Κεφάλαιο 20

Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

«Και τι δηλαδή πρέπει να πας εσύ? Άλλος δεν μπορεί να πάει?»

«Βρε Αλεξάνδρα μου, Βρε κοριτσάκι μου όμορφο ,Βρε ζωγραφιά μου αφού σου εξήγησα, πρέπει να πάω εγώ γιατί μου σπας τον πούτσο?»

Μια εβδομάδα τώρα που γυρίσαμε από τα Hamptons είμαστε μέσα στα μέλια χωριζόμαστε μόνο για να πάμε στις δουλειές μας και μετά περνάμε όλο το χρόνο μαζί. Στο σπίτι όλα καλά και γενικά το μωρό μου, ναι το μωρό μου, το γαλανομάτικο μωράκι μου χατίρι δεν μου χαλάει. Με τους φίλους του ξανά βγήκαμε και πήγαμε για ακόμη μια φορά στο στέκι τους το Luna περάσαμε τέλεια. Τα κορίτσια είναι φανταστικά με κάνανε αμέσως μέλος της παρέας τους. Όλα καλά δηλαδή πάνε, σχεδόν όλα δηλαδή γιατί να τώρα προέκυψε αυτό το ταξίδι και το μωρό μου θα χρειαστεί να λείψει για μερικές μέρες. Από την ώρα που το έμαθα , προσπαθώ να τον κάνω να αλλάξει γνώμη και να στείλει κάποιον άλλο αλλά δεν τα καταφέρνω...

«Και εγώ τι θα κάνω ρε μωρό μου μια εβδομάδα εδώ μόνη μου?» συνεχίζω την γκρίνια αλλά στα αρχίδια του, συνεχίζει να φτιάχνει την βαλίτσα του, γιατί του το ξέκοψα εγώ εδώ μέσα καθαρίστρια μαγείρισσα και ότι άλλο από προσωπικό είχε σκοπό να φέρει εδώ μέσα ,δεν το θέλω. Όταν λείπουμε οκ ας έρθει κάποιος να καθαρίσει αλλά όταν επιστρέφουμε εμείς δεν θέλω άλλον μέσα στα πόδια μας .

Μου έχει μείνει κατάλοιπο τόσο από τον Αχιλλέα που δεν θέλει να αποφορτίζεται από τον κόσμο όταν είναι σπίτι όσο και από το σπίτι του Logan που με υποχρέωσε να μείνω μετα τον γάμο. Δεν υπήρχε ιδιωτικότητα με τόσο κόσμο μέσα.

«Εσύ μωρό μου θα καθίσεις φρόνιμα και σε μια εβδομάδα που θα γυρίσω θα φύγουμε για Χαβάη» Παίζει με το ευαίσθητο σημείο μου τις διακοπές «Πήγαινε καμία βόλτα , ψώνισε και τίποτα για της διακοπές μας »

Μουτρώνω. Κατεβάζω τα μούτρα μου στο πάτωμα.

«Βρε μωρό μου, βρε καρδούλα μου, γιατί μουτρώνεις το κέρατο μου μέσα? Δεν σου είπα να έρθεις μαζί μου? Δεν σου πρότεινα το φελέκι μου μέσα να με συνοδεύσεις?»

«Ναι αλλά ήξερες ότι δεν μπορώ...»

Φοοουυυ ξεφυσάει «Το ξέρω»

«Βρε μωρό μου αφού είχαμε μιλήσει και μου είχες πει ότι δεν έχεις υποχρεώσεις αυτές τις μέρες , νεκρή περίοδο την είχες χαρακτηρίσει , πρέπει σιγουρά να πας ?»

«Αλεξάνδρα μην μου σπας άλλο τα αρχίδια σου εξήγησα ότι πρέπει να ελέγξω τον νέο στόλο. Μας παραδόθηκε πιο νωρίς από το αναμενόμενο. Η κατασκευάστρια εταιρία φοβήθηκε τις ρήτρες που θα είχε εάν καθυστερούσε την παράδοση και πίεσε να βγει η παραγωγή πιο γρήγορα έτσι η παράδοση θα γίνει αύριο και όχι αρχές Σεπτέμβρη όπως ήταν προγραμματισμένο .»

«Ναι αλλά αυτό θα σου πάρει μια εβδομάδα ?»

«Δεν με ακούς ε?» Απαντά με νεύρα «Σου εξήγησα ότι αφού θα βρίσκομαι στην Ευρώπη θα πάω να δω και τις εξελίξεις στην Σαρδηνία, σε τι στάδιο είναι το πάρκο. Σου εξήγησα για την αιολική ενέργεια και τα φωτοβολταικά πόσο σημαντικό ρόλο θα παίξουν στην ζωή μας τα επόμενα χρόνια . Σου είπα ότι το πετρέλαιο θα είναι παρελθόν σε λίγο καιρό. Τα κοιτάσματα όλο και λιγοστεύουν όλοι στρέφονται σε άλλες μορφές ενέργειας. »

«Αυτά τα ήξερα και χωρίς να μου τα πεις εσύ, εξυπνάκια»

«Τουλάχιστον σκέφτηκες καθόλου την πρόταση μου, αφού τα ήξερες ?»

«Ποια πρόταση να αγοράσω μετοχές της εταιρίας σου?»

«Δεν σου πρότεινα αυτό, να αγοράσεις ποσοστό σου είπα, κάτι σαν αφανής συνέταιρος. Αυτό σου πρότεινα.»

«Σου τελείωσαν τα χρήματα Μπέτλερ και ψάχνεις για χρηματοδότες ?»

«Μην λες ανοησίες , μικρή»

«Τότε?»

«Είναι μια καλή επένδυση. Όσοι φτιάξουν τώρα τα πάρκα τους θα καθορίσουν και την τιμή πώλησης της ενέργειας που παράγουν υψηλά υπογράφοντας μακροχρόνια συμβόλαια με αυστηρές ρήτρες . Τα πάρκα που θα κατασκευαστούν μετά από πέντε χρόνια δεν θα πουλάνε στην ίδια τιμή, αλλά χαμηλότερα. »

«Κ. Μπέτλερ θα μπορούσα να σκεφτώ την πρόταση σας, αλλά δεν με έχει κερδίσει η παρουσίαση. Ίσως εάν περνούσατε από το γραφείο μου και μου παρουσιάζεται την ιδέα σας να άλλαζα γνώμη. » του λέω ενώ τον τραβάω από την γραβάτα και τον φιλάω

«Μωρό μου αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Έχω άλλες αναμνήσεις από το γραφείο σου και μου δημιουργούν αδυναμία συγκέντρωσης ...» μου λέει χουφτώνοντας τον κώλο μου

«Κοίτα να το σκεφτείς αυτές τις μέρες θα σου στείλω τις μελέτες με mail.»

«Ρόμπερτ, έχω διαβάσει αντίστοιχες μελέτες και πραγματικά είναι πολύ καλή επένδυση αυτή που προτείνεις ...»

«Αλλά , Αλλά Αλεξάνδρα γιατί διαισθάνομαι ότι υπάρχει κάπου εδώ ένα αλλά , κάνω λάθος ?»

«Όχι δεν κάνεις . Αλλά, δεν νομίζεις ότι καλύτερα να μην μπλέξουμε τις επιχειρήσεις μας σε ότι έχουμε μεταξύ μας ?»

«Στην σχέση μας . Πες το » γρυλίζει

«Έστω στην σχέση μας »

«Δεν νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα»

«Και αν αύριο δεν είμαστε μαζί? Τότε τι?»

«Με τον Αχιλλέα γιατί είστε συνέταιροι?»

«Δεν είναι το ίδιο.»

«Για διαφώτισε με τι αλλάζει?»

«Μα δεν είμαστε μαζί. Δεν είμαστε ζευγάρι»

«Θα ήθελες όμως ? η΄ μήπως θέλει εκείνος ?»

«Τι λες ? τι είναι αυτά που σκέφτεσαι ? όλο αυτόν τον καιρό έχεις αμφιβολίες για την σχέση μου μαζί του ?»

«Δεν ξέρω...Μιλάτε κάθε μέρα στο τηλέφωνο, μένετε μαζί, έχετε μια εταιρία μαζί...»

«Ακριβώς μιλάμε γιατί έχουμε μια εταιρία μαζί και πρέπει να συνεννοούμαστε. Μένουμε μαζί από πάντα. Και όταν είμασταν παιδιά μέναμε σε διπλανά σπίτια. Δεν το πιστεύω ότι σκέφτεσαι έτσι.»

«Δεν με πειράζει η σχέση σας όσο βρίσκεται στην άλλη πλευρά της υφηλίου»

«Και όταν έρθει σε αυτήν την πλευρά?» τον ρωτάω για να πάρω σαν απάντηση ένα έντονο βλέμμα από μέρους του.

«Όταν έρθει κοίτα να κατουρίσεις γύρω μου σαν τα σκυλιά , για να μαρκάρεις την περιοχή σου» τον ειρωνεύομαι και πάω να φύγω αλλά με προλαβαίνει με τραβάει και εγκλωβίζει το σώμα μου ανάμεσα στο δικό του και στον τοίχο.

«Είσαι δική μου, μην το ξεχνάς » μου λέει με στόμφο και αφού απομακρύνεται αρπάζει την βαλίτσα του και φεύγει από το δωμάτιο και το σπίτι

.

.

.

.

.

Μια μέρα μακριά του............ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εκείνος έφυγε. Εκείνος πρέπει να στείλει. Να μου πει ότι έφτασε.

Δυο μέρες μακριά του............ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εκείνος έφυγε. Εκείνος πρέπει να στείλει. Να μου πει πως είναι καλά.

Τρείς μέρες μακριά του............ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ. Εκείνος έφυγε. Εκείνος πρέπει να στείλει. Και αν στείλω εγώ δηλαδή τι πειράζει? Αρπάζω το κινητό και πληκτρολογώ...

Εγώ

Μου λείπεις...

Εκείνος

Σκέφτηκες αυτά που είπαμε?

Εγώ

Είναι πραγματικά καλή επένδυση...

Εκείνος

Θα υπογράψεις ?

Εγώ

Μου λείπεις...

Εκείνος...Τίποτα

.

.

.

.

Τέσσερεις μέρες μακριά του

Πρωί

Με εκβιάζει . Το βλέπω. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο που το κάνει. Η επένδυση όμως είναι καλή και συμφέρουσα. Χθες επισκέφτηκα τον Μαρκ στο γραφείο του για να μιλήσω και μαζί του για την πρόταση του Ρόμπερτ. Ο Μαρκ εκτός από δικηγόρος μου είμαι και μια πατρική φιγούρα για μένα και η γνώμη του μετράει. Κράτησε το συμβόλαιο για να το μελετήσει και πριν λίγο με ενημέρωσε πως από νομικής πλευράς είναι ένα άρτια δομημένο συμβόλαιο που δεν μπορείς να σπάσεις για τα επόμενα δέκα χρόνια. Τι σημαίνει αυτό? Με λίγα λόγια εάν αποφασίσω να επενδύσω τελικά, για τα επόμενα δέκα χρόνια είμαι νομικά δεμένη μαζί του. Δεν μπορώ να πουλήσω ή να μεταβιβάσω ή να δωρίσω τις μετοχές μου σε κανέναν. Θα πρέπει μια φορά στου δυο μήνες και συγκεκριμένα την τελευταία Παρασκευή του μήνα να παραβρίσκομαι στα γραφεία της εταιρίας του όπου θα εδρεύει η θυγατρική αυτή εταιρία για να συμμετέχω στο ΔΣ όπου έχω και δικαίωμα ψήφου. Τα κέρδη θα αποδίδονται στους μετόχους κάθε τέλος του χρόνου.

Ο Μαρκ σαν νομικός μου σύμβουλος υποστηρίζει ότι είναι μια καλή στρατηγική κίνηση το συμβόλαιο για διάφορους λόγος. Με δεκαετή υποχρεωτική παραμονή στην εταιρία δημιουργείται ένα προφίλ σταθερότητας στην αγορά. Εγώ δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι ο μόνος λόγος είναι αυτός που έχει βάλει αυτόν τον όρο. Απλά δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλει να πετύχει εάν με δέσει μαζί για δέκα χρόνια.

Εξουσιοδοτώ τον Μαρκ να με αντιπροσωπεύσει στην συμφωνία και προσπαθώ να στριμώξω στο πίσω μέρος του μυαλού μου τις σκέψεις μου ότι έχει κάποιον απώτερο στόχο γι' αυτό έχει βάλει αυτούς τους όρους .

Τέσσερεις μέρες μακριά του

Μεσημέρι

Εκείνος

Με έκανες πολύ χαρούμενο

Εγώ

.

.

Εκείνος

Μωρό μου...

Εγώ

.

.

Το τηλέφωνό μου δεν έχει σταματήσει να χτυπά. Πότε στέλνει μηνύματα πότε παίρνει τηλέφωνο. Δεν απαντώ. Θα φερθώ το ίδιο ανώριμα με εκείνον

Εκείνος

Απάντησε το γαμημένο το τηλέφωνο σου τώρα

Εγώ

.

.

Τέσσερεις μέρες μακριά του

Απόγευμα

Εκείνος

Εάν δεν απαντήσεις θα στείλω κάποιον να δει τι συμβαίνει

Εγώ

Μην μπεις στον κόπο

Ε

κείνος

Απάντησε το γαμημένο.

Άσε μας ρε Ρόμπερτ που θα μας απειλήσεις κιόλας.

Γυρίζω σπίτι δεν έχω κάτι άλλο να κάνω. Αύριο έχω κανονίσει με την Ρέιτσελ να βρεθούμε και μεθαύριο μου τηλεφώνησε η Μαίρη εάν θέλω να βγω μαζί τους να κάνουμε βραδιά κοριτσιών αφού έχει αγώνα και τα αγόρια θα μαζευτούν να τον δούνε. Για σήμερα όμως δεν έχω κανονίσει κάτι.

Τέσσερεις μέρες μακριά του

Βράδυ

Κάθομαι στο σαλόνι του σπιτιού μου. Τέρμα δεν θα κατέβω κάτω. Τόσες μέρες κοιμόμουνα αγκαλιά με το μαξιλάρι του γιατί μου έλειπε , αλλά τώρα τέλος . Με θύμωσε πολύ. Μόλις δέχτηκα την πρόταση του τότε αποφάσισε να μου μιλήσει? Δηλαδή εάν δεν υπέγραφα δεν θα μου μιλούσε ποτέ?

Το τηλέφωνο Αρχίζει να χτυπά ξανά, ένα χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο μου.

«Αχιλλέα?»

«Μικρή? Τι νέα? Τι κάνεις ?»

«Καλά εσείς ?»

«Όλα τα ίδια εδώ σήμερα παραμείναμε Ανόβερο και αύριο πετάμε για Ζυρίχη»

«Πως είσαι?»

«Καλά αν και κουρασμένος αρκετά. Τα ρεμάλια με πρήζουν να βγούμε και μάλλον δεν την γλυτώνω την έξοδο»

«Ναι άλλο που δεν θες »

«Μωρό μου κλείσε σε παίρνω σε 1΄ ξανά» μου λέει και τερματίζει την συνομιλία μας

«Έλα μωρό μου»

«Αποφάσισες να απαντήσεις ?» Γαμώτο, Γαμώτο,Γαμωτο γιατι δεν κοίταξα την οθόνη πριν απαντήσω?

«Δεν απαντάς?»

«Τι θέλεις?»

«Να μιλήσουμε, μου έχεις λείψει»

«Περίεργο τρόπο διάλεξες να μου το δείξεις» του λέω και ταυτόχρονα ακούω πως έχω δεύτερη γραμμή και μάλλον με καλεί ο Αχιλλέας. Λυπάμαι Ρόμπερτ αυτήν την στιγμή δεν είσαι προτεραιότητα για μένα...

«Πρέπει να κλείσω έχω δεύτερη γραμμή»

«Μην τ» αλλά δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει τον έχω είδη κλείσει

Με τον Αχιλλέα μιλάμε για αρκετή ώρα λέμε τα νέα μας και κλείνουμε ανανεώνοντας το τηλεφωνικό μας ραντεβού για την επόμενη.

Ο Ρόμπερτ δεν ξαναπήρε και εμένα τώρα αυτό με τρώει. Γιατί δεν προσπάθησε ξανά? Μήπως ήμουν σκληρή πολύ μήπως να τον καλέσω εγώ?

.

.

.

3:30πμ

«Αλεξάνδρα?»

«Με θύμωσες και με πλήγωσες , εάν δεν υπέγραφα δεν θα μου μιλούσες ξανά? Είσαι απαράδεκτος και εγώ πολύ θυμωμένη κυρίως με τον εαυτό μου που υπέκυψα στον εκβιασμό σου.»

«Μάλιστα τελείωσες? »

«Ναι»

«Τι φοράς?»

«Πας καλά? Εδώ μαλώνουμε»

«Όχι μωρό μου. Εγώ δεν έχω πια λόγο να μαλώσω μαζί σου»

«Ακούς τι λες?»

«Αμέ. Λοιπόν δεν μου είπες , τι φοράς?»

«Ε δεν τρώγεσαι με τίποτα»

«Θα μου στείλεις μια φωτό? Τόσες μέρες τον παίζω με τις παλιές »

«Ρόμπερτ άντε χάσου»

Εκείνος

Φαντάζομαι ότι σε έχω στήσει στα τέσσερα και σε γαμάω άγρια μωρό μου

Εγώ

Άφησε με να ηρεμίσω γιατί σε λίγο θα καταλήξει ακριβώς αυτό. Μόνο να με φαντάζεσαι

Εκείνος

Ο πούτσος μου να μπαινοβγαίνει και να σε γαμάει σκληρά όπως σου αρέσει

Εγώ

Δεν παίρνεις από λόγια

Εκείνος

Τον παίζω και σκέφτομαι πως όπως σε γαμάω με το ένα χέρι παίζω με την κλειτορίδα σου και με το άλλο σε σφίγγω πάνω μου προσπαθώντας να πάω πιο βαθιά μέσα σου

Εγώ

Και εγώ τι κάνω?

Εκείνος

Εσύ μωρό μου φωνάζεις και με παρακαλείς να μην σταματήσω στιγμή να σε πηδάω

Εγώ

Ρόμπερτ τι κάνουμε?

Εκείνος

SEXTING μωρό μου γι' αυτό μείνε γυμνή και χρησιμοποίησε τα δάχτυλά σου μωρό μου...