~Μερια Ευας

Αλλη μία μερα ξεκινησε , ολα ηταν υπεροχα ημασταν στον κηπο και παιζαμε εγω και εκεινη , πρωτα με το σκοινακι να δουμε ποιος αγαπαει , ποιος μας λατρευει , ποιος μας μισει και ποιος μας κοροιδευει , ποσα παιδια θα κανουμε , ένα θα σας πω ειμαστε και οι δυο πολύ καλες στο σκοινακι ! Αν θα παντρευτουμε ή μονο θα ερωτευτούμε ...

Μετα παιζαμε με την μπαλα , μας αρεσε πολυ έως ότου χασουμε την μπαλα ...

Κοιταξα το καστανο κοριτσακι απεναντι μου με τις πανεμορφες καστανες της μπουκλες και τα πανεμορφα αυτα λαμπερα ματια να με κοιταει και να την κοιταω και να χαμογελαμε η μία στην άλλη !

Κατι μου ειπε αλλά δεν μπορεσα να την ακουσω .

-Γεια σου . Μου ειπε .
-Γεια σου μικρη . Της απαντησα .
-Θες να παιξουμε ?
-Μα τοση ωρα τι καναμε ? Την ρωταω .
-Εμμ...

-Τι κανεις εδω μονη σου ? Την ρωτησα .
-Μα δεν ειμαι μονη μου ! Απαντησε ολο νάζι .
-Που ειναι οι δικοι σου ? Την ρωτησα , τι ηθελε ενα κοριτσακι ολομοναχο εδω περα , σκεφτηκα .
-Εεμμμ... Δεν ξερω . Μου απαντησε και με κοιταξε με τα μεγαλα ματια της !
-Πώς ηρθες εδω τοτε ? Την ρωτησα και εκεινη εκανε να με ακουμπησει , πισωπατησα αλλά γρηγορα το μετανιωσα και κατεβηκα στο υψος της .

Απλωσε το μικρο χερακι της και αγγιξε ...

Ακουσα εναν θορυβο σαν κατι να πεφτει ή να σπαει ή και τα δύο και πεταχτηκα ευθείς αμέσως ...

-Καρδια μου εισαι καλα ?
Ακουσα τον Τζεισον να λεει και τον εψαξα στο δωματιο με το βλεμμα μου και τελικα τον βρηκα βρεγμενο απο πανω εως κατω να με κοιταει ανησυχος για ακομα μία φορα , τον λυπαμαι οταν τον βλεπω ετσι .
-Ναι , ναι μια χαρα . Του ειπα και του χαμογελασα .
-Μηπως ειδες εφιαλτη ?
-Ναι ειδα .
-Τι ειδες πες μου ? Οταν λεμε τα "ονειρα" μας δεν βγαινουν , δηλαδή τους εφιαλτες μας γιατι τους μοιραζομαστε με καποιον .
-Το ξερεις οτι καποιες φορές μπορεις να γινεις γλυκος ?
-Θες να πεις ότι δεν ειμαι γλυκος ? Με ρωτησε παιρνοντας μια από τις αγαπημενες του εκφρασεις , puppy face !
-Ενταξει , το διορθωνω τοτε .
-Ετσι μπραβο το κοριτσι μου ! Λεει και με παιρνει αγκαλια με το ενα του χερι και μου δινει ενα γρηγορο φιλι στο μετωπο .
-Εισαι πολυ γλυκος που και που !
-Που και που ? Με ρωταει .
-Ναι ! Του απανταω και αρχιζω και γελαω.

Με παιρνει γρηγορα αγκαλια και με πεταει πισω στο στρωμα και αρχιζει και με γαργαλαει και τοτε ξεσπω σε πιο δυνατα και τρανταχτα γελια .

-Δεν μπορειτε να κατσετε ησυχοι για ενα και μονο πρωινο ? Λεει δυνατα μπουκαροντας μεσα ο αγαπητος Ντειμον .

-Διακοπτεις κατι εδω περα . Του λεμε και οι δύο ταυτοχρονα .
-Εγω εγω ... Πηγε να πει αλλά ποτέ δεν ολοκληρωσε την φραση του .
-Πορτα δεν ειχες σπιτι σου ? Τον ρωτησα .
-Οπως βλεπεις ειχα και εχω !
-Τοτε δεν ξερεις απο τροπους .
-Αυτο ειναι αληθεια . Συμπληρωνει την φραση μου ο καλός μου Τζεισον .
-Ζευγαρακι της Αγίας Παρασκευής καντε ησυχια καποιοι κοιμουνται τα πρωινα !
-Ναι οσοι δεν εχουν δουλεια . Του απαντησα .
-Ναι , γιατι εσεις ξεσκιζεστε στην δουλεια .
-Χελοου , εχουμε και ενα μαγαζι που δουλευουμε να σου θυμισω ! Του ειπε ο Τζεισον και γυρισα και τον κοιταξα , το α πληθυντικο προσωπο τωρα για ποιον πηγαινε αραγε απο τους δύο ? Αναρωτιομουν.
-Οταν λες δουλευουμε , εννοεις εσυ και τα παιδια να φανταστω ? Τον ρωταει ο Ντειμον και με βγαζει απο τις σκεψεις μου .
-Οχι , εννοω εγω και η Ευα . Δεν θελω να ειμαι αχαριστος με τα παιδια , αλλά εννοω εμας . Του απαντησε και δείχνει εμας τους δυο .
-Το ξερουν αραγε αυτο οι φιλοι σου ?
-Ναι ! Και απο εδω και περα κομμενο το υπεροπτικο υφακι αδερφε , μην ξεχνας οτι μπορει να μενεις εδω γιατι ειναι το σπιτι σου , αλλά το οτι τρως και καθεσαι εδω ειναι χαρη στα δικα μου λεφτα , στα δικα μας που τα δουλευουμε .
-Να σου θυμισω οτι ο πατερας μας εχει αφησει αρκετη περιουσια και στους δύο !

Του λεει ο Ντειμον με σοβαρο υφος , το οποιο ειναι παραξενο για τον Ντειμον τουλαχιστον αυτον τον λιγο καιρο που τον ξερω και δεν νομιζω ουτε να χρειαζοταν περισσοτερος καιρο , ουτε θα ηθελα να ειχα περισσοτερο καιρο για να τον μαθω !

Η αληθεια ειναι οτι για τους γονεις τους δεν γνωριζα τιποτα ! Ο Τζεισον δεν μιλαει καθολου για αυτους . Λες να εχουν τσακωθει ? Ή λες να μην ζουν οπως οπως οι δικοι μου ?

-Καρδια μου εισαι καλα ? Με ρωταει ο Τζεισον σκουντωντας με .
-Ναι ναι , γιατι να μην ειμαι ?
-Γιατι ματακια μου γλυκα εχεις βουρκωσει . Μου απαντησε και πηγε να με παρει αγκαλια .
-Ειμαι καλα . Ειπα και πηγα να σηκωθω , όταν θυμηθηκα οτι δεν γινοταν .
-Τι συμβαινει ? Ρωτησε ο Ντειμον .
-Βγες απο το δωματιο . Του ειπα .
-Και να σας αφησω εσας του δυο εδω , μονους και ανενοχλητους δεν το νομιζω .
-Βγες από το δωματιο , θελω να αλλαξω !
-Και να χασω τετοιο θεαμα , κριμα θα ναι.

Δεν αντεξα αλλο λιγο οι "χαρουμενες" σκεψεις που ειχα , λιγο οσα ειχα ακουσει .
Σηκωθηκα αδιαφορωντας για εκεινους και πηγα στο μπανιο και κλειστηκα !

~Μερια Τζεισον (αυτο μαλλον δεν το περιμενατε)

Για λιγα λεπτα τσακωνομουν με τον Ντειμον , υστερα γυρισα να την δω και πραγματικα ενιωσα την καρδια να σπαει σε χιλια κομματια η ψυχη μου , η ζωη μου , η Ευα μου ειχε βουρκωσει και ηταν ετοιμη να κλαψει νομιζω .

Την ρωτησα τι ειχε και εκεινη μου απαντησε οτι ηταν καλα .
Σηκωθηκε και ετρεξε προς το μπανιο , παρολο που το μονο που φορουσε ηταν μια δικια μου φαρδια μπλουζα , που ηταν μονο τεσσερα δαχτυλα μακρια και το εσωρουχο της .
Καποιες φορες την βλεπω οτι το κανει αυτο και με στεναχωρει . Δεν μου αρεσει να την βλεπω ετσι .
Πολλες φορες την παρατηρω ειτε οταν ειναι ξυπνια και δεν με βλεπει , ειτε οταν κοιμαται .

Σημερα εβλεπε εφιαλτη μαλλον και αρχισε να φωναζει στον υπνο της .

Τι να εβλεπε αραγε ?

Τι να ειναι αυτο που σκοτεινιαζει τα ομορφα καστανά της ματια ?

Τι άραγε τριβελιζει το μυαλο της ?

Κατι την προβληματιζει , αλλά τι να ειναι αυτο ?

Εχει σχεση με το τωρα ή με το παρελθον ?

Γυρναω και κοιταω τον Ντειμον , εχει ενα υφος που δεν περιμενα να δω , οπως και δεν βλεπω εδώ και πολλα χρονια .

Τυψεις !

Αναρωτιεμαι αν θυμαται πώς ειναι να νιωθεις τυψεις ή να νιωθεις οτιδηποτε ?
Πισω απο αυτην την απροσπελαστη μασκα που εχει συνηθως αντι για εκφρασεις στο προσωπο του .

Εκτος και αν μιλάμε για ειρωνια ή εγωκεντρισμο !

Που ειναι οι μονες εκφρασεις που βλεπω σε αυτον , οπως και οι υπολοιποι .

-Ειδες παλι τι καταφερες Ντειμον ! Του ειπα σοβαρα και ηρεμα .

-Εγω τι εκανα παλι ? Οχι αδερφουλη εσυ ευθυνεσε για αυτο .

-Ναι ξεχασα πώς για όλα οσα συμβαινουν σε εσενα εγω φερω την ευθυνη ακομη και αν ειμαστε ενηλικοι και οι επιλογες ειναι δικες μας .

Ηταν το μονο που του ειπα , πριν του πω να ξεκουμπιστει απο το δωματιο μας.

Δεν εκατσα ομως να δω αν θα το εκανε , πηγα εξω απο την πορτα του μπανιου και πριν χτυπησω ακουσα κατι που το μονο που κανει ειναι να μην με χαροποιει καθολου . Την ακουσα να κλαιει !

Γιατι να στεναχωριεται αυτη και οχι εγω ?

Γιατι να πληγωνεται απο οτι και αν ειναι αυτο που της συμβαινει και να μην ειμαι εγω εκει να τις παρω τις ασχημες σκεψεις μακρια ?

Γιατι να μην μπορω να τις γιατρεψω τις πληγες οπως και οσο μπορω ?

-Ματακια μου ομορφα , σε παρακαλω ανοιξε μου την πορτα . Της ειπα , με εναν κομπο να με πνιγει .

Δεν πηρα απαντηση παρα μονο το κλαμα της .

-Σε παρακαλω αγαπη μου , ανοιξε την πορτα .  Σε εκλιπαρω , μην μου το κανεις αυτο .

-Δεν κανω κατι σε εσενα . Μου ειπε μεσα στα κλαματα της .

-Οτι σε στεναχωρει εσενα , στεναχωρει και εμενα . Της ειπα και σταματησα να την ακουω να κλαιει , καλο αυτο !

-Πες μου τι σε στεναχωρησε , να το βγαλεις απο μεσα σου και να το λυσουμε οπως μπορουμε .

Συνεχισα να της λεω ενω ειχα δει τον Ντειμον που ειχε βγει απο το δωματιο μου και με κοιταγε , απο οταν ηρθε και αυτος ξεκινησαν τα προβληματα ! Ή τουλαχιστον ξεκινησαν να βγαινουν στην επιφανεια τα προβληματα .

-Σε αγαπαω ! Το ξερεις οτι το μόνο που θελω ειναι το καλό σου και η αγαπη σου μωρο μου . Σε παρακαλω ανοιξε την πορτα .
Εκανα μία τελευταια προσπαθεια , μερικα δακρυα εκαναν την εμφανιση στα ματια μου . Το ξερω οτι ξερει οτι λεω την αληθεια ! Δεν πειραζει , μπορει να θελει λιγο χρονο μονη της .

Πριν προλαβω να γυρισω και να φυγω , ακουσα τα κλειδια της πορτας και εκεινη να ανοιγει ελαχιστα .

Το μονο που κανω ειναι να την κοιταω αλλά ειναι σαν να μην την βλεπω .

Μου κανει νοημα να μπω και εγω βλεπω μονο τα δακρυσμενα ματια της να μου συνθλιβουν την καρδια 😢.

Γυριζω λιγο και κοιταω τον Ντειμον ,του κανω νοημα με το κεφαλι να παει στο δωματιο του και εκεινος το κανει αμεσως .

Απιστευτο μία φορά με ακουσε και μαλιστα χωρις να του πω τιποτα , θαυμα !
Τελος παντων δεν θα κατσω να ασχοληθω μαζι του τωρα ! Εχω σημαντικοτερα πραγματα να κανω !

Μπηκα μεσα και κλεισαμε την πορτα χωρις να κλειδωσει κανενας απο τους δυό μας .

Εκεινη κοιτουσε αοριστα το μπανιο και εγω κοιτουσα εκεινην . Προσπαθουσα να την παρατηρησω αλλά ταυτοχρονα να της δωσω και χωρο και χρονο . Κοιταξα αλλού θελοντας να προσπαθησουμε και οι δύο να ηρεμησουμε και να μαζεψω τα δακρυα μου .

Ενιωσα το χερι της στο μαγουλο μου να με χαιδευει και γυρισα προς το μερος της . Μου σκουπισε τα δακρυα και με φιλησε οπου ηταν ή ειχαν περασει εκεινα .

-Εισαι καλα ? Με ρωτησε .
-Εγω θα επρεπε να το ρωταω αυτο . Της ειπα και χαμογελασα .
-Οταν εισαι εσυ καλα ειμαι και εγω καλα . Οταν δεν εισαι εσυ καλα δεν ειμαι ουτε εγω καλα . Της ειπα και τωρα μου χαμογελασε και εκεινη .

Με αγκαλιασε σφιχτα σαν να νομιζε οτι θα της φυγω . Οχι γλυκια μου , οχι μωρο μου δεν προκειται να παω πουθενα σκεφτηκα ❤️ και την εβαλα καλυτερα στην αγκαλια μου , οπου την κρατησα σφιχτα !

Απομακρυνε το κεφαλι της απο το στερνο μου και γυρισε να με κοιταξει , εχοντας ενα αχνο χαμογελο στο προσωπο της .

-Δεν φταις εσυ . Μου ειπε .
-Μα δεν εισαι καλα . Αρα κατι εχω κανει , κατι σου εχω κανει . Της ειπα .
-Οχι δεν ... εσυ ... Δεν εκανες τιποτα ! Εσυ εισαι τοσο μα τοσο τελειος ! Μου ειπε και χαμογελασε κανονικα .
-Τοτε ποιος ? Μηπως ο Ντειμον ? Την ρωτησα και το προσωπο της σκοτεινιασε για λιγο , μαλιστα παλι ο αδερφος μπλεκεται στα ποδια μου .
-Οχι δεν φταιει ο αδερφος σου . Μου ειπε , αλλά δεν ξερω κατα ποσο ισχυει ή οχι .
-Ευα μου , μην λες οτι θελω να ακουσω , πες μου απλα αυτο που νιωθεις .

Της ειπα με ολη μου την καρδια , πλησιασα το προσωπο μου στο δικο της , δεν θελω να την πιεσω , ειδικα τωρα που ειναι τοσο ευαλωτη . Δεν με απομακρυνε και ετσι πηρα το θαρρος και την εναποθεσα ενα γλυκο και απαλο φιλι στα χειλη και εκεινη ανταπεδωσε .

-Τι σε βασανιζει ? Πες μου , βγαλτο απο μεσα σου μωρο μου . Της ειπα .
-Γιατι ? Για να βασανιζει και τους δυό μας ? Με ρωτησε και γελασε για λιγο .
-Ακριβως για αυτο ! Οτι ειναι δικο σου ειναι και δικο μου , οτι σε κανει χαρουμενη με κανει και εμενα . Οτι σε κανει να στεναχωριεσαι , με στεναχωρει και εμενα .
-Σε αγαπω ! Μου ειπε και με φιλησε . Δεν της αρνηθηκα το φιλι , το ειχε αναγκη .

-Τωρα ειμαι καλυτερα ! Μου λεει και το βλεπω στα ματια της οτι προσπαθει να συνελθει και οτι το εννοει !

-Και εγω σε αγαπω , χαζο μου ❤️! Της λεω και γελαει , χαιρομαι που μπορω και την κανω εστω και λιγο χαρουμενη .

-Θα μου πεις τωρα εναν απο τους λογους που σε εκαναν ετσι τουλαχιστον ? Την ρωταω και εκεινη γνεφει θετικα .

Την βλεπω οτι παει να πει κατι αλλά σταματαει αμεσως . Μου κανει νοημα να μην μιλησω και μου δειχνει την πορτα με νοημα . Κοιταω μία την πορτα και μία εκεινη .

Παω προς την πορτα αθορυβα και την ανοιγω γρηγορα και τοτε βλεπω εναν Ντειμον ξαπλωμενο στο πατωμα . Κοιταξε εμενα για μια στιγμη και μετα γυρισε προς την Ευα .

Εκεινη τον κοιταει σοκαρισμενη για μερικα δεύτερα οπως και εγω ειμαι σε σοκ , οταν καταλαβαινω οτι μας κρυφακουγε .

-Βγες εξω Ντειμον . Του λεω ηρεμα .
-Εγω να δω αν τελειωσατε ηθελα .
-Δεν ειδες οτι η πορτα ήταν κλειστη ή εστω δεν την ακουσες να ανοιγει ξανα οταν μπηκα μεσα .

Η Ευα μας γυρισε την πλατη αλλά εγω την ειδα να προσπαθει να σκουπισει και τα λιγοστα εναπομειναντα δακρυα της.

-Ντειμον δεν ειναι ουτε το καταλληλο μερος να βρισκεσαι εδω αλλά ουτε και η καταλληλη στιγμη ! Συνεχισα να του λεω ηρεμα .
-Εγω να δω πως ειναι ηθελα να δω .
-Ειμαι μια χαρα Ντειμον , φυγε τωρα . Του απαντησε , χωρις να γυρισει .
-Ωραια και τωρα που σου απαντησε , μπορεις να φυγεις ! Του ειπα εγω .
-Ενταξει θα ειμαι εξω .
-Ντειμον κανε μου την χαρη και βγες εξω ! Του λεω .
-Ενταξει τωρα παω .
-Οχι εξω απο την πορτα ή του δωματιου εννοω φυγε , βγες εξω πηγαινε μια βολτα εκτος σπιτιου !
-Μα εγω ....
-Δωσε μας λιγο χρονο , για τον Θεό σε παρακαλω Ντειμον , στο ονομα των αδερφων που ημασταν καποτε !

Του ειπα αφηνοντας την ενταση μου να εξωτερικευτει , εκεινος με ακουσε προς εκπληξη μου , χωρις να πει τιποτα , τοτε γυρισε και η Ευα . Αυτος αποχωρησε απο το μπανιο , αφηνοντας ανοιχτη την πορτα και υστερα ακουσα και την εξωπορτα να ανοιγει και να κλεινει .

-Θες να παμε στο δωματιο μας ? Την ρωτησα .
-Ναι . Ειπε και μου χαμογελασε .
-Ωραια , ελα . Της λεω και της δινω το χερι μου και εκεινη το παιρνει και παμε μαζι ως το δωματιο .
-Ξαπλωσε λιγο αν θες . Εγω παω να σου φερω λιγο νερο . Σηκωνομαι απο κοντα της και παω να κανω αυτο που μολις ειπα .
-Μην αργησεις ομως . Μου λεει , σχεδον ικετευτικα πιανοντας μου το χερι .
-Δεν θα αργησω στο υποσχομαι . Της λεω και της δινω ενα φιλι στο προσκεφαλι της .
-Μηπως να εφερνες και λιγο κρασακι ? Μου λεει και γελαω για λιγο και ξανασοβαρευομαι αμεσως.
-Σε προτιμω νηφαλια !
-Νομιζα οτι με θες σε ολες μου τις εκδοσεις !
-Αυτη ειναι η αληθεια και ξερεις γιατι ?
-Τσου
-Γιατι σε αγαπαω ! Και μαλιστα πολυ !
-Ενταξει άσε το κρασι τοτε .
-Αυτη εισαι ! Τουλαχιστον γυρισε το χιουμορ σου πισω , αυτο ειναι καλο !
-Οτι ειναι , ειναι . Μου λεει και γελαει για λιγο .
-Παω και ερχομαι αμεσως , μην φυγεις .
-Μην ανησυχεις εδω θα ειμαι . Μου απανταει .
-Τζεισον ! Μου λεει λιγο πριν βγω απο την κασα της πορτας .
-Ναι Ευα μου ?
-Μηπως θα μπορουσα να εχω μια ζεστη σοκολατα αφου δεν μπορω να εχω το κρασι που λεγαμε ? Με ρωταει .
-Εννοειται ! Δύο ζεστες σοκολατες και λιγο νερο ερχονται αμεσως κυρία μου . Της λεω με μια δοση χιουμορ κανοντας και μία υποκλιση ανταξια της πριγκιπισσας της καρδιας μου ❤️

Νομιζω ειναι το αγαπημενο μου κεφαλαιο , τουλαχιστον απο τα κεφαλαια που εχω ηδη γραψει ❣️

Σας ζητω χιλια συγγνωμη αλλά δεν ξερω τι επαθε το wattpad αλλά εδω και και μια βδομαδα προσπαθω να ανεβασω κεφαλαιο και δεν μπορω !