To μωρό.


- Οο δες εδώ πόσα πράγματα έχει. Σίγουρα δεν θες να πάρεις κάτι Ελίνα.

- όχι τίποτα δεν θέλω να θυμάμαι τίποτα από αυτό το μέρος. Θέλω να το ξεχάσω.

- Μα γιατί πάντα θυμάμαι ότι ερχόσουν εδώ. Μικρή το λάτρευες. Να τρέχει πάνω κάτω. Κάθε μέρα στο σχολείο για αυτό το σπίτι μας έλεγες. Τι έγινε ξαφνικά και ήθελες να το πουλήσεις , και τόσο άμεσα? Δεν μπορώ να πω εμένα κουτί μου ήρθε , αλλά δεν καταλαβαίνω.

- Δεν πειράζει. Τώρα είναι όλα καλά. Απλά θα φύγω από εδώ θα πάω στην Κρήτη και θέλω να μην έχω έγνοιες στο κεφάλι μου ξέρεις.

- Μήπως , με όλο το θάρρος βέβαια έχει να κάνει με τον Παντελή? Ξέρεις τότε ...

Τον θυμάμαι αυτόν τον Παντελή. Ερχόντουσαν εδώ πολλές φορές. Μια χαρά ήταν έφευγε , την θυμόταν όποτε αυτός ήθελε. Δεν κατάλαβα που είναι το κακό . Αυτή βέβαια του φώναζε ότι δεν έχει χρόνο για αυτήν και τέτοια. Δεν ξέρω εγώ πίστευα ότι την αγαπούσε αφού και πρόταση γάμου της έκανε εδώ. Σχεδίαζαν να μείνουνε εδώ μαζί. Ο Παντελής για ένα διάστημα ερχόταν και μόνος του εδώ. Σχεδίαζε το σπίτι μιας και ήταν φοιτητής στην αρχιτεκτονική. Καμία φορά ερχόταν και με την Μιράντα εδώ. Αν και εδώ ήταν λίγο λάθος. Δεν έπρεπε να το κάνει αυτό. Διότι μια μέρα η κατάσταση ξέφυγε εντελώς. Έκανε πράγματα με την Μιράντα εδώ στο σπίτι όχι και πολύ φιλικά μπορώ να πω. Ε και το κακό δεν άργησε να γίνει. Ήρθε η Ελίνα να του φέρει λίγο φαγητό μιας και ήξερε ότι ήταν εκεί. Ε και είδε πράγματα που δεν έπρεπε να έχει δει. Θυμάμαι πέρασα πολύ διασκεδαστικά εκείνη την ημέρα. Είχε πολύ πλάκα . Ο Παντελής με την άλλη μόλις την είδαν έγιναν πιο χλωμοί και από εμένα. Η Ελίνα φώναζε και πετούσε πράγματα. Μου ήρθαν και εμένα πολλά στο κεφάλι . Ευτυχώς που δεν νοιώθω. Από ότι κατάλαβα ο γάμος ποτέ δεν έγινε. Μάλιστα η Ελίνα είχε να έρθει πολύ καιρό από τότε. Μόνο τώρα τους τελευταίους έξι μήνες ερχόταν πολύ συχνά. Τις περισσότερες φορές έκλαιγε. Κρίμα γιατί μοιάζει πολύ με την αδερφή μου. Τι να θυμήθηκα όλα αυτά τώρα? Κάτσε να δούμε τι λένε όμως.

- Μπορεί δεν ξέρω. Ίσως

- Έλα σε εμένα μιλάς τώρα. Πες μου τι είχε γίνει τότε ?

- Καλά. Είχα πάει για να του πω ότι περιμένω το παιδί του.

- Το ποιο του ???????

- ...

- Έλα μην κλαις. Συγνώμη εγώ φταίω δεν έπρεπε να πω για αυτό το θέμα.

- Όχι είμαι εντάξει. Απλά να ξέρεις το παιδί πραγματικά το ήθελα. Δεν ήθελα να έρθουν έτσι τα πράγματα.

- Έλα πάει πέρασε. Όλα καλά τώρα. Σσσσσς

- Δεν ήθελα μα το χάσω αλήθεια. Αλλά ο γιατρός μου είπε λόγο της στεναχώριας που είχα έγινε ότι έγινε.

- Έλα μην τα σκέφτεσαι όλα αυτά τώρα. Καινούργια ζωή σε περιμένει τώρα. Όλα τέλει θα είναι. Έλα πάμε να φάμε πίτσα ?

- Κερνάς ?

- μια Πεπερόνι έρχεται.

Άντε πάλι με τα παιδιά τι έχουν πάθει όλες τους? Ας μου απαντήσει κάποιος. Κρίμα πάντως που το έχασε τι έφταιγε και αυτό? Δεν καταλαβαίνω αλλά νιώθω περίεργα. Δεν ξέρω αλλά είναι στεναχωρημένος. Πως γίνετε να έχω συναισθήματα ,ξανά?

Κρίμα που έφυγαν. Ήθελα να ακούσω και άλλα. Να μάθω και άλλα. Πάντα αυτό γινόταν. Δεν μπορούσα να μάθω τι θα γινόταν μετά. Και ζωντανός και νεκρός. Θα περιμένω να έρθει η Κατερίνα έτσι Κάσπερ? Κάσπερ?

- γαβ γαβ

- Μα πως γίνεται να σε φωνάζω τόση ώρα και να μην έρχεσαι? Χαζό μου σκυλάκι. Έλα πάμε. Κανείς δεν είναι εκεί. Τώρα γιατί θες μείνεις? Πάμε θα φάμε πίτσα.

- Γαβ γαβ

- Είδε που σε ξέρω.

------------------------------------------------------------------------------

Την αγάπη σας.  <3 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top