-Δεν σου έχει πει σ'αγαπώ?!μου λέει και γουρλώνει τα μάτια της με απορία.

-Όχι..αλλά απλά ο Δημήτρης δεν είναι τέτοιος άντρας προτιμά τις πράξεις απο τα λόγια..πάντως κάθε φορά που του το λέω νιώθω πως τον ολοκληρώνω..έχει ένα βλέμμα απίστευτο..

-Μάλιστα..μου λέει προβληματισμένη και κάνει νόημα στο σερβιτόρο για τεκίλες.

-Δηλαδή σου έχει πει μόνο ότι είναι ερωτευμένος ?

-Ε..όχι..όχι..ούτε αυτό..σου λέω δεν είναι τέτοιος άντρας, αλλά δεν με πειράζει. Πολύ..
λέω και ξεφυσάω. 

Εντάξει η αλήθεια είναι οτι σκάω και πεθαίνω να μου πει κανένα γλυκόλογο αλλά δεν μου έχει κάνει τι χάρη. Καμιά φορά όμως με λέει μωρό του και τρελαίνομαι..

-Στις προηγούμενες του σχέσεις ήταν πάλι τόσο ..μη εκδηλωτικός?μου λέει με μπερδεμένο ύφος.

-Ε..δεν έχουμε συζητήσει για τις προηγούμενες του σχέσεις..βασικά δεν ξέρω τίποτα για το παρελθόν του..ζούμε την στιγμή!λέω και της κλείνω το μάτι πονηρά. Παρ'όλαυτά την βλέπω και πάλι προβληματισμένη.

-Τρείς μήνες παντρεμένοι τι σκατά λέτε τελοσπαντων?

-Βάνα μου νιόπαντροι είμαστε ..προλαβαίνουμε να μιλήσουμε? Τον βλέπω συνήθως τις Κυριακές που τις περνάμε στο κρεββάτι και τις καθημερινές ή έρχεται αργά και κάνουμε έρωτα και κοιμόμαστε ή βγαίνει έξω σε επαγγελματικά ραντεβού..της λέω και φοβάμαι για την επόμενη ερώτηση. Σιγά μην το αφήσει να πέσει κάτω.

-Εσείς πότε βγαίνετε?μου λέει τώρα πιο αυστηρά , ενώ παρατηρώ πως μόλις άφησε ο Δημήτρης μια αναπάντητη στο κινητό μου. Με χαμόγελο τη δείχνω στην Βάνα και χαμογελάω.

-Έχει ραντεβού πολλά επαγγελματικά και ξέρεις εγώ δεν ταιριάζω με τον κόσμο του, εγώ είμαι πρωτοετής στο καλών τεχνών και αυτός είναι ο.. ο Δημήτρης! Μου ρίχνει δέκα χρόνια είναι μορφωμένος, ξέρει να φέρεται, εγώ δίπλα του θα ήμουν μια μεγάλη αποτυχία..

-Καλά εσύ είσαι κομπλεξική, ας μην το αναλύσουμε τώρα, ΑΥΤΟΣ δεν σου προτείνει να βγείτε?Δεν σου γνώρισε τους φίλους του?

-Ε..όχι ..δεν μου έχει προτείνει να τον συνοδέψω αλλά είμαι σίγουρη οτι το κάνει για να μην με φέρει σε δύσκολη θέση.

-Μάλιστα..μου ξαναλέει και πίνει όλο το ποτό της με την μία. Κάνω το ίδιο. Σκατά. Τώρα που τα λέω δυνατά μου ακούγονται και εμένα λίγο ..

Αλλά ο Δημήτρης ξέρω οτι αισθάνεται ξεχωριστά για μένα.

 Άλλωστε γιατί να μου ζητήσει να παντρευτούμε?

-Για να ξέρεις με πήγε στο παρίσι για μήνα του μέλιτος ..ήταν υπέροχα, η σουίτα μας είχε θέα τον πύργο του Άιφελ..

-Εκτός απο την θέα του πύργου κανένα αξιοθέατο είδατε?λέει με σηκωμένο φρύδι.

-Αφού Βάνα ήμασταν νιόπαντροι και σπάνια τον έχω όλο δικό μου απο το πρωί ως το βράδυ. Είμαι τρελή να τρέχω στο Λούβρο , όταν μπορώ να τον έχω γυμνό στο κρεβάτι μου?αναφωνώ αγανακτισμένη.

-Τι σκατά έχεις πάθει κοριτσάκι μου έχεις εθιστεί στο σεξ?Είσαι και των καλών τεχνών τρομάρα σου..ούτε στο Λούβρο?Παιδί μου έχετε κάνει τελοσπάντων κάτι οι δυο σας εκτός απο σεξ?

-Έχουμε πάει εκδρομή με το σκάφος του δυο φορές!αναφωνώ χαρούμενα. Ήταν τέλεια!

-Αν αγκυροβολήσατε μεσοπέλαγα και κάνατε σεξ όλη μέρα πάντως δεν μετράει!μου λέει αυστηρα και πνίγομαι με το ποτό μου.

-Μα ξέρεις τι μαγεία είναι να κάνεις έρωτα κάτω απο τα αστέρια?

-Κοριτσάκι μου επικοινωνείς?Μου λές οτι είσαι παντρεμένη με έναν άγνωστο, ο οποίος δεν σου έχει πει τίποτα απο αυτά που αισθάνεται, σε κρύβει σπίτι και το μόνο που κάνετε είναι ασταμάτητο σεξ?

-Δεν είναι άγνωστος!Έχω γνωρίσει τους γονείς του και αν θέλεις να μάθεις ήταν πολύ χαρούμενοι με το γάμο μας. Η μητέρα του είναι γλυκύτατη και απο την πρώτη φορά που πήγα σπίτι τους με έκανε να νιώσω ωραία. Μάλιστα μου είπε οτι έσωσα τον Δημήτρη!

-Απο τι?με κοιτάει πάλι με γουρλωμένα μάτια.

-Ε..απο την μοναξιά του?

-Ποιά μοναξιά του βρε Μαρινάκι, γιατί σου είπε ο Δημήτρης οτι δεν είχε συντρόφους?Αφού δεν σου έχει πει τίποτα για εκείνον!

-Μην με μπερδεύεις..είμαστε πολύ ευτυχισμένοι πιστεψέ με..λέω και σηκώνω το κεφάλι ξαφνιασμένη.

-Ο Δημήτρης μόλις μπήκε!Ανυπομονώ να τον γνωρίσεις..

Βλέπω την Βάνα να γυρνά προς το μέρος του και να τον σκανάρει απο πάνω ως κάτω..

-Μαρινάκι ..ίσως ..λίγο ..να αναθεωρώ για το σεξ..ίσως και να έκανες καλά..τι μωρό ατελείωτο είναι αυτό?Συγνώμη κιόλας που μου τρέχουν τα σάλια..θα το ξεπεράσω..

-Κατανοητό..της ψιθυρίζω και σηκώνομαι.

Ο Δημήτρης κοιτά πρώτα τα ποτήρια του τραπεζιού και μετά εμένα. Μου χαμογελάει αινιγματικά και με πλησιάζει. Αποφεύγει να με φιλήσει. Ποτέ δεν το κάνει σε δημόσιο χώρο. Λέει οτι τον καβλώνω..ε...αφού έτσι είπε..

-Δημήτρης..της λέει με την χαρακτηριστική βραχνή φωνή και βλέπω την φίλη μου να του γελά σαχλά. Είναι κάτι που έχω συνηθίσει πιά. Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην τα χάσει μπροστά του. Αφού κι εγώ ακόμα τα χάνω . Κοιτάω το δαχτυλίδι μου πολλές φορές κι έπειτα τον κοιτάω να κοιμάται δίπλα μου και απλά δεν το πιστεύω. Φοβάμαι πως είναι όνειρο και οτι όλα θα διαλυθούν μια μέρα.

-Χαίρομαι που σε γνωρίζω , λυπάμαι μόνο που θα σου στερήσω το Μαρινάκι αλλά είμαι πολύ κουρασμένος, θα επιστρέψουμε σπίτι,τον ακούω να της λέει σχεδόν απολογητικά . Αλλά όντως μου φαίνεται και μένα κουρασμένος. Ε αφού το κουκλί μου είναι φοβερός επιχειρηματίας!Είμαι περήφανη για εκείνον ..

Βέβαια.. θα μπορούσαμε να κάτσουμε για ένα ποτό. Του είπα οτι είναι η κολλητή μου..αλλά και απο την άλλη δούλευε όλη μέρα..

-Μια άλλη φορά όμως θα κανονίσουμε να βγούμε όλοι μαζί, λέω με χαμόγελο αλλά ήδη η Βάνα με κοιτά με πολύ παράξενο ύφος.

(..)

Νιώθω οτι είναι κουρασμένος απο την ένταση που έχει στο σώμα του. Οδηγάει ριψοκίνδυνα και δείχνει οτι βιάζεται να επιστρέψει σπίτι. Κοιτάω το αυστηρό προφίλ του . Και τι δεν θα έδινα να γυρνούσε έτσι ξαφνικά, να με κοιτούσε και ..να μου έλεγε σ'αγαπώ..ή έστω οτι με σκεφτόταν ..

Γυρνά και με κοιτά. Νιώθω σαν να με έπιασε στα πράσα. Τα γαλανά μάτια του στέκουν σοβαρά καθώς με κοιτούν. Σαν να με διαβάζει. Το έχει αυτό. Είναι σαν να ξέρει τι σκέφτομαι, σαν να ξέρει πάντα την επόμενη κίνηση μου. Νιώθω τόσο ανίσχυρη μπροστά του. 

-Σκέφτεσαι ανοησίες..μου λέει με ήρεμο ύφος και γυρνά το βλέμμα του στο δρόμο. Στο κρεβάτι επικοινωνούμε τέλεια, ξέρω ακριβώς τι θέλει και πως νιώθει, αλλά έξω απο αυτό, νιώθω οτι έχουμε δουλειά. Πραγματικά καμιά φορά τον κοιτάω και σκέφτομαι πόσα λίγα ξέρω για εκείνον.

-Μου έλειψες..του λέω και τον κοιτάω με παράπονο.

Χωρίς να γυρίσει να με κοιτάξει , αφήνει το λεβιέ ταχυτήτων και πιάνει το χέρι μου. Το χαιδεύει απαλά κι έπειτα το πιάνει σφιχτά. Γυρνά και με κοιτά και καταλαβαίνω οτι το βλέμμα του είναι σκοτεινιασμένο. 

-Μίλα μου..του λέω και τραβάει το χέρι του.

-Όλα καλά Μαρινάκι ..μου λέει αλλά μένει ανέκφραστος.

Κοιτάω το λαιμό του, τα ατίθασα μαλλιά του, το πρώτο ξεκούμπωτο κουμπί του πουκαμίσου του και αφήνω έναν αναστεναγμό. Μόνο όταν είναι μέσα μου τον νιώθω κοντά μου. Και όχι μόνο σωματικά..

Στην σκέψη του γυμνού κορμιού του η ανάσα μου γίνεται ακανόνιστη. 

-Πόσο ακόμα έχουμε για το σπίτι?λέω ανυπόμονα αλλά δεν απαντά. Τον κοιτάω και στο πρόσωπο του διαγράφεται ένα λοξό χαμόγελο.

Μου χαιδεύει το χέρι και γλιστρά το χέρι του στο τελείωμα του φορέματος. Νιώθω το χέρι του να τραβά το φόρεμα προς τα πάνω και να εισχωρεί επιδέξια μέσα μου.

Αφήνω ένα βογγητό και τον κοιτάω αναψοκοκκινισμένη.

-Είσαι υγρή..μου λέει με βραχνή φωνή.

-Έ-έχει υπόγειο πάρκινγκ πέ-πεντε λεπτά απο εδώ..του λέω με δυσκολία καθώς νιώθω το δάχτυλο του στην κλειτορίδα μου.

-Με τρελαίνεις..μωρό μου..μου λέει και σκύβει και με φιλά στο στήθος μου.

Κι εμένα μωρό μου με τρελαίνεις. Και σ'αγαπώ ..σκέφτομαι ενώ ο Δημήτρης 

γκαζώνει επικίνδυνα .

Κάτι συμβαίνει. 

Αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι. 

Όλα καλά. Σίγουρα με θέλει. Είμαι η γυναίκα του άλλωστε..