Και όμως εκείνος τη παρακολουθούσε συνεπαρμένος και μαγεμένος. Τον είχε φέρει σε κατάσταση έντονης συναισθηματικής έξαρσης η μορφή της μικροκαμωμένης λεπτής μπαλαρίνας σε πολύ νεαρή ηλικία θα έλεγε. Δεν μπορούσε να μαντέψει την ηλικία της χορεύτριας αλλά πόσο να ήταν δεκαέξι χρονών το πολύ; Θα το μάθαινε μόνο αν την έβλεπε από κοντά.

Πήρε το θάρρος να την ρωτήσει για να την διακόψει στιγμιαία από το χορό της και να γυρίσει το βλέμμα της να τον κοιτάξει:« Γεια σου δεσπoσύνη. Είσαι χορεύτρια του τμήματος αυτού;» Όταν την είδε διαπίστωσε πως η κοπελίτσα ήταν μεγαλύτερη, γύρω στα δεκαοκτώ σίγουρα.  Απλά το πρόσωπο της και το ελάχιστα κοντό ύψος της, την έκανε να δείχνει και να φαίνεται μικρότερης ηλικίας.   'Απαγορεύονται οι ανήλικοι μαθητές και μαθήτριες και δεν θα ήθελα κανένας από την ομάδα διοίκησης της σχολής να αντιμετωπίσει θέματα με τους νόμους. Τουλάχιστον η μικρή έχει ενηλικιωθεί.'   σκέφτηκε μέσα του ο Φαίδων. Η Κρυσταλλία έμεινε έκπληκτη από την ξαφνική τροπή...δεν περίμενε πως θα της χαμογελούσε τόσο εκφραστικά. Αμέσως το αίσθημα της εφηβικής, παρθενικής ντροπής την κατέβαλλε.

« Καλησπέρα σας... μάλιστα κύριε, είμαι πρωτοετής. Μου αρέσει πολύ το μπαλέτο και εντείνω τις προσπάθειες μου για να αποδείξω ότι είμαι αρκετά ικανή να γίνω εντυπωσιακή χορεύτρια. Σκοπεύω άμεσα να κάνω περήφανους τους καθηγητές και όλη την κοινότητα της σχολής.  Και αρκετά κατάλληλη για να φτάσω στην αξιοσύνη την καλύτερη καθηγήτρια-καθοδηγήτρια μου την πρίμα  μπαλαρίνα των τιμών ».

« Ακούγεται πολύ όμορφο αυτό, το να έχει ένα κορίτσι σαν εσένα μεγάλα όνειρα, πείσμα και δύναμη να τα κατακτήσει. Όσον αφορά εμένα, είμαι διευθυντής. Παλιά, υπήρξα καθηγητής σε μια άλλη σχολή μπαλέτου. Δυστυχώς η σχολή δεν λειτούργησε πολύ. Έκλεισε λόγω ενός σκανδάλου του ιδιοκτήτη της που έπληξε τη φήμη της. Κατάφερα να στραφώ στην διεύθυνση της συγκεκριμένης σχολής τα τελευταία δύο χρόνια.  Αναζητώ  διάφορα ταλέντα κατά καιρούς, οπότε  ακόμα και εσύ μπορείς να  αποτελέσεις ένα από τα καινούρια τα οποία θέλω να συστήσω στην υψηλή κοινωνία της σχολής μπαλέτου της πρωτεύουσας. Είναι μια καλή ευκαιρία να μπεις στο χώρο και να γίνεις γνωστότερη, μιας και το συγκεκριμένο εκπαιδευτικό τμήμα δεν αρκεί για να κάνεις ξακουστή την ύπαρξη σου στη περίπτωση του ταλέντου σου εφόσον το έχεις »

« Δεν κυνηγάω τη φήμη κύριε σε επίπεδο προώθησης μου σε μεγάλες πόλεις. Επιθυμώ να αναγνωριστώ στο νομό της περιοχής μου κυρίως ».

« Δεν σε βλέπω πολύ φιλόδοξη γλυκερό κοριτσάκι ή αλλιώς μελλοντική πριμαντόνα ». Εκείνοι οι χαρακτηρισμοί που της απέδωσε, της φάνηκαν τόσο όμορφοι και μελωδικοί στα αυτιά της. Τον κοίταξε με μάτια ονειροπόλα. Εκείνος σαν δεν πρόσεχε πολύ τις εκφράσεις του προσώπου της συνέχισε: « Θα μπορούσες να γίνεις η καλύτερη μπαλαρίνα σε ολόκληρη τη χώρα και στην υφήλιο μη σου πω, θα μπορούσε να ακουστεί το όνομα σου ».  Η Κρυσταλλία  θα φρόντιζε να επεξεργαστεί τα λόγια του πολύ προσεκτικά στις σκέψεις της.

Όταν απέμεινε μόνη στην αίθουσα διδασκαλίας, η καθηγήτρια της την πλησίασε και η Κρυσταλλία μοιράστηκε μαζί της το συμβάν διότι το είχε ανάγκη. Όμως η Ερμιόνη η καλόκαρδη και φιλεύσπλαχνη αυτή κυρία που νοιαζόταν για κάθε μπαλαρίνα της σχολής σαν να ήταν ένα από τα σπλάχνα της, τη συμβούλεψε να προσέχει γιατί οι επιτήδειοι απατεώνες εκμεταλλεύονται όμορφα άπειρα κορίτσια. Το έχει ζήσει η ίδια από πρώτο χέρι.

          [...]

Η Κρυσταλλία μετά την επιτυχημένη παράσταση χορού στην οποία έδωσε τον καλύτερο εαυτό της έλαβε επευφημίες, μπουκέτα τριαντάφυλλων, θετικά σχόλια και κριτικές από πολύ κόσμο.  Kανόνισε να πάει σε ένα κοσμικό μπαρ-ρεστοράν με τον κύριο Φαίδωνα. Ο Φαίδωνας σίγουρος, άνετος για την πρόταση του την κατέστησε αδύναμη και ευάλωτη για να του αρνηθεί. Ήρθε η στιγμή να σηκωθούν και να αφήσουν το ρεστοράν για να περπατήσουν στην πανέμορφη μεγάλη αυλή του εστιατορίου η οποία στο μισό της μέρος ήταν λιθόστρωτη. Κύματα ρίγους διαπέρασαν το κορμί της όταν ένιωσε την αισθησιακή φωνή του  να ψιθυρίζει στο αυτί της. Μετά το δείπνο πήγαν γρήγορα στο διαμέρισμα του, όπου της πρότεινε και της πρόσφερε μια σαμπάνια. Το κορίτσι κάθισε αναπαυτικά σε έναν από τους καναπέδες του.  

Τον παρατηρούσε με ύφος τρομαγμένου πουλιού... Εκείνος απόψε ήταν αρκετά γοητευτικός με το ακριβό καλόγουστο ένδυμα του, τη σκάναρε όπως ένας αετός το θήραμα του εστιάζοντας προσεκτικά και έντονα στα μάτια της. Tη παρατηρούσε σε κάθε της κίνηση: το πως στερέωνε μερικές τούφες του μαλλιού της για να μην πέφτουν μπροστά στο πρόσωπο της και να μην την ενοχλούν, το πως έπινε το ποτό από το κολονάτο ποτήρι της με τρεμάμενα χέρια...οι κινήσεις της απέπνεαν γενικά μια νευρικότητα και αίσθηση άβολης θέσης.

« Φτάνει πια όμως με το ποτό. Αρκετά πιστεύω ότι ήπιες » της είπε σοβαρά αλλά δίχως αυστηρότητα και της πήρε το ποτήρι από το χέρι μην αφήνοντας της περιθώρια να προβάλλει αντίσταση στην επόμενη κίνηση του.

Όταν τα χείλη του κόλλησαν πάνω στα δικά της η Κρυσταλλία δεν μπόρεσε να παραβλέψει και να σταματήσει το παραλήρημα και τις αισθήσεις της που βρίσκονταν στο απόγειο τους. Το φιλί του ξεκίνησε δειλό, αλλά κατέληξε φλογερό, εξερευνητικό, διεισδυτικό και τρυφερό. Ξάπλωσαν στον καναπέ. Εκείνος αποφασιστικά τράβηξε τις τιράντες του φορέματος της προς τα κάτω, με σκοπό να δει και να ακουμπήσει περισσότερο δέρμα από την θαυμαστή υπέρλαμπρη λευκή σάρκα της. Ρούφηξε τη γούβα του λαιμού της, χαρίζοντας της και εκεί παθιασμένα φιλιά. 

« Θέλω να βρεθώ μέσα σου σε λατρεύω. Ονειρευόμουν τόσο πολύ καιρό να το κάνω αυτό. Το πόσες μέρες ονειρευόμουν να σε κρατήσω στην αγκαλιά μου μισόγυμνη έτσι όπως είσαι και να σε ταξιδέψω στον παράδεισο, στον κόσμο του έρωτα δεν φαντάζεσαι. Με τρελαίνεις περισσότερο. Είσαι πιο αισθησιακή απ οποιαδήποτε κοπέλα με την οποία συνήθιζα να κάνω αυτό το πράγμα... » της χαμογέλασε πονηρά και ζωηρά.

« Δεν θέλω, σε παρακαλώ Φαίδων...δεν αισθάνομαι έτοιμη και αρκετά άνετα » τον απέκρουσε ευτυχώς πριν προλάβει να κάνει κάτι τολμηρότερο. Όμως ο έρωτας τους αναπτύχθηκε εν καιρώ, και έτσι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε γάμο.

      [...]

« Μπαμπά θα την παντρευτώ γιατί την αγαπώ, είναι η νεαρή γυναίκα με την οποία επιθυμώ να περάσω μόνιμα στη ζωή μου. Θα την αγαπώ, θα την προστατεύω και θα την κάνω ευτυχισμένη σε όσο μεγαλύτερο βαθμό γίνεται. Διότι η Κρυσταλλία όπως προανέφερα, πέρασε και περνάει δύσκολα στη ζωή της ».

« Δεν ήθελα και δεν  περίμενα γιε μου να κάνεις σύζυγο σου μια κοινή χωριατοπούλα μέτριας μόρφωσης » τόνισε αποδοκιμαστικά ο πατέρας του σμίγοντας τα φρύδια του.  « Τι να κάνω όμως, αν αυτό είναι το πεπρωμένο σου θα το δεχτώ ».  Ο Φαίδων δεν περίμενε να ακούσει τη τελική δήλωση από τα χείλη του πατέρα του. Του έδειχνε σαφώς πως ενέκρινε την σχέση του και δεν θα του πήγαινε κόντρα, όσο και αν δυσκολευόταν αρχικά.

« Σε ευχαριστώ, ήξερα πως θα έκανες το σωστό και θα συμφωνούσες με το ποια κοπέλα σκοπεύω να ενωθώ μέσω της γαμήλιας τελετής του αισθαντικού μυστηρίου » είπε γεμάτος χαρά και ικανοποίηση ο νέος και φωτίστηκαν τα μάτια του. Όταν όμως γύρισε να φύγει από τον χώρο του γραφείου του πατέρα του, εκείνος τον σταμάτησε με τη δήλωση του.

«Μόνο μην μετανιώσεις για την επιλογή σου στο μέλλον και ούτε να γυρίσεις σε εμένα να μου πεις πως φέρθηκες απερίσκεπτα και ασυλλόγιστα» τα συγκεκριμένα λόγια πάγωσαν τον Φαίδων ο οποίος αμέσως ψυχράνθηκε και αποφάσισε να κρατήσει αυτή τη στάση στον πατέρα του, αφού δεν ήταν διατεθειμένος να καλωσορίσει και να  αγκαλιάσει το κορίτσι ως νύφη του και νέο μέλος της οικογένειας.  Αποφάσισε με σιγουριά ότι δεν θα επέτρεπε και δεν θα άφηνε τον απρόβλεπτο πατέρα του να επέμβει στη σχέση του. Γι αυτό θα προσπαθούσε να τον κρατά σε απόσταση και να εμποδίζει με κάθε τρόπο την επικοινωνία του με την μέλλουσα γυναίκα του, σε περίπτωση που   τολμούσε να θελήσει να δει από κοντά την Κρυσταλλία.

Έγινε ο γάμος και έλαβαν τις χαρές όλου του κόσμου. Δόξα είχε ο γάμος του άντρα με την ευγενική καταγωγή που είχε στην περιοχή. Η Κρυσταλλία παρουσιάστηκε στο πλευρό του γαμπρού με ένα κομψότατο νυφικό φόρεμα με πανέμορφα ροζ λουλούδια στο τούλι όπως άρμοζε σε μία εξέχουσα, λαμπρή πριγκίπισσα. Δεν ήταν η λιτή χωριατοπούλα τη σήμερον ημέρα, αλλά μια αριστοκράτισσα έτοιμη να ταχθεί στο πλευρό ενός ισχυρού συζύγου ο οποίος ήταν ντυμένος επίσης υπέροχα... με το ωραιότερο γαμπριάτικο γκρι-άσπρο κοστούμι.

Πρώτη νύχτα του γάμου της θα ήταν, είχε ένα φόβο και αναρωτιόταν αν θα πονούσε.

« Φοβάμαι » παραδέχτηκε με ειλικρίνεια και εμφανή δισταγμό στα μάτια η νεαρή.

« Μη φοβάσαι...σςς » την καθησύχασε με έμφαση αγγίζοντας την από τους ώμους. Η Κρυσταλλία τελικά πέρασε μια υπέροχη λατρευτή νύχτα και ο πόνος της πρώτης φοράς μετριάστηκε από την υπεροχή της ηδονής, της ανακάλυψης της γυναικείας της φύσης. Μάθαινε σταδιακά τι άρεσε στο σώμα της να απολαμβάνει την στιγμή της επαφής τους.