Η Κλαίρη και ο Αιμίλιος έβγαιναν πλέον όποτε κανόνιζαν σαν ζευγάρι αλλά δεν ήθελαν να επισημοποιήσουν τη σχέση τους στο οικογενειακό τους περιβάλλον μέχρι ώρας, ειδικά η Κλαίρη επιθυμούσε να προετοιμαστεί μέσα της με τα κατάλληλα λόγια και να δημιουργήσει μια γιορτινή ατμόσφαιρα στο σπίτι αν χρειαστεί.

Έτσι όταν θα μιλούσε στην μητέρα της για το γάμο θα της φαινόταν και θα το έπαιρνε πιο μαλακά εκείνη, δεν θα της ερχόταν σαν κεραμίδα κατακούτελα στο νου. Το ζεύγος μοιράστηκε το πρώτο του φιλί την ώρα που κάθονταν στο παγκάκι  έχοντας για θέα τα αστέρια του ουρανού. Ήξεραν πως καλό ήταν να αναπτύξουν μια οικειότητα μεταξύ τους μέχρι τον γάμο.

                              ....

Παγερή ψυχρότητα επικρατούσε τελευταία στις σχέσεις μαμάς-κόρης. Η Ευρυδίκη έβλεπε ότι η Κλαίρη καθυστερούσε να γυρίσει, μετά τη δουλειά αντί να έρθει κατευθείαν στο σπίτι έβρισκε δικαιολογία συνέχεια για να λείψει δύο ώρες παραπάνω. Γύριζε απόγευμα ή βράδυ μια φορά και έκανε λίγες βασικές κουβέντες για τη δουλειά μαζί με την Ευρυδίκη όταν την ρωτούσε: «γιατί έπρεπε να έρθεις τέτοια ώρα στο σπίτι, άργησες πολύ» η Κλαίρη απαντούσε αδιάφορα: « η Βάσω είχε προβλήματα με την μαγειρική και ζήτησε να την βοηθήσω στις σπιτικές δουλειές όσο εκείνη ασχολούνταν με τα δικά της» ή  « έμεινα στο μαγαζί να βοηθήσω τις μοδίστρες με τις νέες παραλαβές κουρτινών και να κανονίσουμε ποια κουρτίνα θα αναλάβει να ράψει η κάθε μία υπάλληλος» μερικές από τις δικαιολογίες που σκαρφιζόταν εύκολα η Κλαίρη για να πει πως είναι τόσο κατάκοπη και θέλει να πάει στο δωμάτιο της επειγόντως για να ξαπλώσει.

Τη δεύτερη δικαιολογία δεν τη πίστεψε η Ευρυδίκη και το εξακρίβωσε την επόμενη μέρα όταν πέρασε στο κατάστημα που δούλευε η κόρη της χωρίς να της το πει για να μην ακολουθήσουν εντάσεις, όταν έπιασε τον κύριο Στέργιο και μια μοδίστρα και εκείνοι ξαφνιασμένοι της είπαν ότι δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου δουλειά στο μαγαζί που να απαιτεί την παραμονή της Κλαίρης παραπάνω.

   Τελικά δεν τον γλίτωσε τον παραλίγο καυγά ένα βράδυ η Ευρυδίκη αφού έβαλε τα ανίψια της στο κρεβάτι για ύπνο. Η Κλαίρη έστρωνε το τραπεζομάντιλο στο τραπέζι του σαλονιού όταν της ήρθε να σχολιάσει: « παρά τα προβλήματα μας υπάρχουν λύσεις εκεί που δεν το περιμένουμε.»

« Τι εννοείς κόρη μου;» ρωτά η Ευρυδίκη ξαφνιασμένη με το σχόλιο. 

« Τίποτα θα σου εξηγήσω άλλη φορά.» βιάστηκε να τα μπαλώσει η Κλαίρη τι το θέλε το σχόλιο παραλίγο να αποκαλύψει την πρόταση του Αιμίλιου, είπε μέσα της ανήσυχη και ελαφρώς αμήχανη.

« Αύριο είμαστε καλεσμένοι στο σπίτι της Ξένιας το απόγευμα, θα περάσουμε πολύ ωραία. Μου έλειψε κιόλας η φίλη μου θα χαρούν και τα μικρά να βρεθούν μετά από μήνες με τα παιδιά των φίλων μου.»

« Τι, πότε το κανόνισες και δεν μου είπες τίποτα;» η Κλαίρη έμεινε άφωνη και δεν ήξερε τι να πει.

« Εδώ και τρεις μέρες πάνε που έχω μιλήσει με την Ξένια και τον Μένιο, στο είχα αναφέρει ξανά προχθές αλλά εσύ έβλεπες ταινία στην τηλεόραση και δεν έδωσες πολύ σημασία, μόνο ένα απλό καλά μουρμούρισες.»

« Μάλιστα, τώρα θυμήθηκα.» η Κλαίρη εξακολουθούσε  να κοιτάζει το κενό.

« Γιατί είσαι τόσο προβληματισμένη, δεν θες να πας στο σπίτι τους; Αν είναι πες το να πάω μόνη μου δεν με πειράζει.»

« Όχι θα έρθω απλά μου ήρθε απότομη η είδηση, νόμιζα πως θα νοιαζόσουν περισσότερο για το αν θέλω να έρθω εσύ κανόνισες μια χαρά με το ζευγάρι πριν τρεις μέρες και απλά μου το ανακοίνωσες μια χρονική στιγμή που εγώ δεν σε παρακολουθούσα πολύ.» φουρκίστηκε η κοπέλα.

« Παιδί μου γιατί νευριάζεις συγνώμη αν σου έδωσα αυτή την εντύπωση άλλη φορά θα σε ρωτήσω πριν πάρω οποιαδήποτε απόφαση.»

« Ναι μόνο που άργησες και αύριο πρέπει να κάνω την επίσκεψη αφού κανόνισες χωρίς να με ρωτήσεις!» και σε αυτόν τον ανεβασμένο  τόνο εκνευρισμού κατευθύνθηκε στο δωμάτιο της για να μην μαλώσει ακόμα πιο άσχημα με τη μαμά της.

Η Κλαίρη είχε κανονίσει την επόμενη μέρα να βρεθεί με τον Αιμίλιο και του τηλεφώνησε λυπημένη ζητώντας του να αναβάλλουν το ραντεβού τους, εκείνος της τόνισε ότι δεν πειράχτηκε καθόλου και τη συμβούλεψε να μην το παίρνει τόσο τραγικά αφού πρόκειται για μια καλοπροαίρετη προσπάθεια της μητέρας της να περάσουν λίγο χρόνο περισσότερο μαζί με την παρέα της. Ήθελε να περάσει τις στιγμές της με τον Αιμίλιο-τον είχε ανάγκη από συντροφιά- παρά να πάει στους φίλους της μητέρας της. Ειδικά τώρα που είχαν ερωτικό δεσμό.

                                         ....

   Το επόμενο απόγευμα οι δύο οικογένειες περνούσαν ευχάριστες στιγμές συζητώντας και γελώντας. Για όλους ήταν υπέροχα εκτός από την Κλαίρη που συμμετείχε ελάχιστα στις συζητήσεις τους, προτιμούσε να παρατηρεί και να ασχολείται με τα ξαδέρφια και τους φίλους τους.

Συχνά ήταν αφηρημένη και κοιτούσε στο κενό απροσδιόριστα ή χάζευε την ανοιχτή τηλεόραση για να μην δείχνει ότι δεν είχε τα κέφια της.  Η Ξένια που το παρατήρησε το ανέφερε στην Ευρυδίκη ενώ βρίσκονταν στη κουζίνα οι δύο τους: « Η κόρη σου δεν είναι κεφάτη σήμερα».

« Το ξέρω, κάτι έχει το παιδί μου καιρό τώρα και δεν μου ανοίγεται δυστυχώς για να μάθω. Δεν επιθυμεί να μου εκφραστεί φοβάμαι Ξένια κάτι πάει λάθος, δεν θέλω να χάσω ξανά την κόρη μου.» 

« Ψυχραιμία όλα καλά θα πάνε.»

  Οι  μεσήλικες γυναίκες επέστρεψαν στο σαλόνι και βρήκαν την Κλαίρη να στρώνει το τραπεζομάντηλο του τραπεζιού. Η Ξένια αποτόλμησε να ρωτήσει το κορίτσι πως αισθάνεται και εκείνη της απάντησε: «καλά είμαι κυρία Ξένια απλώς δουλεύω πολύ αυτή τη βδομάδα και κουράζομαι γι' αυτό δεν με βλέπετε στις καλές μου και τόσο ενθουσιασμένη» χαμογέλασε ψεύτικα η Κλαίρη όταν στύλωσε το βλέμμα της προς την Ξένια.

Η Ευρυδίκη ψιθύρισε χαμηλόφωνα στην φίλη της :« αυτά μου λέει για να μην επικοινωνεί μαζί μου όταν γυρίζει στο σπίτι αλλά δεν ισχύουν.» Η Κλαίρη πήγε να γεμίσει το ποτήρι της με νερό στη κουζίνα και επέστρεψε.

« Παιδί μου αν δεν ήθελες να έρθεις μπορούσες να μου το πεις και τελευταία στιγμή, η Ξένια θα καταλάβαινε δεν θα ενοχλούνταν εφόσον είχες λογικά κανονίσει κάτι καλύτερο με τη φίλη σου εκείνη την ώρα.»

« Δεν είχα κανονίσει τίποτα, μη με φέρνεις σε δύσκολη θέση μπροστά στη φίλη σου σε παρακαλώ» έκανε με νευρικό ύφος το κορίτσι.

« Ήθελα να περάσουμε λίγο χρόνο παρέα με τους αγαπημένους μου φίλους, δεν μιλάμε τον τελευταίο καιρό αγάπη μου γυρίζεις από τη δουλειά και κλείνεσαι στο δωμάτιο σου πολύ γρήγορα.

Προσπαθώ να μην σου πιάνω κουβέντα για ασήμαντα θέματα, ούτε να σε ενοχλώ για να μην αρπάζεσαι αλλά δεν είναι καλό να χάνουμε τελείως την επικοινωνία μεταξύ μας. » επιδίωξε να δικαιολογηθεί τρυφερά η Ευρυδίκη. « Η επικοινωνία είναι το κυριότερο συστατικό για υγιής και εύρωστες σχέσεις στις οικογένειες. »

« Ναι στις οικογένειες που είναι πραγματικές και κανονικές. Θεωρείς εμάς τις δύο οικογένεια υγιή; Με γέννησες όταν ήσουν ακόμα παιδί και ακόμα πιστεύεις ότι εκείνος ο ενήλικος άντρας ο πατέρας μου σε αγάπησε πραγματικά. Μου είπες ψέματα ,μου έκρυβες την αλήθεια και όλο τον κόσμο παραμύθιαζες πως τάχα μου ήμασταν αδερφές.

Και επίσης αδημονείς να με ακούσεις να έρθει η στιγμή που θα σε αποκαλέσω μαμά; Περιμένεις να σε φωνάξω μαμά μετά τα αισχρά ψέματα που ανακάλυψα ότι μου έλεγες;; » ξέσπασε οργισμένη και πληγωμένη η Κλαίρη αφήνοντας άφωνες τις γυναίκες απέναντι της.

« Δεν σου ζητώ να με αποκαλείς μαμά με το ζόρι, αν δεν το θες μην με πεις ποτέ έτσι. Και το όνομα μου σκέτο να λες μου είναι αρκετό αρκεί να ξέρω ότι με συγχώρησες πραγματικά, ότι με αγαπάς και το κυριότερο ότι είσαι καλά.

Γιατί τώρα δεν είσαι το βλέπω στα μάτια σου, το νιώθω στο τόνο της φωνής σου και στην ανάσα σου, συμπεραίνω πως οι πληγές των αποκαλύψεων του παρελθόντος σε βαραίνουν ακόμα και αν πέρασαν δύο μήνες. Είσαι ακόμα θυμωμένη με εμένα και λυπάμαι πολύ. »

« Ναι έτσι είμαι καλά που το κατάλαβες, δεν θέλω να σε φωνάζω μαμά δεν μου βγαίνει είναι αδύνατο μόνο Ευρυδίκη μπορώ να λέω όταν σου απευθύνομαι. Οι πληγές είναι ακόμα νωπές και δεν ξέρω αν θα τις ξεπεράσω σύντομα. Εσύ ευθύνεσαι γι' αυτό. » 

Έπειτα από τα σκληρά της λόγια η Κλαίρη ρώτησε τη Ξένια αν της επιτρέπει να ανέβει σε ένα από τα υπνοδωμάτια που δεν χρησιμοποιεί η οικογένεια καθώς προορίζεται για φιλοξενούμενους και να μείνει λίγο εκεί μόνη της. Η Ξένια της έδωσε την άδεια αφού καταλάβαινε την αναγκαιότητα να μείνει λίγο μόνη της η κοπέλα, να κλάψει και να βγάλει από μέσα της όλα όσα τη βασανίζουν μέχρι να ηρεμήσει.

Η  κοπέλα πήγε στο δωμάτιο και γύρισε το κλειδί στη τρύπα ώστε να μείνει κλειδαμπαρωμένη, ήλπιζε ότι δεν θα την ακολουθούσε η Ευρυδίκη αλλά τελικά ήρθε μετά από λίγα λεπτά. Έκλαιγε ακατάπαυστα και η Ευρυδίκη πίσω από την πόρτα της μιλούσε με πονεμένη και ραγισμένη φωνή. «Σε παρακαλώ κόρη μου άνοιξε τη πόρτα, ξέρω πόσο πολύ πονάς δεν θέλω να είμαστε έτσι. »

« Άσε με σε παρακαλώ, θέλω να μείνω μόνη. » Η Ευρυδίκη άρχισε και εκείνη να κλαίει ακουμπισμένη στη πόρτα πίσω από το δωμάτιο και η Κλαίρη μπορούσε να ακούσει τον ήχο του κλάματος της. Τη λυπήθηκε όμως δεν ήθελε να ανοίξει τη πόρτα για να την αντικρίσει και να την αγκαλιάσει, δεν ήταν καν έτοιμη για να κάνει ένα απλό βήμα συμφιλίωσης μαζί της.

Ύστερα από το γεγονός τούτο, η Κλαίρη πήρε τις αποφάσεις της: θα κρατούσε παγερή στάση απέναντι στη Ευρυδίκη, δεν είχε διάθεση να της μιλήσει. Και φυσικά δεν θα της μιλούσε για τον γάμο που σχεδιάζει να κάνει με τον Αιμίλιο, θα το άφηνε για άλλη στιγμή όταν τα πράγματα μεταξύ τους θα ήταν καλύτερα παρότι αμφέβαλλε πολύ και το έβλεπε χλωμό.

Πέρασε μια βδομάδα σε φορτισμένο και κάπως κουμπωμένο κλίμα από την πλευρά της Κλαίρης, η μητέρα της αντίθετα έκανε προσπάθειες να τη πλησιάσει δειλά, να μιλήσουν ακόμα και για το πιο απλό πράγμα του κόσμου όμως η Κλαίρη τίποτα, επέμενε και κλεινόταν στο δωμάτιο της πολλές ώρες ή φρόντιζε να λείπει επίτηδες από το σπίτι χωρίς βέβαια να την ενημερώσει το που θα πάει.

Η μητέρα της κατέρρεε και έκλαιγε ολομόναχη στο σπίτι ενώ κάποιες φορές τηλεφωνούσε στους φίλους της για να λάβει παρηγοριά ακούγοντας τα λόγια τους. 

  Βράδυ λίγο πριν τα μεσάνυχτα ήταν όταν γύρισε η Κλαίρη σπίτι της μετά από μια πάρα πολύ ευχάριστη έξοδο με τον Αιμίλιο και τη γνωριμία με κάποιους φίλους του. Βρήκε την μαμά της να την περιμένει στο καναπέ τυλιγμένη με μια κουβέρτα. Εκείνη ζωντάνεψε μόλις την είδε αλλά μόλις άρχισε να της μιλά η Κλαίρη σοβάρεψε και ξαναγύρισε στο κρύο βλέμμα της. « Ακόμα ξύπνια είσαι γιατί δεν κοιμάσαι;»

« Δεν με παίρνει ο ύπνος κόρη μου, προτιμούσα να ανάψω την τηλεόραση και να σε περιμένω μέχρι να νυστάξω πάλι. Αύριο μιας και είναι Σάββατο δεν θες να επισκεφτούμε το παζάρι στη πλατεία πέρα; Πουλάνε πολλά ωραία χειροποίητα πράγματα για το σπίτι και ρούχα σε καλές τιμές μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά, πάντα σου άρεσε να πηγαίνει στο παζάρι μαζί μου από μικρή.» της πρότεινε η Ευρυδίκη καλοσυνάτα ελπίζοντας να την μαλακώσει.

« Δεν θα πάω στο παζάρι φέτος έχω άλλα καλύτερα να κάνω.» είπε η Κλαίρη αδιάφορα και πήγε να της γυρίσει τη πλάτη για να πάει στη κουζίνα.

« Σε παρακαλώ ας πάμε τουλάχιστον μια βόλτα εδώ κοντά μια μέρα, τώρα που έφτιαξε ο καιρός...»

« Καμία βόλτα δεν θα πάμε, και μην συνεχίζεις τις προτάσεις, δεν θέλω να ακούσω. Μόνο τυπικές σχέσεις θα έχουμε πλέον στο λέω για να το εμπεδώσεις.» της αντιτείνει αποφασιστικά και αμετάκλητα η κοπέλα.

« Γιατί το κάνεις αυτό παιδί μου, γίνεσαι πολύ σκληρή και δεν είσαι πλέον χαρούμενη όπως παλιά. Έχουν γίνει αλλαγές μέσα σου και μου κρύβεις και εσύ πράγματα το νιώθω. Η σκληρότητα δεν θα σε βγάλει σε κάτι καλό.»

« Δεν θέλω να ακούω βραδιάτικα τις ανούσιες συμβουλές σου, πάω να πιω νερό, να διαλέξω τι θα φάμε από τις μερίδες που περίσσεψαν για αύριο και να ξαπλώσω. Καληνύχτα.» την έκοψε η Κλαίρη και έφυγε μακριά της για να μην ακούσει τις συμβουλές και τις ανησυχίες που θεωρούσε η ίδια ανόητες.

Η Ευρυδίκη δεν είπε τίποτα παραπάνω, ευχόταν να πάνε όλα καλά, όμως ένιωθε τόσο απογοητευμένη και ράκος που αναρωτιόταν αν θα κατάφερνε να κοιμηθεί τη νύχτα.

                            ....

Ο Πέτρος υποπτευόταν ότι τα πράγματα στη ζωή της Κλαίρης άλλαξαν αλλά δεν το συνειδητοποίησε μέχρι το απόγευμα που συναντήθηκαν τυχαία στο δρόμο. Εκείνη φορούσε ένα όμορφο ροζ μπουφάν με μαύρες γραμμές και κολακευτικό κολάν. Ο ίδιος είχε διαλέξει επίσης αθλητικό στυλ όμως ένιωθε κατώτερος απέναντι της για έναν ανεξήγητο λόγο. « Καλησπέρα Κλαίρη πως και από' δω;»

« Γεια σου Πέτρο, είπα να βρεθώ για βόλτα με την Βάσω παίρνω αυτό το δρόμο γιατί ήθελα να αλλάξω και επί την ευκαιρία να κάνω τζόκινγκ λίγο.» είπε χαμογελαστά και ευγενικά η Κλαίρη κρύβοντας την νευρικότητα της για να μην ψυλλιαστεί ο φίλος της το τι του κρύβει.

« Τζόκινγκ κάνεις κιόλας; Ωραία, μπορούμε να πάμε αύριο μαζί έχω ελεύθερο το απόγευμα αν θες.»

« Δεν μπορώ Πέτρο λυπάμαι είμαι απασχολημένη. Έχω κανονίσει με τα ξαδέρφια μου να πάμε στην παιδική χαρά κατά τις επτά.»

« Μπορούμε και πιο νωρίς το μεσημέρι αν δεν νιώθεις κούραση από τη δουλειά. Ή να πηγαίναμε στο σινεμά ενός εμπορικού κέντρου. Προβάλλεται μια ωραία ταινία ρομαντικής περιπέτειας μέσα στο μεσημέρι, από τις τέσσερις μέχρι τις έξι. Προλαβαίνεις έτσι να βρεθείς έπειτα με τα ξαδέλφια σου» πρότεινε ο Πέτρος χαλαρά αλλά διαψεύστηκε.

« Όταν γυρίσω από τη δουλειά θα μελετήσω ένα πολύ σημαντικό βιβλίο που μου έκαναν δώρο. Όπως βλέπεις είμαι απασχολημένη δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτό. Επειδή δεν θέλω να αργήσω σε χαιρετώ και τα λέμε.» 

 Ούτε αυτή τη φορά είμαι τυχερός σκέφτηκε ο Πέτρος. Της πρότεινε άλλες δύο φορές να βρεθούν σε διάστημα τριών βδομάδων και εκείνη αρνήθηκε.«

Σιγά μην πάει τα ξαδέρφια της στη παιδική χαρά, μπορεί και η Ευρυδίκη να το αναλάβει για να μην έχει αυτή την ευθύνη. Αυτό που συμβαίνει είναι διαφορετικό και δεν μπορώ να καταλάβω τι αλλά θα μάθω σύντομα.» έλεγε μέσα του αποφασισμένος.

   Η Κλαίρη σε όλη τη διαδρομή σκεφτόταν την ψεύτικη δικαιολογία που είπε στον καλύτερο της φίλο και λυπόταν, το μετάνιωσε αλλά ήταν αργά πια, δεν μπορούσε να του πει τι γινόταν στη ζωή της όχι προς το παρόν.

Χάρη στο γρήγορο βηματισμό έφτασε εγκαίρως στο σπίτι του Αιμίλιου και εκείνος την υποδέχτηκε ευδιάθετος. Περιπλανήθηκε στο σπίτι του για δεύτερη φορά και της φαινόταν σαν να ήταν η πρώτη, αφού ήταν τόσο μεγάλο που δεν έφτανε να το δει σε μια μέρα. Ο Αιμίλιος της πρόσφερε τσάι και κουλουράκια και έπιασαν αμέσως τη κουβέντα.

« Καλά πάνε τα μαθήματα στη σχολή όπου διδάσκεις;»

« Βέβαια οι φοιτητές μου έγραψαν όλοι σχεδόν άριστα σήμερα στις εξετάσεις, πράγμα που δεν το περίμενα εντυπωσιάστηκα ευχάριστα. » έκανε μια παύση να δει το πρόσωπο της κοπέλας του την ώρα που ρουφούσε μια γουλιά τσάι και δεν παρέλειψε να της πει. « Κάτι έχεις εσύ μικρή μου, για πες μου. Δεν σε βλέπω στην ίδια διάθεση με εμένα.»

Η Κλαίρη τον κοίταξε λίγο και έβγαλε μέσα της ότι τη βάραινε. « Αιμίλιε δεν μπορώ άλλο είμαι πολύ λυπημένη. Λέω ψέματα για εμάς, κανείς στη γειτονιά όπου ζω δεν γνωρίζει για τον αρραβώνα που κάνουμε μεθαύριο αλλά αυτό ποσώς με νοιάζει, όσο το ότι μάλωσα πάλι με την Ευρυδίκη. Δεν μπορώ να την πω μαμά, δεν θέλω και δεν μιλώ μαζί της πάνω από μία βδομάδα. Εγώ το επέλεξα αλλά αυτό δεν με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα.» δακρύζει η Κλαίρη.

« Κορίτσι ήρεμα, να υποθέσω κάτι έγινε και φτάσατε στον καυγά.»

« Ναι επειδή πήρε μια πρωτοβουλία η μητέρα μου χωρίς να με ρωτήσει και όταν πήγαμε στο σπίτι των φίλων της της ξέσπασα την οργή που κρατούσα μέσα μου. Δεν ξέρω αλλά ο χώρος εκείνου του σπιτιού και οι αναμνήσεις ξύπνησαν μέσα μου σαν ενεργειακό ηφαίστειο. Με έφτασαν στα όρια μου ειδικά όταν η Ευρυδίκη προσπαθούσε να με καλοπιάσει και εκνευριζόμουν, αφότου είπε ότι μας θεωρεί οικογένεια. »

« Κλαίρη μου έχεις δίκιο σε κατανοώ αλλά άκουσε με... κάνεις λάθος για τη μητέρα σου πρέπει να τη συγχωρέσεις όσο πιο σύντομα γίνεται δεν σας βγάζει πουθενά αυτή η αναστάτωση και η προσκόλληση στο παρελθόν, το βλέπεις και μόνη σου.»

« Μερικές φορές νιώθω ότι δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι μου Αιμίλιε, θέλω να μείνω εδώ μαζί σου.»

« Σε σύντομο διάστημα παντρευόμαστε, υπομονή θα γίνει ότι θέλεις » της τόνωνε το ηθικό ο καλός της.

« Το μεγάλο σπίτι σου το νιώθω πιο κατάλληλο, με τη ζεστασιά και την καλόγουστη άρτια θαλπωρή του. Μάλλον φταίει ότι δεν έζησα καμία κακή ανάμνηση εδώ και δεν πέρασα πολύ μεγάλο διάστημα ως ένοικος αυτού του σπιτιού » προσπάθησε να χαμογελάσει βεβιασμένα η κοπέλα.

« Σε ευχαριστώ αγάπη μου, έλα εδώ να σε αγκαλιάσω μήπως ηρεμήσεις λίγο, είσαι πολύ νευρική και αναστατωμένη. » Η Κλαίρη του πρόσφερε την αγκαλιά της ευπρόσδεκτα και δοκίμασαν και οι δύο το συναίσθημα της εγκαρδιότητας του ζευγαριού σε άλλο επίπεδο, έτσι όπως κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.

Η νεαρή επηρεασμένη και ταραγμένη καθώς ήταν λόγω των γεγονότων στη ζωή της, σε συνδυασμό με την θερμή ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε την τωρινή στιγμή  χαλάρωσε σταδιακά και της δημιουργήθηκε μια έντονη επιθυμία να έρθει σε κοντινότερη επαφή με τον αγαπημένο της. Ποτέ δεν είχε δοκιμάσει κάτι τολμηρό στη ζωή της, όμως τη συγκεκριμένη στιγμή για πρώτη φορά αυτό ήθελε.

Όταν ο Αιμίλιος πλησίασε τα χείλη της εκείνη ανταποκρίθηκε αμέσως ανταποδίδοντας του το σφοδρό δυναμικό φιλί. Οι δύο τους ξάπλωσαν στον καναπέ και έκαναν έρωτα μισόγυμνοι, έναν έντονο και ταυτόχρονα φιλόστοργο. Της Κλαίρης της άρεσε πολύ, δεν είχε νιώσει ποτέ τέτοια αίσθηση αφού ήταν η πρώτη της φορά,, αλλά πλέον επιθυμούσε πολύ να ξανά βιώσει τα ερωτικά χάδια, φιλιά και αγγίγματα στη σάρκα της.