Κεφάλαιο 12

Μανχάταν Ν Υόρκη

Λίγο καιρό πριν...

Οι μέρες περνάνε χωρίς κάτι το ιδιαίτερο .

Σήμερα συνοδεύω την Ρέιτσελ στο γιατρό για το καθιερωμένο ραντεβού της.

Είναι πολύ αγχωμένη αλλά προσπαθεί να μην το δείξει. Είμαι σίγουρη ότι θα προτιμούσε να είναι εδώ μαζί της ο Κιθ.

«κ Jones » μας φωνάζει η γραμματέας

«Ναι, Αντα» της λέει η εγκυμονούσα φίλη μου

«Ακολουθήστε την νοσοκόμα στο εξεταστήριο»

Πήραμε τα πράγματα μας και την ακολουθήσαμε στο εξεταστήριο Νο3

«Παρακαλώ κ βγάλτε τα ρούχα σας και φορέστε αυτή την ρόμπα. Μόλις ετοιμαστείτε ξαπλώστε. Ο γιατρός θα είναι εδώ σε λίγο»

«Ευχαριστούμε πολύ» τις απαντάω ενώ σπεύδω να βοηθήσω τη φίλη μου να ξεντυθεί.

Η νοσοκόμα μας χαμογελά και φεύγει

«Δεν είμαι ανάπηρη» γκρινιάζει η Ρέιτσελ

«Τι ξέρουμε όλη ότι είσαι ανεξάρτητο πνεύμα. Μην γκρινιάζεις »

«Τότε γιατί δεν με αφήνεις να κάνω τίποτα? Μέχρι τα παπούτσια μου εσύ μου βγάζεις» γκρινιάζει την ώρα που έχω σκύψει και της λύνω τα αθλητικά της.

«Ρέιτσελ σε παρακαλώ μην γκρινιάζεις καταλαβαίνω ότι είσαι αγχωμένη, αλλά κάνε λίγη υπομονή, θα έρθει ο γιατρός και θα σε διαβεβαιώσει ότι όλα είναι καλά»

«Και αν δεν είναι όλα καλά? Αν έχει κάτι το μωράκι μας?» με κοιτά με μάτια βουρκωμένα

«Τι είναι αυτά τώρα? Γιατί σκέφτεσαι έτσι ?» Την μαλώνω «Έλα να ξαπλώσεις και θα δεις ότι όλα είναι μια χαρά.»

Την βοηθάω να ξαπλώσει και μερικά λεπτά αργότερα η πόρτα ανοίγει και ένας τρομερά γοητευτικός γιατρός γύρο στα 40 μπαίνει μέσα. Ψιλός μελαχρινός με δυο υπέροχα εκφραστικά μάτια

«Καλησπέρα κυρίες μου»

«Εσείς δεν είστε ο κ Donew» λέει η φίλη μου, τέρμα αγχωμένη

«Πράγματι , εγώ συνεργάζομαι με τον Dr Donew και ειδικεύομαι στην Β΄ επιπέδου, έχετε αντίρρηση να κάνουμε μαζί την εξέταση κ Jones?»

«Όχι καμία γιατρέ» πετάγομαι εγώ, γιατί η φίλη μου είναι απρόβλεπτη όταν είναι αγχωμένη και είναι κρίμα να στεναχωρήσουμε τον κούκλο γιατρό

«Και εσείς είστε?»

«Papa. Φίλη της Ρέιτσελ.»

« Χάρηκα Αλεξ Papa. Φίλη της Ρέιτσελ » μου λέει χαμογελώντας μου σαγηνευτικά ο ωραίος γιατρός «Edian Naren » μου λέει και τείνει το χέρι του προς εμένα

«Χχχμμ, γιατρέ» προσπαθεί να μας συνετίσει η φίλη μου. Την ώρα που μου ρίχνει μια ματιά αποδοκιμασίας του τύπου, επείγει η εξέταση.

«Ναι ναι λοιπόν Την 20η – 22η εβδομάδα, πραγματοποιείται το υπερηχογράφημα Β-επιπέδου στο οποίο μπορεί σε ποσοστό 75% να εξεταστεί η αρτιμέλεια του εμβρύου. Κατά της διάρκεια αυτού του υπερηχογραφήματος εξετάζεται αναλυτικά η ανατομία του εμβρύου, προσδιορίζεται η θέση του πλακούντα, η ποσότητα του αμνιακού υγρού, μετριέται η ανάπτυξη του εμβρύου και διερευνώνται τυχόν χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Επίσης στο υπερηχογράφημα εντοπίζονται οι κυήσεις αυτές που εμφανίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο υπολειπόμενης ενδομήτριας ανάπτυξης ή προεκλαμψίας.» αρχίζει να μας εξηγεί ο γοητευτικότατος γυναικολόγος ενώ ταυτόχρονα ρίχνει ένα τζελ στην κοιλιά της Ρέιτσελ.

Αρχίζει την εξέταση και κάνει κάποιες μετρήσεις ενώ ταυτόχρονα μας εξηγεί τι κάνει.

Έχω μείνει έκθαμβή με το θέαμα. Βλέπω σε 3D εικόνα το μωράκι και θέλω να απλώσω τα χέρια μου να το πάρω αγκαλιά...

«Λοιπών ντυθείτε και σας περιμένω στο γραφείο μου να σας δώσω οδηγίες » μας ενημερώνει και αφού μου ρίχνει μια τελευταία ματιά μου χαμογελά και μας αφήνει μόνες μας στο εξεταστήριο

«Μην διανοηθείς να φλερτάρεις μαζί του πριν τελειώσει την ενημέρωση» με προειδοποιεί η έγκυος φίλη μου έχοντας σηκώσει το δάχτυλο της επάνω μου

«Ντροπή σου δεν φλέρταρα.»

«Έλα να με βοηθήσεις τώρα και άστα αυτά σε μένα»

«Εσύ πριν γκρίνιαζες που σε βοήθησα, τώρα με χρειάζεσαι? »

«Ναι. Έρχεσαι? »

Χτυπάμε την πόρτα του γραφείου και αφού πάρουμε την σχετική άδεια μπαίνουμε μέσα και καθόμαστε στις καρέκλες ακριβός μπροστά από το γραφείο του.

«Όλα είναι καλά, το έμβρυο έχει την ανάπτυξη που επιθυμούμε.» Της έδινε νέες οδηγίες ως την επόμενη φορά, ενώ ξέκλεβε ματιές προς το μέρος μου.

«Θα σας γράψει η γραμματέας έξω κάποιες εξετάσεις που θα ήθελα να κάνετε έως την επόμενη φορά και θα σας δώσει ένα φυλλάδιο με οδηγίες που καλό θα ήταν να ακολουθήσετε . Συνεχίζετε το ασβέστιο , το σίδηρο και το φολικό οξύ» Καταλήγει ενώ σηκώνεται όρθιος για να μας χαιρετίσει.

«Κυρία Papa, εάν έχετε την καλοσύνη να μείνετε για ένα λεπτό επιπλέων ?» Μου λέει και με αιφνιδιάζει

«Παρακαλώ γιατρέ» τον παροτρύνω

«Έλεγα εάν δεν είχες αντίρρηση, να πηγαίναμε για φαγητό κάποια μέρα» ΟΥΑΟΥ

«Πολύ ωραία ιδέα αλλά...» Τι να του πω ότι είναι κούκλος αλλά εγώ πηδιέμαι αποκλειστικά με τον Ρόμπερτ αυτό το διάστημα? Πως εάν βγω μαζί του και το μάθει είναι ικανός να γκρεμίσει το εστιατόριο ?

«Αλλά, έχεις σχέση ?» σπεύδει να ολοκληρώσει την φράση μου

«Όχι» χαμογελάω «Όχι ακριβός δηλαδή. Είναι μια περίεργη κατάσταση που δεν μπορώ να σου την εξηγήσω.» καταλήγω

«Μάλιστα. Ορίστε η κάρτα μου, εάν ποτέ αλλάξεις γνώμη θα χαρώ να τα πούμε κάπου οι δυο μας. Δεν σου κρύβω πως μου αρέσεις πολύ και θα ήθελα να σε γνωρίσω καλύτερα »

Παίρνω την κάρτα του «Χάρηκα » του λέω ενώ του χαμογελώ εγκάρδια. Αν μη τι άλλο το κομπλιμέντο του μου ανέβασε την αυτοπεποίθηση

«Και εγώ Αλεξ, και εγώ» μου λέει με την σειρά του

«Ουαάου... Τι ερωτική ατμόσφαιρα? Τι κούκλος? Πες μου σε παρακαλώ ότι κανόνισες να τον ξαναδείς?» ξεκινά να με βομβαρδίζει με ερωτήσεις με το που κλείνει η πόρτα της κλινικής πίσω μας

«Όχι»

«Είσαι τρελή? Γιατί? Αυτός σίγουρα στο ζήτησε»

«Δεν μπορούσα» Της δηλώνω και προχωρώ σε αντίθεση με εκείνη που έχει στηλώσει τα πόδια της και δεν κάνει βήμα.

«Γιατί? Πες μου γιατί? Ακόμα σκέφτεσαι τον μαλάκα τον Logan?»φωνάζει και έχουμε γίνει θέαμα. «Τέλος. Βάλε ένα τέλος και πες : μας τελείωσε ο κύριος δεν τον θέλω. Κοίτα να προχωρήσεις. Μην μου πεις ότι τον σκέφτεσαι ακόμα ?» Η μια ερώτηση διαδέχεται την άλλη ούτε που προλαβαίνω να απαντήσω στην μια ερώτηση έχει κάνει άλλη. Έτσι είναι η φίλη μου όμως όταν παθιάζεται με κάτι δεν μπορεί να συγκρατηθεί

«Όχι Ρέιτσελ, ξέρεις καλά ότι η σχέση μου με τον Logan έχει τελειώσει για μένα. Περπάτα όμως και μην φωνάζεις έχουμε γίνει θέαμα»

«Τότε?» μου λέει συνωμοτικά ενώ μπαίνει μέσα στο αμάξι

«Τίποτα. Μην συνεχίζεις εάν έρθει η ώρα θα σου μιλήσω. Τώρα δεν έχω κάτι να πω»

«Γκκρ είσαι τόσο μυστικοπαθείς. Όλα με το τσιγκέλι σου τα βγάζω. Και εγώ θύμωσα και δεν σου λέω το όνομα του μωρού» μου λέει κατσουφιασμένη. Σιγά μην κρατηθεί

Λίγη ώρα αργότερα αφού έχουμε μπει στο αμάξι και εκείνο έχει βγει στην απογευματινή κυκλοφορία

«Καλά καλά επειδή εσύ είσαι περίεργη και μυστικοπαθής δεν θα γίνω και εγώ έτσι. Πάμε σπίτι για καφέ και κουτσομπολιό? Ντένη θα τον πούμε» Τα λέει όλα με μία φωνή

«Πάμε τρελόγκα , πάμε. Liam στης Ρέιτσελ σε παρακαλώ»

«Τα αγόρια είναι καλά. Η συναυλία φαίνεται να έχει την μεγαλύτερη επιτυχία από όσες έχουμε κάνει ως τώρα. Μεγαλώνουν τα αγόρια μας ωριμάζουν και αυτό φαίνεται παντού στον ήχο στους στοίχους στο πόσο επαγγελματίες είναι στην σκηνή...Μόνο...που όταν αποφασίζουν να ξεδώσουν...κάθε εβδομάδα και διαφορετικές δίνουν συνέντευξη και ενημερώνουν πόσο φλογεροί εραστές είναι τα πουλάκια μας. Κάποια είναι σαφώς ψέματα αλλά δυστυχώς τα περισσότερα είναι αλήθεια.» και συνεχίζω «Έχω βαρεθεί να διαψεύδω και να θάβω θέματα. Αυτός ο Adam το έχει βγάλει τα μάτια. Το ξέρεις ότι προχθές με πήρε τηλέφωνο η Ελοιζα κλαίγοντας ? Μου πέσανε τα μούτρα. Δεν ήξερα τι να πω»

«Μου τηλεφώνησε και εμένα. Ούτε εγώ ήξερα πως να τον δικαιολογήσω. Τα προηγούμενα χρόνια ήταν ποιο διακριτικός. Ίσως επειδή είμασταν και εμείς, δεν ξέρω...»

«Ούτε εγώ μπορώ να εξηγήσω γιατί τώρα φέρεται τόσο απροκάλυπτα. Να μην μιλήσω για τον Αχιλλέα . Ούτε αυτός είναι καλύτερος . Χειρότερος είναι αλλά τον καλύπτει περισσότερο τον κώλο του»

«Λες να με κερατώνει ο Κιθ?»

«Αχ Ρέιτσελ πραγματικά κουράζομαι να λέμε τα ίδια και τα ίδια. »

«Καλά ντε...»

«Λοιπόν γλυκιά μου εγώ φεύγω να σε αφήσω να ξεκουραστείς και εσύ.»

«Τι θα κάνεις αύριο Σάββατο?»

«Εεε δεν έχω κανονίσει κάτι» λέω

«Ψεύτρα» με κατηγορεί η φίλη μου

«Αλήθεια σου λέω , χρειάζεσαι κάτι?» λέω κοκκινίζοντας την ώρα που φοράω το παλτό μου

«Τίποτα...μόνο να περάσεις καλά, με το τίποτα που κανόνισες, σου εύχομαι!»

Σήμερα Σάββατο ήρθα για λίγο στην εταιρία όπως κάθε Σάββατο άλλωστε. Θέλω να δω ξανά την συμφωνία για την συναυλία στο Λονδίνο. Θα είναι και η τελευταία συναυλία το κλείσιμο αυτού του τουρνέ και πρέπει να είναι η ποιο φαντασμαγορική από όλες . Με προβληματίζει το Brexit και οι αλλαγές στις ισοτιμίες . Έχουμε κάνει τις συμφωνίες σε δολάρια αλλά και πάλι την Δευτέρα θα το θέσω σαν πρώτο θέμα στο συμβούλιο με την ομάδα. Θέλω να δω όλα τα σενάρια και τι σημαίνει μία μεγάλη διαφορά στη ισοτιμία για τι ζημιά μιλάμε.

Την ώρα που τελειώνω πέφτει το μάτι μου επάνω στα σχέδια , πρέπει να δω και αυτά σκέφτομαι όλη την εβδομάδα τα σπρώχνω στην άκρη για την επόμενη μέρα. Συναντήθηκα δυο φορές ως τώρα με τον πολιτικό μηχανικό και τον αρχιτέκτονα για να δω τα πρώτα σχέδια των εξοχικών, μιας και όλοι συμφώνησαν και προχωρήσαμε στην αγορά του οικοπέδου και αφού όλοι λείπουν έχω αναλάβει τις συνεννοήσεις εγώ για την εξωτερική εικόνα των σπιτιών καθώς και των τετραγωνικών. Την διαμόρφωση ας την αλλάξουν ένα θέλουν εγώ έχω ζητήσει πέτρινες μεζονέτες των 80τ.μ η κάθε μία. Στον επάνω όροφο θα βρίσκονται δυο υπνοδωμάτια και ένα μικρό μπάνιο και στον κάτω σαλόνι κουζίνα και ένα μικρό μπάνιο επίσης. Έχω δώσει έμφαση στον εξωτερικό χώρο στα λιθόστρωτα μονοπάτια που θα ενώνουν τα σπίτια μεταξύ τους καθώς και με ένα μεγάλο μπάρμπεκιου. Με ένα μοναστηριακό τραπέζι χωρητικότητας είκοσι ατόμων.

Το κινητό μου χτυπά και με ειδοποιεί ότι έχω μήνυμα. Χαμογελάω γιατί χωρίς να το δω ξέρω ποιος είναι. Δεν καταφέραμε να βρεθούμε καθόλου αυτές τις μέρες τελικά. Μιλούσαμε συχνά στο τηλέφωνο και από την φωνή του καταλάβαινα πόσο αγχωμένος και κουρασμένος είναι. Ανοίγω το μήνυμα και διαβάζω

«Μωρό μου σε σκέφτομαι και έχω ένα μεγάλο και ωραίο πρόβλημα για σένα»

Πληκτρολογώ

«Ευτυχώς για σένα τρελαίνομαι για τα μεγάλα και ωραία σου προβλήματα»

Λαμβάνω απάντηση σχεδόν κατευθείαν

«Θες να έρθεις λίγο εδώ να τον πάρεις στο Θεϊκό στόμα σου ?»

Πληκτρολογώ

«Θέλω αλλά φοβάμαι μην σοκάρουμε το προσωπικό σου έτσι όπως θα φωνάζεις...»

Απαντά

«θέλω σαν τρελός να γλύψω τα βυζάκια σου, να σκίσω το μουνάκι σου »

Πληκτρολογώ

«Και εγώ...»

Απαντά αμέσως

«Θα τελειώσω μωρό μου απόψε. Θα τελειώσω το υπόσχομαι»

Την υπόλοιπη μέρα δεν είχαμε άλλη επικοινωνία σκέφτηκα να του τηλεφωνήσω αλλά μετά φοβήθηκα μην με βρει πιεστική. Στο κάτω κάτω δεν είχαμε και τίποτα.

Πέρασα το υπόλοιπο της ημέρας μου στο γυμναστήριο με κολύμβηση σάουνα χαμάμ και μετά να σκέφτηκα δεν πάω για μια περιποίηση σώματος. Και πήγα. Όχι για εκείνον για μένα για να τονωθεί η ψυχολογία μου , για την ψυχολογία μου αγόρασα και εκείνα τα σέξι μαύρα εσώρουχα και εκείνο το σατέν δείγμα νυχτικού.

Για την ψυχολογία μου και μόνο για αυτήν.

Έχω ξεροσταλιάσει στον καναπέ να τον περιμένω σε στάση τάχα μου δήθεν, αδιάφορη. Πτώμα έχω γίνει από το περίμενε.

Η ώρα δε έχει πάει 2.

Το πήρα απόφαση πάω για ύπνο και πολύ τον περίμενα τον κύριο.

Ξυπνάω απότομα έχοντας μια έντονη αίσθηση δυσφορίας. Ζεσταίνομαι έχω ιδρώσει και κάτι βαρύ έχει πιάσει επάνω μου. Τι μου συμβαίνει ? Τι με έχει πλακώσει και έχει τυλίξει τα πλοκάμια του επάνω μου γύρω μου? Αυτό το κάτι ροχαλίζει μέσα στο αυτί μου. Επιτέλους ένα δείγμα ελαττώματος. Νόμιζα ότι το αυτάρεσκο κάθαρμα δεν έχει ούτε ένα κι όμως ροχαλίζει εάν είναι κουρασμένος. Προσπαθώ να απεγκλωβιστώ χωρίς να κάνω φασαρία ή κάποια απότομη κίνηση και τον ξυπνήσω, αλλά με σφίγγει δυνατά. Θέλω νερό προσπαθώ ακόμα μια φορά και

ΝΤΟΥΠΠ

«Τι έγινε?» «Τι έγινε » ρωτά έντρομος και αγουροξυπνημένος από το πάτωμα.

Εντωμεταξύ εγώ έχω λυθεί στα γέλια με το ύφος του, πρέπει να είμασταν στην άκρη του κρεβατιού και άθελα μου τον έριξα κάτω. Εγώ γελάω και αυτός γκαρίζει

«Είσαι τρελή? Θα μπορούσα να έχω πάθει κάτι. Θα μπορούσα να έχω χτυπήσει άσχημα. Θα με άφηνες στον τόπο τρελή και γελάς ? Κοίτα την αναίσθητη συνεχίζει, τώρα θα δεις » και με τραβάει απότομα και προσγειώνομαι με τον κώλο μου στο πάτωμα.

«Αουτς , Ρε Ρόμπερτ αυτό ήταν κακία. Εγώ το έκανα καταλάθος εσύ επίτηδες » Γκρινιάζω αφού μου κόπηκε το γέλιο απότομα και πόνεσε ο κώλος μου από την πτώση.

«Πονάει το κωλάκι μας ?» γύρνα να το κάνω μάκια να περάσει ,και να επιθεωρήσω αυτά τα θεσπέσια εσώρουχα μωρό μου...

Με γυρίζει και κατεβάζει το εσώρουχο μου ώσπου το βγάζει εντελώς και μου δίνει μικρά φιλιά στα χτυπημένα μου οπίσθια. Με γυρίζει ξανά και με σηκώνει από το πάτωμα μου βγάζει με ανυπόμονες κινήσεις το νυχτικό και με ξαπλώνει στο κρεβάτι. Συνθλίβει τα χείλη μας και με το ένα του χέρι ανοίγει το μαύρο μου σουτιέν. Παίρνει την δεξιά μου ρόγα στο στόμα του και την πιπιλά με μανία ξαφνικά σταματά και αρχίζει να κάνει κύκλους με την γλώσσα του γύρω γύρω από την ρόγα μου. Ακολουθεί την ίδια βασανιστική διαδικασία και στο άλλο μου στήθος και εγώ δεν αντέχω άλλο σφαδάζω από κάτω του βγάζοντας πνιχτές κραυγές.

«Μου έλειψες μωρό μου, Τα βυζάκια σου το μουνάκι σου, μα ποιο πολύ το έξυπνο στοματάκι σου, νομίζω ότι έχω αργήσει πολύ να σε γευτώ ,Τι λες μωρό μου να σε γλύψω ?»

«Ναι ναι σε παρακαλώ» Είμαι σε κατάσταση παροξυσμού, θέλω να τελειώσω, Με ερεθίζει με ένα του άγγιγμα θέλω να με γλύψει και μετά να με πηδήξει

Με την γλώσσα του σχηματίζει ένα μονοπάτι προς τα κάτω και αφού με φιλά παντού εκτός από εκεί που θέλω «Σε παρακαλώ»

Αρχίζει να δαγκώνει και να γλύφει την κλειτορίδα μου αλλά δεν βάζει στο παιχνίδι τα δάχτυλα του. Δίνοντας μερικά φιλιά ακόμη ανεβαίνει προς τα πάνω και παίρνει θέση ανάμεσα στα πόδια μου Βυθίζεται αργά μέσα μου και με φιλά συνεχώς λατρεύω την αίσθηση που μου αφήνει. Οι ωθήσεις του γίνονται πιο γρήγορες το ξέρω ότι πλησιάζει και αυτός όπως και εγώ. Από το στόμα μου βγαίνουν άναρθρες κραυγές. Ξαφνικά βγαίνει «Στα τέσσερα μωρό μου » μου λέει

Ακολουθώ τις οδηγίες του και μπαίνει γρήγορα μέσα μου δίνοντας μου μία ξυλιά στα πονεμένα μου οπίσθια . Με πηδά άγρια και κοντεύω να τελειώσω όταν βάζει το χέρι του μπροστά και τρίβει κυκλικά την κλειτορίδα μου , τελειώνω φωνάζοντας το όνομα του δυνατά. Λίγες ωθήσεις και με ακολουθεί τελειώνοντας έντονα μέσα στο προφυλακτικό.

Καταρρέει πάνω μου και δευτερόλεπτα μετά βγαίνει από μέσα μου και με τραβάει επάνω του. Νιώθω να με σκεπάζει. Με φιλά με αγκαλιάζει και «Όνειρα γλυκά μωροί μου είμαι πολύ κουρασμένος θα μιλήσουμε αύριο»

«Μμμμ» Δεν μπαίνω καν στον κόπο να διαφωνήσω