Φωτογραφία κεφαλαίου: Frank Dicksee, Ρωμαίος και Ιουλέτα, 1884. 

Πινακοθήκη Τέχνης - Σαουθάμπτον

-Είστε ηχώ των φόβων της Έμμα. Δεν είστε αληθινοί. Χαθείτε από μπροστά μου.

Κρατώντας την Έμμα στην αγκαλιά του, κοίταξε γύρω του προσπαθώντας να βρει διαφυγή. Οι μορφές με τις κουκούλες και τα πρόσωπα αρχαίας τραγωδίας, πλησίαζαν κατά πάνω τους. Ψίθυροι που δεν μπορούσε να προσδιορίσει τι έλεγαν, ακούγονταν σαν βουητό στα αυτιά του.

Μια φωνή ακούστηκε να καλεί το όνομά του. Το άκουσε ξανά και ξανά και κάθε φορά πιο καθαρά και δυνατά.

-Ντάνιελ, Ντάνιελ, ΝΤΑΝΙΕΛ!

Προσπάθησε να εντοπίσει από πού ερχόταν. Μα ναι, την άκουγε καθαρά τώρα. Ακουγόταν μέσα από τον τοίχο πίσω του.

Μια εικόνα στον τοίχο, ένα κάδρο είναι αυτό το μέρος, αυτό είναι όλο...

Έκανε ένα βήμα μπροστά και μετά με δύναμη έκανε προς τα πίσω, χτυπώντας πάνω στον τοίχο με την πλάτη του. Βρέθηκε στο πάτωμα της ξύλινης καλύβας. Κοίταξε το κάδρο στον τοίχο μέσα από το οποίο βγήκε. Είδε την εικόνα να πάλλεται για μερικά δευτερόλεπτα, να δημιουργεί κυματιστούς κύκλους, όπως ένα βότσαλο που έπεσε στα ήρεμα νερά μιας λίμνης και μετά να γίνεται πάλι μια άχρωμη, αδιάφορη εικόνα. Ακούμπησε με προσοχή το κορίτσι στο έδαφος και έσκυψε από πάνω της.

-Έμμα, είμαστε ασφαλείς. Κανείς δεν θα σε πειράξει. Άνοιξε τα μάτια σου κορίτσι μου.

Της χάιδεψε το πρόσωπο, της έτριψε τα χέρια. Την άκουσε να ρουφάει άπληστα αέρα και είδε το στήθος της να ανασηκώνεται. Άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε έντρομη γύρω της.

-Είμαστε ασφαλείς. Κανείς δεν θα σε πειράξει, ησύχασε.

Ανασηκώθηκε και έπεσε με ορμή στην αγκαλιά του. Έγινε ένα μικρό κουβαράκι και έμεινε εκεί χωμένη, ακουμπώντας το κεφάλι της στο στήθος του. Την ένιωσε να τρέμει καθώς τύλιξε τα χέρια του προστατευτικά γύρω της. Ακούμπησε το στόμα του στα μαλλιά της και άρχισε να της μιλάει ψιθυριστά.

-Δεν είναι λάθος να φοβάσαι Έμμα. Ο φόβος είναι βασικό συναίσθημα για την αυτοσυντήρησή μας. Ήταν πολύ γενναία η απόφασή σου να ανοίξεις την πόρτα και να μου δείξεις τους φόβους σου κορίτσι μου. Ανασήκωσε τα μάτια της και τον κοίταξε με βλέμμα τρομαγμένο και έκπληκτο ταυτόχρονα.

-Δεν είσαι μόνη σου Έμμα, μαζί είμαστε δυνατοί. Προσέχει ο ένας τον άλλον και έτσι κανείς δεν θα πληγωθεί. Έκανες το πρώτο και σπουδαιότερο βήμα, για να τους νικήσεις. Να πάψουν να σε στοιχειώνουν πια. Ήρθες αντιμέτωπη με κάτι που σε πλήγωσε και είχες κρύψει βαθιά...

Σταμάτησε να μιλάει γιατί ένιωσε μια δύναμη να τον ταρακουνάει. Είδε την Έμμα να ξεκολλάει από την αγκαλιά του και να απομακρύνεται στο χώρο, που άρχισε να ξεχειλώνει, να τεντώνεται και να μακραίνει μπροστά του.

-Ντάνιελ μίλα μου, με τρομάζεις.

Άνοιξε τα μάτια του και αντίκρισε την Λορέν. Γερμένη από πάνω του, με τα χέρια της πάνω στους ώμους του, να τον ταρακουνάει και να τον κοιτάζει τρομαγμένη. Κοίταξε γύρω του σαστισμένος. Ήταν ακόμα συνδεδεμένος με την Έμμα με τα ηλεκτρόδια στα κεφάλια τους, αλλά η επαφή είχε διακοπεί. Το κορίτσι έδειχνε ατάραχο να συνεχίζει τον γαλήνιο ύπνο του. Κοίταξε τα χέρια του. Δευτερόλεπτα πριν, κράταγε προστατευτικά στην αγκαλιά του την Έμμα και της ψιθύριζε λόγια στήριξης. Ξαφνικά ένιωσε άδειος.

-Ντάνιελ, τι συμβαίνει; Τρόμαξα πολύ, δεν ήξερα τι να κάνω. Ξέχασα το πορτοφόλι μου και γύρισα να το πάρω. Βρήκα το μόνιτορ της Έμμα να χορεύει σαν τρελό κι εσένα δίπλα της να τεντώνεις τα χέρια σου, ενώ έδειχνες να κοιμάσαι. Την ίδια στιγμή με κάλεσαν οι νοσηλευτές γιατί χτύπησε ειδοποίηση, αν συμβαίνει κάτι και αν χρειαζόμαστε βοήθεια. Τους είπα ότι όλα είναι υπό έλεγχο, αλλά πραγματικά δεν ήξερα τι να κάνω. Είσαι καλά; Η Έμμα;

-Σε ευχαριστώ Λορέν, το χειρίστηκες πολύ καλά κορίτσι μου. Όλα είναι εντάξει και όντως υπό έλεγχο. Δώσε μου ένα λεπτό, θα σού εξηγήσω τα πάντα.

Με αργές κινήσεις και προσπαθώντας να ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του, αφού ένιωθε τα χέρια του να τρέμουν ακόμα ελαφρά μετά από αυτό που βίωσε, ξεκίνησε να αποσυνδέει και να μαζεύει με προσοχή τα ηλεκτρόδια από αυτόν και το κορίτσι. Παράλληλα επεξεργαζόταν τι είχε συμβεί μόλις. Είχε παγιδευτεί στο υποσυνείδητο της Έμμα. Το θυμόταν έντονα αυτό. Τον τρόμο και την απόγνωση που ένιωσε. Ήταν η φωνή της Λορέν που τον καθοδήγησε και κατάφερε να βγει από κει μέσα. Έριξε μια ματιά στο μόνιτορ παρακολούθησης ζωτικών λειτουργιών της Έμμα. Οι έντονες διακυμάνσεις σαν κύματα σε μανιασμένη θάλασσα, απομακρύνονταν και ένα ήρεμο γραμμικό ανεβοκατέβασμα έπαιρνε τη θέση τους. Ήταν μεγάλη τύχη που γύρισε η Λορέν και τον βοήθησε να βρει το δρόμο του.

Δεν την περίμενε αυτή την εξέλιξη. Δεν φανταζόταν ότι θα παγιδευόταν και η Έμμα θα αντιδρούσε σε σημείο να χτυπήσει συναγερμός από το μόνιτορ παρακολούθησης. Ευτυχώς που γύρισε η Λορέν πίσω και τον ξύπνησε. Δεν είχε πλέον άλλη λύση. Έπρεπε να ενημερώσει τη Λορέν, γιατί ήταν φανερό ότι χρειαζόταν πλέον τη βοήθειά της. Οι συνεδρίες γίνονταν όλο και πιο δύσκολες, όλο και πιο επικίνδυνες. Ήξερε, το ένιωθε, ότι μπορούσε να την εμπιστευτεί.

Μάζεψε τον εξοπλισμό του και με ηρεμία εξήγησε τα πάντα στην Λορέν, που τον κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια, γεμάτη έκπληξη.

.

Στην επιστροφή για το σπίτι, σκεφτόταν ξανά και ξανά πόσο τυχερός στάθηκε που έτυχε να γυρίσει η Λορέν εκείνη την κρίσιμη στιγμή. Όταν της εξήγησε τη μέθοδό του και είδε τη χαρά και τον ενθουσιασμό της, πείστηκε ότι δεν έκανε λάθος που της είπε τι κάνει. Άλλωστε, χρειαζόταν πλέον τη βοήθειά της. Δεν θα ξαναέκανε το ίδιο λάθος να προχωρήσει τόσο πολύ, χωρίς να έχει κάποιον να παρακολουθεί και να παρέμβει αν η συνεδρία έπαιρνε άσχημη τροπή. Αυτό ήταν το μόνο σίγουρο.

Στο σπίτι βρήκε την Έλενα να τον περιμένει με ανυπομονησία. Είχε μαγειρέψει, είχε στρώσει τραπέζι για δύο και είχε ανοίξει ήδη ένα μπουκάλι κρασί. Είχε σερβίρει τον εαυτό της και έπινε στο όμορφο κρυστάλλινο, κολωνάτο ποτήρι, που πρόσφατα είχαν αγοράσει παρέα για το νέο τους σπίτι. Την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο, γέμισε και το δικό του ποτήρι με το δροσερό κρασί και κάθισε απέναντί της.

Ήταν ακόμα ταραγμένος από τη συνεδρία με την Έμμα και είχε μεγάλη ανάγκη να νιώσει ξανά κανονικότητα γύρω του. Η Έλενα ήξερε πολύ καλά πώς να δημιουργεί φροντίδα και η θαλπωρή γύρω της. Ήπιε μια γουλιά από το ρουμπινί ποτό και άφησε μια ανάσα ανακούφισης να τού ξεφύγει.

-Καλό ε;

-Ω! Ναι! Ξέρεις να διαλέγεις πάντα το σωστό κρασί. Και το φαγητό μυρίζει υπέροχα. Μπράβο σου μωρό μου.

Ξεκίνησαν να τρώνε και να πίνουν, ενώ η Έλενα του έλεγε με ενθουσιασμό για τη μέρα της και για το πώς χειρίστηκε την υπόθεση που είχε αναλάβει. Την άκουγε με φαινομενική προσοχή και της χαμογελούσε συνέχεια, αλλά το μυαλό του έτρεχε στη δική του μέρα, στη δική του φοβερή συνεδρία. Μέχρι που το όνομα Τζέρεμι Φερ ακούστηκε από τα χείλη της. Εστίασε αμέσως την προσοχή του στην μέχρι τώρα τελείως μονομερή συζήτηση της κοπέλας του.

-Έψαξες γι' αυτόν; Κατάφερες να βρεις κάτι;

-Ναι Ντάνι έψαξα. Μού δόθηκε η ευκαιρία να βάλω τα χέρια μου στα αρχεία που τον αφορούν. Όμως αυτά που βρήκα είναι τόσο ασύμφωνα με την εικόνα που μού παρουσίασες.

-Τι εννοείς Έλενα; Τι βρήκες δηλαδή;

-Αυτός ο άνθρωπος είναι ένας άγιος Ντάνι. Ξέρεις πώς χρησιμοποιεί την περιουσία της γυναίκας του; Στήνει ιδρύματα και σώζει κόσμο. Έχει φτιάξει ένα ίδρυμα για ορφανά παιδιά και παιδιά μεταναστών που φτάνουν στην Ευρώπη ασυνόδευτα. Τους προσφέρει στέγη, τροφή και εκπαίδευση υψηλού επιπέδου. Και δεν είναι μόνο αυτό. Έχει φτιάξει και άλλο ίδρυμα που συγκεντρώνει ενήλικους άστεγους, μετανάστες και ανθρώπους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Τους φροντίζει, τους μαθαίνει τέχνες, τους δίνει ένα σκοπό στη ζωή τους. Όλοι έχουν να πουν έναν καλό λόγο για τον Τζέρεμι Φερ. Χαίρει άκρας εμπιστοσύνης στους κύκλους της υψηλής κοινωνίας. Βρήκα δωρεές με ποσά που σου κόβουν την ανάσα, να στέλνονται στα ιδρύματά του, από ότι κλάδο μπορείς να φανταστείς. Από πολιτικούς, καλλιτέχνες, μέχρι και από το Βατικανό βρήκα να έρχονται ποσά. Ξέρεις η υψηλή κοινωνία δύσκολα ασχολείται με τους δυστυχισμένους αυτού του κόσμου. Όμως ο Τζέρεμι Φερ με το στυλ του και το ταμπεραμέντο του, καταφέρνει να πείθει και τον πιο δύσπιστο να προσφέρει για έναν καλύτερο κόσμο σ' αυτούς που στάθηκαν άτυχοι.

Έμεινε να την κοιτάζει αποσβολωμένος. Αυτό δεν το περίμενε με τίποτα.

-Είπες ότι συγκεντρώνει δωρεές για τα ιδρύματά του;

-Ναι, από παντού. Είδα εμβάσματα απ' όλη την Ευρώπη, αλλά και από Αμερική, Ασία, μέχρι και από Αυστραλία. Για σκέψου, έχει γίνει γνωστός σε όλο τον κόσμο για το έργο που προσφέρει.

-Κάτι δεν πάει καλά σε αυτή την εικόνα Έλενα. Εμένα δεν μου το βγάζεις από το μυαλό. Αυτός ο άνθρωπος μόνο άγιος δεν είναι.

-Μήπως είσαι προκατειλημμένος καλέ μου; Μήπως πρέπει να αναθεωρήσεις; Νομίζω πως επειδή δεν πήγε καλά η γνωριμία σας, σού έχει κάτσει τελείως στραβά, αδικαιολόγητα.

-Κι όμως Έλενα, όσο τα βάζω κάτω, όλα κουμπώνουν με απίστευτη ακρίβεια.

-Τι εννοείς Ντάνι; Τι είναι αυτό το στραβό που κουμπώνει με ακρίβεια;

-Κατ' αρχήν οι ημερομηνίες. Σύμφωνα με τα αρχεία που μού άφησε ο δόκτορ Γκερτ με το ιστορικό και την πορεία της Έμμα, η κοπέλα έδειχνε να διαχειρίζεται μια χαρά την απώλεια του πατέρα της και τη δύσκολη κατάσταση της μητέρας της. Πήγαινε πολύ καλά μέχρι που η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε. Μέχρι δηλαδή που μπήκε στο πλάνο αυτός ο άνθρωπος. Από τότε η Έμμα άρχισε να χειροτερεύει. Ο δόκτορ Γκερτ αναφέρει στα αρχεία του, ότι αν δεν παρακολουθούσε στενά το κορίτσι με εξετάσεις, θα ορκιζόταν ότι οι τόσο τραγικές μεταπτώσεις της, οφείλονταν ακόμα και σε χρήση ουσιών.

-Όμως οι εξετάσεις της δεν έδειχναν κάτι τέτοιο;

-Όχι, ποτέ. Κοίτα τώρα κάτι ακόμα που κουμπώνει με ακρίβεια. Πρόσφατα έμαθα ότι η διευθύντρια του νοσοκομείου, ελέγχει και αλλοιώνει τις εξετάσεις της Έμμα. Είδε την Έλενα να γουρλώνει τα μάτια της με έκπληξη.

-Τι λες τώρα; Πώς το ανακάλυψες αυτό;

-Με την επικοινωνία που πέτυχα με την Έμμα, κάποιες τιμές στις εξετάσεις της εκτινάχτηκαν. Η Δάφνη δεν έδωσε τις εξετάσεις στη βοηθό μου, παρά με κάλεσε στο γραφείο της, να της δώσω εξηγήσεις. Τής έδωσα μια πρόχειρη αιτιολογία για το τι μπορεί να προκάλεσε την αλλαγή και τότε μού είπε κατάμουτρα, ότι θα φτιάξει νέες, πλαστές εξετάσεις να παρουσιάσουμε στη μητέρα της, γιατί δεν χρειάζεται να την ταράξουμε δίνοντάς της ψεύτικες ελπίδες και να αρχίσει να μπλέκεται στα πόδια μας.

-Και αυτό σε κάνει να πιστεύεις ότι και στον δόκτορα Γκερτ...

-Ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι Έλενα. Η Δάφνη είναι προσωπική φίλη με τον Τζέρεμι Φερ. Ποιος μου λέει ότι όλο αυτό το διάστημα που κατέρρεε το κορίτσι, αυτοί οι δύο δεν αλλοίωναν τις εξετάσεις που παρουσίαζαν στον δόκτορα Γκερτ;

-Πρόσεξε Ντάνι γιατί βαδίζεις σε πάρα πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Και δεν στο λέω μόνο σαν ένας δικός σου άνθρωπος, στο λέω και σαν δικηγόρος. Δεν μπορείς να κατηγορείς κάποιον με εικασίες.

-Το ξέρω Έλενα, γι' αυτό και πρέπει να βρω αποδείξεις. Ακόμα και αυτά που μού είπες, νιώθω ότι κουμπώνουν απόλυτα με αυτό που έχει συμβεί στην Έμμα.

-Με ποιο τρόπο δηλαδή;

-Δεν ξέρω Έλενα. Μια σκέψη είναι ότι έχει βρει έναν εξαιρετικό τρόπο να συγκεντρώνει τεράστια ποσά με βιτρίνα τα ιδρύματά του. Ελέγχει τις επιχειρήσεις αφήνοντας να φαίνεται ότι τις αποφάσεις τις παίρνει η κυρία Μισέλ Πιερ, διατηρώντας έτσι το σκληρό της πρόσωπο προς τα έξω και αυτός εμφανίζεται ως ο ευεργέτης των φτωχών και αδυνάτων.

-Μα... γιατί να τα κάνει όλα αυτά; Και η Έμμα πού κολλάει στην εικόνα;

-Το γιατί δεν το ξέρω. Ίσως να προσφέρει κάτι σε αντάλλαγμα που δεν είναι νόμιμο. Κάτι που χρειάζεται συγκάλυψη και κάποιος θα έδινε τεράστια ποσά για να το αποκτήσει και ίσως η Έμμα με κάποιον τρόπο το ανακάλυψε και...

-Ντάνι στο ξαναλέω, πρόσεχε. Αυτά που λες είναι αδιανόητα. Δεν μπορείς να αρνηθείς το ανθρωπιστικό του έργο, ούτε την αποδοχή που έχει σε κύκλους που δεν βάζουν εύκολα το χέρι στην τσέπη για βοήθεια. Τα είδα και τα έλεγξα με τα ίδια μου τα μάτια.

-Ξέρεις τι λένε οι Αμερικάνοι; Όταν θες να ανακαλύψεις κάτι παράνομο, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθήσεις το χρήμα. Κι εδώ υπάρχει πολύ χρήμα Έλενα. Εσύ η ίδια το είπες.

-Έστω ότι έχεις δίκιο λοιπόν και όλο αυτό που κάνει ο Τζέρεμι Φερ και έχει την αγάπη και την αποδοχή όλης της υψηλής κοινωνίας, κρύβει κάτι βρώμικο. Κάτι που δεν μπορείς όμως να αποδείξεις. Τι μπορείς να κάνεις; Δεν είναι κάτι που σε αφορά.

-Με αφορά στο βαθμό που εμπλέκεται η ασθενής μου, Έλενα. Γιατί κάτι τρομερό έχει συμβεί σε αυτό το κορίτσι και έχει απόλυτη σχέση με αυτόν τον άνθρωπο. Και πρέπει να μάθω τι είναι αυτό, για να μπορέσω να τη βοηθήσω.

Εικόνες από το υποσυνείδητο της Έμμα ξεπήδησαν στο μυαλό του, στοιχειώνοντάς τον. Έτριψε με δύναμη τα χέρια του στο πρόσωπό του, προσπαθώντας να τις κάνει να σβήσουν.

-Ντάνι, τι συμβαίνει; Δείχνεις ξαφνικά τόσο ταραγμένος...

-Η σημερινή συνεδρία μας Έλενα, παραλίγο να πάρει πολύ άσχημη τροπή. Κατάφερα να πείσω την Έμμα να με εμπιστευτεί. Μαζί περπατήσαμε σε ένα κρυφό σημείο που είχε θάψει τους φόβους της.

Σταμάτησε να μιλάει και ξεροκατάπιε. Η Έλενα τον είδε να καρφώνει το βλέμμα του στο κενό και να μένει ακίνητος. Το ύφος του, κάτι μεταξύ τρόμου και θλίψης. Σηκώθηκε από τη θέση της και πήγε κοντά του να τον αγκαλιάσει. Με έκπληξη τον είδε να χώνεται στην αγκαλιά της σαν ένα μικρό, ευάλωτο παιδάκι. Η Έλενα όρθια μπροστά του με τα χέρια της τυλιγμένα γύρω από το κεφάλι του και ο Ντάνιελ γερμένος πάνω της, με το πρόσωπό του κρυμμένο κάτω από το στήθος της.

-Τι συνέβη στη συνεδρία Ντάνι;

Χωρίς να βγει από την αγκαλιά της, άρχισε να της μιλάει ψιθυριστά. Η φωνή του ίσα που ακουγόταν. Της Έλενας της φάνηκε πως ένιωσε ένα λυγμό να τραντάζει το στήθος του.

-Δεν μπορώ να φανταστώ τι έχει συμβεί σε αυτό το κορίτσι. Το υποσυνείδητό της κρύβει τρομερά πράγματα. Τα έχει κρύψει εδώ και πολύ καιρό και έχει χτίσει έναν ολόκληρο κόσμο από πάνω τους για να τα καλύψει. Κι όμως έχουν τεράστια δυναμική ακόμα. Προσπάθησα να την κάνω να μού δείξει τι την τρομάζει, αλλά εγκλωβίστηκα κι εγώ μέσα Έλενα. Έμεινα εκεί παγιδευμένος, μέσα σε απίστευτο τρόμο και πόνο και απόγνωση. Δεν ήξερα πώς να βγω από εκεί. Η Έμμα λύγισε, έχασε την επαφή και έμεινα αβοήθητος μέσα σε αυτό το τρομακτικό χάος του μυαλού της. Αν έβλεπες τι εικόνες έχει κρύψει εκεί μέσα...

-Και πώς βγήκες; τον ρώτησε με σιγανή φωνή η Έλενα, ακολουθώντας τον δικό του τόνο. Τραβήχτηκε από την αγκαλιά της και την κοίταξε στα μάτια.

-Στάθηκα τυχερός. Άκουσα μια φωνή να με καλεί, να με καθοδηγεί να βρω την έξοδο. Ήταν η βοηθός μου, η Λορέν, που ενώ είχε σχολάσει, γύρισε πίσω γιατί ξέχασε το πορτοφόλι της. Ήρθε αντιμέτωπη με μια αλλόκοτη σκηνή. Τα μόνιτορς της Έμμα χτυπούσαν σαν τρελά κι εγώ με κλειστά μάτια και ηλεκτρόδια στο κεφάλι, να κοιμάμαι δίπλα της. Το κορίτσι τρόμαξε και άρχισε να με ταρακουνάει. Και ήταν η φωνή της και το ταρακούνημα που με επανέφεραν, Έλενα. Αλλιώς το κακό που έχει φωλιάσει στο υποσυνείδητο της Έμμα θα με είχε καταβάλει. Το ένιωσα να με πνίγει, να με κυριεύει. Καταλαβαίνεις τι σού λέω;

-Τι είδες εκεί μέσα Ντάνι που σε τρόμαξε τόσο;

Δεν της έδωσε απάντηση. Μόνο έκλεισε σφιχτά τα μάτια του βαριανασαίνοντας. Η Έλενα κατάλαβε ότι δεν πρόκειται να πάρει απάντηση στην ερώτησή της. Τον έβλεπε ότι τού ήταν πολύ δύσκολο να αρθρώσει το παραμικρό από αυτά που είδε. Τού έκανε άλλη ερώτηση, για να τραβήξει τις σκέψεις του σε άλλο μονοπάτι, πιο βατό.

-Και με τη Λορέν τι έκανες; Σίγουρα θα έπρεπε να δικαιολογήσεις αυτή την εικόνα που αντίκρισε.

-Το κορίτσι είχε τρομοκρατηθεί Έλενα. Ναι, της τα είπα όλα. Για τη μέθοδό μου, για τις συνεδρίες, για την επικοινωνία που κατάφερα, χωρίς όμως να μπω σε πολλές λεπτομέρειες.

-Την εμπιστεύεσαι;

-Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν μπορώ να κάνω κι αλλιώς. Μετά τη σημερινή συνεδρία δεν θα τολμούσα να επιχειρήσω ξανά σύνδεση χωρίς βοήθεια. Και ναι, την εμπιστεύομαι. Έχει δεθεί πολύ με την Έμμα και δεν ξέρεις τι χαρά πήρε, όταν της είπα ότι έχω πετύχει ανταπόκριση στην επαφή μαζί της. Επίσης, έχει κι αυτή τις επιφυλάξεις της απέναντι στην Δάφνη και τον Τζέρεμι Φερ. Η ίδια με εμπιστεύτηκε και μού μίλησε ανοιχτά. Μού είπε πράγματα που θα μπορούσαν να της κοστίσουν τη δουλειά της. Πιστεύω ότι μπορώ να στηριχτώ σ' αυτήν. Την επόμενη φορά θα είναι δίπλα μου.

Κούνησε το κεφάλι της με κατανόηση και τού χαμογέλασε.

-Τι λες, θες να βγούμε μια βόλτα να περπατήσουμε προς το εργοστάσιο σοκολάτας; Πρέπει να είμαστε οι μόνοι στο Μπροκ που δεν το έχουμε επισκεφτεί ακόμα. Είναι αργά για ξενάγηση αλλά ο εκθεσιακός χώρος διάβασα, είναι ανοιχτός ως αργά το βράδυ. Θα έτρωγα τώρα κανένα περίεργο σοκολατάκι, είναι ότι πρέπει για μετά το φαγητό.

Βγήκαν έξω αγκαζέ και περπάτησαν στα όμορφα λιθόστρωτα μονοπάτια του Μπροκ, με κατεύθυνση το Maison Cailler, το εργοστάσιο σοκολάτας, που αν και δεν ήταν σε λειτουργία τέτοια ώρα, συνέχιζε να απλώνει αρώματα σοκολάτας και νότες κακάο στον κρύο βουνίσιο αέρα. Το φεγγάρι κόντευε να γεμίσει και άπλωνε το χλωμό χρώμα του, φωτίζοντας διακριτικά την όμορφη φύση γύρω τους.

Η Έλενα βλέποντας τον Ντάνιελ να το παρατηρεί, χώθηκε στην αγκαλιά του και του ψιθύρισε:

-"Όχι, μην παίρνεις όρκο στο φεγγάρι, το άστατο, που με τον μήνα αλλάζει κάνοντας το γύρο του, μήπως κι η αγάπη σου αλλάξει σαν κι αυτό."

-Τι είπες τώρα Έλενα;

-Σου απήγγειλα αγαπημένε μου, τα λόγια που λέει η Ιουλιέτα στον Ρωμαίο της. Είναι απόσπασμα από το 'Ρωμαίος και Ιουλιέτα' του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

-Γιατί το φεγγάρι είναι άστατο και αλλάζει συνέχεια. Τώρα κοντεύει να γεμίσει, αλλά σε μια βδομάδα θα είναι θεοσκότεινο, μαύρο, καθώς μια νέα σελήνη θα ξεκινάει, μουρμούρισε στοχαστικά.

-Τι μουρμουράς καλέ μου;

-Τίποτα αγάπη μου. "Ευλογημένη, ευλογημένη νύχτα" που έλεγε και ο Ρωμαίος στην Ιουλιέτα του. "Πως φοβάμαι μην όντας νύχτα, όλα αυτά είναι μόνο όνειρο, πάρα πολύ γλυκό για να' ναι αλήθεια." Της απήγγειλε κι αυτός τα λόγια του Ρωμαίο και έσκυψε και τη φίλησε γλυκά στο στόμα. Την είδε να αναστενάζει χαλαρωμένη και να χώνεται ακόμα βαθύτερα στην αγκαλιά του.

Ευλογημένη νύχτα που το κορίτσι μου, μού έδωσε αυτή την καταπληκτική ιδέα. Πώς δεν το είχα σκεφτεί μέχρι τώρα; Το ορυχείο αλατιού. Μια ασέληνη νύχτα. Σε λίγες μέρες όταν το φεγγάρι θα χαθεί, θα είμαι εκεί, έξω από το ορυχείο, να συνεχίσω την έρευνά μου, σκέφτηκε. Έσφιξε την Έλενα στην αγκαλιά του και προχωρήσανε με αργά βήματα προς το εργοστάσιο σοκολάτας.