~Ευα

-Θα μου πεις που παμε ? Του λεω για τριτη φορα
-Θα δεις . Μου λεει
-Πες μου , αλλιως θα κατεβω !
-Οχι , θελω να δω πως θα κατεβεις ... λεει και σταματαει την προταση του και εγω γυρισα το κεφαλι ωστε να βλεπω εξω απο το παραθυρο .
Τον βλεπω που μου ριχνει κλεφτες ματιες οταν δεν ειμαι γυρισμενη προς το μερος του , τοτε εμφανιζεται ενα στραβο χαμογελο στα χειλη μου . Καλυτερα να κοιταει μπροστα του για να μην τρακαρει με κανεναν και εχουμε κανα ατυχημα και σκοτωθουμε , σκοτωθουμε σχετικο ειναι αυτο , αυτος θα σκοτωθει , οχι εγω , δεν γινεται . Αααχχχχ εβγαλα ενα μικρο αναστεναγμο με αυτη τη σκεψη .
-Ολα καλα ? Με ρωταει
-Μια χαρα . Λεω αδιαφορα
-Εχεις κατι ? Συνεχιζει
-Οχι . Ξαναλεω
-Σιγουρα ? Και για ακομη μια φορα ειναι εμφανες το ενδιαφερον του , φαινεται στη φωνη του και ουτε που με ξερει .
-Ναι , αν εξαιρεσεις οτι βρισκομαι σε ενα αμαξι , με εναν αγνωστο ... δεν με αφηνει να ολοκληρωσω
-Δεν ειμαι αγνωστος ... Ευα , εχουμε γνωριστει , λεει
Εγω μονο τον κοιταω εκεινη την στιγμη και απλα του ριχνω ενα βλεμμα με ανασηκωμενο το φρυδι
-Εχουμε γνωριστει , στο μπαρ μαλκστα δυο φορες , στο παρκο και στο καφε σημερα , αρα δεν ειμαι αγνωστος , συνεχιζει και αρχιζω να γελαω λιγο οπως και αυτος .
-Λοιπον , αφου τελειωσες συνεχιζω , ειμαι σε ενα αμαξι με τον αγνωστο απο το μπαρ του λεω και τον κοιταω κατευθειαν στα ματια , και πηγαινουμε καπου χωρις να ξερω που ... πως σου φαινεται ? Τον ρωταω
-Μια χαρα ωραιο μου ακουγεται εμενα , οπως ειναι και ο αγνωστος του μπαρ , συνεχιζει να λεει με απολυτη σοβαροτητα ενω οδηγαει . Τοτε ειναι που ξεσπω σε γελια και μετα απο λιγο και αυτος .
-Εισαι μεγαλο ψωνιο , του λεω
-Μιλας εσυ που την πρωτη φορα που συναντηθηκαμε στο μπαρ δεν μιλαγες , επρεπε να στα βγαζω με το τσιγκελι .
-Αφου ειπαμε ειμαι ξινη , του λεω
-Ενταξει οχι και ξινη , το παιζεις λιγο Ντιβα παντως , μου λεει
-Δεν το παιζω ... ειμαι , του λεω με απολυτα φυσικο τροπο .
Τα γελια μας σε σχεση με πριν ηταν πιο δυνατα . Δεν μπορω να καταλαβω ενω δεν τον ξερω και δεν ειμαι πολυ φιλικος ανθρωπος , σχετικο βεβαια το ανθωπος , νιωθω παραξενα οταν ειμαι μαζι του .
-Θα μου πεις που παμε ? Τον ρωταω
-Οχι , μου ξαναλεει
-Γιατι ? Ξαναρωταω
-Ετσι ! Απανταει
-Δεν ειναι δικαιο να με αντιγραφεις , του λεω και γυρναω και κοιταω εξω , δεν νομιζω να εχω ξαναπερασει απο εδω λεω απο μεσα μου .
-Παντως δεν το βρισκω καλη ιδεα , μου λεει
-Ποιο ? Τον ρωταω
-Το να ανοιξεις την πορτα και να πηδηξεις εξω απο το αμαξι , συνεχιζει να λεει
-Και ποιος θα με εμποδισει ? Του λεω . Εσυ ? Ενω γυρναω και τον κοιταω .
-Ναι , εξαλλου φτασαμε , λεει και γυρναω να δω που ειμαστε . Σε μια παραλια , μια ωραια παραλια . Σταματαει και μου κανει νοημα να βγουμε απο το αμαξι , αυτο κανω . Ερχεται απο την δικη μου μερια .
-Απο εδω , μου λεει
-Οκ , λεω
Ειναι πολυ ωραια παραλια παντως ! Με αμμο και γαλαζοπρασινα νερα και ο ηλιος ειναι υπεροχος !
-Τι ωρα ειναι και εχει τοσο ηλιο ? Τον ρωταω
- Πρεπει να κοντεβει δωδεκα , μου απανταει
Ολη αυτη την ωρα , η αμμος μπαινει μεσα στα μποτακια μου , ωχουου . Δεν μπορω τα νευρα μου .
-Θες να κατσουμε εδω , και μου δειχνει κατι μεγαλους βραχους πανω στη αμμο σαν καναπεδες φαινονται .
-Ναι , ωραιο φαινεται , λεω
Εκει που παμε να προχωρησουμε σταματαω λιγο
-Τι εγινε ? Με ρωταει
-Τιποτα , απλα δωσε μου μισο λεπτακι , του λεω . Σηκωνω το ποδι μου ανοιγω το φερμουαρ ενος απο τα μποτακια και το βγαζω , σηκωνω το αλλο και παω να το βγαλω , οπως και το αλλο , αλλα μαλλον εβαλα λιγη περισσοτερη δυναμη και πηγα να πεσω , αλλα με κρατησε με το χερι του .
Αφου καθομαστε στην αμμο αγναντευω το τοπιο που υπαρχει μπροστα στα ματια μου , υπεροχο !!! Τα κρυσταλλινα , διαφανα νερα της θαλασσας , η λευκη , λεπτη αμμος και τελος ο καταγαλανος ουρανος που δεν εχει συννεφα παρα μονο ενα δυο μικρα , ολα αυτα τα απλα πραγματα δημιουργουν εναν μικρο παραδεισο .
-Λοιπον , πως σου φαινεται , με ρωταει
-Ειναι πραγματικα υπεροχα , του απαντω , πως το ανακαλυψες αυτο το μερος ? Τον ρωταω
-Ειναι μυστικο ! Μου λεει
-Λεγε ... , του λεω
-Οχι ! Συνεχιζει να λεει και χαμογελαει δειχνει να το ευχαριστιεται
-Εισαι πολυ πεισματαρης στο εχουν πει ? Τον ρωταω
-Κοιτα ποια μιλαει , λεει ενω γυριζει και με κοιταει με ανασηκωμενο το φρυδι
Δεν του απανταω το μονο που κανω ειναι να βγαλω εξω την γλωσσα κοιτοντας τον και αυτο ξεσπα σε τρανταχτα γελια
-Πολυ αστειο ... του λεω
-Το ξερω , μονο να εβλεπες την φατσα σου , μου λεει και γυριζω και τον κοιτω με δολοφονικο βλεμμα . Και τοτε ειναι που μπυ ερχεται μια καταπληκτικη ιδεα γιατι να μην τον χρησιμοποιησω για να βρω πληροφοριες , γυρναω και τον κοιτω στα ματια ... Μεγα λαθος ειναι τοσο τελεια , χανεσαι μεσα τους , συνελθε Ευα λεω και τον ξανακοιταω . Συνεχιζω αλλα τιποτα , τι στο καλο συμβαινει εδω γιατι δεν πιανει σε αυτον ? Πως γινεται αυτο ?
-Συμβαινει κατι ? Με ρωταει
-Οχι , απανταω γρηγορα
-Σιγουρα , γιατι με κοιτας τοση ωρα μεσα στα ματια , μου λεει και εγω ξεροκαταπινω
-Τιποτα , κατι ηθελα να σου πω και το ξεχασα ,  συνεχιζοντας και καλα αδιαφορη
-Οκ , μου απανταει
-Εσυ , ολα καλα ? Τον ρωταω
-Ολα μια χαρα ! Μου απανταει
-Σιγουρα ? Ουτε καποια ζαλη , ουτε κανας πονοκεφαλος , κατι ? Συνεχιζω να τον ρωταω , δεν μπορει κατι , ενα σημαδι που να δειχνει οτι πηγε να πιασει το κολπο ....
-Μπαα , τιποτα , ολα καλα , μου απανταει . Τι στο διαλο συμβαινει εδω περα ! Γιατι δεν πετυχε !!! Αρχιζουν να με γεμιζουν τοσα ερωτηματα .
-Ειναι σαν ενας μικρος παραδεισος εδω ! Του λεω θελοντας να αλλαξω θεμα .
-Οντως , ειναι σαν παραδεισος ! Μου λεει και ενα χαμογελο αρχιζει να αχνοφαινεται στα χειλη του .
-Πως το βρηκες αυτο το μερος , θα μου πεις τελικα ? Τον ρωταω και χωρις να το καταλαβω ακουμπω το χερι του με το δικο μου . Εκεινος τοτε γυριζει και κοιτα πρωτα τα χερια μας που ειναι ενωμενα και μετα γυρναει και με κοιτα στα ματια . Αχ αυτα τα ματια σκεφτομαι !
-Οταν ημουν μικρος το βρηκα ! Μου απανταει τελικα
-Ο μικρος εξερευνητης ! Του λεω και αρχιζω να γελαω συνεπερνοντας και αυτον μαζι .
-Μπορεις να το πεις και ετσι ! Μου λεει ενω συνεχιζει να γελαει . Εχει τοσο ομορφο χαμογελο και τοσο ωραιο γελιο !
-Θα το εχω στα υποψην μου , του λεω γελοντας .
-Εχεις ωραιο γελιο , μου λεει
-Και εσυ ! Του απαντω χωρις να σκεφτω τι λεω . Τα προσωπα μας ερχονται πολυ κοντα και ...... τελευταια στιγμη γυριζω το κεφαλι μπρος για να αποφυγω το φιλι , το οποιο τελικα με πετυχαινει στο μαγουλο .
-Τι συμβαινει , με ρωταει
-Τιποτα , του απαντω
-Τοτε ... γιατι ... απεφυγες το φιλι ? Καταφερνει να ολοκληρωσει την ερωτηση του παρα τους ενδοιασμους που ειχε στην αρχη .
-Ετσι , του απανταω .
-Ναι , οκ , δεν θα το συνεχισω αφου εσυ δεν θες . Μου λεει και η αληθεια ειναι οι εκεινη την ωρα νιωθω ενα τσιμπημα προς το μερος της καρδιας , θα ηθελα πολυ να με φιλησει αλλα πρεπει να παραμεινω συγκρατειμενη .
-Ωραια φαινεται παντως η θαλασσα ! Του λεω θελοντας να αλλαξω θεμα γιατι ηταν μια πραγματικα αμηχανη στιγμη .
-Ναι ειναι ! Πραγματικα ειναι μαγευτικη , μου λεει και γυρναω ετσι ωστε να τον κοιταζω .
-Θα συμφωνησω , του λεω . Και τοτε γυρναει και αυτος και με κοιταει
-Παμε για μια βουτια ? Με ρωταει και εγω αρχιζω και γελαω
-Που το βρισκεις το αστειο ? Με ξαναρωταει .
-Στο να βουτηξουμε , τετοια εποχη στην θαλασσα ! Του λεω ενω συνεχιζω να γελαω .
-Γιατι , τι εχει η εποχη ? Με ρωταει .
-Μα ειναι Φθινοπωρο !!! Του λεω
-Και .... τι εγινε που ειναι φθινοπωρο ? Μου λεει
-Κανει κρυο , του απαντω
-Εξω ναι , μεσα η θαλασσα ειναι ζεστη , μου λεει
-Και παλι δεν θελω .... , του λεω και κοιταω μπροστα την θαλασσα ποσο γαληνια ειναι . Τοτε βαζει ο χερι του στο πιγουνι μου και με γυρναει προς το μερος του ....
-Και εγω γιατι πιστευω οτι θελεις . Μου λεει
-Πιστευε οτι θελεις ... του απαντω
-Καλααα ... μου λεει και τον βλεπω που παει να σηκωθει παω να σηκωθω και εγω και μου λεει
-Ερχομαι σε ενα δευτερο , μου λεει
-Οκ , του απαντω και γυρναω και κοιταω την θαλασσα . Ξαφνικα νιωθω δυο χερια στη μεση μου να με τραβανε , γυρναω και τον κοιταω να εχει ενα πονηρο χαμογελο στα χειλη του και αυτο δεν μου αρεσει . Με σηκωνει σε στυλ νυφης και αρχιζει και περπαταει και εγω τον κοιταω με ενα ερωτηματικο βλεμμα .
-Τι κανεις ? Τον ρωταω .
-Τιποτα , απλα σε παιρνω μια αγκαλια , μου λεει με απολυτη φυσικοτητα .
-Απλα μια αγκαλιααα , αγκαλια ειναι και το να βαλεις το χερι σου πανω στον ωμο μου ετσι οπως καθομασταν .... του λεω σχεδον με θυμωμενο τονο .
-Καλα , αν δες θες μπορω να σε αφησω , μου λεει
-Ωραια , δεν θελω , ασε με κατω ! Του λεω απολυτως σοβαρη ενω συνεχιζω να τον κοιτω στα ματια .
-Πολυ καλα , εσυ το θελησες ! Μου απανταει και πριν το καταλαβω με πεταει μεσα στην θαλασσα ! Βγαινω στην επιφανεια και βλεπω οτι ειμαστε αρκετα μεσα ωρλστε το νερο του πηγαινει λιγο πανω απο την μεση , ενω σε εμενα ειναι στο στηθος μου .
-Πας καλα , παιδακι μου !!! Του λεω και του ορμαω και τον χτυπω στο στηθος , και αυτο το μονο που κανει ειναι να γελαει .
-Τωρα ειμαι σιγουρη οτι δεν πας καλα !!! Του λεω συνεχιζω και τον κοπαναω και του ριχνω μια δυνατη στο μπρατσο και τοτε μου πιανει τα χερια .
-Χευ , αυτο πονεσε ! Μου λεει
-Σωωωωπααα .... του κανω και τον λοξοκοιταω . Με αρπαζει και με σηκωνει στον ωμο του .
-Πας καλα , ασε με κατω τωραααα , του φωναζω
-Εισαι σιγουρη ? Με ρωταει και γυρναει το κεφαλι ετσι ωστε να κοιταζομαστε . Πολυ καλα τοτε , λεει και με ξαναριχνει μεσα στη θαλασσα.Με το που βγαινω στην επιφανεια αρχιζω να του φωναζω και να τον βριζω .
-Ηλιθιε ! Βλακα ! Αξεστε ! Ζωον ! .... και αλλα τετοια ωραια λεω και παρατηρω οτι δεν ειναι τριγυρω , μα που πηγε ? Πραγματικα συνεχιζω να κοιτω τριγυρω και δεν τον βλεπω πουθενα . Ξαναβουταω στη θαλασσα μηπως και τον δω ξαναβγαινω .
-Τζεισον ! Τζεισον ! Αρχιζω να φωναζω
-Ελα πραγματικα αρχιζω να ανησυχωω , φωναζω αλλα τιποτα μα που εξαφανιστηκε αναρωτιεμαι . Οταν .... νιωθω κατι να τυλιγεται γυρω απο τη μεση μου και πεταγομαι απο τον ηλεκτρισμο που νιωθω . Για μισο αυτο τον ηλεκτρισμο τον εχω ξανανιωσει ... δεν μπορει .... γυρναω και βλεπω τον Τζεισον να με κοιταει με ενα χαμογελο .
-Εισαι βλαμμενο παιδι μου ? Του λεω
-Γιατι το λες αυτο ? Με ρωταει χαλαρος ενω συνεχιζει να εχει τα χερια του στη μεση μου .
-Γιατι ? Τολμας να ρωτας γιατι ? Που ησουν ? Συνεχιζω να του φωναζω .
-Δεν εγινε κατι σοβαρο ! Μου λεει .
-Οχι καλεεε ... γιατι το λες αυτο ....? Του λεω με ειρωνικο τονο .
-Δεν ξερεις ποσο ανησυχησα , νομιζα οτι επαθες κατι !!! Του λεω κοιτοντας τον .
-Αληθεια , ανησυχησες ? Μου λεει .
-Οχι παραμυθια ! Φωναζα και σε εβριζα επειδη δεν ειχα κατι καλυτερο να κανω ! Του λεω ενω κοιτιομαστε στα ματια . Τοτε σκυβει και με φιλαει , στην αρχη προσπαθω να αποτραβηχτω αλλα ρο κρατημα του ειναι πολυ γερο , οποτε μετα απλα αφηνομαι να με συνεπαρει αυτο το υπεροχο φιλι , μου δαγκωνει το κατω χειλος θελοντας να αποκτηση προσβαση στο στομα μου , την οποια και του δινω και τοτε αρχιζουν οι γλωσσες μας τον δικο του αγωνα για το ποια θα υπερισχυσει .

Οταν σταματαει το φιλι ανοιγω τα ματια και τον βλεπω οτι με κοιταει σκυβει και μου δινει αλλο ενα απαλο φιλι αυτη τη φορα !
Οταν διακοψαμε το φιλι μας για να παρουμε ανασα κοιταζομασταν στα ματια , σαν να μιλαγαν μονο εκεινα , την δικη τους γλωσσα , θελοντας να πουν την δικη τους ιστορια . Τοτε ενιωσα το ενα του χερι να μεταφερεται απο την μεση μου στον ωμο μου ...
-Τι ? Με ρωτησε καθως πρεπει να παρατηρησε την απορια μου .
-Γιατι εβαλες το χερι σου στον ωμο μου ? Τον ρωτησα και αυτος χαμογελασε .
-Μα εσυ ειπες οτι ετσι ειναι οι αγκαλιες ! ;) μου λεει κλεινοντας μου το ματι .
-Επρεπε να δεις την φατσα σου ! Μου λεει και εγω του δινω μια σχετικα ελαφρια μπουνια στο μπρατσο .
-Βλακα ! Του λεω
-Γιατι κανεις ετσι ? Αφου αυτο δεν ειπες πριν ? Με ρωταει
-Ααυ... αυτο ηταν πριν ... πριν το .... , για καποιο λογο τραβλιζα α δεν παω καθολου καλα αρχιζω να σκεφτομαι .
-Πριν το φιλι .... , λεει και κουναω καταφατικα το κεφαλι και γυρναω απο την αλλη . Αυτος με αγκαλιαζει και με φιλαει στο λαιμο και υστερα μου μου δαγκωνει το λοβο του αυτιου και μου ξεφευγει ενας μικρος αναστεναγμος και νιωθω ενα χαμογελο να ειναι ζωγραφισμενο στο προσωπο του καθως με συνεχιζει και παλι να μου φιλαει το λαιμο και με δαγκωνει ελαφρα , σκεφτομαι οτι αυτο θα αφησει σημαδι .
-Δεν βγαινουμε εξω ! Θα παγωσουμε ! Του λεω
-Αφου δεν κανει τοσο κρυο , αντιθετως κανει πολυ ζεστη παρα πολυ ζεστη , μου λεει
-Θα διαφωνησω , του λεω
-Καλα μπορει να εχεις δικιο , μπορει να κανει λιγο ψυχρα , αλλα δεν φταιω εγω οταν εισαι κοντα μου νιωθω οτι κανει πολυ ζεστη . Και με γυρναει ετσι ωστε να τον κοιταω , τον κοιτω στα υπεροχα γαλαζοπρασινα ματια του και καταλαβαινω οτι λεει αληθεια , οτι εννοει ολες τις κουβεντες που εχει πει μεχρι τωρα .
-Παμε , μην μου κρυωσεις κιολας , μου λεει και χαμογελαω . Με νοιαζεται και δεν με ξερει παρα μονο 2-3 μερες , ποσο καιρο εχει καποιος να νοιαστει για εμενα , σκεφτομαι και βγαινουμε .
Φερνει μια πετσετα που ειχε στο αμαξι ωστε να καθησουμε χωρις να γεμισουμε αμμο , ενω τα χερια μας ειναι μπλεγμενα μεταξυ τους και εγω εχω γυρει το κεφαλι μου στο ωμο του .
-Πρεπει να γυρισουμε , του λεω
-Εχεις δικιο η ωρα παει 6 , μου λεει .
-Περασες γρηγορα η ωρα , του λεω .
-Ναι , οταν εχεις καλη παρεα ! Μου λεει .
Και μου δινει το χερι του για να σηκωθω , αφου μαζευει την πετσετα την την κρατα με το αριστερο χερι ενω περναει το δεξι του χερι πανω απο τον ωμο μου αγκαλιαζοντας με και κατυλευθυνομαστε προς το αυτοκινητο . Φτανοντας στο αμαξι μου ανοιγει την πορτα και κανει τον γυρω για να μπει και εκεινος , τραβαει κατι απο τα πισω καθισματα και ταυτοχρονα πετα την βρεγμενη πετσετα .
-Παρε , μου λεει τινοντας το χερι του με μια ζακετα .
-Ευχαριστω δεν χρειαζεται , του λεω .
-Βγαλε την μπλουζα σου και φορα την για να μην κρυωσεις , μου λεει.
-Πρωτον δεν θα παθω και κατι να μεινω με τα βρεγμενα και δευτερον δεν βγαζω την μπλουζα μου .
-Με ντρεπεσαι ? Με ρωταει
-Οριστε ? Του λεω
-Με ντρεπεσαι , ελα θα γυρισω απο την αλλη , μου λεει .
-Εγω δεν ντρεπομαι ! Απλα δεν θελω! Του λεω
-Μαζι με το ξινη προσθεσε και το πεισματαρα , το ξεροκεφαλη ... εκι ειναι που τον διακοπτω χωρις να τον αφησω να συνεχισει
-Ειπε ο κυριος βλακας , πεισματαρης και αλλα ωραια κοσμητικα επιθετα θες να στα πω ολα τωρα ... δεν σου εφτασαν πριν ? Του λεω
-Οπως ελεγα και σε λιγο αρρωστη αν συνεχισει να ειναι με τα βρεγμενα ! Λεει σηκωνοντας το φρυδι ενω ταυτοχρονα με κοιταει . Παιρνω την ζακετα απο το χερι του , σηκωνω να βγαλω την μπλουζα και τον βλεπω που γυριζει το κεφαλι του απο την αλλη ...
-Δεν με πειραζει . Του λεω
-Πειραζει εμενα ομως . Λεει σχεδον ψυθιριστα για να μην τον ακουσω αλλα τον ακουω και χαμογελαω αφου δεν με βλεπει . Βγαζω την μπλουζα και φοραω την ζακετα , η οποια πρεπει να ομολογησω οτι ηταν ζεστη .
-Ενταξει , μπορεις να γυρισεις , του λεω
-Σου παει , μου λεει
-Ξεκινα , του λεω στηριζομενη στην πορτα του αμαξιου .
Μετα απο λιγη ωρα ....
-Φτασαμε . Μου λεει
-Ωραια , κανω να ανοιξω το φερμουαρ για να του δωσω την ζακετα .
-Θελεις να παμε για ποτο το βραδι στο μπαρακι ? Με ρωταει
-Εμ , ναι γιατι οχι .... αν δεν ειμαι αρρωστη , του λεω και του κλεινω το ματι .
-Εγω παντως θα σε περιμενω ... , μου λεει
-Την ζακετα , του λεω και παω να την βγαλω .
-Δεν πειραζει , μου λεει
-Αφου ειναι δικια σου , του λεω
-Μπορεις να μου την φερεις το βραδι ! Να ενας ακομα λογος να ερθεις , μου λεει και χαμογελαει .
-Ωραια τοτε , του λεω και του χαμογελαω και εγω . Ανοιγω την πορτα και κανω να βγω απο το αμαξι , αλλα τελευταια στιγμη γυρναω και τον βλεπω να με κοιτα με απορια , τον φιλαω στο μαγουλο και ...
-Θα τα πουμε το βραδι , του λεω και φευγω .

Χευ γεια σας συγγνωμη που αργησα να ανεβασω .
Λοιπον περιμενω να ακουσω γνωμες ....

Εσεις τι θα κανατε αν σας εριχνε καποιος μεσα στην θαλασσα ετσι ?

Φιλια μεχρι το επομενο
Μην ξεχασετε αστερακι αν σας αρεσε !