Τα μυστηρια ... Δεν λες τιποτα ! Τρελενομαι για μυστηρια , να τα βρισκω , να τα πιάνω , να τα λυνω , να τα εχω δικα μου .
Λεει και εγω μενω να κοιτω για λιγο το πιατο μου με τον φαγητο , με το οποίο παιζω τοση ωρα μαζι του . Βρισκω την αυτοκυριαρχια μου και συνερχομαι .

Μπορει να μιλαει για μενα ? Δεν μπορει ! Ή μηπως μπορει...?

-Αντε δοκιμαστε πιτσουνακια . Μας λεει .

-Δεύτε τελευταιόν ασπασμόν . Λεω και γυριζω και φιλαω στο στομα τον Τζεισον με παθος .

Τα λιγα λεπτα που διαρκει το φιλι μας , ανοιγω καποια στιγμη τα ματια μου και βλεπω τον Ντειμον να μας κοιταει με ενα ανεξηγητο βλεμμα και με το στοματα του ορθανοιχτο να χασκει μεχρι που βλεπω αυτα τα σαρκωδη χειλη του , εννοω τα χειλη του να σφιγγονται μεταξυ τους .

-Αντε αντε δοκιμαστε . Εχουμε και δουλειες καποιοι . Τον ακουμε να λεει και τελειωνουμε το φιλι μας .

Δοκιμαζουμε και οι τρεις ταυτοχρονα . Η αληθεια ειναι οτι ηταν πολυ καλό !

-Συγχαρητηρια Ντειμον ειναι πολυ ωραιο το φαγητο .

-Ευχαριστω πολυ . Ειδες δεν επαθες τιποτα που δοκιμασες .

-Μην χαιρεσαι δεν θα κρατησει για πολυ . Του λεω εγω .

-Αυτο ειναι αληθεια . Συμπληρωνει ο Τζεισον και γυρναω και τον κοιταω .

-Για λεγε αδερφε , γιατι ?

-Θα κρατησει οσο ενα μπουκαλι κρασι . Λεει ηρεμα και γυρναει και με κοιταει και εγω του χαριζω ένα χαμογελο.

-Οριστε ? Γιατι ? Ρωταει ο Ντειμον σοβαρος .

-Ετσι . Ειναι η μονη απαντηση που παιρνει απο τον Τζέις .

-Προφανως ειναι καποιο υπονοουμενο , απο οσο μπορω να καταλαβω . Γιατι  εσυ ετσι την εριξες ?

-Για την ακριβεια την εριξα με την ακαταμαχητη γοητεια μου . Απανταει το βλαμμενο μου .

-Ε οχι και ακαταμαχητη η δικη σου γοητεια . Δηλαδη εγω τι ειμαι ?

-Και οι δύο ειστε ψωνια ! Τους λεω και με κοιτανε με σοκαρισμενο υφος.

-Παντα ετσι ημασταν ! Μου λεει ο Τζεισον .

-Σε αυτο θα συμφωνησω. Συμπληρωνει ο Ντειμον .

-Αλλά ο Ντειμον ηταν λιγο περισσοτερο .

-Ισως , πιθανον να ισχυει και αυτο .

-Αρα ισχυει . Τους δηλωνω εγω .

-Τι να κανουμε οταν καποιοι εχουν περισσοτερες κατακτησεις ? Ρωταει ρητορικα μαλλον ο Ντειμον .

Συνεχιζουμε να τρωμε ησυχα ησυχα και να λεμε περι ανεμων και υδατων ασχετως απο εμας .

-Ευα με βοηθας με τα πιατα ? Με ρωταει ο Ντιεμον .

-Εμ ναι , φυσικά ! Του απαντω και τον βοηθαω να μαζεψει τα πιατα και να τα παει στον νεροχυτη .

-Αστα τα πλενω εγω . Του λεω .

-Σιγουρα ? Με ρωταει .

-Ναι . Του απαντω .

-Εισαι τελεια ! Μου λεει και μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο ενω εγω εχω ηδη σαπουναδες στα χερια μου . Τον κοιταω και εκεινος παιρνει ένα και καλα αθωο βλεμμα .

-Ντειμον , ελα λιγο να σου πω . Του λέει ο Τζεισον .

Εγω συνεχιζω να πλενω τα πιατα αμεριμνη και καλα . Καποια στιγμη συγκεντρωνομαι με ολη μου την δυναμη και τους ακουω να μιλανε .

~Μερια Τζεισον

-Ντειμον ελα λιγο να σου πω . Του λεω και εκεινος , φευγει απο την Ευα και ερχεται στον καναπε .

-Λεγε . Μου λεει παντα λακωνικος οπως παντα .

-Ηθελα να σου πω ευχαριστω για την προσπαθεια που κανεις .

-Ποια προσπαθεια ? Δεν σε καταλαβαινω .

-Που προσπαθεις να τα βρεις με την Ευα. Σε βλεπω , εχεις αλλαξει συμπεριφορα .

-Συνεχιζω να μην καταλαβαινω . Μου λεει παλι .

-Τελος παντων ευχαρίστω .

-Παρακαλω .

-Πώς σου φαινεται η Ευα ? Τον ρωταω και γυριζω και την κοιταω , σαν να το ηξερε γυρναει και με κοιταει και εκεινη μου χαμογελαει και της ανταποδιδω .

-Πώς να μου φανει δηλαδη ?

-Ντειμον , λεγε .

-Ενταξει καλη ειναι , βλεπεται δεν μπορω να πω . Ειναι βεβαια λιγο εως πολυ ξινη .
Ε και λιγο σπαστικη , εχει και πολυ τσαμπουκα .

-Αχα ! Αρα εγκρινεις . Του λεω και με κοιταει .

-Αν εγκρινω ? Τι να εγκρινω ?

-Την σχεση μου φυσικα , τι αλλο ?

-Α ναι αυτο . Μία ξινη και ενας βαρετος και οι δυο σας ειστε σπαστικοι οποτε ναι ειναι οτι πρεπει .

-Οπως σου ειχα εξηγησει αδερφε , ειναι πολυ περισσοτερα απο οσα βλεπεις ! Κι ας μην τα βλεπεις . Ειναι υπεροχη .

-Μου κάνεις προξενιο με την κοπελα σου αδερφε ?

-Χαχαχα με εκανες και γελασα . Οχι  αδερφε , αυτη ειναι για εμενα !
Για αυτο αδερφε κανονισε μην μου το χαλασεις , γιατι ειναι σημαντικη για εμενα .

Τον ειδα να με κοιταει , μιας και τοση ωρα την κοιτουσα .

-Πολυ σημαντικη ?

-Πολυ περισσοτερο απο οσο ενας ανθρωπος μπορει να φανταστει !

~Μερια Ευας

Ειχα τελειωσει απο το πλυσιμο των πιατων ωρα τωρα . Ειχα αφησει το νερο να τρεχει ομως , πώς αλλιως θα ακουγα .

Μετα απο πολυ καιρο οι δυναμεις μου λειτουργησαν , τα χερια μου αρχισαν να τρεμουν .

Κατεβαλα μεγαλη προσπαθεια και το καταφερα αλλά οχι για πολυ ωρα .

Τι μου συμβαινει πια ?

Εκλεισα με τρεμαμενα χερια την βρυση και γυρισα να παω προς το μερος τους .

Ο πρωτος που γυρισε και με κοιταξε ηταν ο Ντειμον , ενιωσα μια ριγη να με διαπερνα .

-Μωρο μου . Λεω και στρεφω το βλεμμα μου στον Τζεισον .

-Ναι αγαπη μου . Μου λεει και με κοιταει και ο ιδιος .

-Θα παω να ξαπλωσω λιγο , δεν αισθανομαι πολυ καλα .

-Τι νιωθεις ? Με ρωταει και ερχεται διπλα μου .

-Τιποτα , καλα ειμαι θα μου περασει .

-Θες να σου φερω κατι , καποιο χαπι ?

-Οχι οχι , θα ξαπλωσω και αν δεν μου περασει θα σου πω .

Και ετσι πηγα πανω πριν μπω στο δωματιο ενιωσα καποιον να με σκουνταει , νομιζα οτι ηταν η ιδεα μου ...

-Εισαι καλα ?

-Καλα ειμαι Ντειμον , φυγε .

-Τι νιωθεις ? Μπορω να βοηθησω καπως ?

-Το να με απαλλαξεις απο την παρουσια σου ειναι μία λυση . Του λεω και χαμογελαω αχνα .

-Ετσι θελω να σε βλεπω , να χαμογελας .

-Πολυ αμφιβαλλω για αυτο !

-Γιατι το λες αυτο ?

-Φυγε Ντειμον ! Τον νιωθω να με τραβαει απο το χερι και γυρναω να δω τι θελει και κανει κατι το οποίο δεν περιμενα ...

Με φιλησε ! Απαλα και γλυκα .

Βρηκα την κυριαρχια του εαυτου μου και τον εσπρωξα μακρια μου . Πήγα στο μπανιο και εριξα λιγο νερο στο προσωπο μου , μπας και συνελθω .

Ακουσα την πορτα να ανοιγει και τον ειδα να μπαινει μεσα , με πηρε αγκαλια και μου ειπε ...

-Αυτο σου φανηκε , σαν να μην θελω να χαμογελας ? Με ρωτησε και υψωσε για λιγο την φωνη του .

-Οχι , φυγε Ντειμον ασε με μονη μου .

-Δεν εισαι μονη σου .

-Σωστα ! Εχω τον Τζεισον και πιστεψε με ειναι ο μονος που χρειαζομαι ! Του λεω , σχεδον φωναζοντας .

-Μονο τον Τζεισον ?

-Μονο τον Τζεισον !

Ηταν τα μονα που ειπαμε και αρχισε να με φιλαει , οχι μία , οχι δύο αλλά πολλες φορες !

-Άσε με Ντειμον ! Θα ανεβει ο Τζεισον και το τελευταιο που θελω ειναι να μας δεί ετσι .

-Δεν ξερω αν θα επρεπε να χαρω ή οχι .

-Γιατι το λες αυτο ?

-Γιατι πηγε στο φαρμακειο να σου φερει οτι βρει , δεν νομιζω οτι ξερει τι ακριβως θελει να παρει . Βεβαια αν ηταν εδω και μας εβλεπε , θα ησουν ελευθερη και ολη δικη μου . Δεν μπορω να βρω που ειναι το κακο σε αυτο .

-Ειναι στο οτι δεν διαλεξα εσενα , αλλά τον αδερφο σου !

-Εγω ομως φιλαω καλυτερα απο εκεινον !

Και συνεχισε να με φιλαει στα μαγουλα , στα χειλη μου , στο λαιμο μου οπου μπορουσε εκεινη την ωρα .

Δεν ηξερα και εγω ποση ωρα περασε και ακουσα την πορτα , ο Τζεισον !

Τον εσπρωξα από πανω μου και ετρεξα στο δωματιο μου και του Τζεισον .

Αλλαξα γρηγορα ρουχα και μπηκα κατω απο τα σκεπασματα . Τωρα και αν με ποναει το κεφαλι μου .

-Πώς εισαι καρδουλα μου ?

-Ποναει το κεφαλι μου , ζαλιζομαι ...

-Καλε εσυ τρεμεις !

-Ειμαι καλα αγαπη μου !

-Μηπως πρεπει να σε παω στο νοσοκομειο ?

-Οχι σε νοσοκομειο !

-Σιγουρα ?

-Ναι .

-Οπως θες . Μου λεει και μου χαιδευει τρυφερα το μαγουλο .

-Οταν εχω εσενα διπλα μου , μου περνανε ολα . Του ειπα και εκεινος με πηρε αγκαλια και τον αγκαλιασα και εγω .