Η βραδινή τους βόλτα με την Έλενα και η αναφορά της στα λόγια της Ιουλιέτας για το φεγγάρι, είχαν φυτέψει στο μυαλό του την ιδέα για το επόμενο βήμα του. Μια ιδέα που σαν σπόρος που βρήκε γόνιμο έδαφος, έβγαλε ρίζες και βλαστούς και άρχισε να μεγαλώνει. Περπατώντας στα όμορφα στενά του Μπροκ, με κατεύθυνση το εργοστάσιο σοκολάτας, ο Ντάνιελ παρατήρησε το φεγγάρι με προσοχή. Ήταν στο τελευταίο του τέταρτο, κάτι που σήμαινε ότι είχε επτά μέρες μπροστά του, μέχρι να έρθει η νέα σελήνη. Η βραδιά που το φεγγάρι γίνεται τελείως σκοτεινό, δίνοντας την εντύπωση μιας ασέληνης νύχτας. Μιας μαύρης, σκοτεινής νύχτας, όπως την παρουσίαζε η Έμμα στους πίνακές της. "Να τον προετοιμάσω για τη νέα σελήνη;"  Τα λόγια της  Δάφνης στον Τζέρεμι Φερ και η απάντησή του να μην βιάζεται, ήχησαν στα αυτιά του.

Επτά γεμάτες μέρες λοιπόν, καθώς είχε το προγραμματισμένο ραντεβού με τη Μισέλ Πιερ, για να της δώσει αναφορά για την κόρη της. Ένα ραντεβού που τον άγχωνε ιδιαίτερα, αφού θα ερχόταν πάλι αντιμέτωπος με την κυρία Μισέλ και τη δίψα της να ακούσει κάποιο καλό νέο, κάποια πρόοδο στην επικοινωνία του με την Έμμα. Αν και ήταν έξαλλος με την παρέμβαση της Δάφνης στις εξετάσεις του κοριτσιού και την αλλοίωση των αποτελεσμάτων, κάπου στην άκρη του μυαλού του, κρυβόταν μια σκέψη ότι ίσως ήταν πολύ βολικό τελικά, το ότι η Δάφνη είχε εξαφανίσει τις διακυμάνσεις στις τιμές των νευροδιαβιβαστών της Έμμα. Δεν ήταν έτοιμος ακόμα να απαντήσει σε ερωτήσεις που θα προέκυπταν, μόλις η κυρία Μισέλ συνειδητοποιούσε τι σήμαιναν. Χρειαζόταν χρόνο ακόμα, να συγκεντρώσει στοιχεία γι' αυτά που είδε, όταν ήρθε αντιμέτωπος με τις φοβερές αυτές αναμνήσεις που είχε θάψει η Έμμα στο υποσυνείδητό της και τη φοβερή ηχώ, που άφηναν να περιπλανιέται μέσα στο μυαλό της.

Σκεφτόταν επίσης να συναντηθεί με τον Κλάους και να του ζητήσει πληροφορίες για την περιοχή γύρω από το ορυχείο. Κάποιο άλλο σημείο προσέγγισης, πιο προστατευμένο, πιο διακριτικό, από τον μοναδικό ανοιχτό δρόμο που είχε ακολουθήσει, όταν το επισκέφτηκε την πρώτη φορά. Ο Κλάους όπως τού είχε πει, ήξερε την περιοχή σαν την παλάμη του. Όμως έπρεπε να βρει μια καλή δικαιολογία για τις ερωτήσεις του. Δεν ήθελε να τον πονηρέψει για την εκ νέου επίσκεψή του σε αυτό το, θεωρητικά, εγκαταλελειμμένο μέρος. 

Όμως καλή δικαιολογία έπρεπε να βρει και για την Έλενα. Να αιτιολογήσει γιατί τη νύχτα της νέας σελήνης δεν θα γυρίσει καθόλου στο σπίτι. Δεν ήθελε να της πει ακόμα για τα σχέδιά του, να παρακολουθήσει ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο αλατιού. Η ορθολογική Έλενα δεν θα αποδεχόταν με τίποτα το σχέδιό του. Θα τον απέτρεπε σίγουρα, προτάσσοντας ισχυρά νομικά και δικηγορίστικα επιχειρήματα.  Ήταν σίγουρος γι' αυτό. Και πώς να αποδεχτεί ένα τέτοιο σχέδιο, αφού κι ο ίδιος ο Ντάνιελ δεν ήξερε τι ψάχνει, ώστε να της εξηγήσει και να την πείσει. Ακολουθούσε το ένστικτό του, που του έλεγε ότι κάτι συμβαίνει εκεί. Ένστικτο που βασιζόταν σε τι; Σε ζωγραφιές μιας κοπέλας που βρίσκεται σε κώμα και σε περίεργους συνειρμούς του μυαλού του, που δεν ήταν σε θέση ακόμα να διατυπώσει ολοκληρωμένα. Όχι, η Έλενα θα τον θεωρούσε παρανοϊκό. Ήδη θεωρούσε ότι ο Ντάνιελ είχε μια αδικαιολόγητη εμμονή ενάντια στον Τζέρεμι Φερ, που γι' αυτήν ήταν κάτι σαν σύγχρονος άγιος. Ένας ευυπόληπτος πολίτης που μόνο ευεργετική προσφορά είχε να δώσει προς την κοινωνία. Όμως δεν τον είχε γνωρίσει. Δεν είχε ανταλλάξει κουβέντα μαζί του. Είχε σχηματίσει τη γνώμη της από την εντύπωση που άφηνε γύρω του, μέσα από βιβλία, καταθέσεις και αριθμούς. Είναι γνωστό όμως ότι όπου ευημερούν οι αριθμοί, δυστυχούν οι άνθρωποι. Και ο Ντάνιελ ήταν πεπεισμένος ότι η...'δυστυχία' που είχε βρει την Έμμα, είχε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο και ίσως και με αυτό το ορυχείο αλατιού.

.

Η μέρα για το προγραμματισμένο ραντεβού του με την κυρία Μισέλ έφτασε. Παρουσιάστηκε στην ώρα του μπροστά στην έπαυλη και ο Αρσέν τον συνόδευσε όπως πάντα στο δωμάτιο. Μίλησε με την κυρία Μισέλ, της έδωσε την αναφορά του για την πορεία της Έμμα και τελείωσε ανανεώνοντας το επόμενο ραντεβού με τον γραμματέα της. Ήταν μια πολύ γρήγορη και ανώδυνη συνάντηση, καθώς η κυρία Μισέλ δεν ζήτησε τίποτα από τον γιατρό, μόνο καθόταν και τον άκουγε να της μιλάει σε απόλυτη ηρεμία.  Βγαίνοντας από την έπαυλη, έκανε μια νοητή σημείωση στο μυαλό του, την επόμενη φορά να ζητήσει από τον Κλάους τα στοιχεία του γιατρού που παρακολουθεί την κυρία Πιερ. Την βρήκε ιδιαίτερα υποτονική σε αυτή τους τη συνάντηση, κάτι που τον προβλημάτισε ιδιαίτερα. Ήθελε πολύ να μάθει τι είδους φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιούσε ο γιατρός της, για να καλύπτει τους αφόρητους πόνους της. Όμως με αυτό θα ασχολιόταν την επόμενη φορά. Τώρα προτεραιότητα είχε το ορυχείο αλατιού. Η νύχτα χωρίς φεγγάρι έφτανε και είχε να κανονίσει ένα σωρό πράγματα. 

Βγαίνοντας από την έπαυλη κάλεσε τον Κλάους στο κινητό του. Έδωσαν ραντεβού έξω από το μικρό ξύλινο σπιτάκι. Έκλεισε το τηλέφωνο και κατευθύνθηκε προς το σπίτι που έκρυβε τους πίνακες της Έμμα.

Ο Κλάους δεν άργησε να εμφανιστεί, ντυμένος με την στολή του, το μαύρο κοστούμι και τα λευκά του γάντια. Οι δύο άντρες χαιρετήθηκαν και ο Κλάους πήρε το λόγο.

-Ντάνιελ, σκέφτηκα πολύ αυτό που με ρώτησες την προηγούμενη φορά για το ορυχείο αλατιού και έκανα μια έρευνα στα πράγματα της Έμμα. Βρήκα κάτι που θα σε ενδιαφέρει.

-Αλήθεια; Τι βρήκες δηλαδή;

-Έλα μέσα να σου δείξω. Τα έχω ξεχωρίσει και τα έχω έτοιμα για να στα δώσω. Έβγαλε από την τσέπη του το παλιό μεταλλικό κλειδί και άνοιξε την πόρτα της μικρής καλύβας. Ο γνώριμος πια, μικρός και ζεστός χώρος, τους υποδέχτηκε. Ο Κλάους κατευθύνθηκε στην πολυθρόνα μπροστά στο τζάκι και πήρε μια τσάντα που ήταν ακουμπισμένη δίπλα στο μικρό τραπεζάκι.

-Εδώ στα έχω συγκεντρώσει όλα. Έκανα μια έρευνα ανάμεσα στα βιβλία και τα τετράδια της δεσποινίδας Έμμα. Απ' ότι κατάλαβα δεν τα έψαξες όλα όταν σε άφησα μέσα στο δωμάτιο.

-Όχι, η αλήθεια είναι ότι έριξα μια ματιά εδώ κι εκεί και εστίασα την προσοχή μου στους πίνακες που μού είχες επισημάνει. Ήθελα να εντοπίσω τη 'νοσηρή' όπως την είχες χαρακτηρίσει, πορεία της Έμμα.

-Ναι, το κατάλαβα και επειδή με προβλημάτισες με τις ερωτήσεις σου για το ορυχείο, έκανα κι εγώ λίγο ψάξιμο. Με έκπληξη βρήκα διάφορα αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά, που η δεσποινίς Έμμα απ' ότι φαίνεται, συγκέντρωνε με μεγάλη επιμέλεια. Στα έχω συγκεντρώσει όλα εδώ, μέσα σε αυτή την τσάντα. 

Ο Ντάνιελ πήρε την τσάντα στα χέρια του και κοίταξε το περιεχόμενό της. Είδε ένα σωρό χαρτιά, κομμάτια από εφημερίδες και περιοδικά και ένα τετράδιο με άτσαλα κολλημένα στις σελίδες του, διάφορα αποκόμματα. Το πήρε στα χέρια του και το περιεργάστηκε. Είδε φωτογραφίες από το ορυχείο αλατιού με τους χαρακτηριστικούς βράχους, φωτογραφίες με γλυπτά από ορυκτό αλάτι και ένα σωρό άρθρα από περιοδικά και εφημερίδες που αφορούσαν στο ορυχείο. Κοίταξε με έκπληξη τον Κλάους, που φαινόταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τα ευρήματά του.

-Μάλλον έτσι εξηγείται αυτό που είδες στους πίνακες, Ντάνιελ. Το ορυχείο είχε τραβήξει την προσοχή της δεσποινίδας Έμμα όπως φαίνεται και το έμπλεξε σαν εικόνα μέσα στα διαταραγμένα έργα της.

-Ναι, είναι πιθανό, μουρμούρισε ο Ντάνιελ, συνεχίζοντας να περιεργάζεται το τετράδιο. Πού είπες ότι τα βρήκες αυτά;

-Μετακίνησα ένα σωρό από βιβλία και τα βρήκα. Θα σου έδειχνα ακριβώς, αλλά φοράω τη στολή μου και τα λευκά γάντια μου και θα γίνω χάλια από τη σκόνη. Αν θες μπες να ψάξεις. Μπορεί να βρεις και άλλα.

-Όχι, δεν χρειάζεται. Έχεις δίκιο Κλάους, είναι ολοφάνερο. Για κάποιο λόγο το ορυχείο είχε τραβήξει την προσοχή της Έμμα και το έμπλεξε στις εικόνες που ζωγράφιζε. Έτσι εξηγείται και η λεπτομερής απεικόνιση αυτού του ιδιαίτερου μέρους στα έργα της. Είναι αντιγραφή από φωτογραφία. Όπως μου είχες πει από την πρώτη στιγμή που σου το ανέφερα, ήταν σχεδόν αδύνατο να έχει πάει σε αυτό το μέρος η Έμμα. Σε ευχαριστώ πολύ για τον κόπο που έκανες να τα βρεις. Με βοήθησες πάρα πολύ.

-Χαίρομαι Ντάνιελ. Ότι άλλο θες, να ξέρεις, είμαι στη διάθεσή σου. Αν θες να μείνεις λίγο ακόμα να ψάξεις, το δωμάτιο επίσης είναι στη διάθεσή σου. Μόνο που εγώ δεν μπορώ να μείνω άλλο μαζί σου. Πρέπει να γυρίσω στην έπαυλη. Η δουλειά βλέπεις.

-Ναι, το καταλαβαίνω. Σε ευχαριστώ και πάλι Κλάους. Η βοήθειά σου ήταν πολύτιμη για μια ακόμα φορά. Μπορώ να τα κρατήσω αυτά;

-Μα ναι, φυσικά και μπορείς. Για σένα τα μάζεψα άλλωστε.

Οι δύο άντρες χαιρετήθηκαν και ο καθένας έφυγε για τον προορισμό του.

Στο δρόμο για το νοσοκομείο, ο Ντάνιελ ένιωθε το κεφάλι του να πάει να σπάσει. Τα στοιχεία που βρήκε ο Κλάους μπέρδευαν πολύ τα πράγματα. Είχε πειστεί πως οι μικρογραφίες στους πίνακες της Έμμα, ήταν ο τρόπος της κοπέλας να δώσει στοιχεία, να ζητήσει βοήθεια. Όμως ο Κλάους βρήκε φωτογραφίες και αποκόμματα, που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό της και να έχουν μπλεχτεί σαν απεικόνιση στους διαταραγμένους πίνακές της. 

Φτάνοντας στο νοσοκομείο, πήγε κατευθείαν στο γραφείο του και έβγαλε να επεξεργαστεί καλύτερα το τετράδιο με τα αποκόμματα. Κάτι δεν του καθόταν καλά από την πρώτη στιγμή που το αντίκρισε. Τώρα μέσα στην ησυχία του γραφείου του, το παρατήρησε με προσοχή.

Η αιτία που δεν του καθόταν καλά, κατ' αρχήν ήταν το πόσο ανεπιτήδεια ήταν φτιαγμένο αυτό το τετράδιο. Σκισμένα με το χέρι και άγαρμπα κολλημένα αποκόμματα από περιοδικά, πάνω σε λευκές σελίδες. Θυμήθηκε τα βιβλία της Έμμα, τις σημειώσεις της, τα σχόλιά της. Πεντακάθαρα και προσεγμένα όλα. Διακριτικές υπογραμμίσεις με χάρακα, σχόλια γραμμένα με τέλεια γράμματα, λες και ήταν τυπωμένα. Αυτό το ατσούμπαλο κατασκεύασμα μπροστά του, δεν μπορεί να είχε φτιαχτεί από τον ίδιο άνθρωπο. Εκτός αν φτιάχτηκε κάτω από την ίδια ψυχολογική πίεση με την οποία ζωγράφισε κάποιους από τους τελευταίους πίνακές της. Αυτό θα μπορούσε να δώσει μια ικανοποιητική εξήγηση. Άρχισε να γυρίζει με προσοχή τις σελίδες, παρατηρώντας με προσοχή τα αποκόμματα και τις φωτογραφίες, μήπως βρει κάποια ημερομηνία να αναγράφεται, που θα του επέτρεπε να προσδιορίσει τον χρόνο που φτιάχτηκε. 

Γυρνώντας τις σελίδες, μια μικρή φωτογραφία τού τράβηξε την προσοχή. Απεικόνιζε εργάτες του ορυχείου, ντυμένους με ολόσωμες, κατασκονισμένες φόρμες, πρόσωπα βρώμικα και σκληρό κράνος με φωτάκι στο κεφάλι. Όμως δεν ήταν οι εργάτες που του τράβηξαν την προσοχή, αλλά το ότι η φωτογραφία είχε τραβηχτεί στο εσωτερικό του ορυχείου. Γύρω και πάνω από τα κεφάλια των σκονισμένων εργατών, μπορούσε να διακρίνει το εσωτερικό της σπηλιάς. Πλησίασε κοντά στην φωτογραφία και ένιωσε όλο του το σώμα να ανατριχιάζει. Μια άχρωμη σκοτεινή αίθουσα και κάποιες κολώνες δεξιά και αριστερά, ίσα που διακρίνονταν, σαν μέσα σε ομίχλη. Δεν θα είχε δώσει καμία σημασία, αφού ίσα που φαίνονταν στην μικρή φωτογραφία, αν δεν είχαν περάσει μόνο λίγες ώρες που βρέθηκε και αυτός ο ίδιος εκεί μέσα. 

Ο χώρος τού ήταν απόλυτα γνώριμος και μπορούσε να νιώσει έντονη τη δυσφορία στην ανάμνησή του. Ήταν ο χώρος όπου βίωσε τον απόηχο των τρομερών φόβων της Έμμα. Το κάδρο μέσα στο οποίο τον τράβηξε στην προηγούμενη συνεδρία τους. Αυτό τον τάραξε πραγματικά, γιατί ο χώρος που είχε σχεδιάσει η Έμμα για να κρύψει τους φόβους της, ήταν ολοκληρωμένος. Σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να τον έχει φανταστεί, ή αντλήσει από αυτή τη φωτογραφία. Ούτε κι αυτός θα είχε καταλάβει πώς είναι ο περιβάλλον χώρος αν δεν είχε βρεθεί ο ίδιος μέσα για να τον αναγνωρίσει. 

Ήταν σίγουρος πλέον. Η Έμμα είχε μπει μέσα σε αυτό το ορυχείο. Και ακόμα πιο σίγουρος ότι κάτι την είχε τρομοκρατήσει εκεί μέσα, κάτι τρομερό που δεν μπορούσε να χειριστεί το μυαλό της και για να το αντιμετωπίσει, το έθαψε στο υποσυνείδητό της.

Η ακρίβεια με την οποία απεικόνιζε τα πάντα η Έμμα, είτε στους πίνακές της, είτε στον φανταστικό κόσμο που είχε στήσει μέσα στο μυαλό της, ήταν φωτογραφική. Έφερε στη μνήμη του την φοβερή αίθουσα και τις μορφές που έρχονταν καταπάνω του γελώντας απόκοσμα. Πίεσε το μυαλό του να θυμηθεί την εικόνα τους. Μορφές ντυμένες με πανομοιότυπους μανδύες με κουκούλα και μάκρος ως το πάτωμα, σε χρώμα σκούρου κόκκινου κρασιού. Το πρόσωπο καλυμμένο με λευκή μάσκα αρχαίας τραγωδίας. Θα μπορούσε να είναι ένα είδος στολής σκέφτηκε, που βοηθάει να διατηρηθεί η ανωνυμία των προσώπων που συμμετέχουν σε ότι είναι αυτό που γίνεται εκεί μέσα. Ίσως αν έβρισκε κι αυτός μια τέτοια ενδυμασία, να μπορούσε να πλησιάσει στο ορυχείο ευκολότερα, κρυμμένος και αυτός κάτω από την ανωνυμία της μάσκας, αν όντως η ερμηνεία του ήταν ορθή. 

Χωρίς να χάσει χρόνο έκανε αναζήτηση στο διαδίκτυο. Αν ήθελε να προλάβει τη νύχτα χωρίς φεγγάρι, δεν είχε πολύ χρόνο και θα έπρεπε να βιαστεί να κάνει την προετοιμασία του. Αναζητώντας μανδύες και μάσκες, δεν άργησε να βρει μια εμπορική σελίδα με εποχιακά είδη και κοστούμια από ταινίες φαντασίας. Εντόπισε διάφορες στολές και μάσκες προς πώληση, χωρισμένες σε κατηγορίες. Εύκολα βρήκε την μάσκα αρχαίας τραγωδίας στην κατηγορία "Αρχαία Ελλάδα". Την επέλεξε και την έβαλε στο καλάθι αγορών. Αναζήτησε μανδύες και εντόπισε κάμποσους με μεγάλη κουκούλα στην κατηγορία "Μάγοι-δαίμονες-βαμπίρ", αλλά ήταν όλοι σε μαύρο χρώμα και όχι στο σκούρο κόκκινο που θυμόταν. Τελικά βρήκε αυτό που έψαχνε στην κατηγορία "Μεσαιωνικές Κάπες". Έκλεισε την παραγγελία του και έβαλε διεύθυνση παράδοσης το νοσοκομείο, στο όνομα της Λορέν. Αύριο θα είχε τον εξοπλισμό στα χέρια του.  

Κοίταξε την οθόνη δίπλα του. Η Λορέν ολοκλήρωνε την καθημερινή της ρουτίνα με την Έμμα. Σηκώθηκε από το γραφείο του και πέρασε στο δωμάτιο της ασθενούς του.

-Λορέν κορίτσι μου, σήμερα θα χρειαστώ τη βοήθειά σου με την συνεδρία μου με την Έμμα.

-Φυσικά Ντάνιελ. Πες μου τι πρέπει να κάνω.

-Σού εξήγησα κάποια πράγματα για το τι έχω καταφέρει σε σχέση με την επικοινωνία μου με την Έμμα. Εχτές όπως είδες, η σύνδεσή μας πήρε έντονη μορφή. Μπλέχτηκα σε κάποια κανάλια του μυαλού της Έμμα και ήταν χάρη στη δική σου παρέμβαση που κατάφερα να επανέλθω. Πραγματικά δεν ξέρω πώς θα εξελισσόταν η κατάσταση αν δεν τύχαινε να γυρίσεις εκείνη την ώρα. 

-Είναι τιμή μου που με εμπιστεύεσαι Ντάνιελ και με μεγάλη μου χαρά θα βοηθήσω σε ότι μπορώ. Θέλω να ξέρεις ότι είναι πολύ σημαντικό για μένα. Όλον αυτόν τον καιρό που φροντίζω την Έμμα, είναι σαν να έχουμε αποκτήσει έναν ιδιαίτερο δεσμό. Την νιώθω σαν κάποιο πολύ δικό μου πρόσωπο, σαν αδελφή μου. Εχτές που μού αποκάλυψες όσα έχεις πετύχει μαζί της, δεν κοιμήθηκα από τον ενθουσιασμό μου. Μετά σκέφτηκα ότι με τον τρόπο που..."διέκοψα" την επαφή σου, έμεινε η Έμμα μόνη της, τρομαγμένη πίσω και με κυρίευσε στενοχώρια. 

-Κορίτσι μου γλυκό, μην στενοχωριέσαι. Πιστεύεις ότι θα άφηνα την Έμμα μόνη της τρομαγμένη και δεν θα έκανα τίποτα; Δεν λειτουργεί έτσι το μυαλό Λορέν μου. Η Έμμα είναι βυθισμένη σε ένα όνειρο. Καταφέρνω και κάνω επαφή με μια σειρά εικόνων, χρωμάτων, ιδεών και συναισθημάτων στο μυαλό της Έμμα, χωρίς συνέχεια και λογική αλληλουχία. Κάθε φορά που κάνω σύνδεση, βρίσκομαι σε μια διαφορετική εικόνα, γιατί η Έμμα δεν έχει συνειδητό έλεγχο σε ότι χτίζει στο μυαλό της. Είναι σαν ανακατεμένα όνειρα. Μόλις διακόπηκε η σύνδεσή μας, το όνειρο έσβησε, χάθηκε, όπως μια φευγαλέα σκέψη. Μην ξεχνάς ότι η Έμμα βρίσκεται σε έναν παρατεταμένο ύπνο, για πολύ μεγάλο διάστημα. Η μέθοδός μου αυτό ακριβώς προσπαθεί να πετύχει. Ενεργοποίηση της σύνθεσης αυτών των φευγαλέων σκέψεων, αυτών των ονείρων που δημιουργούνται μέσα στο μυαλό της και το υποσυνείδητό της, με σκοπό τη διέγερση συνειδητής σκέψης. Για να το πούμε με απλά λόγια, να καταφέρουμε να κάνουμε την Έμμα να καταλάβει ότι έχει κλειστεί σε ένα όνειρο και να ξυπνήσει.  

Στην τελευταία φράση τα μάτια της Λορέν έλαμψαν. 

-Είμαι έτοιμη Ντάνιελ. Δείξε μου πώς να βοηθήσω.

Ο Ντάνιελ της χαμογέλασε και άνοιξε την τσάντα με τον περίεργο εξοπλισμό του. Της έδωσε το αλλόκοτο σκουφί από ηλεκτρόδια και της έδειξε πώς να το εφαρμόσει στο κεφάλι της Έμμα. Τοποθέτησε με προσοχή τα καλώδια και τα ηλεκτρόδια στο δικό του κεφάλι και άρχισε να της εξηγεί τις ρυθμίσεις στο μόνιτορ και τι θα έπρεπε να παρακολουθεί και να προσέχει, μόλις αυτός βυθιζόταν σε ύπνο.

-Α! Για να μην το ξεχάσω. Έχω παραγγείλει ένα δέμα που θα έρθει αύριο. Το παρήγγειλα στο όνομά σου Λορέν, σε περίπτωση που έρθει πρωί και δεν είμαι εδώ να το παραλάβω ο ίδιος. Σε παρακαλώ φρόντισε να το πάρεις και να το αφήσεις στο γραφείο μου. Ξεκινάμε λοιπόν κορίτσι μου. Κλείνω τα μάτια μου και αφήνομαι στα χέρια σου να μας προσέχεις σαν φύλακας άγγελος.

-Κυνήγησέ την στα όνειρά της και φέρε πίσω το κορίτσι μας Ντάνιελ.