Οι γιατροί είπαν στον Νίκο μέσω τηλεφώνου, να μπει σε καραντίνα και αν αισθανθεί χειρότερα, να ενημερώσει. Δεν του άρεσε καθόλου η ιδέα. Είναι δύσκολος ασθενής, καθώς νιώθει έξω από τα νερά του. Άρχισε να ρωτάει.

     - Δηλαδή τι; Δεν μπορούμε να πάμε τώρα ούτε στο μικρό σπιτάκι μας, δίπλα στην ακρόπολη; Να έχω τουλάχιστον μια ωραία θέα! Αρρωστούλης είμαι, δεν με σκέφτεσαι;

      Η Ναταλία αναστενάζει. Δεν είναι στα καλύτερα η ψυχολογία του μετά από αυτά, αλλά τι να κάνει; Προσπαθεί να του εξηγήσει.

      - Νίκο, κατάλαβε το! Για αρκετές μέρες θα είσαι έτσι. Δεν έχει ούτε μετακινήσεις, ούτε επαφές. Ακόμα και εγώ θα είμαι μακρυά σου. Τέρμα αυτά... Ωστόσο, δεν λες μικρό σπίτι των 400 τ.μ.

      Ο γνωστός ηθοποιός στεναχωριέται περισσότερο με τα λόγια της. Δεν μπορεί να το πιστέψει εύκολα ... Αντιδράει.

      - Α ρε αθάνατη Θεοπούλα. Πού είσαι να ρωτήσεις, " κόβεται το σεξ" ; Μέχρι και σ' αυτό καραντίνα μας επιβάλλουν. Ρε Ναταλία μου, μήπως είμαι περδίκι; Εγώ πάντα είμαι θερμός άντρας, λογικό να ανεβαίνει ο υδράγυρος ακόμα και στους 40 βαθμούς στην παρουσία μου.

      Η Ναταλία γελάει και απορεί που βρίσκει την όρεξη! Κουνάει το κεφάλι της και του στέλνει φιλιά από μακρυά, ενώ ψιθυρίζει.

     - Ω Θεέ μου.

    Αμέσως ο Ελευθερίου απαντάει.

     - Έλα, τι θες και με φώναξες; Κάτσε τώρα, θα φτιάξω βίντεο για τις θαυμάστριες μου. Εσένα θα σου δώσω τα υπογεγραμμένα μου αυτόγραφα, να τα έχεις.

     Αρχίζει να γράφει βίντεο και να απευθύνεται στο κοινό του.

     - Αγαπητές Ελευθερίτσες, να έχετε υπομονή. Περνάμε δύσκολες ώρες όλοι. Καταλαβαίνω, ότι η απουσία μου δεν σας βοηθά καθόλου, αλλά είναι απαραίτητη... Κατανόηση!

       Στο σπίτι του Οδυσσέα επικρατεί μια σχετική, μη αναμενόμενη ησυχία. Επιτέλους βρήκε το τελευταίο στοιχείο για το φάρμακο. Θα έμενε τώρα να γίνουν πειράματα... Η αλήθεια είναι, δεν είχε καθόλου την αίσθηση καραντίνας εξαιτίας της δουλειάς.

     Στο πανεπιστήμιο άρχισαν ήδη τα συμπτώματα του ιού σ' ένα άτομο. Αυτό πλέον έγινε ευρέως γνωστό, με αποτέλεσμα να επικρατεί και εκεί μια αναστάτωση. Τόσες μέρες είχαν πάρει πολύ χαλαρά το ζήτημα, ενώ δεν ακολουθούσαν τις οδηγίες των υπεύθυνων.

     Ο Θάνος εκεί που είχε χαλαρώσει και πήγε επιτέλους στο δωμάτιο του, έμαθε τα άσχημα μαντάτα... Αμέσως έκανε βίντεοκληση στην Αμαλία, να δει πως είναι. Μόλις απάντησε, αμέσως την ρώτησε.

     - Αμαλία πώς είσαι; Ανησυχώ.

      Η Αμαλία χαμογέλασε. Της έκανε εντύπωση το ξαφνικό ενδιαφέρον, που της έδειχνε τις τελευταίες μέρες. Μάλλον θα φταίει το στοίχημα. Του απάντησε διστακτικά.

      - Εγώ καλά είμαι, εσύ δείχνεις διαφορετικός. Τι έγινε;

      Ο Θάνος βρισκόταν σε απόγνωση. Αυτή η απόσταση τον τρέλαινε. Του έλειπε η άμεση επαφή μαζί της. Αναστέναξε, ενώ είχε εσωτερική διαμάχη μέσα του. Είχε μεγάλη επιθυμία να της αποκαλύψει όσα νιώθει. Ο κίνδυνος εξάλειψε κάθε ίχνος εγωισμού του, την δεδομένη στιγμή. Τελικά της εξομολογήθηκε μερικά πράγματα.

     - Αμαλία... Να, μου λείπουν οι διαμάχες μας, η καθημερινή μας επαφή, το άρωμα σου. Θέλω να δω τα μάτια σου από κοντά, όσο μιλάμε. Έχεις εκφραστικά μάτια. Μαλώνουμε και είναι σαν να πετάνε σπίθες. Μέχρι και η οθόνη ανάμεσα μας με εκνευρίζει, δεν μου επιτρέπει να σε αγγίξω.

      Η Αμαλία κρατάει την ανάσα της από το ξάφνιασμα. Είναι σε κατάσταση σοκ, δεν καταλάβαινε πολύ καλά τα λόγια του ή την σημασία τους. Τον ρώτησε σχεδόν ψιθυριστά μετά από ώρα, με την δύναμη που της απέμεινε...

    - Τι λες Θάνο; Δεν... Μπορείς να μου... Εξηγήσου τέλος πάντων.

     Ο Θάνος πάλι διστάζει, του είναι δύσκολο να συνεχίσει. Βέβαια, όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν είχε πολλές επιλογές. Κλείνει τα μάτια του, ενώ απαντάει όσο πιο γρήγορα μπορεί.

      -Αμαλία, δεν έχει σημασία. Νοιάζομαι για σένα, μην κολλήσεις τον ιο, οπότε κρατίεμαι με χίλια ζόρια να μην έρθω και να... Τσακωθούμε! Δεν έχω που να ξεσπάσω δηλαδή, έλεος! Θα έσπαγα την βαρεμάρα λίγο. Λαλήσαμε όλοι με την καραντίνα.

     Η Αμαλία τώρα αναγνωρίζει  τον Θάνο. Είναι ο ίδιος άνθρωπος με πριν. Φυσικά ακόμα της φαίνεται περίεργη η συμπεριφορά του... Μπερδεύεται. Μάλλον η μαμά της που τρελαίνεται για ψυχογραφήματα, θα το είχε βρει ήδη. Μήπως να την ρωτούσε;

    Τελείωνουν την συνομιλία τους με ανάμεικτα συναισθήματα. Ωστόσο, σε λίγο φτάνει ένα δέμα για την Αμαλία, που είχε παραγγείλει. Ευτυχώς από τα λίγα πράγματα που παρέμεναν ανοιχτά, είναι τα κούριερ.

      Παίρνοντας όμως τα ρέστα σε κέρματα, δεν γνωρίζε ότι ήταν μολυσμένα και σε τέτοιες επιφάνειες παραμένει για αρκετή ώρα... Πριν προλάβει να πλύνει τα χέρια της, την κάλεσε ο Μάριος. Περίμενε μια απάντηση και  θα είναι θετική. Αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία, χωρίς όμως να του δώσει πολλές ελπίδες. Θα δοκίμαζε σχέση μαζί του, με το απωθημένο της.

     Την ίδια στιγμή οι γονείς της είχαν μια τεράστια διαφωνία για εκείνην. Ο Οδυσσέας ανακοίνωσε στην Άννα την εύρεση φαρμάκου. Της εξήγησε τις σκέψεις του.

      - Ξέρεις κάτι Άννα; Αν έβλεπα την κόρη μας σοβαρά, επειδή ανήκει στις ευπαθείς ομάδες, θα ρίσκαρα και θα της έδινα το φάρμακο. Γι'αυτό είμαι αισιόδοξος, θα έχω εναλλακτική.

      Η Άννα πάλι  ούτε να το διανοηθεί. Απαντάει αμέσως κάθετα στον άντρα της αγχωμένη.

    - Δεν ξέρω Οδυσσέα. Θα είναι και πάλι μεγάλο το ρίσκο... Δεν θα κάνουμε το παιδί μας πειραματόζωο, σε καμία περίπτωση! Σε εμπιστεύομαι, όμως φοβάμαι πολύ ένα καινούργιο φάρμακο. Λυπάμαι.

      Έτσι δημιουργείται ένα πρόβλημα στο ζευγάρι, καθώς λύση δεν βρίσκεται. Είναι λεπτές οι γραμμές του καθενός σε τέτοια ζητήματα. Κάποιος δοκιμάζει πάνω στην απελπισία του νέες θεραπείες, ενώ άλλος τρέμει στην ιδέα. Άραγε έχει κάποιος άδικο; Και στις δυο περιπτώσεις επιθυμούν το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά με τελείως διαφορετικό τρόπο...

       Από την άλλη πλευρά,την ίδια στιγμή,  ο διάσημος ηθοποιός χάνει το χιούμορ του και την διαθεσή του μπροστά στην ασθένεια. Αρχίζει να φοβάται και να αισθάνεται αδιαθεσία. Τα συμπτώματα του πλέον γίνονται φανερά, ενώ η αυτοπεποίθηση του μειώνεται. Καθίσταται ένας δύστροπος και υπερβολικός ασθενής.

      Όλη την ώρα αναρωτιέται.

     - Γυναίκα μπορείς να μου πεις, πως την πάτησα;  Δεν γίνεται αυτό σε εμένα!

      Η Ναταλία του προσφέρει φιδέ, να τον τονώσει, χωρίς να του απαντήσει. Εκείνος μορφάζει, ενώ φανερώνει την αποστροφή του. Μυρίζει και ρωτάει.

      -  Είναι ανάγκη να φάω κατοχικό φαγητό; Μα φιδέ; Αν θες να γίνω καλά, ας έκανες έστω χόρτα. Είναι πολύ δυναμωτικά. Ωστόσο, νομίζω, ανακάλυψα την αιτία του κακού. Μια μικρή ύπουλη θαυμάστρια μου με κυνηγούσε, ενώ είχε βήχα! Εγώ φταίω, που της έδωσα αυτόγραφο της κυράς.

     Η Ναταλία τα έχει χαμένα. Πρώτη φορά δεν του αρέσει φαγητό και είναι περίεργος χαρακτήρας. Συνειδητοποίησε κάτι. Αυτός ο ιός μαζί με την καραντίνα, καταστρέφει και τον πιο εύθυμο άνθρωπο στον κόσμο. Σύντομα όμως θα τελειώσει ο εφιάλτης.

     Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο❤. Χρόνια πολλά στην ελλάδα και σε όσους/όσες γιορτάζουν! Ερώτηση κρίσεως. Εσείς σαν ποιον θα αντιδρούσατε σε νέα θεραπεία; Σαν την Άννα ή τον Οδυσσέα; ☺