Από τότε που μητέρα και κόρη συμφιλιώθηκαν, σαν να ξαναμπήκε η ζωή τους στην κανονική ισορροπημένη της τροχιά. Γελούσαν πάλι, χαίρονταν τη ζωή και αντιμετώπιζαν τις δυσκολίες με υπομονή και πείσμα. Η Κλαίρη έγινε ξανά η χαμογελαστή, ανανεωμένη και εργατική πωλήτρια στο ''delicate curtains'' προκαλώντας την επιδοκιμασία του κυρίου Στέργιου που την συμπαθούσε και άρχισε να την νοιάζεται πλέον σαν παιδί του.

Δεν θα του άρεσε σε καμία περίπτωση να την βλέπει στεναχωρημένη και κακοδιάθετη όπως ήταν δύο μήνες πριν μετά το συνταρακτικό νέο για την ταυτότητα της πραγματικής της μητέρας. Παρόμοια ένιωθε ο Πέτρος χαιρόταν για την 'φίλη' του και ήλπιζε όλα να πήγαιναν κατ' ευχήν για εκείνη δίχως καινούριες αναστατώσεις και ανακατωσούρες.

Μια μέρα ο δύο νέοι βγήκαν για περίπατο διάρκειας μιάμισης ώρας και προτίμησαν ένα πεζούλι για ξαπόσταμα. Τότε ο Πέτρος την ρώτησε: "Eίσαι πράγματι καλά Κλαίρη έτσι; Σαν να κρύβεις κάτι ή είναι ιδέα μου;''

''Ιδέα σου είναι όπως το είπες, είμαι πολύ καλά. Τα ξαναβρήκα με την Ευρυδίκη όμως δεν μπορώ να στο κρύψω Πέτρο και δεν θέλω να αισθανθείς άσχημα.. δεν μπορώ να την αποκαλέσω μαμά. Μόνο μια φορά την αποκάλεσα έτσι επειδή είμασταν φορτισμένες συναισθηματικά αλλά τώρα σαν να κρατώ μια ουδέτερη στάση απέναντι της.

Λες και δεν μπορεί ο νους μου να το χωνέψει πως αυτή είναι η μαμά μου αλλά επειδή δεν κάνει να την λέω αδερφή, την λέω Ευρυδίκη σκέτο.'' παραδέχτηκε ένοχα και σοβαρά η Κλαίρη. "Πιστεύεις ότι είναι άδικο για αυτήν και τη στεναχωρώ με τη στάση μου;''

" Δεν μπορώ να ξέρω σίγουρα κορίτσι μου, μαζί της πρέπει να μιλήσεις για να ξεκαθαρίσετε την ατμόσφαιρα μεταξύ σας και το πως αισθάνεστε η μία για την άλλη μετά τη δοκιμασία την οποία περάσατε κατά τη διάρκεια της φυγής σου. Όσο δεν το ξεκαθαρίζετε δεν θα πάνε καλά τα πράγματα, φοβάμαι πως το πήρατε κάπως επιφανειακά το θέμα.

Εσύ θεωρείς και της δήλωσες πως την συγχώρεσες, άλλα μέσα σου πραγματικά έτσι έπραξες ή όχι; Αν τύχει να ξαναθυμηθείτε το παρελθόν από μια απλή κουβέντα, ένα σχόλιο και διαπιστώσεις ότι πονάς ακόμα για όλα όσα έγιναν σχετικά πρόσφατα ανάμεσα στις δύο σας...θα ξεσπάσεις πάνω της πιθανόν."

" Ναι δεν λέω έχεις ένα δίκιο, όμως δεν θεωρώ πως είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα. Θα δω τι θα κάνω.'' Υπήρχε και κάτι άλλο που η  Κλαίρη έκρυβε από τον Πέτρο: την εξέλιξη της φιλίας της με τον Αιμίλιο σε κάτι περισσότερο.

Δεν αισθανόταν ακόμα έτοιμη να του το πει , ντρεπόταν και δεν ήθελε να τον κάνει να αισθανθεί υποδεέστερος ως φίλος επειδή εκείνη το τελευταίο διάστημα προτιμούσε τη φιλία του ωριμότερου σε ηλικία άντρα. Η οποία φιλία βέβαια δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί για την ίδια πλέον με αυτή την ονομασία. 

                     ....

  Ο Αιμίλιος και η Κλαίρη κανόνισαν για έναν περίπατο στη παραλία. Αφού βγήκαν από το αυτοκίνητο του, κατηφόρισαν ανάμεσα στα βράχια και περπάτησαν κατά μήκος της ακτογραμμής. Αφουγκράζονταν το παφλασμό του νερού και γεύονταν τη θαλασσινή αύρα για ώρες μέχρι που ένιωσαν πως τους άνοιξε η όρεξη.

Κάθισαν στο πρώτο καλαίσθητο ταβερνάκι που βρήκαν μπροστά τους. Ήταν από τους λιγοστούς πελάτες αλλά δεν τους πείραζε προτιμούσαν τα μέρη με ησυχία.

''Ξέρεις Αιμίλιε δεν μπορώ να μην σου πω ότι με εντυπωσιάζεις και με κάνεις να αναρωτιέμαι τι θέλεις από μια φτωχή κοπέλα, μια τυπική και συνηθισμένη πωλήτρια σαν εμένα;  Σίγουρα θα ταίριαζε δίπλα σου μια κομψή γυναίκα της υψηλής τάξης'' έλεγε ενώ έπαιζε με τα δάχτυλα της η Κλαίρη νευρικά.

'' Δεν σε θεωρώ λιγότερο άξια από οποιαδήποτε κυρία του κύκλου μου, σε συμπαθώ πολύ και σε θεωρώ όμορφη κοπέλα. Ναι, μην γελάς ούτε μην έχεις αμηχανία το πιστεύω αυτό που λέω. ''

'' Σε ευχαριστώ για τα θερμά σου λόγια. Εγώ μια κοπέλα που με θεωρούσα ορφανή και έχοντας λίγα στηρίγματα στη ζωή ανακαλύπτω τώρα πρόσφατα ότι έχω μια μητέρα που με έκανε σε πολύ νεαρή ηλικία. Με σημάδεψε η ιστορία της, αλλά δεν έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να την αποκαλέσω μαμά.''

" Θα γίνει αυτό μην ανησυχείς, κατανοώ τη δυσκολία και τις πληγές σου που ακόμα είναι νωπές μετά τις ξαφνικές αποκαλύψεις για το οικογενειακό σου υπόβαθρο. Είμαι σίγουρος όμως πως θα βρεις τη δύναμη να συγχωρέσεις ολοκληρωτικά και να αποδεχτείς τη μητέρα σου.

Είναι καλός άνθρωπος από ότι κατάλαβα μέσω των περιγραφών σου και σε αγαπά πολύ, έκανε τα πάντα για να σε μεγαλώσει σωστά.'' είπε στοργικά ο Αιμίλιος.

'' Το ελπίζω...αυτή τη περίοδο που λες ξαναβρήκα τους ρυθμούς μου και εργάζομαι στο μαγαζί κανονικά χωρίς τα τόσα ρεπό που έπαιρνα κατά διαστήματα και γυρίζω κατάκοπη μερικά μεσημέρια στο σπίτι. Τα έχω ανάγκη τα λεφτά απλώς, γιατί τρεις άνθρωποι περιμένουν από εμένα. Πως αλλιώς να τους ταΐσω αν κάθομαι;'' 

" Η Ευρυδίκη δεν είπες ότι ξεκίνησε να δουλεύει και αυτή;''

" Σταμάτησε διότι η δουλειά την έκανε κομμάτια, παραλίγο να πάθει κάτι σοβαρό η μέση της όπως μου μιλούσε απολογητικά. Δεν ενοχλήθηκα εγώ διόλου, καλύτερα που διέκοψε σχετικά νωρίς την εκμεταλλεύονταν κιόλας με αυτά που την ανάγκαζαν να κάνει και την αντάμειβαν με ψίχουλα χειρότερα από εκείνα που έπαιρνα εγώ στις δικές μου δουλειές.

Πως θα ζήσουμε βέβαια είναι ένα άλλο θέμα, σάμπως όμως πρώτη φορά βιώνουμε δυσκολίες; Χρόνια παλεύουμε και υπομένουμε την ανέχεια.''

« Κλαίρη, θα σου πω κάτι, μην το πάρεις στραβά και προσπάθησε να είσαι ήρεμη. Σκέφτηκα πολύ σοβαρά και θέλω να σου ζητήσω να.. με παντρευτείς»

« Πως το σκέφτηκες αυτό;» ρώτησε η Κλαίρη με το μυαλό της σε κατάσταση έντονου ξαφνιάσματος.

« Άσε με να σου εξηγήσω δεν είναι τόσο παράτολμο όσο ακούγεται, γνωριζόμαστε αρκετό διάστημα...»

«Μα... δεν μπορώ να το κάνω αυτό»

«Αποτελεί μια σημαντική λύση για πολλά σου προβλήματα. Τρέφω για εσένα ορισμένα αισθήματα που ωστόσο δεν θα τα χαρακτήριζα ερωτικά σε ισχυρό βαθμό. Δεν χρειάζεται να προϋπάρχει ο έρωτας για να γίνει και να ευδοκιμήσει ένας γάμος.

Αν το αντιμετωπίσεις ορθολογικά θα δεις πως ο γάμος θα σε βοηθήσει αρκετά. Αρχικά θα φύγεις από το φτωχόσπιτο που μένεις και θα μετακομίσεις σε μια άλλη ευπορότερη γειτονιά πιο ξακουστή και καλαίσθητη. Τα οικονομικά σου θα αναπτερωθούν όταν γίνεις σύζυγος καθηγητή, θα έχεις μια άνετη και ενθουσιώδη ζωή αφού θα μπορείς να ξοδεύεις και να πηγαίνεις όπου θέλεις δίχως να κοιτάζεις την παραμικρή δεκάρα και το πόσα θα σου φτάνουν.

Τη τωρινή δουλειά σου ως πωλήτρια θα χρειαστεί επίσης να αφήσεις γιατί δεν θα έχεις χρόνο γι' αυτήν, εγώ θα φροντίσω να σε απασχολήσω με την κατάλληλη εκπαίδευση. Δεν είπες ότι σπούδασες διακοσμήτρια; Θα σου πληρώσω μαθήματα μεταπτυχιακού και θα σε βοηθήσω με την κατάλληλη μεσολάβηση να βρεις δουλειά στον τομέα των σπουδών σου.» της τόνισε υποστηρικτικά και με στέρεα ειλικρίνεια.

« Σε ευχαριστώ Αιμίλιε για όλα όσα σκοπεύεις να μου παρέχεις, αλλά άσε με να το σκεφτώ λίγο.»

«Θα περιμένω Κλαίρη όμως προσπάθησε να αποφασίσεις με γνώμονα τη λογική » τη συμβούλεψε εκείνος. Ο καθηγητής ένιωθε συμπάθεια και ένα είδος έλξης για την κοπέλα που δεν μπορούσε να ονοματίσει. Δεν την ερωτεύτηκε ακριβώς αλλά η παρέα που έκαναν όλο αυτόν τον καιρό τον έκανε να τη λυπηθεί για τα δεινά που περνά με αποτέλεσμα η συμπόνια του να μεγαλώνει τόσο που καθιστούσε αναγκαία μια πράξη για να της δείξει την εν συναίσθηση του.

Ήταν έτοιμος να την νυμφευτεί και να την παρουσιάσει στον κοινωνικό του κύκλο, αρκεί εκείνη να το ήθελε. Για την Κλαίρη δεν ήταν δύσκολο να αποφασίσει και να ανακοινώσει στον Αιμίλιο την αποδοχή της πρότασης γάμου. Το συλλογιζόταν πολύ, χωρίς να το μοιραστεί με κανέναν και το γεγονός ότι ήταν ρεαλίστρια τη βοήθησε στην απόφαση της, καθώς δεν πίστευε στην σπουδαιότητα του ρομαντισμού.

Αντίθετα ο Αιμίλιος είχε δίκιο για τα οφέλη του πλούσιου γάμου μαζί της και αυτή θα ήταν η ευκαιρία της να βοηθήσει τους δικούς της ανθρώπους, ενώ η ίδια δεν θα ήταν αναγκασμένη να ζει άλλο στη φτώχεια και θα ασκούσε το επάγγελμα που σπούδασε μετά από πολύ δρόμο.