- Δες Κάσπερ τι όμορφα πράγματα έχει εδώ. Δες μια μπαλαρίνα που χορεύει. Δες πόσα πολλά βιβλία έχει εδώ. Δεν είναι παράξενο που έχει διατηρηθεί τόσα καλά αυτό το μέρος του σπιτιού. Λέω να βάλω τα πράγματα σε κούτες και να τα πάω στην Ελίνα. Τι λες. Μπορεί να θέλει να κρατήσει τίποτα από εδώ.

- Γαβ Γαβ

Έχει δίκιο θα μας βοηθήσει και να τα καθαρίσουμε. Κάποια πράγματα το χρειάζονται.

Τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι. Τι κάνει μου παίρνει τα πράγματα. Αααααα κάτι πρέπει να κάνω. Τι ? τι ? Θα την τρομάξω αυτό είναι θα την τρομάξω. Θα μετακινώ τα πράγματα το μόνο που μου μένει να κάνω είναι να περάσω από αυτόν τον τοίχο και να πάρω κάτι ναι τα το πάω στην κουζίνα.

- Κάσπερ ? εσύ είσαι? Μα πόσες φορές θα σου πω σήμερα να προσέχεις. Έλα χαζό μου σκυλάκι αρκετά για σήμερα. Ας πάρουμε αυτά. Θα έρθουμε αύριο με την Γιώργο να μας βοηθήσει.

- Γαβ Γαβ

- Καλά θα πάρουμε πίτσα το βράδυ δεν θα μαγειρέψω.

Δεν κατάφερα να κάνω τίποτα πάλι. Το κηροπήγιο μου έπεσε από τα χέρια. Πως έγινε να είχα πάλι διάσταση. Έχω διαβάσει όλα τα βιβλία που έχω που μιλάνε για αυτά τα πράγματα και ποτέ ένας πεθαμένος δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Αλώστε αυτή είναι η σημαντικότερη διαφορά. Α και τα συναισθήματα. Όταν είδα το κηροπήγιο να πέφτει τρόμαξα. Ναι ένιωσα. Πολύ παράξενο αυτό. Δεν γίνετε. Δεν μπορώ να καταλάβω τι μου συμβαίνει. Στην βιβλιοθήκη να πάω στην βιβλιοθήκη. Δεν γίνετε να μην έχω κάτι εκεί κάποιο βιβλίο για αυτό. Που είναι .Που είναι. Σίγουρα κάτι θα έχω εδώ δεν μπορεί. Φυσικά θα είναι μέσα στις κούτες που πήρε μαζί της. Ωραία, τέλεια , καταπληκτικά. Μισό λεπτό τι είναι αυτό. Ένα βιβλίο με ποιήματα, του Τζον Κητς. Δεν το πιστεύω το μόνο που μου μένει τώρα είναι να μου αφήσει εδώ τέτοια βιβλία. Όχι κυρά μου αυτά έπρεπε να πάρεις πρώτα. 

Τέλος πάντων η νύχτα είναι μεγάλη ας το πάρω να δω τι λέει. Μάλιστα μπούρδες , αγάπες με έρωτες. Μα ποιανού είναι ; Δεν μπορώ να δω καλά το όνομα. Κα κα κα τε τε .....ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ? Μα πώς δεν το είχα πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια? Αυτό πρέπει να είναι εδώ τουλάχιστον 20 χρόνια πριν παντρευτεί η Ελένη. Μα φυσικά και θα είναι αυτής. Ποτέ δεν την κατάλαβα αυτή την κοπέλα. Ερχόταν στο σπίτι κάθε μέρα στις 4 το απόγευμα. Ακριβώς μετά που θα τελειώναμε στο μεσημεριανό και ξανά έφευγε λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Ήταν πολύ αγαπημένες με την αδερφή μου. Θυμάμαι και οι δύο ήταν το ίδιο αλλοπαρμένες. Τους άρεσε να κάθονται σε ένα παγκάκι του κήπου. Αυτό που δίπλα του η μαμά είχε φυτέψει της γαλάζιες ανεμώνες της. Ή πήγαιναν στο δάσος. Το καλοκαίρι βέβαια πιο συχνά.

Είχε ένα μεγάλο χαμόγελο και χαιρόταν για τα πολύ μικρά πράγματα. Για παράδειγμα μια μέρα ο μπαμπάς είχε γυρίσει από την πόλη και δεν ήξερε ότι η Κατερίνα ήταν μαζί μας της έκοψε ένα λουλούδι από τον κήπο. Ε όλη την υπόλοιπη ώρα που έκατσε στο σπίτι δεν σταματούσε να μιλάει και να το δείχνει στην αδερφή μου. Εμένα δεν μου πολύ μιλούσε. Μόνο μια φορά που είχε αργήσει η αδερφή μου και η μητέρα μου από την μοδίστρα είχαμε μιλήσει για λίγο. Της είχα πει για τους αστερισμούς. Αν θυμάμαι καλά της είχα χαρίσει και ένα σκίτσο που είχα φτιάξει με αυτούς. Το μάτια της έλαμψαν τόσο πολύ. Τα θυμάμαι ακόμη. Καφέ. Τα πιο όμορφα και ζωντανά καφέ μάτια που είχα δει. Ποτέ άλλοτε δεν είδα τέτοια μάτια. Από εκείνη την ημέρα δεν της ξανά μίλησα. Όσο και να ερχόταν και να μου έλεγε κάτι που διάβασε για τα αστέρια ή τους πλανήτες. Δεν μπορούσα να της μιλήσω ούτε να την κοιτάξω. Είχα ένα κόμπο στο στομάχι και η γλώσσα μου απλά γινόταν κόμπος. Έτσι απλά πάντα έβρισκα μια χαζή δικαιολογία και έφευγα από το σπίτι. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το έκανα αυτό. Ήθελα πολύ να μιλάω μαζί της για διάφορα θέματα. Να την ακούω να γελάει. Αλλά δεν τολμούσα να το κάνω.

Α κάτι έπεσε από μέσα. Ένας φάκελος. Σε ποιον να ανήκει άραγε? Α στην Καλλιόπη. Ε προφανώς σε ποιον άλλο θα έγραφε αυτή. Ας το διαβάσουμε.

   Αγαπημένη μου Καλλιόπη,

Δεν είναι καθόλου σωστό αυτό που πας να κάνεις. Δεν πρέπει για έναν έρωτα να τα αφήσεις όλα. Το ξέρω ότι είναι πλέον αργά και ότι ήταν τα γίνει έγινε αλλά άστο πίσω σου. Θα το φροντίσουμε μαζί αυτό το παιδί. Ας πούμε ότι είναι δικό μου. Δεν με πειράζει καθόλου. Σε παρακαλώ. Αν δεν σκέφτεσαι εμένα σκέψου το μικρό πλασματάκι που είναι μέσα σου.

Όσο για τον Πανό δεν σε νοιάζει. Ας πάει να πάρει όποια θέλει. Δεν πειράζει που σου είπε τόσο πικρά λόγια. Ξέρεις ότι δεν είναι αληθινά. Φοβήθηκε και αυτός, το τι θα πει η γειτονία. Ξέρω ότι όσα σου έταξε ήταν φούμαρα αλλά λογικέψου. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό που σκέφτεσαι. Ούτε να το πω δεν μπορώ. Σε ικετεύω.

Άσε να περάσει και αυτή η μέρα. Τώρα είσαι κουρασμένη. Μπορεί να είναι και από την εγκυμοσύνη. Ας ασχοληθούμε με άλλα πράγματα. Ας κάνουμε χαζομάρες. Να δες σου το ομολογώ τον αγαπώ τον αδελφό σου. Μπορεί να καταστρώσεις το σχέδιο που ήθελες για να γίνουμε πραγματικοί συγγενείς. Σε παρακαλώ Καλή μου. Σε παρακαλώ.

Σου στέλνω και αυτό το γράμμα με τον γαλατά. Θα έρθω την Δευτέρα πάλι. Δεν μπορώ να έρθω σήμερα που είναι Κυριακή. Θα πάμε στο χωρίο με την οικογένεια μου. Σε παρακαλώ κάνε υπομονή μια μέρα.

Με αγάπη Κατερίνα.

 Η Καλλιόπη περίμενε παιδί? Η Κατερίνα με αγαπούσε ? Ο Πανάγος παράτησε την αδερφή μου? Γιατί δεν τα είχα καταλάβει εγώ όλα αυτά?