Ο Ιάσονας είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Να μιλούσε στους φίλους του για όσα είχε δει ή όχι; Τον τελευταίο καιρό, έναν μήνα περίπου μετά την Πρωτοχρονιά, οι εφιάλτες του επέστρεψαν ακόμα πιο έντονοι, με περισσότερες λεπτομέρειες και διάρκεια, πιο ζωντανοί. Εκτός από το γνωστό τέρας, που ιδέα δεν είχε τι συμβόλιζε ή ποιος ήταν, έβλεπε σκηνές από μάχες μεταξύ ξωτικών, μάγων και ανθρώπων, έβλεπε πολύ αίμα και θάνατο.

Έβλεπε τους φίλους του να κινδυνεύουν και εκείνος να μη μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό. Έβλεπε τον εαυτό του ξανά να πάει να κάνει κακό στην Ιφιγένεια για άγνωστο λόγο, ύστερα τον Γιάννη να παγώνει, τον Ηρακλή να κλαίει και να φωνάζει, ενώ ποτέ πριν δεν τον είχε ξαναδεί έτσι. Το χειρότερο ήταν, ότι μέσα σ' αυτά τα όνειρα ένιωθε ένα βάρος στην καρδιά του, σαν ένα πολύ άσχημο προαίσθημα.

Δεν θα τον πείραζε και τόσο αν έβλεπε απλά τον εαυτό του να παλεύει με εκείνο το τέρας. Δεν θα τον ένοιαζε αν κινδύνευε αυτός. Τώρα όμως, έβλεπε τους φίλους του να κινδυνεύουν και αυτό δεν θα επέτρεπε να συμβεί.

Πολλές φορές πήγαινε ξενυχτισμένος στο σχολείο ή δεν πήγαινε καθόλου για να προσπαθήσει να κοιμηθεί την ημέρα αφού δεν μπορούσε τη νύχτα, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Οι γονείς του και οι φίλοι του με πρώτη και καλύτερη την Ιφιγένεια ανησυχούσαν ότι κάτι κακό του συνέβαινε, όσο και αν εκείνος προσπαθούσε να τους πείσει για το αντίθετο. Προσπαθούσε να φαίνεται χαρούμενος και έλεγε ότι απλά υπέφερε από αϋπνίες, αλλά δεν ακουγόταν και τόσο πειστικός...

Ο Γιάννης υποστήριξε πως πίστευε, ότι του συνέβαινε κάτι σχετικό με τη μαγεία του και φοβόταν ότι είχε αρχίσει να γίνεται χαοτική. Ο Ηρακλής, από την άλλη μεριά, ήξερε πολύ καλά γιατί ο φίλος τους ήταν έτσι, αφού του είχε μιλήσει λίγο για τους εφιάλτες του εκείνη τη νύχτα που τον ξύπνησε άθελα του στο σπίτι της Ιφιγένειας. Όμως δεν μιλούσε, είχε δώσει όρκο σιωπής στον Ιάσονα έως ότου νιώσει εκείνος έτοιμος να μιλήσει. Τώρα όμως ανησυχούσε πραγματικά και αναρωτιόταν αν θα έπρεπε να το πει στους φίλους τους για να βρουν μια λύση και να τον βοηθήσουν.

Ένα βράδυ, που ξύπνησε απότομα στο μέσον της νύχτας από έναν τέτοιο εφιάλτη, αφού δεν μπορούσε να κοιμηθεί άλλο άνοιξε τον υπολογιστή του αποφασισμένος να ψάξει τι μπορεί να σημαίνουν αυτά τα όνειρα.

Ζωντανοί εφιάλτες πληκτρολόγησε και το πρώτο λήμμα που του εμφανίστηκε στην οθόνη ήταν αρκετά ενδιαφέρον, σαν να γράφτηκε ακριβώς για την περίπτωση του:

Βλέπετε επαναλαμβανόμενα, ζωντανά όνειρα που δεν μπορούν να εξηγηθούν και μοιάζουν με την πραγματικότητα; Τότε είναι πολύ πιθανόν να είστε Μάντης ή Προφήτης.

Συνέχισε να διαβάζει. Ίσως έβρισκε απαντήσεις ή ακόμα και λύσεις:

Ανάμεσα στους Μάγους υπάρχουν ορισμένοι με διορατικές ικανότητες. Εκείνοι χωρίζονται σε Μάντεις/Μάντισσες, Μέντιουμ και Προφήτες/Προφήτισσες. Οι Μάντεις και οι Μάντισσες προβλέπουν ένα πιθανό μέλλον το οποίο μπορεί να αλλάξει ανάλογα με τις επιλογές και τις ενέργειες διαφόρων ατόμων. Συνήθως τους έρχονται οράματα ή όνειρα ενός πιθανού μέλλοντος, είτε για κάποιο άτομο συγκεκριμένα, είτε για τους εαυτούς τους, είτε για ένα γεγονός ή μια ολόκληρη χώρα ή φυλή. Η μαντική ικανότητα ως επί το πλείστον είναι κληρονομική. Διάβασε και απογοητεύτηκε ελαφρώς, αλλά δεν το έβαλε κάτω.

Παρακάτω είχε διάφορα παραδείγματα διαφόρων γνωστών Μάγων με μαντικές ικανότητες. Δεν του ήταν κανένα γνωστό. Παρακάτω, προχώρησε στα Μέντιουμ:

Τα Μέντιουμ μπορούν να προβλέψουν μονάχα μερικά στοιχεία από το παρελθόν, το παρόν  ή/και το μέλλον ενός ατόμου αγγίζοντας το, συνήθως στο χέρι ή κοιτάζοντας μέσα στα μάτια του. Αυτό σίγουρα δεν αφορούσε τον Ιάσονα. Δεν ανέφερε πουθενά κάτι για όνειρο. Προχώρησε στην ενότητα Προφήτες:

Οι Προφήτες είναι οι Μάγοι οι οποίοι προβλέπουν ένα σίγουρο μέλλον, το οποίο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αλλάξει. Κάθε τόσο, τους παρουσιάζονται οράματα ή όνειρα για το κοντινό ή το μακρινό μέλλον, πάντα χωρίς να το θελήσουν οι ίδιοι. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά με τους Μάντεις, οι Μάντεις μπορούν και οικειοθελώς να επιλέξουν να δουν ένα πιθανό μέλλον μέσω φίλτρων ή διαφόρων συσκευών, αλλά και με πολλούς άλλους τρόπους, ενώ οι Προφήτες μπορούν μονάχα αν χρησιμοποιήσουν μια μαγική σφαίρα ενόρασης και προφέρουν τα λόγια ενός συγκεκριμένου ξορκιού. Τέτοιες μαγικές σφαίρες είναι πλέον δυσεύρετες.

Το μόνο που δεν εμφανίζεται ποτέ στους Προφήτες είναι ο θάνατος τους.

«Θα μπορούσα άραγε να είμαι προφήτης;» Αναρωτήθηκε ο Ιάσονας έκπληκτος. Τα όνειρα του παρουσιάζονταν χωρίς τη θέληση του. Όμως η προφητική ικανότητα θα μπορούσε να είναι πιθανή στην περίπτωση του;

Ένα σπουδαίο παράδειγμα ενός διάσημου Μάγου- Προφήτη, που είχε και άλλες δυνατές μαγικές ικανότητες, είναι εκείνο του Μάγου Γιλβέρτου, του Ιδρυτή της Χώρας των Μάγων. Ο Ιάσονας το γνώριζε ήδη αυτό και αναθάρρησε που είχε ένα ακόμα κοινό με εκείνον τον μάγο του παρελθόντος που τόσο θαύμαζε.

Η Προφητεία μπορεί να εμφανιστεί και σε θνητούς! Έλεγε ο τίτλος της παρακάτω ενότητας και ο Ιάσονας συνέχισε με ενθουσιασμό αλλά και φόβο το διάβασμα:

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που, παρόλο που δεν έχουν άλλες μαγικές ικανότητες, έχουν την ικανότητα να βλέπουν ένα σίγουρο μέλλον ενός ατόμου ή μιας ολόκληρης χώρας ακόμα.

Πώς όμως εξηγείται αυτό;

Στα παλιά χρόνια, προτού οι Μάγοι ιδρύσουν τη Χώρα των Μάγων, ζούσαν διασκορπισμένοι σε όλο τον Κόσμο, ενώ είναι γνωστό ότι και οι Βάρβαροι είχαν πολλούς σκοτεινούς μάγους ανάμεσα τους. (Σκοτεινοί Μάγοι αποκαλούνται οι μάγοι οι οποίοι διαθέτουν μαύρη ή κόκκινη μαγεία και τη χρησιμοποιούν μόνο για να προκαλέσουν κακό). Τότε ήταν συχνό φαινόμενο, οι μάγοι να συνάπτουν ερωτικές σχέσεις με θνητούς και υπήρξαν και πολλοί μικτοί γάμοι, όπως για παράδειγμα εκείνος του Μάγου Γιλβέρτου με την Ιππότη Ελένη. Από αυτούς τους γάμους προέκυψαν παιδιά τα οποία είχαν μεν μαγικές ικανότητες, αλλά περιορισμένες λόγω του ενός θνητού γονιού. Κάθε γενιά που προερχόταν από ημίαιμους μάγους είχε όλο και πιο περιορισμένες δυνάμεις, ώσπου εκείνες χάνονταν ή γίνονταν δυσδιάκριτες. Για αυτό το λόγο λένε ότι οι θνητοί προφήτες είναι μακρινοί απόγονοι μάγων.

Εξαίρεση στον περιορισμό μαγικών ικανοτήτων αποτέλεσε ο γιος του Μάγου Γιλβέρτου και της Ιππότη Ελένης, ο σημερινός Άρχοντας της Χώρας των Μάγων, ο Παύλος ο Λευκός. Ο Παύλος ο Λευκός δεν είχε από τα πρώτα χρόνια της ζωής του κάποιο είδος μαγικής ενέργειας, είχε όμως την ικανότητα να βλέπει οντότητες που άλλα μάτια δεν μπορούσαν να δουν, όπως αγγέλους, δαίμονες, πνεύματα και φαντάσματα, ικανότητα την οποία δεν διέθετε ο πατέρας του. Όταν όμως ενηλικιώθηκε, η Λευκή Μαγεία, η πιο σπάνια από όλες της μαγείες, του αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά, έτσι έμεινε γνωστός στην ιστορία ως Παύλος ο Λευκός. Λέγεται πως η μαγεία του Γιλβέρτου ήταν τόσο ισχυρή, που για αυτό το λόγο πέρασε ισχυρή στον γιο του ακόμα και αν η μητέρα του ήταν θνητή.*

Οι θνητοί προφήτες συνήθως δεν μιλούν σε άλλα άτομα για τα οράματα τους, συνήθως από φόβο μην παρεξηγηθούν ή μην ανησυχήσουν αγαπημένα τους πρόσωπα. Αν υπάρχει κάτι σημαντικό που έχουν δει, θα το πουν σε κάποιον λίγες μόλις στιγμές πριν πεθάνουν, έτσι δεν γίνεται ποτέ γνωστή η προφητική τους ικανότητα παρά μόνο μετά το θάνατο τους.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα διάσημα λόγια του σπουδαίου Βασιλιά του Νότου Μάξιμου, ο οποίος λίγο πριν το θάνατο του σε μια από τις μάχες του εμφυλίου ανάμεσα στα βασίλεια του Βορρά, του Νότου, της Ανατολής και της Δύσης είχε πει: «Να συμφιλιωθείτε και τα Πέντε Βασίλεια, γιατί υπάρχουν εχθροί πιο ισχυροί από το μίσος και την εκδίκηση ανάμεσα σας. Θα έρθουν πολύ πιο δύσκολες μέρες.» Εκείνα τα λόγια του αποδείχθηκαν σωστά πέντε χρόνια μετά, όταν τα Πέντε Βασίλεια, συμφιλιωμένα πλέον, ήρθαν σε πόλεμο με το Νησί των Πειρατών. Μετά το τέλος εκείνου του πολέμου, μία άλλη νεαρή προφήτισσα, η Ηλιάνα, η οποία ήταν η Αρχηγός των Κατασκόπων του Χωριού της Αναγέννησης και αργότερα αποκαλύφθηκε πως ήταν νόθα κόρη του Μάξιμου, είπε μερικά παρόμοια προφητικά λόγια στον αγαπημένο της, τον τότε Πρίγκιπα Κώστα της Δύσης, λίγο πριν το θάνατο της, παροτρύνοντας τα Πέντε Βασίλεια και τους Πειρατές να συμφιλιωθούν μεταξύ τους γιατί υπήρχαν πολύ πιο δυνατοί και αδίστακτοι εχθροί. Και δεν βγήκε ούτε εκείνη λανθασμένη, καθώς εκείνοι οι εχθροί για τους οποίους μιλούσε δεν ήταν άλλοι από τους Βάρβαρους, οι οποίοι επιτέθηκαν είκοσι χρόνια μετά απειλώντας τα Πέντε Βασίλεια και τις γειτονικές τους χώρες.

Ούτε ο Μάξιμος, ούτε η Ηλιάνα είχαν μαγικές ικανότητες, δεν έγινε όμως ποτέ γνωστό εάν όντως είχαν μακρινούς προγόνους μάγους, ωστόσο είναι μια πολύ πιθανή θεωρία.

Εάν είστε θνητός και βλέπετε προφητικά όνειρα η οράματα, λοιπόν, μη διστάσετε να μιλήσετε και να προειδοποιήσετε! Μην περιμένετε το θάνατο σας για να αποκαλυφθεί η σπουδαία σας αυτή ικανότητα!

Ο Ιάσονας έκλεισε το άρθρο σοκαρισμένος. Ώστε... η προφητική ικανότητα υπήρχε και σε θνητούς; Άρα ο ίδιος ήταν μία σπάνια περίπτωση θνητού με προφητική ικανότητα ΚΑΙ μαγικές δυνάμεις; Μήπως τελικά υπήρχε κάποιος μακρινός μάγος πρόγονος και επειδή η μαγεία του ήταν πολύ ισχυρή, σαν του Γιλβέρτου, πέρασε σε εκείνον; Ήταν όλα πολύ μπερδεμένα στο κεφάλι του...

{...}

Την επόμενη μέρα στο σχολείο, οι φίλοι του τον περίμεναν όλοι μαζί σκεπτικοί και με σοβαρό ύφος. Ο Ιάσονας είχε αποφύγει τις κουβέντες των ανήσυχων γονιών του για άλλη μια φορά στο πρωινό, λέγοντας τους ότι απλά δεν κοιμήθηκε καλά, εκείνοι όμως δεν τον πίστεψαν.

Μπήκε στο σχολείο με τα χέρια στις τσέπες του γκρι παλτού του και πλησίασε την παρέα του, σιωπηλός όπως ήταν τις τελευταίες ημέρες. Φαινόταν πάλι άυπνος, μαύροι κύκλοι πλαισίωναν τα μάτια του, τα μαλλιά του ήταν ανάκατα και φαινόταν κουρασμένος σαν να είχε ξοδέψει όλη του τη μαγική ενέργεια. Η Ιφιγένεια τον κοίταξε ανήσυχη ενώ ο Γιάννης σηκώθηκε αμέσως και τον πλησίασε με γρήγορο βήμα.

«Τι είναι αυτά τα χάλια πάλι ρε;» τον ρώτησε. Εκτός από το κουρασμένο του ύφος, και η σχολική του στολή που φαινόταν μέσα από το ανοιχτό παλτό δεν ήταν και στην καλύτερη κατάσταση, σαν να είχε απλά πετάξει πάνω του τα ρούχα όπως ήταν. Το πουκάμισο κρεμόταν από τη μια μεριά κάτω απ' το πουλόβερ και η γραβάτα του ήταν απλά περασμένη πάνω από το λαιμό του και λυμένη.

«Δεν κοιμήθηκα καλά.» του απάντησε κοφτά.

«Γιατί; Έβλεπες πάλι κάποιον από εκείνους τους εφιάλτες τους οποίους τόσον καιρό μας κρατάς κρυφούς;» αποκάλυψε και ο Ιάσονας σαν να ξύπνησε απότομα, τον κοίταξε με γουρλωμένα μάτια και ύστερα τους υπόλοιπους.

«Τους το είπα, Ιάσονα. Συγνώμη. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Και πολύ το κράτησα κρυφό.» του είπε ο Ηρακλής.

«Γιατί;» τον ρώτησε ανέκφραστος.

«Ανησυχούμε, Ιάσονα.» πήρε το λόγο η Ιφιγένεια. «Τον τελευταίο καιρό σε βλέπαμε απόμακρο, είσαι εδώ αλλά φαίνεται σαν να ταξιδεύει σ' άλλη διάσταση το μυαλό σου, δείχνεις να υποφέρεις και να κουράζεσαι σωματικά μα κυρίως ψυχικά. Ο Ηρακλής μας είπε ότι, εκείνη την πρώτη νύχτα που μείνατε στο σπίτι μου, τον ξύπνησες κι εκείνον από έναν εφιάλτη που είδες και τότε του αποκάλυψες πως βλέπεις πολλούς τέτοιους εφιάλτες οι οποίοι μοιάζουν με προφητικά όνειρα. Γιατί δεν μας μίλησες; Ειδικά εγώ που γνωρίζω πράγματα σχετικά με τη μαγεία ίσως είχα απαντήσεις.» Δεν του μιλούσε σαν να του έκανε κήρυγμα, αλλά σαν παράπονο και ίσως λίγο πληγωμένη που δεν την εμπιστεύτηκε.

«Είχα ψυλλιαστεί ότι μπορεί να είσαι έτσι αυτές τις μέρες γιατί βλέπεις πάλι τέτοιους εφιάλτες, για αυτό τους το είπα. Για να μπορέσουμε να βρούμε μια λύση και να σε βοηθήσουμε.» είπε ο Ηρακλής.

«Δεν ξέρω αν μπορείτε.» τους δήλωσε κοφτά.

«Ιάσονα...» είπε ο Γιάννης. «Δεν έχουμε πει ότι είμαστε όλοι μια παρέα και πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλον; Όπως τα Χριστούγεννα, που όλοι μαζί βοηθήσαμε τον Ηρακλή; Έχουμε ο ένας τον άλλον, φίλε. Και δεν αντέχουμε να σε βλέπουμε να χάνεις τον εαυτό σου.»

Ο Ιάσονας έστρεψε το βλέμμα του αλλού πέρα από τα τρία θλιμμένα πρόσωπα των φίλων του. Κοίταξε το έδαφος και έπειτα τον ουρανό. Τα σύννεφα ήταν γκρίζα και πυκνά. Για κάποιο λόγο, είχε ένα προαίσθημα πως θα χιονίσει, και ας χιόνιζε σπάνια στον Νότο. Άραγε να είχε να κάνει κι αυτό με την προφητική του ικανότητα; Και τότε θυμήθηκε τα λόγια που διάβασε στο άρθρο:

Οι θνητοί προφήτες συνήθως δεν μιλούν σε άλλα άτομα για τα οράματα τους, συνήθως από φόβο μην παρεξηγηθούν ή μην ανησυχήσουν αγαπημένα τους πρόσωπα. Αν υπάρχει κάτι σημαντικό που έχουν δει, θα το πουν σε κάποιον λίγες μόλις στιγμές πριν πεθάνουν, έτσι δεν γίνεται ποτέ γνωστή η προφητική τους ικανότητα παρά μόνο μετά το θάνατο τους.

Εκείνα τα ιστορικά πρόσωπα για τα οποία είχε διαβάσει, ο Βασιλιάς Μάξιμος και η κόρη του Ηλιάνα είχαν κάνει το ίδιο λάθος με εκείνον. Μπορεί να είχαν τους ίδιους λόγους με τον ίδιο και να μη μιλούσαν. Και εκτός αυτού, εάν είχαν μιλήσει πριν από εκείνους τους πολέμους, θα είχε αλλάξει τίποτα; Αφού ως γνωστόν οι Προφήτες προφήτευαν ένα σίγουρο μέλλον.

Αν ο ίδιος μιλούσε σχετικά με εκείνο τον πόλεμο που έβλεπε στον ύπνο του, θα άλλαζε κάτι; Αν έπιανε τους βασιλιάδες και των Πέντε Βασιλείων και τους προειδοποιούσε να συμμαχήσουν με τα Ξωτικά και τους Μάγους, θα κατάφερνε τίποτα; Σίγουρα όχι. Όμως τουλάχιστον, μιλώντας για αυτό στους φίλους του, αφού ούτως ή άλλως έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα ήταν αναπόφευκτο, θα ένιωθε ίσως το βάρος κάπως ελαφρύτερο.

«Σε πέντε μέρες από τώρα θα χιονίσει.» είπε τελικά και όλοι τον κοίταξαν έκπληκτοι.

«Τι λες; Δεν έχει χιονίσει εδώ και είκοσι χρόνια στον Νότο, εμείς ούτε καν είχαμε γεννηθεί την τελευταία φορά που χιόνισε... Πώς είσαι τόσο σίγουρος;» απόρησε ο Γιάννης.

«Απλώς το ξέρω.» είπε ο Ιάσονας ανασηκώνοντας τους ώμους του. «Μπορούμε να κάνουμε κάτι για να το αποτρέψουμε;»

«Γιατί να το αποτρέψουμε; Το χιόνι είναι ωραίο. Θα κλείσουν τα σχολεία, θα παίξουμε χιονοπόλεμο και όλα αυτά... Όμως που κολλάει αυτό με τους εφιάλτες σου;»

«Ήταν ρητορική η ερώτηση. Αυτή είναι η πρόβλεψη μου για ένα κοντινό και σίγουρο μέλλον. Όπως δεν μπορούμε να αποτρέψουμε το χιόνι που πρόκειται να πέσει, έτσι δεν μπορούμε να αποφύγουμε και ένα πόλεμο.» Κι άλλη έκπληξη για την παρέα, ακόμα πιο δυσάρεστη.

«Τι πόλεμο; Για ποιο πόλεμο μιλάς, Ιάσονα;» απόρησε η Ιφιγένεια.

Ο Ιάσονας πλησίασε αργά το παγκάκι και κάθισε δίπλα της. Έτσι, άρχισε να τους εξιστορεί όλα τα γεγονότα σχετικά με τους εφιάλτες του, που από ότι φαινόταν έδειχναν το μέλλον, ένα μέλλον ζοφερό για τη χώρα τους, αλλά και για τις Χώρες των Ξωτικών και των Μάγων.

«Όλα ξεκίνησαν όταν γνώρισα εσένα.» είπε στην Ιφιγένεια. «Για κάποιο λόγο, είχα ένα προαίσθημα ότι θα ερχόσουν. Την προηγούμενη μόλις νύχτα από την πρώτη σου εμφάνιση στο σχολείο σε είδα στον ύπνο μου. Δεν φαινόσουν καθαρά βέβαια, είδα όμως ένα ξωτικό που είχε τα μαλλιά σου. Μου άπλωνες το χέρι όμως ποτέ δεν έφτανες το δικό μου. Και λίγες ημέρες πριν από αυτό, είχα πει στον Γιάννη πως είχα ένα προαίσθημα ότι σύντομα θα γνώριζα κάποια διαφορετική σαν εμένα.»

Η θλίψη πήρε τη θέση του σοκ στο πρόσωπο της Ιφιγένειας και χαμήλωσε τα μάτια της στο έδαφος.

Ο Ιάσονας έπειτα τους περιέγραψε τους εφιάλτες που ακολούθησαν, με το τέρας, τις μάχες και το θάνατο τον οποίο είχε σκορπίσει ο πόλεμος, για να καταλήξει στο γεγονός ότι και οι τρεις τους θα πληγώνονταν πιθανότατα από δικό του φταίξιμο.

«Εγώ φταίω για όλα, έτσι;» ρώτησε η Ιφιγένεια έχοντας αρχίσει να βουρκώνει. «Η άφιξη μου πυροδότησε τους εφιάλτες σου. Ίσως έχει να κάνει με τη Θεραπεία μου η οποία συναντήθηκε με τη Μαγεία σου.» Το αγόρι της έπιασε το χέρι και με απαλή φωνή είπε:

«Δεν φταις εσύ. Μπορεί και να ισχύει αυτό που λες, όμως, Ιφιγένεια, δεν θα άλλαζα στιγμή από όσα συνέβησαν από τη στιγμή που σε γνώρισα. Ούτε θα διάλεγα να απαλλαχθώ από τους εφιάλτες μου αν ως αντίτιμο έπρεπε να μη σε ξαναδώ.» Η Ιφιγένεια σκούπισε τα δάκρυα της συγκινημένη με αυτά του τα λόγια. Το χέρι του χάιδευε απαλά το δικό της, ενώ ο Γιάννης κοιτούσε αμήχανα μακριά τους.

«Μπορεί να διαθέτεις τη μαντική ικανότητα.» μίλησε έπειτα το ξωτικό, προσπαθώντας να σκεφτεί μια εξήγηση και μια λύση.

«Ή την προφητική.» συμπλήρωσε ο Ιάσονας.

Ο Γιάννης κοίταξε ξανά προς το μέρος του κολλητού του.

«Εννοείς να είσαι προφήτης, σαν τον Μάγο Γιλβέρτο;» ρώτησε με μια δόση ενθουσιασμού.

«Αυτό θα ήταν πρώτο.» είπε ο Ηρακλής.

«Όχι και τόσο πρώτο αν προβλέπεις πολέμους και θάνατο.» είπε ο Ιάσονας. «Το έψαξα στο ίντερνετ χθες. Οι Μάντεις προβλέπουν ένα πιθανό μέλλον που μπορεί να αλλάξει, ενώ οι Προφήτες ένα σίγουρο μέλλον το οποίο δεν αλλάζει με τίποτα.» και εξήγησε περιληπτικά τις διαφορές. Η Ιφιγένεια γνώριζε ήδη όλες αυτές τις πληροφορίες πάνω κάτω.

«Έχω ορκιστεί να χρησιμοποιώ τις δυνάμεις μου για καλό.» συνέχισε ο Ιάσονας. «Για να προστατεύω την οικογένεια και τους φίλους μου, τα άτομα που αγαπώ. Όπως έχει συμβεί με τους τραμπούκους του σχολείου, με τους ληστές παλιότερα, με τους σκληρούς τύπους στους παράνομους αγώνες που συμμετείχε ο Ηρακλής. Όμως, ξέρω ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, θα σταθώ αδύναμος να σας προστατεύσω. Είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία προσπαθούν να με ειδοποιήσουν οι εφιάλτες μου. Δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό το τέρας που βλέπω ή για ποιο λόγο θα γίνει πόλεμος και με ποιους. Δεν βλέπω τους εχθρούς καθαρά, μονάχα σκοτεινές φιγούρες. Για τον κίνδυνο στον οποίο θα μπείτε όμως εξαιτίας μου, και για την ανικανότητα μου να σας προστατεύσω, νιώθω υπαίτιος και σας ζητώ συγνώμη από τώρα.»

«Γιατί μας ζητάς συγνώμη;» αναφώνησε ο Γιάννης. «Κολλητέ μου, θα ρίσκαρα τη ζωή μου για εσένα και το ξέρεις.»

«Κι εγώ το ίδιο.» συμφώνησε η Ιφιγένεια απευθείας.

«Κι εγώ.» συμπλήρωσε ο Ηρακλής χωρίς δεύτερη σκέψη.

«Δεν θέλω όμως να το κάνετε αυτό! Δεν θέλω να πληγωθείτε ούτε να πονέσετε! Αν μπορούσα να αλλάξω αυτό το μέλλον, θα το άλλαζα! Όμως ξέρω πως δεν μπορώ να κάνω τίποτα και αυτό είναι που με τρελαίνει περισσότερο!» ξέσπασε τελικά ο Ιάσονας. Δεν φώναζε σε κανέναν τους συγκεκριμένα. Με τον εαυτό του θύμωνε.

«Επιπλέον, το γεγονός ότι εγώ ο ίδιος πρόκειται να σου κάνω κακό, με κάνει να μισώ τον μελλοντικό εαυτό μου.» είπε στρεφόμενος στην Ιφιγένεια.

«Μην το σκέφτεσαι αυτό, Ιάσονα. Μπορεί να βλέπεις ότι πας να με πληγώσεις, όμως δεν γνωρίζουμε κάτω από ποιες συνθήκες γίνεται αυτό και αν τελικά το κάνεις. Ίσως τελικά να με σώσεις από τον εαυτό σου.»

«Μην προσπαθείς να με δικαιολογήσεις, Ιφιγένεια. Θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να μη συμβεί κάτι τέτοιο, όμως αν όντως σε πειράξω δεν θέλω να με συγχωρήσεις ποτέ.»

«Φυσικά και θα σε συγχωρήσω. Δεν πρόκειται να σε μισήσω ποτέ, ότι και αν συμβεί.» του είπε το ξωτικό με τα δάκρυα να απειλούν και πάλι να τρέξουν.

Σιωπή απλώθηκε ανάμεσα στους τέσσερις. Ο Ιάσονας δεν έβρισκε άλλα λόγια να τους πει. Στο προαύλιο τριγύρω δεν κυκλοφορούσε ψυχή. Το κουδούνι είχε χτυπήσει εδώ και ώρα, όμως κανένας τους δεν έδωσε σημασία.

*  Μαγική Ενέργεια (χρώματα μαγείας): Τα παιδιά μάγων δεν είναι απαραίτητο ότι θα έχουν το ίδιο χρώμα μαγείας με τους γονείς τους. Έτσι, ενώ ο Γιλβέρτος είχε όπως έχουμε δει σε προηγούμενα κεφάλαια κίτρινη και γαλάζια μαγεία, ο γιος του Παύλος απέκτησε τη λευκή. Συνήθως το χρώμα της μαγικής ενέργειας συμβολίζει το χρώμα της ψυχής του εκάστοτε μάγου που τη διαθέτει. Το λευκό συμβολίζει την αγνότητα και την αθωότητα και η Λευκή Μαγεία δεν μπορεί να σκοτώσει παρά μόνο πολύ κακούς εχθρούς και μόνο αν πρόκειται να προστατεύσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, μπορεί να σώσει την ψυχή κάποιου πριν τον σκοτώσει, εξαγνίζοντας τον, αρκεί φυσικά εκείνο το άτομο να έχει μετανοήσει για όσα διέπραξε.

Η Λευκή και η Μαύρη Μαγεία είναι οι πιο δυνατές, είναι όμως τα δυο άκρως αντίθετα: το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό. Ακολουθεί η Κόκκινη, που είναι μεν κακή μαγεία αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για καλό, και στη συνέχεια έντονα  χρώματα μαγείας, όπως το πράσινο, το μπλε, το μοβ, το κίτρινο. Οι λιγότερο δυνατές ενέργειες ξεχωρίζουν από απαλά χρώματα, όπως το γαλάζιο και το ροζ, που είναι συνήθως για προστασία. Οι Μάγοι που τις διαθέτουν μπορούν να βάζουν ασπίδες προστασίας στον εαυτό τους και σε συμμάχους και ορισμένοι από αυτούς διαθέτουν θεραπευτικές ικανότητες. 

*************************************

Πολλές πληροφορίες σε αυτό το κεφάλαιο και ελπίζω να μην σας κούρασαν αλλά αντιθέτως να τις βρήκατε ενδιαφέρουσες. Ακολουθούν κι άλλες αποκαλύψεις και μεγάλες εξελίξεις.

Ούτε κι εγώ δεν ξέρω πώς βρήκα το κουράγιο να ολοκληρώσω το κεφάλαιο. Πραγματικά με τη νέα δουλειά κουράζομαι πάρα πολύ και παρόλο που η συγγραφή είναι κάτι που με χαλαρώνει, ορισμένες φορές από την κούραση δεν λειτουργεί το μυαλό μου για να μπορέσω να βάλω τις λέξεις σε μια σειρά, ή καταλήγω να με παίρνει ο ύπνος πάνω στο πληκτρολόγιο. (Γελάστε ελεύθερα εδώ 😂)

Όπως και να 'χει, ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και να το απολαύσατε!! Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την επόμενη Παρασκευή ή όποια άλλη μέρα το διαβάσετε 😘🧝‍♀️🧝‍♂️