⚫️Κεφαλαιο 29

- Πρώτο μάθημα: Γνωριμία.
Φώναξε η δασκάλα οταν μπήκε στο αμφιθέατρο.

Έκλεισε πισω της την πόρτα με δύναμη και μας πλησίασε με γρήγορα βήματα.

Γεματη ενέργεια.

- Με λενε Νάντια Παπασταύρου -Μια απλή συνωνυμία με την Λυδια μας- και θα ειμαι η δασκάλα χορού σας σε αυτα τα 7 μαθήματα.
Χαμογέλασε κοιτάζοντας με.

Κάπως ετσι με κοίταξαν και οι υπόλοιποι ώσπου χτύπησε τα χέρια της και γυρίσαμε να την κοιτάξουμε.

- Θελω αυτες τις ωρες που είσαστε εδω να δίνετε τον καλύτερο σας εαυτό. Τα μαθήματα έχουν ως εξής:
1ο μάθημα: Γνωριμία
2ο μάθημα: Μαμπο
3ο μάθημα: Τσα Τσα
4ο μάθημα: Ρούμπα
5ο μάθημα: Ταγκό
6ο μάθημα: hip hop
7ο μάθημα: break dance
Εξήγησε βγάζοντας τα παπούτσια της.

- Λιγο πιο πισω σας υπάρχουν 10 ζευγάρια παπούτσια χορού για τα επόμενα 4 μαθήματα. Διαλέξτε το δικό σας και θα συνεχίσουμε.
Συνέχισε βάζοντας κάτι αλλα παπούτσια με τακούνι.

Έψαξα στα κουτιά οπως οι υπόλοιποι μεχρι που βρήκα ενα ζευγάρι μαύρα.

Το πηρα με το κουτί και στάθηκα μαζι με τους άλλους μπροστα της.

Οταν και οι υπόλοιποι τελείωσαν και στάθηκαν διπλα μας εκεινη σηκώθηκε και χαμογέλασε.

- Ο καθένας σας έχει ως υποχρέωση μεχρι το επόμενο μάθημα να βρεί εναν καβαλιερο/ μια ντάμα  ο οποίος/ η οποία θα σας συνοδέψει σε αυτα τα μαθήματα. Δεν με νοιάζει αν ειναι τυφλός, ο αδελφός σας ή ο πατέρας σας, αρκεί να μπορεί να περπατήσει και να ειναι άξιος της εμπιστοσύνης σας.
Εξήγησε εκείνη με απόλυτη φυσικότητα.

Πέρασαν τα ατομα που ειπε απο το μυαλό μου. Σύμπτωση αλλά ειχα και αδελφό και πατέρα και τυφλό φίλο.

Απέκλεισα ετσι δυο ατομα. Τον αντρεα και τον πατέρα μου μιας και ήθελα λιγο χρόνο μακριά απο τον αντρεα και ο πατέρας μου δεν θα ειχε ουτε χρόνο ουτε θέληση.

Ο Χρηστος λοιπον. Σκέφτηκα και επέστρεψα την προσοχή μου σε εκεινη.

- Το άτομο που θα επιλέξετε δεν θα φαίνεται στα πρακτικά. Δεν θα εχει καποια υποχρέωση απέναντι σε εμενα. Μονο σε εσας και θα το θεωρήσω δική σας ευθύνη αν λείψει σε κάποιο μάθημα.
Συνέχισε κοιτώντας μας εναν εναν.

- Αυτα απο εμενα. Ερωτήσεις;
Ρώτησε κοιτώντας τριγύρω με ενα μικρό χαμόγελο.

- Τι θα γινει αν δεν βρούμε ντάμα;
Ρώτησε ενα αγόρι διπλα μου.

- Δυστυχώς δεν θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε τα μαθήματα.
Απάντησε εκεινη και το αγόρι έγνεψε.

- Ο καβαλιερος μας δεν μπορει να ειναι μεσα σε αυτο το τμήμα;
Ρώτησε η Ηλεκτρα μετα απο λιγο.

- Οχι. Ο σκοπός ειναι να μάθετε να χορεύετε και να αξιολογείται τους ανθρώπους γύρω σας. Ποιος αξίζει την εμπιστοσύνη σας και ποιος οχι. Ποιος νοιάζεται για εσας και τα ενδιαφέροντα σας.
Εξήγησε εκείνη και η Ηλέκτρα έγνεψε χαμογελώντας με ικανοποίηση.




Οταν το 1ο μάθημα τελείωσε βγηκα απο το αμφιθέατρο με την Ηλέκτρα.

- Ειναι λιγο σπαστικια.

- Είναι ενθουσιώδης.
Με διόρθωσε η Ηλέκτρα χαμογελώντας.

- Είδες πως έλαμπαν τα μάτια της;
Ρώτησε με θαυμασμό.

- Ναι...

Η αλήθεια ειναι οτι ποτε δεν ήμουν ετσι ενθουσιώδης για κατι. Ουτε κάν για το θάνατο.

Δεν θεωρούσα τον εαυτό μου καλο σε κάτι παρα τις εκθέσεις ζωγραφικής που ειχα συμμετάσχει και έτσι ποτέ δεν παθιάστηκα με τιποτα.

- Ποιον θα διαλέξεις για καβαλιερο σου;
Με ρώτησε μετα απο λιγο.

- Τον Χρήστο.
Ανακοίνωσα και εκεινη έγνεψε.

- Θυμάσαι εκείνο το τρομερό έρωτα που ειχα για τον αδελφό σου.
Γέλασε και εγω έγνεψα χαμογελώντας.

- Αυτη η λάμψη στα μάτια σου οταν μας μίλαγε.
Γέλασα όσο αναμνήσεις γέμιζαν το μυαλό μου.

- Δεν φταίω εγω που ειναι κούκλος.

- Να σου θυμίσω οτι τα εχεις με τον Πέτρο;

- Τον Πέτρο δεν τον αλλάζω με κανεναν. Αυτο δεν σημαίνει ομως οτι δεν μπορω να θαυμάζω.
Εξήγησε ήρεμα.

- Ευτυχώς γιατι ειναι απο πισω σου.
Γέλασα κοιτάζοντας τον Πέτρο που ηταν μισό μετρο πιο πισω.

- Φαντάζομαι δεν μπορω να σου απαγορέψω να κοιτάζεις ε;
Γέλασε και εκείνος αγκαλιάζοντας την απο το πλάι.

Η Ηλεκρα ειχε κοκκαλωσει ώσπου έσκασε ενα χαμόγελο.

- Ουτε εγω εσένα. Ετσι;
Ρώτησε και εκείνος έγνεψε.

- Πως ηταν το πρώτο σας μάθημα κοριτσια;
Ρώτησε κοιτάζοντας και τις δυο μας.

- Ειδυλλιακό.
Γέλασα και εκείνος έγνεψε χαμογελώντας.

- Ναι υπέροχο και...να και μια ανακοίνωση. Απο εδω και πέρα για 4 μαθήματα θα με συνοδεύεις και θα εισαι ο καβαλιερος μου.
Ειπε και χαμογέλασε όσο πιο πλατιά μπορούσε.

- Περίμενε, τι;
Ρώτησε εκείνος μπερδεμένος.

- Η δασκάλα μας είπε να βρούμε καβαλιερο εκτός τμήματος που θα μπορουμε λεει να εμπιστευτούμε.
Εξήγησα βαριεστημένα.

- Ξεχνα το.

- Ελα ρε μωρο μου... Θα ειναι ωραια, θα δεις. Θα μάθουμε να χορεύουμε και θα έρθουμε πιο κοντα. Παρακάλεσε εκεινη κάνοντας του τα γλυκά μάτια.

- Δεν πρόκειται να συμφωνήσω.

- Για το δικό σου καλο η δασκάλα είπε "Ο σκοπός ειναι να μάθετε να χορεύετε και να αξιολογείται τους ανθρώπους γύρω σας. Ποιος αξίζει την εμπιστοσύνη σας και ποιος οχι. Ποιος νοιάζεται για εσας και τα ενδιαφέροντα σας."
Είπα αναφέροντας ακριβώς τα λόγια της.

Αν ανακαλούσε στην μνήμη της τα λόγια της δασκάλας η Ηλεκτρα και ο Πετρος συνέχιζε να αρνιόταν τοτε θα θύμωνε πραγματικά πολυ.

- Αν αυτός είναι ο σκοπός... Θα ερθω.
Απάντησε τελικά βλέποντας οτι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.

- Καλη απόφαση.
Χαμογέλασε η Ηλεκτρα και του έδωσε ενα φιλί.

- Εσυ σε ποιον θα πεις;
Με ρώτησε ο Πέτρος.

- Στον Χρήστο.
Απαντησα.

- Πως και δεν λες στον Αντρεα;

- Θελω λιγο χρόνο να σκεφτώ. Δεν το'παμε;
Ρώτησα και εκείνοι εγνεψαν.

- Θυμάσαι που την προηγούμενη εβδομάδα μίλαγες με τον Αντώνη; Ε λοιπόν χώρισε με την κοπελα του.
Ειπε η Ηλεκτρα αλλάζοντας θεμα.

- Μπα γιατι;

- Ειδε στο κινητο του τα μηνύματα που εχει στείλει σε καμία δεκαριά κοριτσια του σχολείου και μιλάμε για πέσιμο χοντρό.
Εξήγησε ο Πέτρος και εγω γέλασα.

- Καλα να πάθει.

- Μην ο παίρνεις στην πλάκα Λυδια. Φαίνεται να σε εχει βαλει στο ματι και αυτο δεν ειναι καθολου καλο. Εχει βγάλει φήμες για πολλα κοριτσια και δεν θα ήθελα να εισαι το επόμενο θύμα του.
Σχολίασε η Ηλέκτρα περιμένοντας καποια απάντηση αλλα εγω δεν ειχα καμία.

- Δεν προσπαθούμε να το παίξουμε υπεράνω αλλά καλό θα ήταν να κρατάς τις αποστάσεις σου. Δεν ξερω πως αλλιώς θα μπορούσες να τον αντιμετωπίσεις.
Συμπλήρωσε ο Πέτρος και εγω έγνεψα.

Οχι άλλο δράμα...


We pick songs to sing, remind us of things that nobody cares about.
And honestly we're probably more suicidal than ever now.

~Isle of flightless birds~
~Twenty one pilots~

Γεια σας! Εχω δυο ερωτήσεις:
1) πως σας φαίνεται η ιστορία μεχρι τωρα; Ειναι κατι που θα αλλάζατε;
2) Ανεβάζω κεφαλαια καθε τριτη και παρασκευη. Μήπως σας βολεύει καποια συγκεκριμένη ωρα εκείνες τις ημέρες;

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top