- Για εμένα είναι.
Φώναξα τρέχοντας στην πόρτα.

Χωρίς λόγο όμως μιας και κανένας δεν ηταν στο σαλόνι.

- Γεια σου!
Χαιρέτησα την Ηλέκτρα όταν άνοιξα την πόρτα.

- Γεια!
Χαμογέλασε και πέρασε μέσα και ας μην την προσκάλεσα.

- Τι είναι ολα αυτα;
Ρώτησα αναφερόμενη στις τσάντες που κουβαλούσε.

- Σκέφτηκα οτι θα ηταν καλύτερο να ετοιμαστούμε εδώ μαζί.
Εξήγησε όσο ανεβαίναμε τις σκάλες.

- Όντως θα παμε;
Ρώτησα απογοητευμένα.

- Μόλις σήμερα αγόρασες ενα υπέροχο φόρεμα. Θα βγούμε, θα το φορέσεις και θα το απολαύσεις.
Χαμογέλασε πλατιά.

- Θα σου έλεγα να φέρεις και τον Αντρεα για σπάσιμο αλλά είπες οτι ήθελες λιγο χρόνο μακριά του. Κρίμα αν με ρωτάς.
Σχολίασε κατσουφικα.

- Δεν σε ρωτάω αλλα ευχαριστω για την πληροφορία.
Γέλασα μόλις φτάσαμε στο δωματιο μου.

- Ουαου. Εχω καιρό να ερθω εδω μεσα.
Σχολίασε κοιτώντας τριγύρω.

- Δεν άλλαξαν και πολλά.
Χαμογέλασα κλείνοντας την πόρτα.

- Λοιπόν; Τι ταινία θα δούμε;
Ρώτησε και θρονιάστηκε στο κρεβάτι μου.

- θες να θυμηθούμε τα παλιά ή να κλάψουμε λίγο;

- Πλάκα μου κανεις; Το κλασικό. Δεν ειδα το blood wars με την ελπίδα οτι θα μου πρότεινες να το δουμε μαζι.
Εξήγησε χαμογελώντας.

- Underworld: blood wars λοιπον.
Γέλασα και έκατσα διπλα της φέρνοντας τον υπολογιστή στα πόδια μου.

Έβαλα την ταινία και αρχίσαμε να βλέπουμε με όρεξη.

Μου είχαν λείψει αυτά τα απογεύματα που καθόμουν με την Ηλέκτρα και βλέπαμε ταινίες στο κρεβάτι μου και ονειρευόμασταν ενα υβρίδιο σαν τον Michael και μια περιπετειώδη ζωη σαν της Selin.

- Πίστευα οτι θα βλέπαμε την Ev σε αυτη την ταινία και ας δήλωσε ξεκάθαρα οτι δεν χρειάζεται την προστασία της μητέρας της.

- Ειναι τόσο σπαστικό που πρεπει να περιμένουμε και για την επόμενη ταινια.
Ξεφύσηξα με αγανάκτηση.

- Μην απελπίζεσαι. Εδω θα ειμαστε και για την επόμενη.
Απάντησε και την κοίταξα στα μάτια.

- Εσυ θα εισαι... Εγω κατα πάσα πιθανότητα οχι.

- Δεν το εννοείς και το ξερεις. Τέλος πάντων σήκω.
Απαίτησε καθως σηκώθηκε και αυτη πάνω.

- Γιατι;
Ρώτησα βαριεστημένα.

- Για να ετοιμαστούμε.
Εξήγησε ανοίγοντας της τσάντες της.

Απο εκει έβγαλε μια Μπορντό κοντή παντελόνα και μια μαύρη μπλούζα. Ακολούθησαν τα μαύρα ψηλά πέδιλα της και μια ισιοτικη μαλλιών.

- Αυτο τι το έφερες; Αφου τα μαλλιά σου ειναι φτιαγμένα.

- Για εσένα ειναι χαζο. Θα φτιάξω και τα δικά σου.
Εξήγησε και με πλησίασε με μια βούρτσα.

- Μην μου ξεριζώσεις τα μαλλιά...
Παρακάλεσα γυρνώντας την πλατη μου σε εκεινη.

- Σταματα να γκρινιάζεις τόσο.

Οταν τελείωσε με έστειλε στο μπανιο για να τα δω.

Ηταν οντως πολυ ωραια.

Το χρώμα των μαλλιών μου ήταν ανοιχτό καστανό και έφταναν μεχρι τους γοφούς μου.

Δεν πολυ ενδιαφέρθηκα ποτε να τα κόψω κοντά ουτε να τα περιποιηθώ. Συνήθως τα έπιανα μια ψηλή κοτσίδα με αποτέλεσμα να μην συνηθίσω το πραγματικό τους ύψος.

Τωρα ειδικά που ηταν ίσια συνειδητοποίησα οτι επρεπε να παω για κούρεμα.

- Τα λατρεύω.
Χαμογέλασα οταν βγηκα απο το μπάνιο.

- Χαίρομαι.
Απάντησε καθως σηκώθηκε απο το κρεβάτι.

Παω να ντυθώ στο μπανιο και εσυ ντύσου εδω. Μετα θα δουμε και τι παπούτσια θα βαλεις.
Ανακοίνωσε και έφυγε για το μπανιο με τα πραγματα της στο χέρι.

- Πως σου φαίνομαι;
Ρώτησε όταν βγήκε από το μπάνιο.

- Καταπληκτική.
Σχολίασα με ανοιχτό το στόμα.

Ηταν πραγματικά πολυ όμορφη. Εκθαμβωτική σίγουρα, χωρίς υπερβολές.

- Και εσυ το ίδιο.
Γέλασε βάζοντας τα παπούτσια της.

- Σκέφτηκα οτι αυτες εδω θα πήγαιναν.
Είπα και της έδειξα ενα ζευγάρι ψηλές μπλε πλατφόρμες.

Ηταν τα πιο άνετα τακούνια που είχα στην ντουλάπα μου και μου πήγαιναν πραγματικά πολυ.

- Εγω ειμαι έτοιμη.
Είπα οταν τα φόρεσα παίρνοντας την τσάντα μου.

- Και εγω.
Χαμογέλασε και μου έτεινε το χερι της.

Εγω πιάστηκα απο το μπράτσο της και χαμογέλασα.

- Παμε να του δείξω τι χάνει.
Γέλασα με μια ψεύτικη αυτοπεποίθηση.

- Θέλω να είσαι ήρεμη. Δεν ξέρουμε κάν αν θα είναι και αυτός εδώ.
Είπε και εγω έγνεψα χαμογελώντας.

- Δεν με νοιάζει αν θα ειναι εδω. Η αλήθεια ειναι οτι το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να τον δω.
Εξήγησα κοιτώντας την στα μάτια.

- Σε ευχαριστώ που ήσουν εδω για εμένα. Δεν ξερω τι θα έκανα χωρίς εσένα.
Συνέχισα και την αγκάλιασα σφιχτά λες και αν την άφηνα θα πνιγόμουν στα άγχη και τις φοβίες.

- Ουτε να το συζητάς.
Χαμογέλασε πλατιά.

- Αν βρούμε τον Σακη και τον Άρη να κάτσουμε μαζι τους;
Ρώτησα ανοίγοντας την πόρτα του μαγαζιού.

Ηταν γεμάτο όπως πάντα και αναγνώρισα αρκετα πρόσωπα στην διαδρομή για το μπαρ.

- Δυο πανέμορφες κύριες. Τι να σας φερω;
Χαμογέλασε πλατιά ο Κυριάκος.

- Δυο ουίσκι χωρίς πάγο. Της χρειάζεται κατι βαρύ.
Απάντησε η Ηλέκτρα δείχνοντας με.

- Αμέσως.

- Είδα τον Σάκη. Παω να τον χαιρετήσω.
Εξήγησα και άρχισα να απομακρύνομαι.

- Μη μου πεις... Ολο αυτο ειναι δουλεια της Ηλεκτρας. Είμαι σίγουρος.
Αναφώνησε ο Σακης απο μακριά.

- Ενοχη.
Γέλασα αγκαλιάζοντας τον.

- Χαιρομαι που σας βλέπω.
Χαμογέλασα Χαιρετώντας και τον Άρη.

- Εχω γνωρίσει πολλούς φίλους του Σακη τωρα τελευταία. Με συγχωρείς, αν θυμάμαι καλα αλλα εισαι η κοπελα του Δημήτρη. Σωστά;
Ρώτησε ο Άρης με ενα πλατύ χαμόγελο.

- Ειμαι... η πρώην κοπέλα του.
Τον διόρθωσα αμήχανα.

- Μην μου πεις...
Με κοίταξε ο Σάκης ξαφνιασμένα.

- Χωρίσαμε χθες. Πηγα να τον βρω στο σπιτι του και ηταν με μια άλλη στο κρεβάτι του, γυμνοί.
Εξήγησα με μια βαθιά ανάσα.

-Α τον άθλιο.
Παρατήρησε ο Άρης με γουρλωμένα μάτια.

- Τέλος πάντων. Ότι έγινε έγινε. Δεν μπορώ να πω οτι ειμαι και στα καλύτερα μου αλλά... Ειδα τουλάχιστον το πραγματικό του πρόσωπο.
Απάντησα με ενα μικρό αδύναμο χαμόγελο.

- Χαίρομαι για τον τρόπο που το βλέπεις.

- Ένας χωρισμός δεν είναι ποτέ εύκολος.
Παρατήρησε ο Σάκης κοιτώντας τον Άρη και εμένα.

- Τι λέτε;
Μας διέκοψε η Ηλεκτρα με τα ποτά μας.

- Τα γνωστά.
Γέλασα πίνοντας μια γερή γουλιά απο το ουίσκι μου.

- Ήρεμα εσύ.
Ειπε και μου τράβηξε το ποτήρι.

Όταν τελικά το άφησα από τα χέρια μου εκείνη το ακούμπησε στο τραπέζι και κάθισε σε μια καρέκλα.

Την ακολουθήσαμε και εμείς ενώ εγω ήπια άλλη μια γουλιά.

- Για πείτε λεπτομέρειες. Ήμουν εδω οταν γνωριστήκατε αλλα δεν ξερω τιποτα για το πρώτο σας ραντεβού.
Απαίτησα να μάθω κοιτώντας τον Σακη και τον Άρη.

- Πήγαμε σε ενα ρομαντικό εστιατόριο πιο κάτω. Πολυ ωραιο φαΐ.
Απάντησε η Σακης χαμογελώντας.

- Ολοι μας κοίταγαν φυσικά αλλά η αλήθεια ειναι οτι το εχω συνηθίσει πλέον.
Σχολίασε ο Άρης κοιτώντας τον Σακη στα μάτια.

- Έληξε καλα δηλαδή;

- Μονο καλά; Μεσα στην επόμενη εβδομάδα είχαμε ξαναβγεί αλλες δυο φορές.
Χαμογέλασε ο Άρης κοιτάζοντας με.

- Ποσο χρονων εισαι Άρη;
Ρώτησα μετα απο λιγο.

- 18. Τα έκλεισα πριν λίγους μήνες. Σπουδάζω νομική και σε περίπτωση που θέλεις να ρωτήσεις... Οχι δεν πήγαινα στο σχολειο σας.
Χαμογέλασε ευγενικά.

Ηταν λιγο αμήχανα γιατι εκείνος ήξερε τόσα για εμενα ενώ εγω τιποτα για εκείνον.

- Ω έλα τώρα...
Άκουσα την Ηλέκτρα να λέει και γύρισα να την κοιτάξω.

Εκείνη κοίταζε προς την πόρτα. Έτσι ασυναίσθητα ακολουθησα το βλέμμα της.

Η πόρτα ηταν ακόμα ανοιχτή και μόλις ειχε περάσει μέσα ο Δημήτρης αγκαλιά με την κοπέλα που ειχε χθες το πρωί στο κρεβάτι του.

Εκει που ελεγα οτι δεν μπορούσα να φαω κι'αλλο χαστούκι... Να το. Και πονάει πιο πολυ απο καθε αλλο.

Get up, Johnny boy, get up, Johnny boy, get up 'cause the world has left you lying on the ground.

~Johnny Boy~
~Twenty one pilots~