~Μερια Ευας

Οι μερες εφυγαν και την θεση τους πηρε ο μηνας ! Για να ειμαι πιο ακριβης μηνες δύο ολοκληροι μηνες περασαν που ο καταραμενος αυτος ανθρωπος ειναι εδω και δεν εννοω μονο στην περιοχη , εννοω στο σπιτι .

Ακομη θυμαμαι την ημερα που το εμαθα ....

Flashback

-Μωρο μου . Ακουσα τον Τζεισον να με φωναζει .

-Στο δωματιο Τζεισον. Του φωναξα για να με ακουσει στον κατω οροφο του σπιτιου

-Σε εψαχνα .

-Το καταλαβα γλυκιε μου . Του λεω και τον πλησιαζω δινοντας του ενα φιλι στο στομα .

-Θελω να σου πω κατι και δεν ξερω πώς να στο πω τωρα .

-Ωχ ! Να αρχισω να ανησυχω ? Τον ρωταω και τον κοιταω με απορια .

-Αυτο που θελω να σου πω ειναι οτι ο αδερφος μου θα μεινει για λιγο μαζι μας .

-Πλακα κανεις ? Ηταν το μονο που του ειπα .

-Δυστυχως οχι . Ετσι ημουν και εγω οταν μου το ανακοινωσε .

-Α στο ανακοινωσε κιολας . Γιατι σου συμπεριφερεται ετσι ? Ακους εκει μεσα στο σπιτι σου να κανει κουμαντο αλλος με το ετσι θελω .

-Για την ακριβεια το σπιτι αυτο ειναι οντως και δικο του .
Μου λεει και γυρναω να τον κοιταξω , προσπαθωντας να καταλαβω τι θελει να πει , ο ποιητης μου απο εδω .

-Δεν καταλαβαινω Τζεισον , πες μου κατι , με μπερδευεις . Του λεω και καθομαι διπλα του στο κρεβατι .

-Εχεις δικιο αγαπη μου .
Μου λεει και με αγκαλιαζει και εγω τον κοιταω .

-Οπως σου ειπα και πριν το σπιτι αυτο ειναι και δικο του για τον απλουστατο λογω οτι ειναι το πατρικο μας ! Εδω παιξαμε , εδω μεγαλωσαμε , εδω μαθαμε να τσακωνομαστε !

-Το τελευταιο μπορω να το φανταστω 😆. Τον διεκοψα λεγοντας του αυτο και αρχισαμε να γελάμε και οι δύο .

-Σε αυτο εχεις ενα δικιο . Καποτε ολες οι μερες μας ηταν απο το πρωι μεχρι το βραδυ με τσακωμους , κλωτσιες , μπουνιες , ξερεις κλασσικα αγορια στην εφηβεια ! Αλλά δεν ημασταν παντα ετσι , μεχρι καποια στιγμη ημασταν πολύ αγαπημενοι , δεν ξεκολλουσε ο ενας απο τον αλλον , αφου ολοι οσοι ερχονται πολλα πολλα χρονια πριν ειχαν να το λενε .

-Το λες και ηταν πριν μια αιωνιοτητα . Ειπα για να τον πειραξω λιγο .

-Εμενα ετσι μου φαινεται .

-Πες μου κι άλλα για εσενα γλυκιε μου .

-Φτανει με τις δικες μου ονειρππολησεις . Σειρα σου τωρα ! Μου δηλωνει .

-Εγω δεν εχω να σου πω κατι σημαντικο , ειμαι μοναχοπαιδι και παντα ζητουσα απο τους δικους μου να μου κανουν ενα αδερφακι αλλά εκεινοι δεν ηθελαν αλλο παιδι , ελεγαν οτι ενα τους φτανει και τους περισσευει ! Η αληθεια ειναι οτι εκανα για εκατο παιδια , μπορουσα να διαλυσω ολοκληρο το σπιτι και οχι μονο .
Αυτα ειναι τα παιδικα μου χρονια , οπως βλεπεις δεν εχουν και πολύ ενδιαφερον .

-Τι λες ? Οτι εχει να κανει μαζι σου ειναι ενδιαφερον .

Μου λεει και σκουπιζει ενα δακρυ που πηγε να πεσει απο τα ματια μου , γαμωτο δεν ειχα καταλαβει οτι ειχα βουρκωσει .
Γιατι να το καταλαβω αραγε ? Ισως επειδη ειναι τοσο καλο για να ειναι αληθινο ή γιατι ειναι αποκυημα της φαντασιας μου ...

-Σε πειραζει που θα μεινει εδω ο Ντειμον ? Αν ειναι μπορω να τον στειλω σε καποιο ξενοδοχειο .

-Δεν ειναι οτι πεταω και από την χαρα μου που θα συγκατοικω με αυτον τον πανιβλακα αλλά επειδη ειναι αδερφος του καλου μου , θα το υποστω .

-Του καλου σου ?

-Ναι , δεν σου αρεσε ? Αμα θες δεν σε ξαναλεω .

-Όχι ,οχι μου αρεσε και μαλιστα πολύ !

-Ισως αν γνωριστειτε καλυτερα μπορει να καταλαβετε ο ενας τον αλλον ή τουλαχιστον να βρειτε πως να ισορροπησετε τους πεισματαρικους και ξεροκεφαλους χαρακτηρες σας !

-Ειμαι εγω πεισματαρα ?

-Πολυ ! Μου απανταει .

-Ειμαι εγω ξεροκεφαλη ?

-Παρα πολύ ! Μου ξαναλεει χωρις ιχνος ενοχης .

-Θα σου δειξω εγω μωρο μου . Του λεω και τον φιλαω χωρις να βαθυνω το φιλι μας του ξεκουμπωνω το πουκαμισο και τον φιλαω όπου βρισκω με το που ακουω εναν αναστεναγμο , σηκωνομαι πανω και απομακρυνομαι απο κοντα του .

-Εμ τι εγινε ? Γιαατι σταματησες ? Με ρωτησε προσπαθωντας να καταλαβει τι συνεβαινε .

-Μα φυσικα και θα σου απαντησω καρδια μου . Ειμαι πεισματαρα και ξεροκεφαλη !
Αυτά δεν ηταν τα λογια σου γλυκιε μου ?

-Δεν εννοεις ?

-Ω ναι ! Το εννοω ! Και οπως λεγανε και οι παλιοι αγαπη χωρις πεισματα δεν εχει νοστιμαδα ...

-Αμα σε πιασω στα χερια μου ...

-Για να με πιασεις πρεπει να με προλαβεις , γερο 😉 . Ηταν τα τελευταια λογια που του ειπα πριν αρχισω να τρεχω στο σπιτι και εκεινος να με κυνηγαει χωρις να μας νοιαζει αν ο Ντειμον ηταν σπιτι .

Τελος flashback

Και καπως ετσι που λετε το εμαθα ! Λιγες μερες αφοτου τον ειχαμε πανω απο τα κεφαλια μας για μερες .

Εγω τις προαπαθειες μου τις εκανα προκειμενου να μαθουμε ο ενας τον αλλον αλλά εκεινος δεν εδειχνε να ειναι προθυμος .

Λεγαμε μονο τα τυπικα μονοι μας ή σκοτωνομασταν , ενω οταν ηταν μπροστα ο Τζεισον μπορει να λεγαμε και κατι περισσοτερο για το φαγητο , για την τηλεοραση , για την δουλεια .

-Τι σκεφτεσαι πριγκιπισσα ? Οπως καταλαβατε τις σκεψεις μου διεκοψε η ενοχλητικη φωνη του !

-Τι θες Ντειμον ? Τον ρωτησα χωρις να πολυασχολουμαι μαζι του .

-Εσενα ! Μου απανταει χωρις περιστροφες και τοτε καταλαβαινω οτι με κοιταει .

-Αυτο το καταλαβα . Τι θες ? Μηπως πεινάς ?

-Οχι .

-Μην μου βγαζεις την ψυχη πες μου τι θες αλλιως κανε μεταβολη και πηγαινε οπου αλλου θες .

-Μικρη γλωσσου ηθελα να τα βρουμε αλλά μαλλον εσυ δεν θελεις ...

Ειπε και εκανε να φυγει .

-Περιμενε , τι εννοεις να τα βρουμε ?

-Σε βλεπω τοσο καιρο που προσπαθεις και μου συμπεριφερεσαι καλα , ειτε μπροστα ειτε πισω απο τον αδερφο μου .

-Πώς και σου ηρθε ετσι ξαφνικα , που λεει και το ομωνυμο ασμα ?

-Ας πουμε οτι δεν ειμαι και ο καλυτερος αδερφος που υπαρχει , με επιασε ο Τζεισον και μιλησαμε πριν μερικες μερες και ετσι οπως τα πιναμε και τα λεγαμε , η συζητηση εφτασε σε εσενα .

Εγω τοση ωρα τον κοιτουσα αμιλητη . Προσπαθούσα να καταλαβω αν ελεγε αληθεια η ψεμματα . Και τοτε ηταν που μου ηρθε μια ιδεα , αν τον κανω να μου πει την αληθεια με τον παλιο καλο τροπο που μονο εγω γνωριζα σε αυτο το σπιτι ...
Ετσι τον κοιταξα και του εκανα νοημα να συνεχισει τα οσα ελεγε ...

-Που ειχα μεινει ? Α ναι οταν αρχισε να μιλαει για σενα , τον εβλεπα τοσο ενθουσιαμενο , τοσο χαρουμενο , ελαμπε ! Μου μιλουσε για εσενα σαν μαγεμενος , αν και κατανοω γιατι του πηρες τα μυαλα εξωτερικα τουλαχιστον ...

Μου ειπε και μου χαιδεψε για λιγο τα μαλλια και το προσωπο , τα ματια του με κοιτουσαν απο πανω ως κατω , απομακρυνθηκα απο διπλα του και τον κοιταξα στα ματια ...

-Ειναι αληθεια τα οσα λες ? Τον ρωτησα προσπαθωντας να τον "σαγηνευσω" ετσι οπως μονο εγω ηξερα ...

-Ειναι . Γιατι με κοιτας ετσι λες και θες κατι απο εμενα ?

Τι στο καλο ? Ουτε σε αυτον μπορω να τον ψυχαναγκασω ?

Ας δουμε πως θα παει το διαβασμα μυαλου ...

Τζιφος ! Ουτε αυτο ! Μα τι στο καλο ?

Σηκωθηκα και αρχισα να βηματιζω πανω κατω απο τα νευρα μου , οχι για αυτα που ακουσα αλλά αυτην την φορα τα ειχα βαλει με τον εαυτο μου !

Ή για να ειμαι ακριβεις τα ειχα βαλει ξανα με τον εαυτο μου

-Ευα , εισαι καλα ? Με ρωτησε .

-Ναι .

-Σιγουρα ?

-Ναι ναι μια χαρα .

-Σε πειραξαν οσα ειπα ?

-Οχι , για μία φορα μπορω να σου εγγυηθω οτι δεν εκανες κατι εσυ . Του απαντησα με πάσα ειλικρινεια .

-Τοτε ?

-Φιλοι ? Τον ρωτησα απλωνοντας το χερι μου .

-Φιλοι . Μου απαντησε δινοντας το χερι του σε μια δυνατη χειραψια .

Τοτε ενιωσα το χερι μου να τσουζει και τοτε τραβηχτα μακρια του λεγοντας του οτι ηθελα να ξεκουραστω . Πηγα στο δωματιο και κλειδωσα την πορτα πισω μου και κοιταξα την παλαμη μου , ηταν κατακοκκινη !

Μα πώς γινεται αυτο ?

Δεν ειναι δυνατον ! Ή μηπως ειναι ?

Τι συμβαινει πια μαζι μου ?
Εγω δεν νιωθω , δεν νοιαζομαι ...

Τωρα οχι μονο νοιαζομαι αλλά και νιωθω πλεον οχι μονο συναισθηματικα αλλά και σωματικα ...

Οταν και αν πανω απο όλα παθω κατι , γιατρευομαι πολυ γρηγορα , οχι σαν τωρα ...

Κι ολα αυτα ξεκινησαν απο ... το καψιμο με τα τοστ !

Απο οταν ηρθε ...

Ο Ντειμον !