Κεφάλαιο 6

Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

Τα Σάββατα ερχόμουν πάντα στην εταιρία .Στην άδεια εταιρία, από καθαρά δικό μου ψυχαναγκασμό. Έχω πολλούς. Για να κοιμηθώ πρέπει οι διακόπτες να είναι προς την ίδια φορά, για να φάω στην τραπεζαρία πρέπει να καθίσω σε συγκεκριμένη θέση, όταν κλειδώνω το αμάξι μου, όταν και εάν οδηγήσω, πάντα περπατώ μερικά μέτρα και ενώ από μέσα μου λέω το κλείδωσα το θυμάμαι καλά, οι ψυχαναγκασμοί μου με νικούν και κάνω στροφή γυρίζω πίσω και το ξανακλείδωνω. Έχω κι άλλους πολλούς ψυχαναγκασμούς που τους απέκτησα αργά και σταθερά κατά την διάρκεια της ζωής μου. Το να έρχομαι τα Σάββατα λοιπόν στην εταιρία και να ελέγχω ότι όλα είναι εντάξει , ήταν ένας από αυτούς . Σήμερα όμως ήρθα εδώ για να κρυφτώ. Το πάρτι είναι σε λίγες ώρες και ο Αχιλλέας θα πάει σίγουρα στο σπίτι μας να ετοιμαστεί. Εκεί έχει άλλωστε όλα του τα ρούχα. Και σήμερα ήξερε πως έπρεπε να είναι άψογος. 

Μετά από ώριμη σκέψη κατέληξα στο σχέδιο δράσης μου. Θα κρυβόμουν εδώ , Θα πήγαινα για μποτέ στο Oasis Day Spa και μία ώρα πριν το πάρτι, κρυφά ,θα γλιστρούσα κρυφά μέσα στο σπίτι για να ετοιμαστώ. Θα μπορούσα ίσως να φερθώ διαφορετικά αλλά δεν μου δίνει αυτήν την επιλογή ...Δεν έχει αντιδράσει καθόλου στο χουνέρι που του έκανα με τα ψώνια και για να είμαι ειλικρινής η υπόθεση μου μυρίζει μπαρούτι. Κάποια στιγμή θα ξεσπάσει . Αισθάνομαι την σιωπή εκκωφαντική σαν την νηνεμία που επικρατεί πριν την μεγάλη έκρηξη . Ο Κίθ με διαβεβαίωσε ότι κάνω λάθος αλλά και πάλι...

Το σχέδιο μου έχει στεφτεί με μεγάλη επιτυχία πέρασα μεγάλο μέρος της ημέρας μου χαλαρώνοντας στο spa και όταν επέστρεψα σπίτι ήμουν μόνη μου και έτσι ετοιμάστηκα για το πάρτι ανενόχλητη. Φόρεσα μια εκπληκτική μαύρη Alexander McQueen τουαλέτα και ένα ζευγάρι μαύρες Cristian Louboutin γόβες . Τσαντάκι κραγιόν τηλέφωνο και είμαι έτοιμη.

Στρώνω μηχανικά το φόρεμα μου καθώς κατεβαίνω από το αμάξι μου και ακούω τον Liam να κλείνει μαλακά την πόρτα πίσω μου. «Καλέστε με να έρθω να σας πάρω.» Μου λέει. «κ. Άλεξ» Ξαναπροσπαθεί

«Ναι Liam σε άκουσα»

Στέκομαι δίπλα από το αυτοκίνητο μου και παίρνω μια μεγάλη ανάσα. Ελπίζω και εύχομαι να μην κάνει σκηνή σήμερα. Είναι τόσο χοντρόπετσος και κάφρος ορισμένες φορές που δεν το έχει σε τίποτα να διαπληκτιστεί μπροστά σε κόσμο.

Τα τακούνια μου χτυπάνε στο πλακόστρωτο μονοπάτι καθώς κατευθύνομαι προς την αίθουσα του NYPremier Country Club όπου γίνεται η δεξίωση. Η αίθουσα είναι πανέμορφη. Αυτό παρατηρώ με το που μπαίνω μέσα. Μεγάλες ροτόντες διακοσμημένες με πολυτελή σερβίτσια, στο κέντρο κάθε τραπεζιού ένα μεγάλο βάζο με πανέμορφα λουλούδια και υφασμάτινες πετσέτες με περίτεχνα σχέδια είναι τοποθετημένα μπροστά από κάθε σερβίτσιο. Στην μέση της αίθουσας μια ορχήστρα έτοιμη να παίξει και ακριβώς μπροστά της μια πίστα χορού.

Αμέσως κάνω ένα γρήγορο σκανάρισμα και εντοπίζω το τραπέζι μου. Όλοι τους πανέμορφοι και εντυπωσιακοί κάθονται ήδη εκεί. Προχωρώ προς τους φίλους μου σταματώντας όποτε χρειάζεται για να χαιρετίσω κάποιο γνωστό μου ή χαιρετώ με ένα νεύμα του κεφαλιού μου και με ένα χαμόγελο εκείνους που βρίσκονται μακριά μου. Από την οροφή τις αίθουσας κρέμονται τεράστιοι διάφανοι πολυέλεοι και όπως φωτίζουν το χώρο κάνουν αντανάκλαση με τα κρυστάλλινα ποτήρια και δημιουργούν ένα πολύ όμορφο πολύχρωμο θέαμα. Χαμογελώ όταν συνειδητοποιώ ότι οι καλεσμένοι κατά την γνώμη μου χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τους Βαριεστημένους ισχυρούς επιχειρηματίες με τους γιούς τους που η ανία τους καθρεπτίζεται έντονα στα πρόσωπα τους και που υποθέτω ότι θα προτιμούσαν να βρίσκονται οπουδήποτε αλλού παρα εδώ για Σάββατο βράδυ, αλλά οι Σπένσερ είναι μια πολύ παλιά και ισχυρή οικογένεια για να απορρίψεις την πρόσκληση τους έτσι ελαφρά τη καρδία ,και στης γυναίκες τους. Αυτή η δεύτερη κατηγορία είναι κατ΄ εμέ και η ποιο διασκεδαστική. Γυναίκες τρόπαια άλλες συνομήλικες με τους συζύγους τους άλλες 20 και 30 χρόνια μικρότερες. Όλες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό ,πρόσωπα δίχως ίχνος έκφρασης από τα πολλά μπότοξ .Δείχνουν διακριτικά στις κόρες τους ,όσες έχουν, τα υποψήφια θύματα ,όχι sorry sorry, γαμπρούς ήθελα να πω.

Φτάνω στο τραπέζι μου χαιρετώ την παρέα μου και κάθομαι απέναντι του. «Εσύ δεν μου μιλάς?» Ρωτώ με νάζι?

«Ζήσαμε να το δούμε και αυτό ,εσύ ναζιάρα» μου απαντά και συνεχίζει «Σου μιλάω... πως πήγανε τα ψώνια σου χθες? τα απόλαυσες ?Βρήκες όλα όσα έψαχνες ?»

«Ναι είμαι αρκετά ικανοποιημένη από τις αγορές μου» του απαντώ χωρίς να τον κοιτώ.

«Από την συμπεριφορά σου είσαι ικανοποιημένη? Οι κάρτες μου ψυχορραγούν...»

Χμμμ τώρα θα δεις σκέφτομαι . Σηκώνω τα καστανά μάτια μου επάνω στα μαύρα δικά του και αφού τον κοιτώ έντονα του απαντώ με θράσος «Μα εγώ γλυκέ μου για σένα το έκανα. Για να ξέρεις ανά πάσα στιγμή που είμαι και να μην χρειαστεί να καταφύγεις στη λύση του πομπού...» Συνεχίζω να τον καρφώνω με θράσος και τον προκαλώ να συνεχίσει εάν έχει κότσια. Εν τω μεταξύ αρχίζουν να σερβίρουν το γεύμα μας .Το στομάχι μου όμως έχει δεθεί κόμπος από την άβολη συζήτηση που έχουμε και δεν το αγγίζω καθόλου.

Ξεφυσά «Δεν είσαι αστεία Αλεξάνδρα, τέλος πάντων σε αγαπώ πολύ πολύ και ίσως από την αγάπη μου να παραφέρθηκα λιγάκι. Θόλωσα και ,επ επ επ μην με διακόψεις σε βλέπω είσαι έτοιμη, απλά άκουσε με. Δεν εγκρίνω τίποτα από όσα έκανες αλλά εάν υποσχεθείς ότι δεν θα ξανακάνεις κάτι παρόμοιο είμαι διατεθειμένος να προσπαθήσω να το ξεχάσω αυτό το ατυχές γεγονός.»

«Άκου να δεις πως έχουν τα πράγματα Αχιλλέα σε αγαπώ πολύ και εγώ αλλά μην πιεστείς να ξεχάσεις τίποτα, γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να σου υποσχεθώ τίποτα . Κλείσε το στόμα σου Αχιλλέα μας βλέπει τόσος κόσμος, Θα αρχίσουν να λένε ότι ο Μέγας και τρανός Τζέισον Mason Έπαθε εγκεφαλικό »

«Σου αρέσει να είμαστε τσακωμένοι ?» Ρωτά με θράσος .

Τι νομίζει δηλαδή ότι για να είμαστε καλά θα πρέπει να υποχωρήσω εγώ ? Κούνια που τον κούναγε η κυρά Παναγιούλα ,και του ξεκαθαρίζω το εξής «Μου αρέσει απλά να μην πιέζομαι και κυρίως να μην καταπιέζομαι , αφού εσένα όμως σου αρέσει τόσο η καταπίεση , καταπιέσου εσύ, και δέξου τις επιλογές μου!!!» Ε μα με έσκασε

Έχει γίνει ολόκληρος κόκκινος την ώρα που τελειώνω την πρόταση μου και πετάγεται όρθιος σαν ελατήριο.

«Που πας ρε παπάρη?» λέει χαμηλόφωνα ο Adam «Μαλάκα κάτσε πάλι κάτω θα σε σκίσει η μάνα μου εάν της χαλάσεις το πρωτόκολλο. Πρώτα φαγητό μετα λόγος και τέλος την τύχη μου μέσα χορός .»

«Χρειάζομαι ένα ουίσκι το στανιό μου» γρυλίζει «Δεν την ακούς ρε καργιόλη τι μου λέει?»

«Την ακούω, σκάσε»

Η ώρα περνάει μια σερβιτόρα εφοδιάζει συνεχώς τον Αχιλλέα με ουίσκι κατ' εντολή του Adam , oμαέστρος δίνει σήμα και η αίθουσα πλημυρίζει από νότες κλασικής μουσικής. Το γεύμα συνεχίζεται και το αλκοόλ έχει κάνει θαύματα στο τραπέζι μας αφού βοήθησε να χαλαρώσουμε και έσπασε τον πάγο. Έχουμε κηρύξει εκεχειρία. Τέλος των εχθροπραξιών για απόψε, τώρα για γενικά...θα δείξει.

Η μουσική σταματά και οι γονείς του Adam, Η Ελοιζα και ο Μαρκ Σπένσερ πηγαίνουν στην πίστα αφού μας καλωσόρισαν και μας ευχαρίστησαν για την παρουσία μας βγάζουν ένα μικρό λόγο και μοιράζονται κάποια αστεία περιστατικά της κοινής ζωής τους κόβουν την τούρτα τους και κάνουμε όλοι μαζί μια πρόποση. Η ορχήστρα ξεκινά να παίζει ξανά και οι δυο τους στροβιλίζονται στην πίστα. Κάπως έτσι περνά η ώρα με μόνο μελανό σημείο της βραδιάς την συνεχή γκρίνια του φίλου μου. Μπορεί να είναι ροκάς και ντράμερ του συγκροτήματος αλλά δεν παύει να είναι γόνος μιας πολύ πλούσιας οικογένειας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα , να έχουν παρελάσει όλες οι κόρες που βρίσκονται εδώ.

Ο Adam έχει πιεί πολύ για να αντέξει την βραδιά , αρνείται να σηκωθεί από το τραπέζι και από θύτης ανυποψίαστων γυναικών να γίνει θήραμα αμείλικτων μαμάδων. Ο Αχιλλέας έχει ήδη εξαφανιστεί μια φορά για κανένα μισάωρο στο μπάνιο και αφού όταν γύρισε πάσχιζε να στρώσει τα ρούχα του , μπορώ να υποθέσω τι έκανε εκεί μέσα, Ο Κίθ έχει το χαμόγελο της ευτυχίας χαραγμένο στα χείλη του και κρατά αγκαλιά την Ρέιτελ και εκείνη απολαμβάνει το θέαμα που προσφέρουν τα ζευγάρια που χορεύουν.

«Ντροπή σας ,έτσι σας μεγάλωσα εγώ ? Έχουν χορέψει όλοι εκτός από τα παιδιά μου» ναι παιδιά της μας θεωρεί μας ξέρει όλους από τα 17 μας και αφού όλοι μας βρισκόμασταν μίλια μακριά από τα σπίτια μας και τις οικογένειες μας, μας αγκάλιασε και μας προστάτευσε σαν δικά της ,και ας μην είμασταν και τόσο παιδιά πια. Σε εκείνη οφείλουμε και την δισκογραφική μας εταιρία ,εκείνη μας έδωσε τα χρήματα για το ξεκίνημα μας. Φαντάζει περίεργο μια τόσο πλούσια γυναίκα αντί να απαιτεί από τον γιο της να αναλάβει μια θέση στο συμβούλιο τις εταιρίας του άντρα της , βρόντηξε και άστραψε και τελικά πέρασε το δικό της και ο γιος της σπούδασε αυτό που ήθελε και αγαπούσε, μαζί με τον Αχιλλέα την Ρέιτσελ και τον Κίθ. Ο μπαμπάς Σπένσερ μάλιστα αναγκάστηκε να κάνει μια πολύ γενναιόδωρη δωρεά στο Τζούλιαν διότι στην αρχή ήταν αμετακίνητος ως προς τις σπουδές του μοναχογιού του και ενώ είχε γίνει δεκτός του απαγόρευε να φοιτήσει. Αφού πέρασε ένας μήνας διαπραγματεύσεων όμως, ο κύβος ερρίφθει ,ότι ήταν δηλαδή χαμένος κόπος το να επιμένει, και έτσι εκείνος έκανε την δωρεά του και οι καθηγητές τα στραβά μάτια που είχε χάσει ολόκληρο τον πρώτο μήνα των παραδόσεων . Μια άγνωστη με θεώρησε παιδί της και με προστάτευσε ενώ...

«Κιθ σήκω» φωνάζει

«Ούτε με σφαίρες » απαντά εκείνος και σφίγγει την Ρειτελ πιο πολύ επάνω του.

«Εμένα μην με κοιτάς ,είμαι έγκυος » Λέει η Ρέιτσελ

«Για κανένα λόγο» Προσθέτει ο Αχιλλέας

«Ναι έννοια σου και σε ξέρω εσένα» του απαντά Η Ελοίζα καυστικά

«Adam , 17 ώρες χαροπάλευε η μανούλα να σε φέρει στον κόσμο, θα μου κάνεις το χατίρι ε? μωράκι μου? Ε? γλυκό μου αγοράκι ?»

«Μάνα κόψε» γρυλίζει εκείνος

«Γιατί παλικάρι μου? Γιατί?»

«Με ποια? Με καμία ηλίθια κόρη φίλης σου? Δεν φτάνει που μου τις σύστησες όλες, θα πρέπει να τις ψυχαγωγήσω κιόλας ? 'Ασε που εγώ για σένα το κάνω και αρνούμαι να σηκωθώ ,σκεψου εάν χορέψω με μια οι άλλες θα παρεξηγηθούν και η μάνες τους θα σου κρατάνε μούτρα. »

«Εγώ για το καλό σου το λέω. Γιατί βρε αγοράκι μου γλυκό δεν παίρνεις τον Κιθ για παράδειγμα σου. Δες ποσό ευτυχισμένος είναι ,θα κάνει και την μανούλα του γιαγιά... Μην παίρνεις για παράδειγμα τον γόη της κακιάς ώρας » Ολοκληρώνει την πρόταση της δείχνοντας του, τον γόη φίλο μας .

«Λες και θα μπορούσε να με συναγωνιστεί με αυτήν την σκατόφατσα. Πάω στο μπαρ όμορφη» Λέει ο Αχιλλέας και τις σκάει ένα ηχηρό φιλί στο μάγουλο.

«Εάν το πρόβλημα σου είναι τα εγγόνια μάνα , πες το μου να το ξέρω. Από σήμερα κιόλας θα δώσω λύση. Θα σταματήσω από απόψε το βράδυ να φοράω προφυλακτικά»

ΝΤΟΥΠ το ποτήρι με την σαμπάνια που κρατούσε η Ελοίζα έσκασε στο πάτωμα κάνοντας θόρυβο.

«Σε πειράζει Ελοίζα μου» Σπεύδω να τον υπερασπιστώ τον ηλίθιο και σηκώνω με από την καρέκλα μου δίνοντας του το χέρι μου

«Έλα έλα πάμε να χορέψουμε μαζί » προσπαθώ όπως όπως να σώσω την κατάσταση γιατί η Ελοίζα είναι στα όρια της αποπληξίας.