Κάθομαι ξαπλωμένος και κοιτώ έξω από τανοικτο παράθυρο .
Πάλι μεσάνυχτα.
Πάλι σε σκέφτομαι κι ας μην στο λέω.
Είσαι φαινομενικά από τις λίγες που μ'ένοιαξε αν όντως μ'αγαπανε.
Είσαι από τις λίγες που με κάναν να ξενυχτάω να στενοχωριεμαι να αγαπάω παθιασμένα κι ύστερα να γίνομαι χάλια για διαφορετικό πάντα λόγο.
Σευχαριστω που υπήρχες στη ζωή μου.
Μου έμαθες πολλά.
Δεν άλλαξες εσύ.
Η κοινωνία, η επιθυμία σ άλλαξε.
Φτερό στον άνεμο δυτικού κόσμου.Τριγυρνας σε ονειρικά αθέατα μέρη.
Μόνη.
Όχι μαζί μου.