~Μερια Ευας

Περιμενα στωικά κοιταζοντας πότε τον τοιχο και πότε το πατωμα , τα δαχτυλα μου κινουνταν ρυθμικα .

Μα φυσικα , γιατι ειχα αγχος !

Μετα την σημερινη μου συναισθηματική καταρρευση , επρεπε να παρω σημαντικες αποφασεις και μαλιστα γρηγορα !

Ο χρονος μου εδω πιθανον τελειωνε , ο χρονος μας μαζι τελειωσε αραγε ?

Αν του τα πω ολα , τι θα γινει ?

Το μονο σιγουρο σε αυτην την ζωη ειναι οτι ομορφο και αν υπηρξε μεταξυ μας τελειωνει εδω !

Σιγουρα θα τρομαξει , θα φοβηθει , θα με αφησει , αφου βεβαια με βρισει .

Λες να το πει ? Να μαθευτει η αληθεια .

Αυτο κι αν θα ηταν καταστροφη !

Απο μονη μου ειμαι μια κινητη καταστροφη !

Ετσι κι αλλιως τα παντα μακρια του ειναι καταστροφη 😢💔❤️ !

-Ετοιμες και οι ζεστες σοκολατες μας !

Τον ακουσα να λεει μπαινοντας στο δωματιο μας , για πόσο ακόμα μας ομως ?

-Αγαπη μου , παλι κλαις ? Γιατι τι εγινε παλι ? Με ρωτησε ερχόμενος μπροστα μου λυγιζοντας τα γονατα του για να με βλεπει .

Δεν του ειπα κατι απλα επεσα στην αγκαλια του και τον κρατησα οσο πιο σφιχτα μπορουσα , στην κυριολεξια αυτη την φορα μιας και ....

-Ευα μου , μηπως θα μπορουσες να μη με σφιγγεις τοσο , δεν μπορω να αναπνευσω .
-Ουπσ συγγνωμη , δεν το καταλαβα . Του απαντησα και απομακρυνθηκα λιγο .
-Δεν πειραζει . Απλά παρά εισαι δυνατη απο οτι φαινεται για μενα .
-Σιγα δεν σε εσπασα κιολας . Του λεω με ενα ελαφρυ μειδιαμα να στολιζει το προσωπο μου .
-Κοντα ησουν ομως . Μου λεει και προσπαθησει να ισιωσει , να τεντωθει λιγο . Μαλλον τον πονεσα .
-Συγγνωμη . Του λεω .
-Πλακα σου κανω αγαπη μου , ειμαι ενταξει , βλεπεις ? Μου λεει και κινω καταφατικα το κεφαλι μου .

Τον παρατηρω , απο πανω ως κατω . Κυριως εστιαζω στο προσωπο του , στα ματια του .
Η "καρδια" μου , χτυπαει ακανονιστα , η θλιψη μου τρωει τα σωθικά και εμένα μαζι ...

-Θα μου πεις τωρα τι εχεις ? Με ρωταει , τοσο απαλα , τοσο γλυκά .
-Μαλλον αν σου πω τιποτα δεν θα με πιστεψεις ε ? Τον ρωταω μεταξυ σοβαρου και αστειου και εκεινος με κοιτά με μια εκφραση σαν να λέει "σοβαρά τώρα?"

Κοιταξα προς το κομοδινο οπου ειχε αφησει στα γρηγορα τις κούπες μας , με το ζεστο ροφημα , οι ανχοί φαινονταν να σχηματιζουν διαφορα σχεδια προς τα πανω .
Τον ενιωσα να σηκωνεται και τον ειδα να πηγαινει προς την κατευθυνση που κοιταζα και πηρε ξανα θεση δίπλα μου , τείνοντάς μου το γλυκο ροφημα , ηπια μια γουλια και ας εκαιγε , δεν πειραζε καθολου .

-Λοιπον στο ονειρο που ειδα , ηταν ενα μικρο κοριτσακι , με το οποιο παιζαμε , αλλά ηταν μονο του .
-Αυτο ηταν που σε εκανε να πεταχτεις απο τον υπνο σου ? Πως εμοιαζε ? Θελησε να μαθει .
-Ηταν καστανη με μακριες καστανές μπουκλες και λαμπερα καστανογαλαζα ματια ...
-Καστανογαλαζα ?
-Ναι . Απαντησα εγω .
-Πώς γινεται αυτο ? Με ρωταει .
-1) Είναι ονειρο χαζε , 2) υπαρχουν  ανθρωποι με διχρωμία στα ματια και 3) στην αρχη ηταν καστανα και πιο μετα στο ονειρο εγιναν γαλαζια ! Του ειπα .
-Μμμμ...
-Τι σκεφτεσαι γιατρε μου ?
-Μηπως εχει αρχισει να χτυπαει το βιολογικο σου ρολόι ? Ειπε και εμεινα αναυδη 😮😲 .
-Εγω ... Δ-δεν... Εννοουσα αυτο ...
-Ηρεμησε αγαπη μου , δεν ειπα κατι κακο.
-Δεν εχω σκοπο να σε τυλιξω μην ανησυχεις .
-Δεν ανησυχω μην με τυλιξεις ! Αφου σε εχω τυλιξει ηδη εγω ! Ειπε και γελασαμε και οι δύο .
-Κανουμε και χιουμορακι βλεπω ? Του λεω .
-Εννοειται , το καλυτερο παντα !
-Περα απο αυτο , δεν θα με ενοχλουσε ενα μικρο παιδακι να τρεχει γυρω μας , να κανει κυκλους και εμείς να τρεχουμε απο πισω του .

Για ακομη μία φορα εμεινα αναυδη 😮 !

Τι ειναι αυτα που λεει ?

Θελει παιδι ? Τωρα ή γενικα ?

Και θελει μαζι μου ?

-Ευα μου , εισαι καλα ? Με ρωτησε .
-Ναι , ναι .
-Ξερω εισαι μικρη ακομα ...
-Ενταξει εδω γελαμε 😂😂😂
-Γιατι τι ειπα ?

Ωχ απ'έξω μου το πα ? Να παρει !

-Δεν εισαι και γρια παιδι μου .
-Μην το λες αυτό !
-Γιατι ποσο εισαι ?
-Σε μια κυρια δεν ρωτανε ποτέ την ηλικια της .
-Οκ . Λεγε τωρα δεσποινις μου , ποσο εισαι ?
-Εσυ ποσο εισαι ?
-Εγω ? 25 !
-Ποσο ???? Ρωτησα , δεν ακουσα καλα μαλλον .
-25 . Μου ξαναπε , καλα ακουσα .
-Εγω ειμαι λιγο μεγαλυτερη παντως . Για αυτο το ελεγα πριν με την ηλικια .

Που να σε παρει Ευα παλι ψεμματα λες !

-Ενταξει , μην σκας .
-Ενταξει 😊 .
-Ξερεις τι λενε μωρο μου , η γρια κοτα εχει το ζουμι ! Αυτο ηταν , το ποτηρι ξεχειλισε και του εχωσα χαστουκι .
-Αου αυτο πονεσε ! Ειχα ξεχασει ποσο δυνατο χερι εχεις .
-Για αυτο το εκανα για να θυμασαι .
-Επισης , δεν με ενδιαφερει οσο και να σαι , οσο και αν δειχνεις . Το μονο που με νοιαζει εισαι εσυ , να εισαι καλα , χαρουμενη και ευτυχισμενη ❤️❤️❤️

Τα λογια δεν μπορουσαν να περιγραψουν οσα ενιωθα , ετσι τον φιλησα οσο πιο παθιασμενα μπορουσα εκεινη την στιγμη . Εκεινος εξεπλάγην για λίγο και υστερα περασε τα χερια του γυρω απο την μεση μου , ετσι ωστε να δενουν ολα μεταξυ του , να επικρατησει μια αρμονια , σαν να ηταν ολα στην θεση τους ...

-Αμα ειναι να αναβεις ετσι , να σε πειραζω πιο συχνα . Ειπε σταματωντας το φιλι μας .
-Μην παιζεις με την τυχη σου , μικρε.
-Αααχχ κατι τετοια μου λες και αναβω παλι ! Και τον κοιταξα "δολοφονικα" μπας και το κοψει .
-Ενταξει ενταξει , συμμορφωνομαι !
-Ετσι μπραβο το αγορι μου .
-Που ειχαμε μεινει ?
-Ξερω εγω ? Στην ιδια ταξη ?
-Γελασαμε . Μου ειπε .
-Πολυ . Του απαντησα , οχι οτι θελω να εχω τον τελευταιω λογο προς Θεου .

-Παντως μην νομιζεις οτι θελω να σε πιεσω πανω σε αυτο το θεμα .
Μου ειπε και τον κοιταξα για να καταλαβω για πιο θεμα μιλαγε , τοση ωρα ξεχαστηκα τι λεγαμε .
-Το καταλαβα , απλα μου ηρθε ξαφνικο . Του ειπα την αληθεια .
-Ξερω μπορει να ειναι λιγο αβολη ερωτηση , αλλά εχεις σκεφτει ποτέ να κάνεις παιδί ή παιδια ?
-Εεεε ???
-Στο μελλον , γενικα θελησες ποτέ ?
-Αυτη ειναι μια μεγαλη συζητηση ...
Τον κοιταξα για λιγο σιωπηλη , οπως και εκεινος , τι να τον επιασε τωρα ?
-Η αληθεια ειναι οτι ισως καποτε να θελησα , αλλά ημουν μικρη . Μετα απο ενα σημειο της ζωης μου και επειτα ηταν το τελευταιο που με ενοιαζε .

Με κοιτουσε λες και προσπαθουσε , να καταλαβει τον λογο που το ενιωθα αυτο .

Και που να ηξερες αγαπη μου ?

-Εσυ θελεις ή θελησες ποτέ ? Τον ρωτησα για να αλλαξουμε θεμα .
-Γενικα σαν σκεψη υπηρχε στο μυαλο μου. Τα αγαπαω τοσο πολυ και επαιζα παντα μαζι τους στην γειτονια . Μπορει να φταιει που δεν μπορουσε η μητερα μου να κανει άλλα παιδια .
-Δεν μου εχεις μιλησει ποτέ για εκεινη ? Πώς ηταν ? Αν δεν θες να μιλησεις για αυτο καταλαβαινω ειναι προσωπικο ...

Του ειπα και εκεινος μου εκανε νοημα να καθισω διπλα του , δεν ειχα καταλαβει οτι τοση ωρα ημουν ορθια και πηγαινα πανω κατω .

-Δεν ειναι οτι δεν θελω , απλα δεν ετυχε . Επισης εσυ , εισαι οτι πιο προσωπικο ειχα και εχω μετα απο εκεινη .
Μου ειπε και τον φιλησα πεταχτα στο στομα .
-Λοιπον , ηταν ο πιο υπεροχος και καλοκαρδος ανθρωπος στον κοσμο .Ηταν αρκετα ψηλη αν και τωρα θα την ειχαμε περασει με τον Ντειμον , ειχε πανεμορφα καστανοξανθα μαλλια , απο εκει πηρα το χρωμα , με μπουκλες αν και κάποιες φορές τα ισχυωνε , αλλά και τοτε παρεμενε πανεμορφη . Είχε γαλαζια ματια σαν τα δικά μου . Ηταν παντα τρυφερη και γλυκια με ολους και κυριως με εμας . Δεν δουλευε και ετσι αφιερωνε ολο της τον χρονο σε εμας . Απο το πρωι ως το βραδυ παιζαμε και οι τρεις μας μεχρι που καμιά φορά από την κουραση μας επαιρνε ο υπνος στο πατωμα , στον καναπε , δεν ειχαμε θεματα . Καποια στιγμη αρχισε να κουραζεται απο το παιχνιδι και επαιζε λιγοτερο μαζι μας .
Ως που αρρωστησε βαρια οταν εγω ημουν 11 και ο Ντειμον 14 , κανα δύο μηνες μετα , την χασαμε 😢 .
Δεν θυμαμαι και πολλα απο εκεινη την περιοδο ειναι η αληθεια , σαν κατι να μην ειναι σωστο , μπερδευομαι συνεχεια οταν προσπαθω να θυμηθω την ιστορια .
Επειτα μειναμε με τον πατερα μας μονο , οταν ημουν πιο μικρος πιστευα οτι ειχα την καλυτερη οικογενεια , μεγαλωνοντας εζησα καυγαδες αλλά ποτέ δεν ηταν σοβαροι . Ο πατερας μας ελειπε συνεχεια ταξιδια και ετσι δεν ειχαμε την ιδια σχεση με την μαμα μας , που σαφεστατα ηταν πιο στενη . Ο Ντειμον σαν μεγαλυτερος γιος ειχαν καλυτερη σχεση , αλλά χρειαστηκε αρκετος καιρος για να τα ξαναβρουν . Για καποιο λογο ειχαν τσακωθει πολυ βλεπεις και δεν μιλουσαν , εγω δεν εμαθα ποτέ οσο και αν προσπαθησα να μάθω ο Ντειμον δεν μου ελεγε μεχρι και σημερα δεν γνωριζω . Αργοτερα μετα απο χρονια ειναι σαν ολα να ξεχαστηκαν .

Εμεινα αναυδη με ολα οσα μου ειχε πει .
Και εκεινος δεν ειχε μητερα , ειχε ομως τουλαχιστον πατερα .
Τον αγκαλιασα χωρις να πω κατι .
Ενα δακρυ κυλησε απο τα ματια μου , το καταλαβα γιατι μου το σκουπισε και μου χαμογελασε .

Πώς μπορούσε μετα απο μια τετοια εξομολογηση να χαμογελαει ?

-Τι σκεφτεσαι ? Με ρωτησε .
-Πώς μπορεις να χαμογελας μετα απο τοσες αναμνησεις ?
-Γιατι οπως το νερο κυλαει και δεν ξαναγυρναει , ετσι κανει και η ζωη . Δεν ημουν παντα ετσι , λυπηθηκα , χτυπηθηκα , κλειστηκα στον εαυτο μου και στο δωματιο μου .
Οι αναμνησεις ειναι καλες για να μας υπενθυμιζουν πραγματα που ενδεχομενως ξεχναμε και δεν θα επρεπε !
Μου ελειπε , μου λειπει και θα μου λειπει παντα .
Αν δεν ηταν ο Ντειμον τοτε , δεν ξερω πως θα ημουν τωρα . Οσο και αν μας βλεπεις ετσι τωρα , καποτε ημασταν διαφορετικοι και πιο δεμενοι . Πραγματικα ωρες ωρες δεν θυμαμαι πως καταληξαμε ετσι .

Η αληθεια ειναι οτι δεν του το χα του Ντειμον .

Πώς αραγε να καταντησε ετσι ?

Πηρα μια βαθια ανασα και ξεφυσησα .

-Εσυ ολα καλα ? Με ρωτησε .
-Ναι , αφου εισαι εσυ . Του ειπα και εκεινος με φιλησε .

-Λοιπον , που λες το κοριτσακι στον υπνο μου , με ταραξε οχι απο φοβο για το αν και πότε θα κανω δικο μου παιδι , αλλά γιατι εμοιαζε πολυ με την αδερφη μου ...
-Την αδερφη σου ? Δεν ηξερα οτι εχεις ?
-Που να το ξερεις ? Αφου δεν το εχω πει σε κανεναν . Για την ακριβεια ειχα αδερφη ...
-Τι συνεβη ? Αν θελεις λες φυσικα , δεν θελω να σε πιεσω .
-Το ξερω , το ξερω . Του ειπα , πηρα ξανα βαθια ανασα , ειχα ξεχασει πως ειναι να αναπνεεις γενικα .
-Η αδερφη μου και εγω μοιαζαμε πολυ μικρες περα απο τον χαρακτηρα , μοιαζαμε και εξωτερικα . Βλεποντας την στον υπνο μου ταραχτηκα , γιατι πανε χρονια που εχω να την δω .

Τον ειδα να με κοιταζει με πραγματικο ενδιαφερον και ερωτηματικα .

-Δεν ζει πια ? Με ρωτησε .
-Οχι , ή μπορει και ναι .
-Τι παει να πει αυτο ?
-Παει να πει , οτι εχω να την δω απο οταν ημουν εγω 6-7 ετων . Τοτε την υιοθετησε μια αλλη οικογενεια και απο τοτε εχω χασει τα ιχνη της .
-Δεν την εχεις ξαναδει ? Γιατι ? Με ρωτουσε με ενδιαφερον και οχι σαν περιεργος κουτσομπολης .
-Με την αδερφη μου χωριστηκαμε τοτε . Εκεινη ηταν πιο μικρη απο εμενα και να την εβλεπα πιθανως να μην την αναγνωριζα , αν και πιστευω οτι αν ζει και αν ποτέ συναντηθουμε ακομη και σαν αγνωστες θα νιωσω κατι και θα το καταλαβω .

Του ειπα και δεν ειχα καταλαβει οτι δακρυζα .

-Αγαπη μου δεν χρειαζεται να συνεχισεις , αν δεν θες , το καταλαβαινω οτι σε ποναει .
-Ποναει γαμωτο , ποναει πολυ . Του ειπα και χωθηκα στην αγκαλια του .
-Σσσσς ηρεμησε , βγαλτο απο μεσα σου καρδια μου.
-Καλα ειμαι , καλα ειμαι .

Ειπα και ανασηκωσα τον κορμο μου και τραβηχτηκα λιγο ωστε να κοιταζομαστε κανονικα και εκεινος συνεχισε να με αγκαλιαζει πανω απ' τους ωμους .

-Αυτο δεν ηταν παρα ενα μικρο ξεσπασμα .
-Μικρο ?
-Ναι , μικρο . Εχω κανει πολυ μεγαλυτερα και καταστροφικα . Εχεις δει ποτέ σου τυφωνα ή τσουναμι , καπως ετσι ειμαι και εγω καποιες φορες .
-Να ανησυχησω ?
-Οχι , εφοσον δεν με πληγωσεις .
-Και συμβαινει συχνα , το να σε πληγωνουν οι ανθρωποι ?
-Οχι . Ειπα και κουνησα αρνητικα το κεφαλι μου .
-Μην ανησυχεις , δεν προκειται να κανω ποτέ κατι το οποίο θα σε εβλαπτε ή θα σε πληγωνε καρδια μου ! Εισαι η ψυχη μου , μπορω να σκοτωσω την ψυχη μου ? Δεν μπορω !

Μου ειπε και πραγματικα αυτα τα λογια χαρακτηκαν μεσα μου .

-Σε ευχαριστω . Μακαρι να σταθω αξια των προσδοκιων σου . Του ειπα .
-Μα εισαι ηδη ! Βιαστηκε να απαντησει .
-Ο χρονος θα το δειξει. Του απαντησα φυσιολογικα και ισως λιγο αινιγματικα εγω .

-Μιας και αναφερθηκες στους δικους σου γονεις , θελοντας να μοιραστεις κατι τοσο προσωπικο και αγαπητο για εσενα . Θελω να κανω το ιδιο . Μαλιστα το σκεφτομαι εδω και καποιες μερες και κυριως σημερα .
-Οπως και οτι θες εσυ αγαπη μου .
-Ευχαριστω . Νομιζω ηρθε η ωρα να το μοιραστω με καποιον , ειδικα με καποιον που σημαινει τοσα πολλα για εμενα .
Του ειπα ενω τον κοιτουσα τοση ωρα στα ματια.

Με διεκοψε τοτε , για να μου αφησει ενα φιλι στα χειλη . Το εξελαβα σαν ευχαριστω για τα καλα σου λογια .

-Η ιστορια αυτη ειναι αρκετα παλια και με πολυ πονο αλλά και πολυ αγαπη . Με την οικογενεια μου εζησα 7 υπεροχα ξεγνοιαστα χρονια . Εγω ημουν η μεγαλυτερη κορη , οπως σου ειπα και προηγουμενως . Τους εζησα περισσοτερο και ετσι πιθανως να ειμαι αυτη που τους θυμαται , απο εμενα και την αδερφη μου .

-Οι γονεις μας δουλευαν και οι δυο για να μην μας λειψει τιποτα . Η μαμα μου ηταν δασκαλα , αγαπουσε πολυ τα παιδια και αργησε να μας κανει . Τα ενιωθε ολα παντα σαν να ηταν δικα της . Ο μπαμπας μου δουλευε σε ενα βιβλιοπωλειο . Ετσι γνωριστηκαν , μια μερα εκεινη πηγε να δανειστει ενα βιβλιο . Ηταν η τυχη τους .
Αργοτερα ο πατερας μου ανοιξε δικο του βιβλιοπωλειο και η ζωη τους ολοκληρωθηκε με τον ερχομο του πρωτου τους παιδιου , δηλαδη εμενα .
Λιγα χρονια αργοτερα εκαναν και την αδερφη μου και τοτε ολοκληρωθηκε και η ευτυχια τους , οπως και η δικη μου . Ηθελα τοσο πολυ ενα αδερφακι και οταν το απεκτησα ημουν το πιο ευτυχισμενο παιδι στον κοσμο .

Ειπα κανοντας ενα διαλειμμα και χαμογελασα με πικρα .

-Η ζωη μας ειχε την κλασσικη της ρουτινα , καποιοι λιγοι και καλοι φιλοι των γονιων μου ερχονταν σπιτι και εμεις καθομασταν και παιζαμε με τα παιδια τους .
Ως που μια μερα οι δικοι μου ειχαν ενα πολυ σοβαρο ατυχημα , κανείς δεν ξερει πώς και γιατι . Η αδερφη μου δοθηκε σε καποια αλλη οικογενεια ενω εγω εμεινα με τον κολλητο του πατερα μου και τον γιο του για καποιο χρονικο διαστημα .

-Αυτη που λες ειναι η ζωη μου . Τι λες ?
-Εχω μεινει αφωνος . Παραδεχτηκε ο γλυκος μου και που να φανταζοταν οτι ειναι και άλλα που προτιμησα να μην του τα πω .
-Συνεχιζεις να πιστευεις , οτι ειμαι αυτη που θες να συνεχισεις την ζωη σου ? Με μια ψυχικα κατεστραμμενη .
-Μα τι ανοησιες ειναι αυτες που λες ? Εννοειται πως το θελω και τωρα το θελω πολυ περισσοτερο !

Μου ειπε και με αγκαλιασε σφιχτα , τώρα μαλλον θα ηταν αυτος που θα με εσπαγε .

Με κοιταξε για λιγο , εβγαλε καποιες τουφες απο το προσωπο μου , για να με βλεπει , οπως μου ελεγε συνεχεια και υστερα φιλιομασταν , ουτε και εγω θυμαμαι για ποσο ....

Συγγνωμη για την αργοπορια αλλά εμπλεξα με εργασιες για την εξεταστικη , την οποια αρχιζω απο βδομαδα .

Θα προσπαθησω να ανεβασω ακο ενα κεφαλαιο χωρις να το υποσχομαι για την αλλη βδομαδα .

Λοιπον στο θεμα μας , ελπιζω να σας αρεσει αυτο το κεφαλαιο !
Μεσα σε αυτο το κεφαλαιο υπαρχει ενα ή περισσοτερα σποιλερ !

Το ομολογω !
Ομως δεν θα σας πω ποια ειναι ...

Θα περιμενω να ακουσω τις υποθεσεις σας .

Φιλια πολλα , τα λεμε στο επομενο 😘❤️