Καθόμουν στον καναπέ και έβλεπα τηλεόραση μέχρι που έκατσε και η Βέρα δίπλα μου στην άλλη άκρη του καναπέ. Άκουσα πριν μια πόρτα να κλειδώνει, μάλλον θα ήταν ο Αλεξ. Ίσως είναι στο μπάνιο. Σκέφτηκα να πάω στο δωμάτιο μου να ξαπλώσω για να αποφύγω την Βέρα μέχρι που σκέφτηκα πως αυτή είναι η ευκαιρία μου.

Κοίταξα την Βέρα αλλά δεν θα το είχε καταλάβει, τα μάτια της ήταν καρφωμένα μια στο τηλέφωνο που κρατούσε στο χέρι της και μια στην τηλεόραση μπροστά της.

Χωρίς να σηκωθώ από τον καναπέ, μετακινήθηκα πιο κοντά της και τότε γύρισε και με κοίταξε με απορία. "Πώς πήγε το ραντεβού χθές;" είπα αλλάζοντας το βλέμμα μου μια σε αυτή και μια στην τηλεόραση.

"Καλά" καλά; δεν είναι αρκετό το καλά όμως. Κοιτούσε ξανά το τηλέφωνο της.

"Μου είπε πριν ο Άλεξ πως μετά το εστιατόριο ήρθατε σπίτι για χρήματα αλλά δεν πρόλαβε να μου πει γιατί" είπα κοιτώντας μόνο την Βέρα αυτή την φορά. Σκέφτηκα πως αν κάνω πως δεν γνωρίζω τι έγινε στο ραντεβού τους θα μάθω και από αυτήν την έγινε.

Με κοίταξε σαν να ήταν περίεργο που ενδιαφερόμουν για το ραντεβού τους και λογικό ξέροντας το ιστορικό μας, ότι ο Άλεξ ήταν πρώην μου -και νυν μου- περίπου. "Ναι, ξέχασα να πάρω όλα τα χρήματα που είχαμε πει πως θα παίρναμε γιαυτό μετά το εστιατόριο επιστρέψαμε να πάρουμε μερικά ακόμη για βενζίνη και παγωτό για τον δρόμο." Κούνησα το κεφάλι συμφωνώντας με όσα είπε, προσπαθώντας να μην δείξω πλήρη αδιαφορία αλλά ούτε και απελπισία και συμπλήρωσε γελώντας "Δεν ξέρω πως του ήρθε του Άλεξ να πάρουμε παγωτό Σεπτέμβρη μήνα, καλά δεν είναι και Δεκέμβρης αλλά μια κρέπα θα ήταν πιο φυσιολογική αφού είχε ξαφνικές λιγούρες βραδιάτικα." Δεν το είχα σκεφτεί αυτό, δεν είναι πολλοί που τρώνε παγωτό μετά το καλοκαίρι αλλά δεν ήταν και το πιο παράξενο πράγμα. "Τέλος πάντων, παρακάραμε λίγο πιο κάτω από το σπίτι γιατί έξω από το δικό μας είχε ένα άλλο αυτοκίνητο, μάλλον των γειτόνων από δεξιά και κατέβηκε ο Άλεξ να πάρει τα λεφτά." Έκανε παύση και γέλασε πάλι πριν συνεχίσει να μιλάει "για μια στιγμή νόμισα πως τον έπιασε ο ύπνος ή άλλαξε γνώμη γιατί είχαν περάσει γύρω στα 15 λεπτά και ακόμη ήταν μέσα στο σπίτι..."
Έκανε 15 λεπτά να πάρει τα λεφτά;
Την ώρα που έγινε το περιστατικό στο δωμάτιο μου;

Ω Θεέ μου
Αποκλείεται.

Δεν μου το είχε πει αυτό, είπε μόνο ότι κατέβηκε και πήρε τα λεφτά όχι ότι καθυστέρησε.

"...αλλά τελικά ήταν τουαλέτα" συνέχισε η Βέρα να μιλάει γελώντας, αλλά εμένα μόνο τα κλάματα που δεν με είχαν πάρει. Ακόμα.

"Περίμενε, περίμενε" είπα απότομα σηκώνοντας πάνω προς το μέρος της το δεξί μου χέρι πριν συνεχίσει να μιλάει.

"Δηλαδή κάπου στη 1:00 ήρθατε σπίτι και έκανε 15 λεπτά στην τουαλέτα;"

"Ναι, και εγώ αυτό απορούσα" και συνέχισα να γελάει ανασηκώνοντας τους ώμους της, λες και ήταν το πιο αστείο πράγμα που της είχε συμβεί τελευταία. Σταμάτησε να γελάει και έπιασε ξανά το τηλέφωνο της.

"Και τι έγινε παρακάτω;" έπρεπε να αποσπάσω όσες πιο πολλές πληροφορίες μπορούσα, ακόμη και αν αυτή η συζήτηση με έκανε να χάνω τα λογικά μου με κάθε καινούρια πληροφορία που μάθαινα.

Γύρισε και με κοίταξε ξανά χωρίς να αφήσει το τηλέφωνο της. "Βάλαμε βενζίνη, πήραμε παγωτό από το περίπτερο δίπλα, παρακάραμε κάπου εκεί κοντά, φάγαμε το παγωτό και ήρθαμε πίσω."

"Είσαι σίγουρη ότι ο Αλεξ είχε πάει τουαλέτα" ξεκόλλησε η Βέρα τα μάτια από το τηλέφωνο της και σήκωσε το δεξί της φρύδι με απορία και ξανά κοίταξε το τηλέφωνο της "όταν ήρθατε σπίτι εννοώ"

Συνέχισε να κοιτάζει το τηλέφωνο της και απάντησε "Όταν τον ρώτησα αυτό είπε." Και ανασήκωσε ξανά τους ώμους της και συνέχισε να κοιτάει το κινητό της.

Άρα ο Άλεξ ήταν στο σπίτι για περίπου 15 λεπτά.
Εκείνη την ώρα και για περίπου τόση ώρα ήταν στο δωμάτιο μου η σκιά.
Όταν τον ρώτησα προηγουμένως, είχε παραλείψει να μου πει ότι του χρειάστηκαν 15 λεπτά για να πάρει τα χρήματα, ή δεν ξέχασε και απλά δεν τον βόλευε να μου το αναφέρει.
Ο Άλεξ άκουσε τις φωνές αλλά δεν ήρθε να δει τι συμβαίνει γιατί αυτός τις είχε προκαλέσει.
Άκουσε ένα αυτοκίνητο να παρκάρει έξω από το σπίτι και φοβήθηκε πως ήταν η Βέρα που περίμενε μέσα στο αυτοκίνητο λίγο πιο πέρα από το σπίτι τους.
Πήγε πίσω στο αυτοκίνητο, έβαλαν βενζίνη, πήραν παγωτό και μετά επέστρεψαν πίσω.

Όλα στο μυαλό μου έβγαζαν πλέον νόημα.
Όταν ήρθα να με φιλοξενήσουν στο σπίτι τους είχα καταλάβει πως δεν είχε χαρεί. Δεν τον αδικώ, ούτε εμένα μου άρεσε.
Όσες φορές του είπα να μιλήσουμε στην Βέρα για εμάς ήταν πολύ αρνητικός.
Ίσως δεν σκόπευε να την χωρίσει, ίσως να ήθελε να έχει και τις δύο.
Μάλλον του φαινόταν ευκολότερο να μας κοροϊδεύει από το να πάρει μια απόφαση.
Ίσως να σκέφτηκε πως αν με τρομάξει θα έφευγα από το σπίτι και έτσι δεν θα προλαβαίναμε να πούμε στην Βέρα την αλήθεια.

Δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ο Άλεξ, δεν περίμενα πως θα τα έκανε όλα αυτά, αλλά όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο νόημα βγάζουν όλα.

Όταν όλα γινόντουσαν, ο Άλεξ δεν ήταν ποτέ εκεί και ποτέ δεν φαινόταν να είχε καταλάβει ότι κάτι είχε συμβεί.

Όπως τότε με το πρώτο περιστατικό.
Άρχισα να τσιρίζω
Τραβούσα μανιωδώς το χέρι μου
Πίεζε
Τσιμπούσε
Έσφιγκε

Όταν όλα τέλειωσαν πήγα στο δωμάτιο της Βέρας και την είδα να βγαίνει βιαστηκά απο το μπάνιο όταν άκουσε τις φωνές μου.
Η Βέρα τυλιγμένη με την πετσέτα του μπάνιου και βρεγμένα μαλλιά, βγήκε ανήσυχη βιάστηκα κοιτώντας τριγύρω.
Ο Άλεξ που ήταν; γιατί δεν με άκουσε;

Ή όταν έγινε το δεύτερο περιστατικό.
Μπουρμπουλίθρες
προσπαθούσα να βγάλω το κεφάλι μου από το νερό
Το έσπρωχνε ακόμα πιο βαθιά
Ήταν πιο δυνατό από εμένα

Και ήταν και το δακτυλίδι. Ο Άλεξ είπε ότι το άφησε στο πάτωμα δίπλα από την μπανιέρα από την βιασύνη του για να μην το βρει η Βέρα.
Στο σημείο που ήταν το άτομο που προσπάθησε να με πνίξει. Όμως το δαχτυλίδι δεν ήταν αυτό του Άλεξ, είχε πάνω το διαμάντι που έχει μόνο αυτό της Βέρας και το δικό μου.
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι μπήκε η Βέρα στο δωμάτιο μου και της έπεσε το δαχτυλίδι, κάτι το οποίο δεν πιστεύω πως έγινε αφού 1) θα το είχε καταλάβει και θα είχε έρθει πίσω να το πάρει, 2) φορούσε το δικό της δακτυλίδι και 3) τι δουλειά να είχε η Βέρα στο μπάνιο μου;
Ή θα μπορούσε να σημαίνει πως ο Άλεξ το άφησε όντως εκεί γιατί ήθελε να μου το δώσει χωρίς να το δει η Βέρα, κάτι το οποίο πάλι δεν πιστεύω αφού ήταν πολύ περίεργο να θέλει να μου δώσει ξαφνικά το δαχτυλίδι που δεν γνώριζα ούτε για την ύπαρξη του. Νόμιζα πως το είχε επιστρέψει στο κοσμηματοπωλείο πριν χρόνια.
Ή θα μπορούσε να έβαλε το δακτυλίδι εκεί επίτηδες. Για να πιστέψω αυτό που όντως πίστεψα εχθές. Ότι η Βέρα προσπάθησε να με πνίξει και από τα νερά γλίστρησε το δακτυλίδι από το δάχτυλο της.
Ίσως να ήθελε να στοχοποιήσει την Βέρα.
Αλλά γιατί ακριβώς;
Για να πιστέψω ότι θέλει να με διώξει από το σπίτι;
Για να με κάνει να πιστέψω ότι η Βέρα ξέρει για την σχέση μου με τον Άλεξ;
Ή ήταν συμβολικό; ότι το έβαλε εκεί ο Άλεξ για να μου θυμίσει ότι είναι ακόμη παντρεμένος και δεν σκοπεύει να χωρίσει για να είναι μαζί μου για να με διώξει.

Είχε πονέσει το κεφάλι μου με όλες αυτές τις σκέψεις. Δεν ήξερα τι να πιστέψω.

Αλλά ήταν και το τρίτο περιστατικό.
Άρχισα να τσιρίζω
Είδα την μαύρη σκιά
Ω Θεέ μου
Μαχαίρι

Έγινε την ίδια ώρα που ήρθε σπίτι ο Άλεξ.

Τα στοιχεία ήταν τόσα πολλά που δεν θα μπορούσα να τα αγνοήσω.
Όλα έβγαζαν νόημα. Δεν πιστεύω πως είχε σκοπό να με σκοτώσει, αλλά ήθελε να με τρομάξει για να φύγω και να μην μιλήσω στην Βέρα για την σχέση μας. Είχα καταλάβει ότι φοβόταν πως θα μιλήσω αλλά δεν περίμενα να φτάσει σε αυτό το σημείο για να το πετύχει.
Έπρεπε να καταλάβω πως δεν σκόπευε ποτέ να χωρίσει την Βέρα.