Διάβασα ξανα τα μηνύματα του Αντώνη στο κινητο μου αλλα αυτη την φορα στην Ηλεκτρα.

- Α τον πούστη.
Σχολίασε κοιτώντας τριγύρω ψαχνοντας τον μεσα στα πρόσωπα του σχολείου.

Και να τον βρεις... Τι θα γινει;

- Δεν νομίζω οτι το να τον αγνοώ ειναι η καλύτερη τεχνική, πλέον.
Εξήγησα και εκεινη έγνεψε.

- Και τι θα μπορούσες να κανεις; Οτιδήποτε αλλο μπορει να ειναι χειρότερο.

- Δεν ξέρω. Γιατί πρέπει να μπλέκω εγώ με όλους τους μαλάκες;
Παραπονέθηκα και εκεινη χαμογέλασε.

- Γιατί η πλειοψηφία των αντρών ειναι μαλακές; Τουλάχιστον σε αυτη την ηλικία.
Εξήγησε και εγω χαμογέλασα συμφωνώντας.

- Με τον Αντρεα τι έγινε;
Ρώτησε.

- Μιλήσαμε και... Θα βγουμε ξανα το σαββατο. Θα τον φερω στην παμπ.

- Καλα θα κανεις. Την τελευταία φορα τον έδιωξες κακήν κακώς.
Γέλασε.

- Ναι. Αισθάνομαι λιγο άσχημα για αυτο.

- Το σαββατο θα ειμαι και εγω με τον Πετρο στην παμπ. Θελω να τον γνωρίσω.
Χαμογέλασε και εγω έγνεψα.

- Σιγα μην έχανες ευκαιρία.
Σχολίασα γελώντας.

- Αν ειναι οντως τόσο όμορφος όσο εχεις περιγράψει... Δεν θα επρεπε να θυμάσαι κάν το ονομα του Δημήτρη.

- Κι'ομως. Το θυμάμαι.

- Δεν θέλω να στην χαλάσω αλλά ειναι αρκετα μετρα πιο πισω σου. Κάθεται στο παγκάκι με τον Πετρο και σε κοιτάει.
Σχολίασε εκείνη και εγώ γύρισα να κοιτάξω.

- Παω να μιλήσω στον Πετρο.
Ανακοίνωσα και έφυγα πριν μπορέσει να με σταματήσει.

Περπάτησα προς το μέρος τους και ο Δημητρης με κοιτούσε με ενα μεγάλο χαμόγελο.

Νόμιζε οτι θα του δώσω σημασία.

- Γεια... Πέτρο. Τι κανεις;
Ρώτησα και εκείνος κοίταξε και τους δυο μας.

- Καλα ειμαι.
Απάντησε χαμογελώντας στραβά.

- Το σαββατο θα παω με τον αντρεα στην παμπ.
Εξήγησα και εκανα μια παύση για να δω την αντίδραση του Δημήτρη.

- Αν δεν εχεις κατι να κανεις, παρε την Ηλεκτρα και ελάτε.
Συμπλήρωσα και εκείνος έγνεψε.

- Χάρηκα που τα είπαμε.
Του χαμογέλασα και έφυγα χωρις κάν να κοιτάξω τον Δημήτρη.

- Αυτο πόνεσε...
Σχολίασε η Ηλεκτρα οταν την πλησίασα.

- Συγνώμη κι'ολας. Τουλάχιστον τωρα ξέρουμε που θα τριγυρνάει ο Δημητρης το σαββατο με την καινούργια του κούκλα.
Χαμογέλασα και εκεινη έγνεψε.

- Δεν λεω... Του αξίζει αλλα μην νομίζεις οτι δεν σε αγαπάει. Κρέμεται απο τα χείλη σου οταν μιλάς.
Σχολίασε εκείνη.

- Αν με αγαπούσε ουτε θα με απατούσε με τον πρώτο τσακωμό, ουτε θα μου έδινε χαστούκι μονο και μονο επειδή του φώναξα.
Εξήγησα και εκεινη έγνεψε με κατανόηση.

- Τελος πάντων. Τι εχεις τωρα;
Ρώτησε μετα απο λιγο.

- Γυμναστική εσυ;

- Αρχαία.
Απάντησε με μια έκφραση αηδίας.

- Ωχ...

- Δεν εχεις ιδέα απο αρχαία τρίτης.
Σχολίασε χαμογελώντας αχνά.

- Και ουτε πρόκειται.
Γέλασα και την χαιρέτησα.

Ξεκίνησε να ανεβαίνει τα σκαλιά ώσπου την έχασα απο το οπτικό μου πεδίο.

Μετα απο λιγο ο γυμναστής σφύριξε και εμείς μαζευτήκαμε τριγύρω του.

- Λοιπον παιδιά. Τρεις γύρους τρέξιμο για ζέσταμα και μετα ξανα εδω.
Φώναξε και εμείς ξεκινήσαμε να τρέχουμε.

Ειχα μείνει στο τέλος μιας και ήμουν η πιο αργή απο όλους.

- ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ. Δεν το ήξερα οτι μια 60χρονη μπορει να ειναι στο σωμα μιας 17χρονης.
Γέλασε ο γυμναστής απο μακριά.

- Όσο ζει κανείς, μαθαίνει. Εξάλλου η τυρόπιτα που κρατάτε δεν φαίνεται να παροτρύνει ούτε εμενα ούτε και πολλούς άλλους.
Αντιμίλησα κοιτώντας και τα υπόλοιπα παιδιά που πήγαιναν πιο αργά σαν εμενα.

Ακούστηκαν κάποια γελάκια και εκείνος έχωσε με νεύρο την τυρόπιτα σε μια σακούλα.

Οταν τελείωσα τους τρεις γύρους ακολούθησα τους άλλους και στάθηκα απέναντι του.

Μας έδειξε κάποιες ασκήσεις και εμείς τις κάναμε ακριβώς όπως εκείνος.

- Ωραια. Δεξιά όσοι θέλουν να παίξουν ποδόσφαιρο και αριστερά για το βόλεϊ.
Φώναξε και εμείς χωριστήκαμε.

Εγω πηγα αριστερα αν και δεν υπήρχε περίπτωση να παίξω τίποτα.

Την στιγμή που θα γύριζε την πλατη του θα έφευγα και θα περνούσα την ωρα μου στις τουαλέτες.

Αρχίσαμε να σχηματίζουμε ομάδες και οπως πάντα με άφησαν για το τέλος.

Ήξεραν οτι δεν θα παίξω και την στιγμή που βρήκα την ευκαιρία έφυγα τρέχοντας για τις τουαλέτες.

Άνοιξα την πόρτα και στάθηκα να ξαποστάσω στον τοίχο.

Έριξα λιγο νερο στο πρόσωπο μου και γλίστρησα στο πάτωμα.

Μύριζε λεβάντα και χλωρίνη.

Το σχολείο μας ηταν απο τα πιο καθαρά, στα σίγουρα. Οι διάδρομοι γυάλιζαν και οι τουαλέτες μοσχοβολουσαν.

Οι σκέψεις μου έτρεξαν στον Στέφανο. Αναρωτιόμουν αν η Πολυξένη είχε κανένα νέο του.

Παρασκευή σήμερα. 5ο μάθημα χορού. Ταγκό. Τα προηγούμενα ηταν πολυ διασκεδαστικά.

Ο Χρηστος ηταν άψογος στα ραντεβού του και πολυ καλός χορευτής.

Ειχε κίνητρο ισως... Γι'αυτο.

Μετα απο την άπειρη πίεση που του άσκησα, ζήτησε επιτέλους απο την Νάντια να βγουνε.

Δεν ήξερα πως εξελίχθηκε αλλά στο μάθημα δεν φαίνονταν να αγνοούν ο ένας τον άλλο.

Ηταν πιο σοβαροί όσο περνούσε ο καιρός αλλα εγω έβλεπα καποια χαμόγελα που και που.

- Δεν σου πολυ αρέσει η γυμναστική ετσι;
Άκουσα μια φωνή και οταν σήκωσα το κεφάλι ειδα τον Αντώνη να στηρίζεται στην πόρτα.

- Τι κανεις εδω; Ειναι οι γυναικείες τουαλέτες.
Μουρμούρισα και σηκώθηκα όρθια.

- Σιγα το πραγμα.

- Αστείο που σε βρισκω εδω. Μόνη σαν να με περιμένεις.
Χαμογέλασε κάνοντας κάποια βήματα προς το μέρος μου.

Εγω προσπάθησα να απομακρυνθώ όσο πιο πολυ γινόταν αλλά η πλατη μου ακούμπησε τον τοίχο.

- Συγνώμη για το μήνυμα χθες. Δεν το εννοούσα. Ήμουν μεθυσμένος.
Εξήγησε συνεχίζοντας να μειώνει την απόσταση μεταξύ μας.

- Εχω ακούσει πολλές φορές αυτη την δικαιολογία.
Είπα με αυτοπεποίθηση και εκείνος χαμογέλασε.

- Πάντως το εννοούσα οτι μου ελειψες και τωρα συνειδητοποιώ πόσο σε θέλω.
Ψιθύρισε οταν πλέον το σώμα του ακουμπάγε το δικό μου.

- Μπορεις να κάνεις πιο πισω;
Ρώτησα ευγενικά και εκείνος χαμογέλασε.

- Οχι...
Ειπε και με φίλησε στο λαιμό.

- Φύγε μακριά μου.
Προειδοποίησα αλλα αυτός συνέχισε να με φιλάει.

Το χέρι του χάιδεψε τα πλευρά μου και έφτασε στον κωλο μου.

Με χούφτωσε χωρίς κανέναν ενδοιασμό παρόλο που τον έσπρωχνα.

- ΞΕΚΟΛΛΑ ΓΑΜΩ.
Φώναξα και οταν τον ξεκόλλησα απο πάνω μου το χερι μου κατέβηκε με φορα στο πρόσωπο του.

Με κοίταξε για λιγο σοκαρισμένος και τον προσπέρασα με νεύρο.

- Αν σε πιάσω στα χέρια μου θα δεις τι εχεις να πάθεις. ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ.
Φώναξε αλλα εγω κατάφερα να ξεφύγω.

Έφυγα σχεδόν τρέχοντας απο τις τουαλέτες και πλησίασα την υπόλοιπη τάξη.

Τον ειδα απο μακριά να μου χαμογελάει.

Δεν μου έφταναν ολα τ'αλλα...

Reign down
And destroy me.

~Implicit demand for proof~
~Twenty one pilots~