<<Τι;>> ρώτησε ο Άρης.

<<Απάντα μου σε κάτι. Θα μπορούσες να κάνεις ποτέ κακό στην Αμάντα;>> ρώτησε ο Νίκος.

<<Εννοείτε πως όχι>> γέλασε ο Άρης.

<<Είσαι σίγουρος; Αυτά τα χέρια δεν θα μπορούσαν ποτέ να την τραυματίσουν;>>.

Ο Άρης τον κοίταξε προσεκτικά και ανασήκωσε το ένα φρύδι. <<Δεν θα της έκανα ποτέ κακό>> απάντησε προσεκτικά και με πλάγιο τρόπο. Έμειναν να κοιτιούνται αμίλητοι ο Άρης και ο Νίκος. <<Εντάξει>> είπε ο Νίκος. <<Κάποιος όμως μαχαίρωσε την Αμάντα στο χέρι και εχθές ήσασταν μαζί...Προ χθες δεν το είχε. Πώς το εξηγείς αυτό;>>.

<<Ίσως να μεσολάβησε κάτι και να έπρεπε να γίνει για κάποιο λόγο...>> απάντησε ο Άρης. <<Όμως απ' ότι βλέπεις δεν έπαθε κακό>>.

<<Τι εννοείς να μεσολάβησε κάτι; Τι μπορεί να μεσολάβησε και να έπρεπε να γίνει;>>.

Ο Άρης δεν απάντησε και η Αμάντα έμεινε να τους κοιτάει μια τον έναν και μια τον άλλον με κομμένη την ανάσα. Ο Νίκος συνέχισε να σκέφτεται κάτι πολύ έντονα. <<Δείξε μου λίγο τα χέρια σου...>> του είπε σοβαρός. <<Συγκεκριμένα τις παλάμες σου...>>.

<<Οφείλω να ομολογήσω ότι είσαι πολύ έξυπνος>> παραδέχτηκε ο Άρης.

<<Δείξε τις παλάμες σου>> επέμενε σοβαρά και ψυχρά ο Νίκος. <<Παιδιά, σας παρακαλώ>> είπε διστακτικά η Αμάντα.

<<Τώρα Άρη>> ο Νίκος άρχισε να αγριεύει.

<<Αν αυτό είναι που θέλεις...>> απάντησε ο Άρης και σήκωσε το χέρι του σε κοινή θέα για να το δει. Ο Νίκος κοίταξε την παλάμη του. Τα μάτια του περιεργάστηκαν την όμοια πληγή του με την Αμάντα. Μετά σήκωσε το βλέμμα του στο πρόσωπο του Άρη. <<Παλιό καριό...>> είπε με μίσος.

<<Νίκο!>> τον διέκοψε σοκαρισμένη η Αμάντα.

<<Εσύ το έκανες ε;>> κατηγόρησε τον Άρη ο Νίκος. <<Τι έκανες στην αδελφή μου παλιο βιτσιόζε;! Μαχαίρωσες το χέρι της!>>. <<Ας ηρεμίσουμε σας παρακαλώ>> άρχισε να απελπίζεται η Αμάντα. Ο Νίκος σηκώθηκε αργά από το κρεβάτι. <<Το παραδέχεσαι ότι το έκανες εσύ;>> τον ρώτησε.

<<Ναι>> απάντησε σοβαρός ο Άρης. <<Το παραδέχομαι και σου δίνω δίκιο που θυμώνεις. Ισχύει όμως αυτό που σου είπα. Δεν θα της έκανα ποτέ κακό. Η πληγή δεν είναι καθόλου βαθιά και απολυμάνθηκε σχεδόν αμέσως>>.

Το πρόσωπο του Νίκου άρχισε να κοκκινίζει από τα νευρά του. <<Από πιο τρελοκομείο το έσκασες και πότε;>> ρώτησε μέσα από τα δόντια του και πλησίασε κι' άλλο τον Άρη. <<Ηλίθιε μαζοχιστή! Πως σου ήρθε να το κάνεις αυτό στο χέρι της;>>.

<<Προφανώς θα είχα τους λόγους μου>> απάντησε ήρεμα ο Άρης. Η Αμάντα σηκώθηκε και εκείνη και μπήκε ανάμεσα τους. Ο Άρης την έπιασε απαλά από το μπράτσο και την έβγαλε από την μέση. <<Άκου Νίκο. Καταλαβαίνω και δικαιολογώ απόλυτα που με θεωρείς τρελό. Και εγώ αν ήμουν στην θέση σου θα ήθελα να με πλακώσω στο ξύλο. Αγαπώ όμως την Αμάντα. Πρέπει να το πιστέψεις. Την αγαπώ τόσο πολύ που δεν πάει ούτε το δικό της μυαλό ούτε το δικό σου>>.

<<Έτσι δείχνεις εσύ την αγάπη σου;>> η αγανάκτηση έκαιγε στην φωνή του Νίκου ήρεμη, έτοιμη να εκραγεί. <<Στο όνομα της αγάπη σας δηλαδή σε λίγο θα αρχίσεις και να την χτυπάς>>.

<<Θα προτιμούσα να πεθάνω η να σκοτώσω όποιον πάει να το κάνει>> απάντησε ο Άρης.

<<Παιδιά, δεν πειράζει, αλήθεια. Ας το ξεχάσουμε>> κλαψούρισε η Αμάντα.

<<Γιατί το έκανες αυτό;!>> του φώναξε ο Νίκος. <<Με αυτόν τον τρόπο σημάδεψες την Αμάντα για να δείξεις ότι σου ανήκει, έτσι όπως κάνουν στα κοπάδια;>>.

Ο Νίκος σήκωσε το χέρι του, το τράβηξε πίσω, πήρε φόρα και το τέντωσε μπροστά για δώσει μπουνιά στο πρόσωπο του Άρη. <<Όχι!>> φώναξε η κοπέλα και σκέπασε με τα χέρια της το πρόσωπο της για να μην δει το δυνατό χτύπημα. Δεν άκουσε όμως τίποτα και ξανά κοίταξε δειλά. Φαινόταν ότι ο Άρης σήκωσε το χέρι του ένα δευτερόλεπτο πριν σκάσει η σφιγμένη γροθιά του Νίκου στο πρόσωπο του και του έπιασε το χέρι. Ο Άρης κρατούσε γερά την γροθιά του στο ύψος του προσώπου του. <<Σου το ορκίζομαι>> του είπε ο Άρης. <<Σου το ορκίζομαι ότι αυτό που τώρα σε κάνει να με μισείς, αργότερα θα σε κάνει να με ευγνωμονείς. Η αγάπη που της έχω αργότερα θα σου φανεί πολύτιμη>>. Ο Νίκος τράβηξε απότομα το χέρι του.

<<Φύγε Άρη...>> του είπε ψυχρά. <<Δεν εγκρίνω την παρέα σου μαζί με την αδελφή μου. Παλιότερα ήθελα να ήσασταν μαζί, δεν ήσουν όμως έτσι. Τώρα έχεις γίνει παράξενος και κρύβεις και εσύ πράματα>>.

<<Λυπάμαι πραγματικά που το ακούω αυτό>> απάντησε ο Άρης. <<Θέλω να σου πω ότι, επειδή δεν μπορείς και δεν πρέπει να καταλάβεις κάποια πράγματα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε φίλοι>>.

<<Φύγε>> είπε ο Νίκος. <<Άσε εμένα να κρίνω αν είμαστε φίλοι η όχι. Αυτή την στιγμή ο μόνος λόγος που δεν είσαι πλακωμένος στο ξύλο είναι επειδή δεν κατάφερα να σε χτυπήσω. Οπότε φύγε σε παρακαλώ, γιατί να είσαι σίγουρος ότι θα βρω έναν τρόπο τελικά να σε χτυπήσω>>.

<<Λυπάμαι>> είπε ο Άρης ήρεμος και σοβαρός. <<Όμως δεν μπορώ να φύγω. Και ούτε εσύ έχεις δικαίωμα να με διώξεις>>.

<<Μπα>> ανασήκωσε προκλητικά το φρύδι ο Νίκος. <<Γιατί παρακαλώ δεν έχω δικαίωμα να σε διώξω;>>. <<Γι' αυτό>> ο Άρης έφερε το χέρι του μπροστά στο πρόσωπο του Νίκου και σήκωσε επιδεικτικά το δάχτυλο.

<<Άρη! Ντροπή!>> έκανε σοκαρισμένη η κοπέλα. Νόμιζε ότι έκανε κάποια χειρονομία στον Νίκο.

<<Την βέρα δείχνω>> γέλασε ο Άρης. Όταν η Αμάντα πρόσεξε καλύτερα, διαπίστωσε ότι σήκωσε το διπλανό δάχτυλο από αυτό που νόμιζε. Εκεί γυάλιζε η βέρα των αρραβώνων τους. Ο Νίκος έμεινε έκπληκτος να την κοιτάει. <<Αυτό σημαίνει>> ψιθύρισε μουδιασμένος.

<<Σωστά>> απάντησε ο Άρης. <<Της έκανε πρόταση για αρραβώνα. Μίλησα στους γονείς σας. Το βράδυ θα γίνει εδώ σε στενό κύκλο. Εκείνοι είναι ευχαριστημένοι με αυτό>>. Ο Νίκος έμεινε ακίνητος και κοίταξε την Αμάντα. <<Αν θέλεις να φύγω θα πρέπει να πείσεις την Αμάντα να μου το ζητήσει...και αυτό πρέπει να το εννοεί, και να το ξέρεις ότι μπορώ να ξέρω αν εννοεί κάτι η όχι>>.

<<Προδοσία>> έφριξε ο Νίκος. Γύρισε έξαλλος στον Άρη. <<Κάτι της έχεις κάνει και δεν μπορεί να δει πόσο τρελός είσαι!>>. <<Για το ότι είμαι τρελός...Σε αυτό δεν μπορώ να σε αμφισβητήσω εκατό τις εκατό>> απάντησε ο Άρης. <<Δεν υπάρχει όμως καμιά προδοσία. Υπάρχει απλά μια αγάπη που πρέπει να μην είναι παράνομη και αμαρτωλή έστω και τώρα, μετά από τόσο καιρό>>.

<<Δεν την παλεύεις>> ο Νίκος γύρισε προς την Αμάντα. <<Εσύ να τα βλέπεις αυτά. Κοίτα με ποίον έχεις μπλέξει>>. Ξανά πλησίασε τον Άρη προκλητικά. <<Θα σε παρακολουθώ τρελάρα. Να το ξέρεις>> τον προειδοποίησε άγρια ο Νίκος. <<Και φυσικά δεν πρόκειται να είμαι παρόν σε αυτό το μεγάλο λάθος που εσείς αποκαλείται ''αρραβώνα''. Να ξέρεις ότι έχω καταλάβει τι κάνεις>> του είπε κατάμουτρα. <<Έχεις ένα πολύ καλά, οργανωμένο σχέδιο εσύ. Είμαι σίγουρος γι' αυτό>>.

<<Σε αυτό έχεις δίκιο>> απάντησε ο Άρης. <<Το σχέδιο μου είναι τέλειο και έχει στόχο την ευτυχία της Αμάντας>>. <<Ψιχάκια>> μουρμούρισε ο Νίκος, έκανε μεταβολή και έφυγε.