"Μια ήρεμη λίμνη, μοναχική, χλωμή. Σαν την αγάπη στην καρδιά σου. Δεν χρειάζεται φωνές και αντάρα για να αποδείξει την υπαρξή της. Έτσι είναι η αγάπη, απαλή σαν μετάξι, διακριτική. Και το καλό. Είναι ήσυχο, δεν διεκδικεί την προσοχή σου, υπάρχει εκεί για σένα, για μένα, για την κοπέλα με τα τσακισμένα φτερά. Δεν θα έρθει να σε τραβήξει, δεν θα σε διεκδικήσει. Σε περιμένει ήσυχα, να σε τυλίξει προστατευτικά στην αγκαλιά του μόλις το βρεις, μόλις του δώσεις την ευκαιρία.

Στην άλλη άκρη μια καλύβα. Άδεια και έρημη, ετοιμόρροπη, εγκαταλειμμένη. Δεν θες να μπεις μέσα, γιατί δεν υπάρχει τίποτα παρά σκόνη και εγκατάλειψη. Και κάτι που σε τρομάζει. Ένα κάδρο, κλεισμένο στο σκοτεινό δωμάτιο. Δεν θέλεις να δεις. Μήτε αυτό, μήτε εκείνον τον πίνακα. Κρύβει μέσα του πόνο, φόβο, απόγνωση, σπαράγματα ψυχών. Όμως πλησιάζεις. Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, σου μιλάει, σε διεκδικεί, σε ρουφάει μέσα του. Ρουφάει την ψυχή σου, νιώθεις στραγγιγμένη από ενέργεια, ευάλωτη, μια κούκλα από διάφανη πορσελάνη. Φίνα, όμορφη, αλλά εύθραυστη σαν τα φτερά της πεταλούδας. Δεν μπορείς να αντιδράσεις, μόνο στέκεσαι έρημη, τρομοκρατημένη.

Σε νιώθω, σε καταλαβαίνω. Η ζωή είναι ευάλωτη. Την προστάτεψες με την αδυναμία σου και κατ' αυτόν τον τρόπο, έκανες την αδυναμία ταυτόχρονα και δύναμή σου. Ναι! Αυτό έκανες! Την αδυναμία σου την έκανες δύναμη. Πίστεψέ το. Πιάσε το χέρι μου. Βγες έξω από το κάδρο και κλείσε την πόρτα πίσω σου. Υπάρχει ακόμα το καλό εκεί έξω και σε περιμένει. Η ήρεμη λίμνη, η αγάπη..."

Ο ήχος από ένα διακριτικό μπιπ ακούγεται και η μαγνητοφωνημένη μετάδοση, με την αργή και μακρόσυρτη φωνή του Ντάνιελ, να μιλάει κάτω από τοξική επήρεια, σταματάει. Μπροστά στον Ντάνιελ στέκεται όρθιος ο Τζέρεμι, εμφανώς εκνευρισμένος, με το κινητό του προτεταμένο κοντά στο πρόσωπο του δεμένου στην καρέκλα και καλωδιωμένου Ντάνιελ.

-Τι είναι αυτό Ντάνιελ, μπορείς να μού εξηγήσεις; Τι ασυναρτησίες είναι αυτές που έλεγες; Λίμνες αγάπης και κάδρα απόγνωσης που μιλάνε και σε καταπίνουν. Μα την πίστη μου, δεν μπορώ να καταλάβω πώς καταφέρνεις πάντα και με εκπλήσσεις έτσι. Πώς κατάφερες ενώ σε είχα απόλυτα ναρκωμένο, να συγκρατηθείς, να ελέγξεις το μυαλό σου και να λες μπούρδες αντί να μού δώσεις τις πληροφορίες που σού ζητούσα; Μπορώ να συνεχίσω, να σού βάλω να ακούσεις και τα υπόλοιπα που είπες, αλλά δεν έχει νόημα. Όλα ακολουθούν το ίδιο μοτίβο. Ασυναρτησίες η μια πίσω από την άλλη, για τοίχους που γκρεμίζονται και κήπους με τριαντάφυλλα που ανθίζουν, λες και διάβαζες το κρυφό ημερολόγιο κάποιας μαστουρωμένης μαθητριούλας.

Ο Τζέρεμι έξαλλος άφησε με δύναμη το κινητό του πάνω στο γραφείο και άρχισε να κόβει βόλτες στον μικρό χώρο του δωματίου.

-Δεν βγάζω καμιά άκρη με εσένα, πρέπει να το παραδεχτώ. Σε υποτίμησα από την πρώτη στιγμή που σε είδα και αυτό είναι το μεγάλο μου λάθος. Συνέχιζε να μιλάει έντονα και να περπατάει πέρα δώθε, φοβερά εκνευρισμένος.

Ο Ντάνιελ ένιωθε την ανακούφιση να απλώνεται στο μυαλό του, στην καρδιά και στην ψυχή του. Ήθελε να πανηγυρίσει, να ουρλιάξει από τη χαρά του. Θα το έκανε αν δεν ένιωθε το κεφάλι του τόσο βαρύ και έτοιμο να ανοίξει στα δύο, από τα φάρμακα που του είχε χορηγήσει ο Τζέρεμι. Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Όσα είπε ενώ ήταν ναρκωμένος, δεν έβγαζαν κανένα νόημα για τον διώκτη του. Πώς θα μπορούσε να καταλάβει άλλωστε, συζητήσεις που είχε κάνει ο Ντάνιελ με την Έμμα μέσα σε ένα όνειρο; Τα είχε καταφέρει. Δεν την πρόδωσε. Η Έμμα ήταν ασφαλής, γιατί για τον Τζέρεμι όλα αυτά ήταν ακατανόητα. Ασυνάρτητες κουβέντες ενός παρανοϊκού μυαλού.

Ο Τζέρεμι σήκωσε τα χέρια ψηλά σε απόγνωση.

-Ξέρεις κάτι; Δεν μπορώ να χάσω άλλο χρόνο μαζί σου. Έχω να στήσω την επόμενη συνάντηση του Τάγματος του Μαύρου Φεγγαριού. Έχω πελάτες με δύσκολες αξιώσεις, που θέλουν δουλειά και μελέτη για να στηθούν σωστά. Η φήμη μου εξαπλώνεται και όλο και καινούργια πρόσωπα με πλησιάζουν να τους πραγματοποιήσω τα όνειρά τους.

-Ναι, μην τους απογοητεύσεις τους πελάτες σου. Είναι κρίμα να μην εκπληρώσουν το όνειρό τους, να κακοποιήσουν και να δολοφονήσουν μικρά παιδιά με τα γυμνά τους χέρια, ψέλλισε ο Ντάνιελ αηδιασμένος. Ήθελε να τού πει κι άλλα, αλλά αισθανόταν τόσο εξαντλημένος.

-Ένας υποκριτής! Αυτό είσαι Ντάνιελ και είναι κρίμα γιατί είσαι ταλαντούχος άνθρωπος και θα μπορούσες να γίνεις το δεξί μου χέρι. Θα έβγαζες πολύ χρήμα δίπλα μου, αλλά εσύ προτιμάς να το παίζεις φρουρός της ηθικής. Μιας παρωχημένης ηθικής, που μόνο εσύ πιστεύεις πια.

Ο Ντάνιελ έσκυψε το κεφάλι του και το κούνησε δεξιά αριστερά, απελπισμένος.

-Σε λυπάμαι Τζέρεμι γιατί είσαι ένας κενός, ένας άθλιος ανθρωπάκος. Για σένα όλα είναι χρήμα, όλα αγοράζονται, ακόμα και η ανθρώπινη ζωή. Δεν έχεις νιώσει ποτέ σου τι θα πει σεβασμός σε ανθρωπιστικές αξίες, αγάπη, αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο.

-Θα μου αρχίσεις τα λογύδρια της μαστουρωμένης μαθητριούλας πάλι; Σαν αυτά που μου έλεγες όσο σε είχα ναρκωμένο, για αγάπες και εικόνες που μιλάνε; Ξύπνα Ντάνιελ, δες την κατάσταση γύρω σου. Είσαι στο έλεός μου, θα σε σκοτώσω για να σε ξεφορτωθώ, γιατί αυτό με εξυπηρετεί. Έχω τη ζωή σου και όχι μόνο τη δική σου, στα χέρια μου. Είμαι παντοδύναμος! Απορώ πώς δεν το βλέπεις.

-Παντοδύναμος; Όχι δεν το βλέπω. Αφαιρείς ζωές, καταστρέφεις ανθρώπους στον ανθό της ζωής τους, ενώ θα είχαν μια ζωή μπροστά τους να ζήσουν, να προσφέρουν, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Και το ονομάζεις αυτό παντοδυναμία. Μπορείς να κάνεις το αντίθετο; Να δημιουργήσεις ζωή; Ναι, αυτό θα ήταν παντοδυναμία. Εσύ όμως μπορείς να καταστρέφεις μόνο, όχι να δημιουργείς. Όχι, δεν είσαι παντοδύναμος, ένας ασήμαντος εγκληματίας είσαι. Κι αν κατάφερες για ένα μικρό διάστημα να συγκεντρώσεις γύρω σου όμοιους με σένα που σε κάνουν να νιώθεις σημαντικός, στο πρώτο στραβοπάτημα που θα κάνεις, θα δεις πώς θα σε δικάσουν οι ίδιοι αυτοί όμοιοί σου, για να σώσουν το τομάρι τους από το έγκλημα που έχετε στήσει.

-Καημένε γιατρουδάκο, ομολογώ πως θα μου λήψεις. Ναι, στο λέω με την καρδιά μου, που με κατηγορείς ότι δεν έχω. Να ξέρεις ότι θα στενοχωρηθώ πολύ που θα σε σκοτώσω. Το ότι δεν είσαι του χεριού μου όπως όλοι γύρω μου, παρόλο που αυτό αρκετές φορές με εκνεύρισε αφάνταστα, ομολογώ ότι με διασκέδασε κιόλας πάρα πολύ. Όμως, όπως σου είπα ήδη, δεν έχω άλλο χρόνο για χάσιμο. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να μου πεις κουβέντα για το αν έχεις συνεργούς και ποιος άλλος ξέρει για το τάγμα μου, αυτό είναι πλέον σίγουρο. Θα το ρισκάρω λοιπόν, θα σε βγάλω από τη μέση και θα προχωρήσω τις δουλειές μου, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Αν παρουσιαστεί κάποιος στην πορεία, θα τον αντιμετωπίσω κι αυτόν με τον ίδιο τρόπο. Θα τον εξαφανίσω με συνοπτικές διαδικασίες.

- Έχεις μαύρη ψυχή Τζέρεμι. Τώρα καταλαβαίνω γιατί διάλεξες να στήσεις την αποτρόπαιη αδελφότητά σου κάτω από το μαύρο φεγγάρι. Γιατί δεν αντέχεις ούτε το επιεικές φως του φεγγαριού να αντικρύσει τις πράξεις σου.

-Χαχαχα, μα είσαι όντως διασκεδαστικός. Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα που μπλέχτηκες στα πόδια μου, όμως αρκετό χρόνο έφαγα μαζί σου. Έχω πολλές δουλειές να κάνω, ας τελειώνουμε λοιπόν. Θέλεις να ακούσεις πώς έχω στήσει το τραγικό δυστύχημά σου, ή θα είναι πολύ cringe που λένε και οι νέοι στο ίδρυμά μου;

-Πώς το κάνεις αυτό, πραγματικά απορώ Τζέρεμι. Κάνεις και χιουμοράκι πάνω στις αθώες ψυχές που σκότωσες. Άραγε η Έμμα πρόλαβε να μάθει και να πει αυτή τη λέξη που κοροϊδεύεις, με κάποιον συνομήλικό της;

- Η ΕΜΜΑ, Η ΕΜΜΑ! Μού θυμίζεις την γυναίκα μου τώρα. Και να σκεφτείς ότι η Έμμα είναι η μόνη περίπτωση που κατέβαλα πραγματικά μεγάλη προσπάθεια να την κρατήσω στη ζωή. Αλλά τι να κάνουμε, υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες σε τέτοια μεγάλα εγχειρήματα. Τέλος πάντων, εξυπηρετεί και αυτή το σκοπό της αν και τελειωμένη υπόθεση. Κρατάει την Μισέλ απασχολημένη όπως είπαμε. Άντε να τελειώνω μαζί σου τώρα, γιατί έχεις κι εσύ κάμποση δουλίτσα για να πετύχει σωστά το σχέδιό μου. Θαρρώ πως έχεις καταλάβει πόσο τελειομανής είμαι. Σού έχω φτιάξει ένα τέλος εξαιρετικό, που θα κάνει πάταγο!

Πλησίασε κοντά του και αφαίρεσε με προσοχή την πεταλούδα με τον ορό, που είχε τοποθετήσει στη φλέβα του Ντάνιελ. Κοίταξε την περιοχή και το δέρμα του χεριού με προσοχή. Γύρισε στο γραφείο του, άνοιξε ένα μικρό χαρτόκουτο και έβγαλε από μέσα μια πέτρα στο μέγεθος ενός πεπονιού. Την εξέτασε λεπτομερώς, περνώντας το χέρι του πάνω από την επιφάνειά της. Εντόπισε την πλευρά που αναζητούσε και επέστρεψε δίπλα στον Ντάνιελ. Σήκωσε ψηλά την πέτρα και χτύπησε με δύναμη πολλές φορές το χέρι του Ντάνιελ, στο σημείο που ήταν περασμένη η πεταλούδα και ο ορός. Ο Ντάνιελ βόγκηξε δυνατά από τον πόνο. Ένιωσε την άρθρωση του αγκώνα, την κερκίδα και την ωλένη του, να συνθλίβονται κάτω από τα δυνατά χτυπήματα της πέτρας. Συνέχιζε να είναι δεμένος σφιχτά με δερμάτινες ζώνες, μην μπορώντας να αντιδράσει στα απανωτά χτυπήματα που δεχόταν από τον Τζέρεμι. Ενώ βογκούσε από τον ισχυρό πόνο, ο Τζέρεμι σταμάτησε να τον χτυπάει με την πέτρα και τον κοίταξε με ένα αυτάρεσκο χαμόγελο.

-Πρέπει να με παραδεχτείς όμως. Άλλαξα τα δεματικά καλωδίων με δερμάτινες ζώνες, για να μην μείνουν σημάδια δεσίματος στο δέρμα σου. Αφαίρεσα την πεταλούδα με τον ορό και για να μην φανεί σημάδι, τσακίζω το χέρι σου με πέτρα που έχω συλλέξει από το σημείο που θα σε πετάξω. Θα κάνουμε και άλλα χτυπήματα σε κρίσιμα σημεία, στο κεφάλι σου, στα πόδια, τα έχω μελετήσει όλα. Θα είναι ένας εξαιρετικός θάνατος Ντάνιελ. Και αφού σε πετάξω στο γκρεμό, στο σημείο που έχω επιλέξει, θα ρίξω από πάνω και την πανέμορφη μηχανή σου. Θα γίνει κι αυτή κομμάτια, καθώς θα σκάει στα σκληρά βράχια της πλαγιάς. Θα γίνετε μια πολύ όμορφη μάζα σάρκας και σιδερικών. Μήπως αναθεωρείς τώρα, αυτά που είπες πριν; Αναγνωρίζεις τώρα ότι είμαι παντοδύναμος;

Ένας ήχος από πόρτα που ανοίγει, ακούστηκε πίσω από την βιβλιοθήκη. Το έπιπλο με τα βιβλία άνοιξε προς τα μέσα.

-ΕΔΩΣΑ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΔΙΑΚΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ! Φώναξε ο Τζέρεμι εκνευρισμένος κοιτώντας προς την μεριά της βιβλιοθήκης που άνοιγε.

Αμέσως μετά, ένα επιφώνημα έκπληξης. Ο Τζέρεμι τέντωσε το χέρι του προς την ανοιγμένη πόρτα-βιβλιοθήκη αρθρώνοντας μέσα από πανικό, λέξεις χωρίς συνοχή και λογική, κάνοντας τον Ντάνιελ να ανασηκώσει τα μάτια του και να τον κοιτάξει. Με θολή όραση από μάτια γεμάτα δάκρυα από τον πόνο, αντίκρισε έναν τρομοκρατημένο Τζέρεμι να κάνει βήματα προς τα πίσω με τεντωμένα τα χέρια του μπροστά και να εκλιπαρεί:

-ΣΤΑΣΟΥ! ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ! ΘΑ ΣΟΥ ΕΞΗΓΗΣΩ...

Ένας εκκωφαντικός θόρυβος από πυροβολισμό γέμισε το δωμάτιο. Είδε το κεφάλι του Τζέρεμι να τινάζεται με βία προς τα πίσω. Αίμα σε μορφή πίδακα, κομμάτια σάρκας και μυαλά απλώθηκαν στον τοίχο, στο πάτωμα, στο γραφείο. Ακολούθησε ένας γδούπος από το σώμα του Τζέρεμι, που σωριάστηκε στο πάτωμα. Μια ριπή αίματος έπεσε με ορμή στο πρόσωπο του έκπληκτου Ντάνιελ, που έβλεπε μια σκηνή τρόμου να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του. Το δωμάτιο βούιζε από την ηχώ του πυροβολισμού, ενώ έντονη μυρωδιά από μπαρούτι και αίμα, γέμισε τη μύτη του. Γύρισε και κοίταξε προς την πόρτα-βιβλιοθήκη. Το μόνο που κατάφερε να δει ήταν μια κάννη που κάπνιζε.