Κεφάλαιο 42

Λας Βέγκας- Μανχάταν Ν Υόρκη

Σήμερα

Είμαι σκυμμένος και την απολαμβάνω. Μπορώ να περάσω μέρες μήνες χρόνια έτσι να την γλύφω και να την ακούω να βγάζει αυτούς τους ηδονικούς ήχους από το στόμα της.

Το τηλέφωνο μου, χτυπάει. Για την ακρίβεια δεν έχει σταματήσει εδώ και πέντε λεπτά να χτυπάει. Σταματάω αυτό που κάνω μια στιγμή για να το κλείσω. Ούτε να πηδήξουμε δεν μπορούμε...

«Εεε που πας?» διαμαρτύρεται το μωρό μου

«Μια στιγμή. Να το κλείσω. Μου έχει πρήξει τα αρχίδια»

Το πιάνω στα χέρια μου και βλέπω το όνομα της μητέρας μου ανάμεσα στα άλλα που με κάλεσαν. Τι σκατά έγινε? Αναρωτιέμαι . Χτυπάει . Ο μαλάκας ο Αχιλλέας .

«Τι θέλεις ρε παπάρη ?»

«Τα είδες?»

«Ποια?»

«Όλα τα site έχουν φωτογραφίες μου να συνοδεύω την Αλεξάνδρα στα Βραβεία στο δημαρχείο και μετά στο παρεκκλήσι» κάθομαι, υποπτεύομαι πως δεν θα μου αρέσει καθόλου η συνέχεια.

«Μωρό μου τι συμβαίνει?» με ρωτάει η Αλεξάνδρα. Τις κάνω νόημα να σταματήσει

«Τι γράφουν?» ρωτάω

«Ότι χθες το βράδυ , τα ξημερώματα δηλαδή παντρευτήκαμε...» Σιώπη «Δηλαδή ότι εγώ και εκείνη παντρευτήκαμε» συνεχίζει.

Το κατάλαβα και χωρίς την επεξήγηση. Τρίβω τα μάτια μου και περνάω το χέρι ανάμεσα στα μαλλιά μου.

«Τι θέλεις να κάνω?» με ρωτάει

«Τίποτα. Θα το λύσω εγώ»

«Οκ εάν θέλεις κάποια διάψευση, ή κάτι από μέρους μου...» συνεχίζει

«Εάν χρειαστεί θα σου πω.»

«Τι έγινε?» με ξαναρωτά

Δεν απαντάω απλά τσεκάρω ένα τυχαίο κουτσομπολίστικο site. Πετάγομαι από το κρεβάτι. Και της πετάω το τηλέφωνο μου. «Διάβασε» την προστάζω και πάω καρφί για ντους. Θέλω να ρίξω καυτό νερό στο κορμί μου μπας και χαλαρώσω. Ίσως το νερό με βοηθήσει να καθαρίσει το μυαλό μου και να δω τι σχέδιο δράσης θα ακολουθήσω.

Το καυτό νερό χτυπάει την πλάτη μου εδώ και ώρα. Έχω τα μάτια κλειστά και σκέφτομαι. Νομίζω πως έχω την τέλεια ιδέα. Έχοντας τα μάτια κλειστά όλες οι άλλες αισθήσεις μου είναι εντονότερες, έτσι την ακούω αμέσως μόλις μπαίνει στην καμπίνα μαζί μου. Με αγκαλιάζει σφιχτά από πίσω και με φιλά στην πλάτη. Με δαγκώνει και μετά σκορπά φιλιά στο σημείο που με δάγκωσε. Ο πούτσος μου, μου έχει φτάσει στην κοιλιά. Ανοίγω τα μάτια και την τραβάω να έρθει μπροστά μου

«Τι κάνεις?» την ρωτάω έκπληκτος

«Δεν είναι προφανές? Σε θέλω. Μόνο εσένα.»

«Έχουμε θέμα και εσύ στο μουνί σου?» την επιπλήττω...

Χαμογελά. Δεν την πειράζει πια το στόμα μου. Το συνήθισε «Είμαι σίγουρη ότι όλο και κάποιον τρόπο είχες βρει για να λύσεις την παρεξήγηση...»

Ω μωρό μου έχω βρει... Την κοιτώ εξεταστικά «Και εσύ είσαι οκ με αυτό?»

Νεύει καταφατικά

«Με ότι κι αν έχω σκεφτεί?»

Νεύει καταφατικά

Χαμογελάω την τραβάω ακόμα ποιο πολύ επάνω μου και τρίβω τον πούτσο μου στην κοιλιά της. Το μωρό μου σκορπά φιλιά επάνω μου. Τα χειλάκια της κατεβαίνουν κάτω όλο και ποιο κάτω... Θεέ μου θα μου πάρει πίπα. Το μωρό μου τσιμπουκώνει θεϊκά... Μόνο στην ιδέα ότι θα τον πάρει στο στόμα της κοντεύω να χύσω. Μόνο κώλο δεν δίνει το μωρό μου αλλά που θα πάει θα δώσει και κωλαράκι

«Μην με παίζεις βάλτο στο στόμα σου μωρό μου»

Είναι γονατισμένη μπροστά μου, και μου παίρνει πίπα, εγώ κρατάω το κεφάλι της και της δίνω τον ρυθμό που μου αρέσει.

«Θα τελειώσω μωρό μου» φωνάζω και βγαίνω από το στόμα της και τελειώνω επάνω στα βυζιά της. Επάνω στα τέλεια βυζιά της.

Την σηκώνω όρθια και την σαπουνίζω την ξεπλένω και στο τέλος την τυλίγω με μια αφράτη πετσέτα.

«Σίγουρα με αφήνεις να το χειριστώ όπως θέλω?» την ρωτάω μια τελευταία φορά για επιβεβαίωση

«Είμαι τρελή για σένα. Κάνε ότι νομίζεις απαραίτητο»

«Μωρό μου σε αγαπάω» της λέω

«Και εγώ» μου απαντά και κοκκινίζει. Ντρέπεται το μωρό μου και αυτό με καυλώνει απίστευτα.

.

.

.

.

«Τέρμα τα ταξίδια για λίγο καιρό. Δεν αντέχω άλλο.» Η Αλεξάνδρα γκρινιάζει από την ώρα που προσγειωθήκαμε. Εντάξει έχει ένα δίκιο. Αλλά την γκρίνια δεν την αντέχω. Γι αυτό τώρα που φτάσαμε στο σπίτι θα προφασιστώ δουλειά και θα την κάνω για το γραφείο. Έχω ήδη κανονίσει μια συνάντηση, για να λύσω το πρόβλημα που προέκυψε με τα ψευδή δημοσιεύματα. Αυτό βέβαια μπορούσε να γίνει και αύριο, αλλά το μωρό μου γκρινιάζει ακατάπαυστα γι' αυτό θα της δώσω λίγο χρόνο να ηρεμίσει.

«Δεν απαντάς ? Με ακούς ?»

«Ναι μωρό μου σε ακούω»

«Δεν απαντάς όμως » με κοιτά εξεταστικά «Δεν μου λες» μου λέει μέσα στην τσατίλα το κοριτσάκι μου «Δεν πιστεύω να θεωρείς ότι σε κουράζω »

«Σοβαρά τώρα θες απάντηση σε αυτήν την ερώτηση?»

«Ναι θέλω»

«Δεν είμαι χαζός μωρό μου να σου απαντήσω. Θέλω να πηδήξω απόψε.»

«Είσαι είσαι...»

«Ναι ναι μωρό μου είμαι, γιαυτό με αγαπάς.» Την φιλάω και χαζογελάω επάνω στα χείλη της.

«Εγώ θα φύγω τώρα» της ανακοινώνω

«Που θα πας?» με ρωτά με ένα πολύ περίεργο ύφος

«Στο γραφείο. Άφησα κάτι δουλειές στην μέση»

«Σήμερα είναι Κυριακή απόγευμα . Τι δουλειές μπορεί να έχεις?»

«Θα συναντήσω τον εκπρόσωπο του γραφείου τύπου μου, τον δικό σου και θα κανονίσω μια συνέντευξη»

«Να πεις τι?»

Ανασηκώνω το φρύδι μου. Με δουλεύει? Δεν ξέρει τι θέλω να πω?

«Μάλιστα. Μην αργήσεις. Έχουμε να αδειάσουμε και τις βαλίτσες»

«Ξέχνα το» τις πετάω και φεύγω. Τι είμαι εγώ νοικοκυρά? Άντε μην τα πάρω. Πληρώνω οικονόμο και οικονόμο δεν έχω. Δεν θέλει κόσμο λέει.. Ας ξεπακετάρει μόνη της τότε. Που θα κάνω εγώ την νοικοκυρά γιατί η Αλεξάνδρα πιέζεται από την πολυκοσμία. Μια κυρία της είπα να πάρουμε, διακριτική και ευγενική δεν της είπα να πάρουμε λόχο.

Κατεβαίνω στο γκαράζ. Θέλω να οδηγήσω εγώ σήμερα να μου φύγει η ένταση αλλά ο δεν με αφήνει όμως ο Ραούλ.

«Είσαι τυχερό κάθαρμα τελικά» μου λέει χαμογελώντας από την θέση του οδηγού ο Ραούλ

«Αυτό το θάρρος που έχεις πάρει εδώ και χρόνια, δεν θα σου βγει σε καλό»

«Χαχαχα μάλιστα αφεντικό. Ότι πείτε αφεντικό»

Λίγα λεπτά μετά γελάω «Είμαι πολύ τυχερό κάθαρμα» Επιβεβαιώνω και ξεσπάμε και οι δύο σε γέλια...

Ρε πούστη μου την μάνα μου και τον πατέρα μου πρέπει να πάρω τηλέφωνο. Τους είπα για τον γάμο και η μάνα μου έφριξε που τον κάναμε στο Las Vegas . Όταν της είπε η Αλεξάνδρα μου όμως ότι έχει το ελεύθερο να μας κάνει ένα πάρτι όπως το θέλει εκεί σταμάτησε την γκρίνια. Το κοριτσάκι μου μου άρπαξε από το χέρι το τηλέφωνο την ώρα που ετοιμαζόμουνα να τσακωθώ άσχημα μαζί της και με την πρόταση της για το πάρτι συμβίβασε την κατάσταση. Το κοριτσάκι μου το όμορφο ξέρει κάθε στιγμή τη πρέπει να πει!

.

.

.

.

Περπατώ στο διάδρομο με γρήγορα βήματα, οι υπόλοιποι είναι ήδη εδώ . Τους είχα ενημερώσει για το ραντεβού πριν απογειωθεί το αεροπλάνο μας. Φτάνω έξω από την αίθουσα συσκέψεων και γυρίζω το πόμολο.

« Καλησπέρα σας κύριοι»

Με κοιτάν εξεταστικά. Δεν μπορούν να ενώσουν τα κομμάτια του παζλ και να καταλάβουν τι δουλειά έχουμε όλοι μαζί σε αυτό το δωμάτιο. Θεωρούν ότι είμαστε μια ετερόκλητη ομάδα. Ένας ροκάς με τους συνεργάτες του και ένας επιχειρηματίας με τους δικούς του.

«Άντε ρε μαλάκα. Σε περιμένουμε τόση ώρα. Είμαι πτώμα. Με κουβάλησες άρον άρον Κυριακή απόγευμα στην εταιρία σου και εσύ είσαι άφαντος...» μου πετά εκνευρισμένος ο Αχιλλέας. Και σηκώνεται από την θέση του και περπατάει ως το παράθυρο. Σταυρώνει τα χέρια του και ακουμπά όλο του το σώμα στην τζαμαρία. Στα αρχίδια μου εάν περίμενες μαλάκα. Λες και διασκέδαζα. Τον πούτσο μου έσπασε η φίλη σου με την γκρίνια της.

Περπατάω και κάθομαι στην κορυφή του τραπεζιού.

«Καλησπέρα σας κύριοι και Αχιλλέα»

«Άντε και γαμήσου μαλάκα» μου πετά εκνευρισμένος και δεν ξέρω γιατί αυτό εμένα με κάνει να χαμογελάσω...

Παίρνω το ψυχρό επαγγελματικό μου ύφος και ξεκινάω «Έχουμε θέμα.» Τους ανακοινώνω και όλοι με κοιτάνε με προσμονή περιμένουν να ανακαλύψουν τον λόγο που βρίσκονται εδώ. Όλοι εκτός από τον Αχιλλέα εκείνος υποψιάζεται.

«Θέλω να κανονίσεις μια συνέντευξη» Ανακοινώνω στον υπεύθυνο τύπου του ομίλου. «Οι ερωτήσεις θα είναι προκαθορισμένες από εμάς. Καμία απορία ως εδώ?»

«Μα κ Μπέντλερ τον επόμενο μήνα θα δώσετε συνέντευξη στον Danelon. Η συνέντευξη έχει κλείσε εδώ και μήνες» με ενημερώνει.

«Είπα να την ακυρώσεις ? Αυτό είπα? Αυτό κατάλαβες?»

«Εεε όχι κύριε»

«Είπα να κλήσεις μια ακόμα συνέντευξη.»

«Μάλιστα κύριε. Πότε?»

«Αύριο» σιωπή πέφτει στο δωμάτιο

«Συγνώμη κύριε. Το περιεχόμενο της συνέντευξης?»

«Ο γάμος μου.»

Με κοιτάνε όλοι σαν να έχω βγάλει δεύτερο κεφάλι

«Είμαι παντρεμένος με την Αλεξ πρώην Papa και νυν Μπέντλερ. Οι σκανδαλοθηρικές εφημερίδες κάνουν πάρτι τον τελευταίο καιρό σε βάρος της . Αυτό θα τελειώσει αύριο.» Τους κοιτάω εξεταστικά με το ποιο αυστηρό βλέμμα που διαθέτω, για να καταλάβουν ότι δεν αστειεύομαι.

«Απόψε θα μείνουμε εδώ όσο χρειαστεί για να δούμε πως θα κινηθούμε πιο αποτελεσματικά από δω και πέρα. Η συνέντευξη θα είναι μόνο η αρχή. Εκεί θα ξεκαθαρίσω μια για πάντα την σχέση μου με την Αλεξάνδρα. Εάν οποίος δήποτε προσπαθήσει ποτέ να υπονοήσει ότι η σχέση της με τον Mason είναι κάτι περισσότερο ή λιγότερο από φιλική θα έχει τελειώσει την δημοσιογραφική του καριέρα. » Τους κοιτώ εξεταστικά για να δω ένα έχουν καταλάβει ότι μιλάω σοβαρά.

«Εσύ» λέω στον υπεύθυνο τύπου της Music of soul «θα φροντίσεις να κάνεις καλύτερα την δουλεία σου από δω και στο εξής. Δεν ενημερώθηκες για τις φωτογραφίες και για τα δημοσιεύματα πριν βγουν στην δημοσιότητα»

«Όχι.»

«Την επόμενη φορά που δεν θα κάνεις σωστά την δουλεία σου, μην μπεις στον κόπο να πας για δουλειά την επόμενη ημέρα»

Το αρχίδι έχει το θράσος να κοιτάξει τον Αχιλλέα. Νομίζει ότι θα με διαψεύσει

«Τι με κοιτάς ? Έχει δίκιο. Θα αναγκαστούμε να κάνουμε ένα σωρό δηλώσεις και διαψεύσεις επειδή εσύ ήσουν αναποτελεσματικός» Τον επιπλήττει αυστηρά ο Αχιλλέας.

«Μάλιστα κύριε» Μου απαντά το αρχίδι.

«Ωραία ξεκινήστε να συντάσσεται τα δελτία τύπου τότε και τις ερωτήσεις της συνέντευξης .»

Το κινητό μου χτυπά και με ειδοποιεί ότι έχω μήνυμα

«Μωρό μου που είσαι?»

Εγώ

«Ακόμα γραφείο...»

Εκείνη

«Τι φοράς ?»

Με δουλεύει... Με παίζει το άτιμο θηλυκό... πετάω το κινητό μου στο τραπέζι και προσπαθώ να συγκεντρωθώ σε αυτό που κάνω... Μάταια..

Παίρνω το κινητό μου ξανά στο χέρι

Εγώ

«Εσύ?????»

Εκείνη

«Τίποτα»

«και για του λόγου το αληθές...»

Την πουτάνα μου μέσα δεν το έκανε λέω .Όχι δεν μπορεί να μου έστειλε γυμνή φωτογραφία της την ώρα που ξέρει ότι είμαι σε σύσκεψη... ?κι όμως μπορεί. Την ανοίγω και μου πέφτει το σαγόνι. Το μωρό μου έχει τυλίξει χαλαρά γύρω από το κορμάκι της μια μικρή λευκή πετσέτα . Η πετσέτα δεν καλύπτει τους γούτους της με αποτέλεσμα να έχω μια άριστη εικόνα του κώλου της... Ο πούτσος μου σε κλάσματα του δευτερολέπτου σκληραίνει. Γαμώτο την πουτάνα μου μέσα πως θα σηκωθώ εάν χρειαστεί? Θα γυρίσω σπίτι δεν θα γυρίσω θα σε τακτοποιήσω μωρό μου...

.

.

.

Η ώρα είναι μια. Περπατάω στις μύτες τον ποδιών μου μην κάνω θόρυβο και την ξυπνήσω. Έχω σκεφτεί έναν πολύ δημιουργικό τρόπο για να ξυπνήσω το μωρό μου. Ξεφορτώνομαι τα ρούχα μου ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο κρεβάτι. Ωραία τα ρούχα μου είναι ένας σορός στο πάτωμα. Σκαρφαλώνω προσεκτικά στο κρεβάτι και...

Ξαπλώνω δίπλα της και την αγκαλιάζω, σφίγγοντάς την πάνω του. Τραβάω το πάπλωμα και μας σκεπάζω.

Φιλώ τα μαλλιά της . «Σε αγαπώ πάρα πολύ», μουρμουρίζω. «Επιτέλους. Μόνο εσύ κι εγώ».

«Γεια». Η φωνή της είναι βραχνή από τον ύπνο και σέξι. «Γεια», λέω χαμηλόφωνα.

Σκύβω και φιλώ το λαιμό της. «Μόνο εσύ κι εγώ», επαναλαμβάνω.

Χαμογελά ένα όμορφο χαμόγελο που φτάνει μέχρι τα μάτια της. Μετά, πλησιάζει περισσότερο το πρόσωπό της στο δικό μου και με φιλά απαλά στα χείλη. Τα δάχτυλά της τρέχουν στο δέρμα μου και χάνονται ανάμεσα στα μαλλιά μου.

Την γυρίζω ανάσκελα, κρατώντας την στην αγκαλιά μου. Το φιλί της βαθαίνει και ξέρω τι θέλει.

Αυτό είναι.

Βυθίζω τα δάχτυλά μου στα μαλλιά της και αφήνω τη γλώσσα μου να παίξει με τη δική της. Την Ανασηκώνω και της βγάζω το μπλουζάκι της. Το στόμα μου φυλακίζει αμέσως την μια της θηλή.

Το χέρι μου τρυπώνει ανάμεσα στους μηρούς της και πιέζω την ερεθισμένη κλειτορίδα της πάνω από το σορτσάκι και το σλιπ.

«Ω, μωρό μου...» ψιθυρίζει.

Απλώνει το χέρι της ανάμεσα στο βαμβακερό ύφασμα και στο δέρμα και παίρνω τον πούτσο μου στο χέρι της και αρχίζει να τον παίζει με το χέρι της πάνω-κάτω.

Ξεφυσάω και μετά ρουφάω πιο δυνατά τη θηλή της. «Με τρελαίνεις. Θέλω να είμαι συνέχεια μέσα σου».

«Δεν έχω αντίρρηση», ψιθυρίζει, πιέζοντας τη λεκάνη της στο χέρι μου ζητώντας περισσότερα.

Κατεβάζω το σορτσάκι της με μια κίνηση και το πετάω μακριά.

Το δάχτυλό μου κατηφορίζει στο στομάχι της.

«Ποτέ δεν ήθελα γυναίκα όπως θέλω εσένα, Αλεξάνδρα. Δε βλέπω την ώρα να μπω μέσα σου».

Γλιστρώ το δάχτυλό μου μέσα της.

Βογκάει και σφίγγει τους μηρούς της, ενώ παίζει με τον πούτσο μου ακόμα πιο γρήγορα.

Βογκώ «Θέλω να σου κάνω έρωτα», ψιθυρίζω τρίβοντας την κλειτορίδα της με τον αντίχειρά μου.

«Ναι να το κάνεις αμέσως, επειδή αν συνεχίσεις έτσι θα τελειώσω στο χέρι σου».

Ξαπλώνω ανάμεσα στα πόδια της παίρνοντας την αγαπημένη μου θέση.

«Θέλω να σε νιώσω, μωρό μου

Τα μάτια μου πλημμυρίζουν από πόθο. Και χωρίς να τα πάρω

από τα δικά της, μπαίνω μέσα της.

«Ήσουν καταπληκτική πριν, μωρό μου, αλλά αυτό που νιώθω τώρα που σε νιώθω χωρίς προφυλακτικό δεν περιγράφεται».

Κολλώ το στόμα μου στο δικό της και τραβάω λίγο έξω τον πούτσο μου. Μετά, σπρώχνω πάλι τους γοφούς μου για να βυθιστεί ολόκληρος μέσα της.

«Σ' αγαπώ», ψιθυρίζω.

Τυλίγει τα πόδια της γύρω από τη μέση μου και με κρατά βαθιά μέσα της, χωρίς να με αφήνει να φύγω.

Παγιδεύω το πρόσωπό της ανάμεσα στα χέρια μου. «Σ' αγαπώ και πάντα θα σε αγαπώ».

Την φιλώ με πάθος και μετά οι ρυθμικές κινήσεις μου γίνονται πιο γρήγορες.

Χάνομαι στη στιγμή, σ' εκείνη, στο συναίσθημα, καθώς κάνουμε έρωτα με μια πρωτόγνωρη απόγνωση. Δεν έχω νιώσει ποτέ μου πιο ευτυχισμένος ή πιο αγαπητος από όσο νιώθω αυτή τη στιγμή με την Αλεξάνδρα μου.

«Και εγώ σε αγαπάω πολύ μωρό μου» μου λέει το κορίτσι μου κάπου ανάμεσα στα βογκητά μας...

.

.

.

.

.

Περιμένω τον δημοσιογράφο να τελειώσει την εκφώνηση του.

«Ρόμπερτ Μπέντλερ. Πριν από δύο μήνες έγινε πάλι θέμα πρωτοσέλιδο σε όλες τις εφημερίδες του κόσμου με τις επιχειρηματικές του κινήσεις.

Ρόμπερτ Μπέντλερ. Το αφεντικό της , της αεροπορικής εταιρείας που προσφάτως αγόρασε και τους σιδηροδρόμους της Αγγλίας και χρόνια τώρα, υπό αυτήν την επωνυμία, έχει καταλάβει όλα τα δίκτυα. Αεροπορικές μεταφορές σιδηροδρομικές γραμμές πλοία και ενέργεια είναι κάποιες από τις επιχειρήσεις του ομίλου.

Ρόμπερτ Μπέντλερ. Τα επιχειρηματικά σχέδιά τα διαβάσατε στα οικονομικά ένθετα κάθε εφημερίδας και απόψε μας κάνει την τιμή να βρίσκεται κοντά μας για μια άκρως ενδιαφέρουσα κουβέντα.» Καταλήγει και επιτέλους με παρουσιάζει.

«Γεια σας κ Μπέντλερ και καλώς ορίσατε στην εκπομπή μας . Οι συνεργάτες μου και εγώ είμαστε κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένοι που σας έχουμε απόψε μαζί μας.» Αυτό σου έλειπε, σκέφτομαι, αύριο όλοι θα μιλάνε για την εκπομπή σου.

«Η χαρά είναι όλη δική μου. Πάντα είμαι ευτυχής όταν μου δίνεται το βήμα για να μιλήσω για την σκληρή δουλεία και τις επιτυχίες του ομίλου μας .»

-Οι γονείς σας σας δώσανε τα ινία της επιχείρηση πολύ νωρίς , πιστεύετε ότι βλέπανε κάτι σε εσάς? Πίστευαν ότι θα φτάνατε τόσο ψηλά?

-Δεν ξέρω εάν το βλέπανε. Ξέρω ότι Η μητέρα μου είναι πολύ φιλόδοξη γυναίκα. Πάνω από όλα στη ζωή της είχε βάλει την επιτυχία του παιδιού της. Αυτός ήταν ο στόχος της. Ευτυχώς, ο πατέρας μου ήταν πιο άνετος τύπος. Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει καλά τη σημασία της ζωής. Δούλεψε σκληρά και μετά παρέδωσε τα ινία σε μένα. Ο ίδιος ονειρευόταν από παιδί να γίνει αρχαιολόγος, αλλά ο πατέρας του τον παρότρυνε ­ και συχνά πιεστικά ­ να γίνει οικονομολόγος . Ίσως γι' αυτό αποφάσισε να μην πιέσει ποτέ αυτός το παιδί του. Παρόλα αυτά πήγα στα καλύτερα σχολεία , σπούδασα στα καλύτερα πανεπιστήμια , αλλά όλα αυτά ήταν δικές μου αποφάσεις. »

.

.

.

.

-Τελικώς, αυτό που κάνετε σήμερα είναι αυτό που θέλατε να κάνετε στη ζωή σας;

-Οι επιλογές είναι αυτές που καθορίζουν την όποια πορεία μας στη ζωή αλλά και οι επιρροές που έχουμε μεγαλώνοντας. Το οικογενειακό μας περιβάλλον δηλαδή. Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι δεν μετανιώνει ποτέ αυτός που επιλέγει. Και ο πιο κερδισμένος όλων είναι αυτός που επιλέγει την πιο τολμηρή των επιλογών που έχει μπροστά του. Πιστεύω ότι η ομορφιά της ζωής δεν κρύβεται ποτέ στον δρόμο της συμβατικότητας. Όταν είσαι τολμηρός στις επιλογές σου μπορείς πιο εύκολα να αποτύχεις ή να επιτύχεις. Και να αποτύχεις όμως δεν μετανιώνεις για την επιλογή σου γιατί έχεις ζήσει έντονα τη ζωή σου. Και το ζητούμενο αυτό είναι. Με λίγα λόγια ότι κάνω σήμερα ο τρόπος που ζω είναι επιλογή μου.

-Δεν σας λείπουν πράγματα στην ζωή σας ?

-Όπως ? Τι είναι αυτό που δεν έχω

-Συντροφικότητα. Μια σύντροφος. Σύζυγος ίσως οικογένεια και παιδιά.

-Μα είμαι παντρεμένος κ.... Τώρα για παιδιά , καλώς να έρθουν

-Μα κ Μπέντλερ είναι αλήθεια αυτό που λέτε? Μας έχετε αφήσει άφωνους

-Φυσικά και είναι αλήθεια. Δεν θα αστειευόμουν ποτέ για κάτι τέτοιο κύριε.

-Και το όνομα της συζύγου σας?

-Αλεξ πρώην Papa και νυν Μπέντλερ

-Αναφέρεστε στην συνιδιοκτήτρια της και συνεργάτιδα του Τζέισον Mason?

-Ακριβώς. Αυτή είναι η σύζυγος μου. Είναι ένας πολύ διακριτικός άνθρωπος. Όλο αυτόν τον καιρό δεν έχει απαντήσει στα κακόβουλα σχόλια τον συναδέλφων σας, αλλά η αλήθεια είναι πως εγώ δεν είμαι καθόλου διακριτικός και πονόψυχος. Εάν πληγεί ξανά το όνομα της συζύγου μου η απάντηση μου θα είναι σκληρή. Θα γίνω αμείλικτος για να προστατέψω αυτούς που αγαπώ.

Ναι μαλάκα , καλά κατάλαβες απειλώ εσένα και όλο το συνάφι σου... Εάν πείτε κάποιο ψέμα που αφορά την δικιά μου γυναίκα ξοφλήσατε...

Ο δημοσιογράφος έχει σοκαριστεί από την αποκάλυψη μου...Αν μη τι άλλο στην εκπομπή του απόψε έγινε μια τρομερή αποκάλυψη την οποία δεν φανταζόταν. Μόλις συνέρχεται από το σοκ γελάνε και τα μουστάκια του στην συνειδητοποίηση ότι απόψε η εκπομπή του θα μείνει στην ιστορία σαν σημείο αναφοράς για την είδηση του γάμου μου.

.

.

.

Ήταν εξουθενωτικό. Επιστρέφω σπίτι και δεν βλέπω την ώρα να πάρω στην αγκαλιά μου το κορίτσι μου και να χαθώ μέσα της . Το ασανσέρ φτάνει στον όροφο μας και μόλις ανοίξουν οι πόρτες του το βλέμμα μου πέφτει στο κορίτσι μου. Στο πλάσμα αυτό μου με παίζει με τρελαίνει με εξωθεί στα άκρα. Στέκεται κοντά στην τζαμαρία και φορά τα πιο εκπληκτικά λευκά εσώρουχα που έχω δει στην ζωή μου. Πως μπορεί να φαίνεται τόσο προκλητική ακόμα και στα λευκά ντυμένη. Χαμογελάω και ανταποδίδει. Ξεσφίγγω την γραβάτα μου ξεκουμπώνω τα δυο πρώτα κουμπιά του πουκαμίσου μου και ξεκινώ να περπατώ προς το μέρος της πετώντας το σακάκι μου στο πάτωμα. Ξέρουμε και οι δυο τι θα ακολουθήσει

Υ.Γ Αύριο ο Επίλογος!!!!