Στρουμφάκια μου, τι κάνετε; Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να μην σας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου με την έναρξη του σχολείου, να αναπνέετε καλά και να έχετε λίγα λεπτά καιρό για να διαβάσετε τις ασυναρτησίες που κατεβάζει η γκλάβα μου.

......................................................................................................................

-Ρε Κατερίνα, λίγο πιο δεξιά το στρώμα!

-Εεεε καν'το μόνη σου!!!είπε το μικρό της οικογένειας και ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι της.

-Έλα ρε Κατερίνα...είπα παραπονιάρικα και εκείνη σηκώθηκε. 

    Έλειπαν όλοι οι μεγάλοι σήμερα και αποφασίσαμε να βγάλλουμε το στρώμα του Κώστα από τη θέση του και να το χρησιμοποιήσουμε κατά το δοκούν...έτσι καταλήξαμε μετά από κανά δίωρο ιδρωμένες και κατάκοπες να μαζεύουμε στρώματα, σεντόνια, μαξιλάρια και όλη μας την προίκα γενικότερα και έχοντας κατευχαριστηθεί την όλη φάση.Πάντα μ'άρεσε η ενόργανη αλλά όταν ήμουν πιο μικρή δεν μπορούσα να πάω γιατί ήταν μακριά και η μάνα μου είχε και τρία ακόμα νιάνιαρα να προσέχει και τώρα δεν είμαι ούτε αρκετά ευλύγιστη, αλλά βασικά δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο (λίγο το σχολείο, λίγο οι εξωσχολικές δραστηριότητες,λίγο τα ψυχολογικά των καθηγητών, πόσες ώρες έχει η μέρα;) .Όλο το καλοκαίρι δεν είχα την ευκαιρία να ξεφαντώσω γιατί...οκ απλά δεν είχε τύχει να λείπουν όλοι οι μεγάλοι, γιατί ποιος λογικός ενήλικας θα σε άφηνε να καταστρέψεις ολοσχερώς το στρώμα του αδερφού σου για να κάνεις τούμπες πάνω του;Όταν λοιπόν επέστρεψαν, έπρεπε να κάνω σαν να μην εε γίνει τίποτα...πήρα λοιπόν (σαν καθηγήτρια... λοιπόν... λοιπόν... λοιπόν κοκ- πλάκα πλάκα σε μία είχαμε μετρήσει καμιά εκατοστή σε 1 ώρα!!!) το λάπτοπ αγκαλιά και έκανα λίγη παρέα στους φανταστικούς μου φίλους...

"Το σημερινό μάθημα με άγχωνε πολύ...ήταν το πρώτο  μετά τις οδηγίες και βρήκε να συμπέσει με το συγκεκριμένο κεφάλαιο.Και τόσο καιρό η μικρή είχε διαβάσει το "Με οικογένεια",τις "Μικρές Κυρίες" και ήμασταν στα μισά του "Χωρίς οικογένεια".Ναι, το ξέρω ότι για παιδί πρώτης δημοτικού είναι εξαιρετικός ρυθμός ανάγνωσης, αλλά λάβετε υπ' όψιν ότι δεν τρέχει όλη μέρα γιατί είναι στο καροτσάκι, ήξερε να διαβάζει και να μετρά πριν ξεκινήσει τα μαθήματα μαζί μου, το οποίο σημαίνει ότι πρακτικά  είχε βγάλει όλη την ύλη και κάναμε τελείως τυπικά τις ασκήσεις και τα κείμενα του βιβλίου.Επιπλέον δεν πήγαινε κανονικά επτά ώρες σχολείο και δεν χανόταν ώρα με τις κλασσικές βλακείες:"μου πήρε το στιλό/τη γόμα/το μολύβι/την κασετίνα" κοκ, "με χτύπησε,με έσπρωξε" κλπ.Πρακτικά δεν υπήρχε κανένας σοβαρός λόγος να ακολουθούμε το σχολικό πρόγραμμα, με όλα τα διαλείμματα και όλες τις ώρες αλλά είναι γεγονός ότι το αφεντικό δεν είμαι εγώ...

  Εκείνη την ώρα μπήκε η μαθήτριά μου φουριόζα σέρνοντας το καροτσάκι της.

-Δεν μου λες, αλήθεια θα κάνει και ο Γρηγόρης μάθημα μαζί σου;

-Άμα τον θες...απάντησα κι εγώ...τι να έλεγα άλλωστε η δύσμοιρη;Μήπως με ρώτησε κι εμένα;

-Είναι αυτά μούτρα ανθρώπου που ενθουσιάστηκε;Τι δουλειά έχει αυτός εδώ μέσα;Σαν πολύ δεν έχει σηκώσει μπαϊράκι; Εεεε δεν θα τα πάμε καθόλου καλά...Τώρα θα δεις τι θα γίνει Γρηγοράκη...εε Γρηγοράκη,είπε βγάζοντας το κινητό της και τηλεφωνώντας.Μετά από λίγο γύρισε και μου είπε:

-Μισό λεπτό μόνο...μπορώ;

-Ναι,είπα κι εγώ, δεν έχουμε ξεκινήσει ακόμα...

  Αν είναι να φύγει ο άλλος από 'δω και κάθε φορά να τηλεφωνείς από εμένα έχεις το οκ...Απομακρύνθηκε λίγο από κοντά μου κι έτσι δεν ήξερα ούτε ποιον κάλεσε ούτε για ποιο θέμα μιλούσαν...καλά εντάξει το θέμα μάλλον το ήξερα...

-Ήρθα κι εγώ!δήλωσε ο γνωστός κυκλοθυμικός Γρηγόρης μπαίνοντας τρισευτυχισμένος στην αίθουσα.

-Ναι, μισό λεπτό,είπε η Βιργινία και του πάσαρε τη συσκευή,αλλά σαν ανυπόμονη που πάντα ήταν δήλωσε ταυτόχρονα:Ο μπαμπάς λέει άμα θες τη Θάλεια για δασκάλα να την πληρώνεις εσύ για τα μαθήματα.Και δεν θα μπεις εσύ εμπόδιο στη μόρφωσή μου.Γιατί εγώ μιά μέρα θα σου πάρω τις καλύτερες επιχειρήσεις και θα σε αφήσω να νομίζεις ότι κάτι κάνεις όταν διαχειρίζεσαι τα χρήματα για τις ανάγκες του σπιτιού,όταν διώχνεις κόσμο,όταν αφήνεις ανθρώπους στο δρόμο για να πάρεις καλύτερο αυτοκίνητο και να καλύψεις τις υπερκαταναλωτικές σου ανάγκες από τα προβαλλόμενα δια μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης πρότυπα.Το να είσαι πλούσιος σε μιά τέτοια εποχή σε κάνει υπεύθυνο και για τους ανθρώπους που κρέμονται από πάνω σου. Βλέπεις ότι κλείνεις συμφωνίες για ένα πιάτο φαΐ και ένα δωμάτιο και επιμένεις να κυκλοφορείς κάθε μέρα με άλλο αυτοκίνητο.

 Και ενώ η δεσποινίς συνέχιζε το μονόλογό της αναφέροντας περιστατικά από το "Με οικογένεια" που, σύμφωνα με την άποψή της, ταίριαζε γάντι (κι εκεί είχαμε ένα πλούσιο που έδινε δουλειά στον κόσμο και νόμιζε ότι τον ευεργετούσε μέχρι που ήρθε μια κοπέλα -δεν κάνω spoil έχετε χάρη-  που του δείχνει τις συνθήκες στις οποίες ζουν),εγώ και ο Γρηγόρης είχαμε μείνει να την κοιτάμε με το στόμα ανοιχτό.

-Τι με κοιτάτε σαν χάνοι;Ψέμματα λέω;ρώτησε κλείνοντας.Γύρισα ξανά και κοίταξα τον Γρηγόρη. Είχε πάρει ένα κοκκινωπό χρώμα. Δεν ξέρω τι του έλεγε και ο πατέρας του από την άλλη άκρη της γραμμής(γιατί αυτός ήταν) αλλά είχε θυμώσει πάρα πολύ, με αποτέλεσμα να βγει έξω από την αίθουσα.

-Είδες;μου κάνει η Βιργινία.Τον κατατρόπωσα.

-Μην είσαι σκληρή μαζί του,αλλά ελπίζω να του κάνει καλό αυτή η κουβέντα.Όπως και να έχει ευχαριστώ.Δεν θα τα έβγαζα πέρα μόνη μου...

-Γιατί;Αφού και εσύ έχεις διαβάσει το βιβλίο...

-Άλλο να του τα λες εσύ που είσαι αδερφή του και άλλο εγώ που είμαι υφιστάμενή του.Και στο βιβλίο έπρεπε να του τα δείξει κάποιος που ήταν κοντά του.Νομίζεις ότι αν του τα έλεγε οποιοσδήποτε άλλος θα άκουγε;

-Σίγουρα όχι.

-Εεε άντε,πάμε τώρα στο μάθημά μας.Ας κάνουμε μαθηματικά πρώτα γιατί η γλώσσα σου μάλλον κόψιμο θέλει,είπα κοιτώντας την πίσω από τον ώμο μου κι εκείνη μου έβγαλε τη γλώσσα έξω και με κοίταξε θιγμένη. Είναι μια μουσίτσα...

 Όταν τελειώσαμε και επέστρεψαν και οι υπόλοιποι έκανα κανα δίωρο μάθημα με τον Κυριάκο.Είναι πολύ έξυπνος αλλά δυσκολεύεται στην απομνημόνευση.Έτσι ξεκίνησα από την αρχή να του δίνω τους πίνακες πολλαπλασιασμού για μελέτη, ώστε να τους ξέρει εγκαίρως για το σχολείο.Όταν γύρισα το βράδυ στο δωμάτιό μου, είδα ένα φάκελο περασμένο από κάτω:

 "Αν θες πόλεμο, πόλεμο θα έχεις.Αν σε ενδιαφέρει η ανακωχή, κατέβα στη βιβλιοθήκη στις 12:00 το βράδυ.Θα σε περιμένω εκεί μόνο για 10 λεπτά.Γρηγόρης."

Εξέπνευσα βαριά.Το ρολόι μου έδειχνε ήδη 11:47 οπότε κατέβηκα στη βιβλιοθήκη.Τον βρήκα να κλαίει πάνω στην "καλύβα του μπάρμπα-Θωμά".

-Είσαι εκεί που πεθαίνει η Εύα;ρώτησα χαμηλόφωνα.

-Εεεε πότε ήρθες;

-Μόλις μπήκα.

 Σκούπισε βιαστικά τα μάτια του νομίζοντας πως δεν τον είχα δει και μου είπε:

-Θέλω να γίνεις η Περρίν μου.Μάθε με πώς να τους χειρίζομαι.

-Δεν γίνεται.Αν θες πραγματικά να γίνεις κάτι σαν τον Βυλφράν(και ο Βυλφράν και η Περρίν είναι από το Με οικογένεια με το οποίο μάλλον σας έχω ζαλίσει σήμερα) ανέθεσέ το στη Βιργινία.Μόνο αυτή σε κάνει καλά...

-Μην μου το κάνεις αυτό!Δείξε λίγο έλεος!

-Έλα...σήκω πάνω και άσε τη γκρίνια.

 -καλά...δεν θα το αφήσω έτσι εγώ αυτό,να το ξέρεις...

-Ότι πεις.

-Να σου πω...συγνώμη για τις προάλλες...παραφέρθηκα.

-Άρα εγώ να το κάνω το κεφάλαιο με την οικογένεια;

-Εννοείται!

 Ανεβήκαμε προς τα πάνω γελώντας...με πήγε ως το δωμάτιο και καληνυχτιστήκαμε εκεί.Μακάρι να μας βγουν τα γέλια σε καλό, αλλά δεν το βλέπω..."

 Πάει και αυτό...Ήμουν κακός άνθρωπος έχω πει όλη την υπόθεση του βιβλίου.Δεν έχω τύψεις ότι θα τους ρίξω τις πωλήσεις τουλάχιστον...Είναι μεσημέρι αλλά ο περισσότερος κόσμος στο σπίτι κοιμάται.Έτσι κι εγώ κάθομαι και φιλοσοφώ σαν το βλαμμένο για μια ακόμα φορά...

                       Προσοχή!Ακολουθεί μονόλογος...

Θα παρατηρήσατε ότι σήμερα δεν σας είπα τα κιλά μου...ναι...Και αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:πρώτον γιατί μάλλον έχω παχύνει.Δεύτερον γιατί με τη ζυγαριά χωρίσαμε και δεν την έχω επισκεφθεί μερικές μέρες τώρα.Και δεν είχα λόγο να ανέβω.Έχω αρχίσει να χαίρομαι διάφορα άλλα πράγματα (τις τούμπες, τα μαθήματα αγγλικών στις μικρές, τους αγώνες μπάσκετ με τον Κώστα, το λογαριασμό στο grepolis που μόλις άνοιξα, την ιδέα ότι σε λίγο θα δω και κόσμο που δεν θα ανήκει στην οικογένειά μου και επιτέλους θα μιλήσω με κάποιους πιο λογικά, και ας μην είναι οι ιδανικές -πρόσφατα αποδείχθηκε και επιστημονικά ,από εμένα, ότι οι ιδανικές κατά κύριο λόγο είναι προσποιητές- και την ιστορία ου που δόξα τω Θεώ πάει καλά) και να είμαι λίγο πιο αισιόδοξη.Όπως και η πρωταγωνίστριά μου...ελπίζω να μην μας βγει σε κακό...

................................................................................................................................................

Δεν έχετε παράπονο στρουμφάκια μου, μπήκε ο Σεπτέμβρης, άρα και το χειμερινό πρόγραμμα που προβλέπει καινούργιο κεφάλαιο μία φορά την εβδομάδα...Κι έτσι ανέβηκε σήμερα...Όσοι ξεκινάτε σχολείο από Δευτέρα ελπίζω να μην έχετε φρικάρει πολύ και καλή συνέχεια!