Τραβάει χειρόφρενο και γέρνει το σώμα του χαλαρό στο δερμάτινο κάθισμα. Γυρνά και με κοιτά και τα μάτια του με κάνουν να κοκκινίσω. Γλύφει το κάτω χείλος του ελαφρά και τον κοιτάζω μαγνητισμένη.

Ο Δημήτρης πλήρωσε τον φύλακα του πάρκινγκ να κλείσει το σύστημα παρακολούθησης για μια ώρα. Εννοείται πως άλλαξα σαράντα χρώματα όταν ο φύλακας με κοίταξε με πονηρό χαμόγελο αλλά το ύφος του Δημήτρη τον έκανε αμέσως να σκύψει το κεφάλι.

-Δείξε μου πόσο σου έλειψα , λέει σχεδόν ψιθυριστά και χτυπά το χέρι του στα γόνατα του.

Κατεβάζω βιαστικά το εσώρουχο μου, ενώ ο Δημήτρης κατεβάζει το φερμουάρ του και βλέπω τον στητό ανδρισμό του.

Ανεβαίνω πάνω του και τον νιώθω να διαπερνά το σώμα μου.

Σκύβω και τον φιλάω συγχρόνως άτσαλα στα χείλη , στο λαιμό, στο στήθος , ενώ αναδεύομαι με πιο γρήγορο ρυθμό πάνω του.

-Τόσο πολύ..του λέω με ακανόνιστη αναπνοή καθώς εκείνος παίρνει τα ηνία και μας καθοδηγεί στο δικό του ρυθμό , σε εκείνον που ξέρει οτι ερεθίζει το σημείο που με τρελαίνει. Με έχει ανακαλύψει απόλυτα.

-Πες μου οτι σου έλειψα κι εγώ ..ψιθυρίζω στο αφτί του, γιατί διστάζω να τον κοιτάξω στα μάτια.

-...

Τα χείλη μας ίσα που ακουμπάνε και τα μάτια του είναι κλειστά. Νιώθω την ακανόνιστη ανάσα του στα χείλη μου.

-Σ'αγαπώ Δημήτρη..τόσο πολύ..ψιθυρίζω ενώ νιώθω την κορύφωση να έρχεται πολύ σύντομα.

(..)

Στο σπίτι είναι εδώ και ώρα κλεισμένος στο γραφείο του. Μιλάει στο τηλέφωνο . Η φωνή του είναι ψιθυριστή και εκνευρισμένη. Μπαίνω διστακτικά μέσα και μου κάνει νόημα να φύγω.Οπισθοχωρώ υπάκουα και κλείνω την πόρτα του.

Δεν κρατιέμαι και κοντοστέκομαι απέξω ενώ πλησιάζω το αφτί μου κοντά στην πόρτα.

Δεν τον ακούω καθαρά..είναι εκνευρισμένος..λέει σε κάποιον οτι τον πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα..νομίζω οτι βρίζει..δεν τον έχω ακούσει ποτέ να μιλάει έτσι σε κάποιον..λέει ..λέει οτι όλα θα τελειώσουν σύντομα..

Μακάρι να μου μιλούσε για τις δουλειές του. Ξέρω οτι είμαι μόλις 19 ετών και προφανώς δεν υπολογίζει την γνώμη μου αλλά θα ήθελα να μου έλεγε για τις υποθέσεις του και ας μην καταλάβαινα..απλά να μου μιλούσε. Για οτιδήποτε.

Είναι αργά το βράδυ και ο ύπνος δεν λέει να με πάρει. Ο Δημήτρης με κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του. Μυρίζω το άρωμα του και κοιτάω τον ήσυχο ύπνο του. Στο δάχτυλο του φορά την χρυσή βέρα του. Χαιδεύω απαλά το χέρι του και καταλαβαίνω οτι με κοιτά.

-Κοιμήσου..μου λέει νυσταγμένος και κλείνει τα μάτια.

Το ύφος της Βάνας ήταν αποκαρδιωτικό όταν της εξιστορούσα την ερωτική ιστορία μου. Δεν θα έπρεπε να νιώθω τόσο μπερδεμένη, ο Δημήτρης είναι εδώ δίπλα μου και είναι άντρας μου. Αν ακόμα δεν μπορεί να εκδηλωθεί τόσο πολύ , αυτό δεν σημαίνει οτι στο μέλλον θα ισχύει το ίδιο. Θέλει απλά το χρόνο του. Πρέπει να πιστεύω σε αυτόν.

-Όλα θα πάνε καλά..μου λέει καθώς με πιάνει να κοιτάω το χέρι του με σκοτινιασμένο ύφος.

-Είσαι η γυναίκα μου..καμιά ποτέ ..

Μου λέει και ξεφυσά.

Χαιδεύω το γυμνό στήθος του και τον κοιτάω. Φέρνει το πρόσωπο του πιο κοντά στο δικό μου και νιώθω την ανάσα του.

Σκύβει και με φιλά και γρήγορα το φιλί μας γίνεται πιο παθιασμένο καθώς ανεβαίνει απο πάνω μου. Η επαφή με το γυμνό κορμί του με κάνει να νιώθω μια ζεστασιά πολύ χαμηλά και αφήνω ένα αναστεναγμό.

Πάλι κάνει το ίδιο. Όταν δεν μπορεί να μου μιλήσει τα λέει όλα με το σώμα του.

Πιάνει τα χέρια μου και ενώ τα κρατά πάνω απο το κεφάλι μου , νιώθω να μπαίνει μέσα μου..

Με κοιτά σαν να χαρτογραφεί μια άγνωστη ήπειρο καθώς αργά κινείται μέσα μου.

-Τόσο όμορφη..μου λέει και βαθαίνει το φιλί μας.

-Πες το μου μωρό μου..τον ακούω να γρυλίζει με αγκομαχητό στο αφτί μου καθώς επιταχύνει το ρυθμό του.

-Μείνε μέσα μου..για πάντα..

Ήταν το τελευταίο βράδυ μας .

Την επομένη μέρα όλα θα καταστρεφόντουσαν.