο βλεμμα μαλλον θα φοβομουν και εγω.
Γύρισε εκνευρισμενη μπροστά της ,καθώς ήταν η σειρά της να πάρει να φάει.
Οταν Πήρε το φαγητο της και πήγε να φύγει ειπα χαμηλοφωνα.
《Κι όμως σε πείραξε》
Εκεινη κοντοσταθηκε για λιγο και με πλησίασε.
《Ξέρεις Λου έχω γνωρίσει και πιο ωραίους από σένα έτσι δεν θα κάτσω να στεναχωριεμαι για ότι έγινε》 είπε και μου έδωσε ένα μικρό βλέμμα χαμογελωντας πριν γυρίσει να φύγει.
Ειχα μεινει.Πότε καμια δεν μου ειχε μιλήσει ετσι.
Οο θα αν σε βαλω κατω μικρη τσουπρα θα...
Εκνευρισμενος πηγα να κατσω με τους υπόλοιπους.
Ωρα για λιγο χαβαλε...
Γειαα σαςς να το και το επομενο παρτ.
Κοιταξτε δν εχω ίντερνετ πλεον για να ανεβαζω κι δν εχω εμπνευση βλεπετε τοσο καιρο εμεινα στασημη στις ιστοριες μου και δεν ξερω γιατι αλλα η έμπνευση μου εχει παει περίπατο τεσπα.. αυτα τα λεμεε
😊😊
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΟ
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top