Η Αμαλία αναστατώνεται από τα φιλιά του Θάνου και δεν κάνει πίσω. Τα συναισθήματα της είναι τόσα πολλά, που δεν μπορεί να τα διαχειριστεί. Η αλήθεια είναι ποτέ δεν είχε αισθανθεί έτσι. Ίσως ευθύνεται, που για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν κολλημένη με τον Μάριο και δεν είχε νιώσει για κανέναν άλλον πράγματα.

   Του βγάζει το πουκάμισο και τον αγγίζει, παρατηρώντας το σώμα του. Εκείνος της δείχνει όλο του το πάθος με τα φιλιά του, βάζοντας την σε νέα καινούργια μονοπάτια αγάπης.  Ποτέ δεν είχε νιώσει ξανά τόσο ποθητή και αυτό την τρέλαινε.

    Η καρδιά της χτυπάει υπερβολικά δυνατά και όλο της το σώμα αντιδρούσε. Όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα για εκείνη καο την τρομάζουν. Σύντομα ολοκλήρωνουν την σχέση τους, παραδομένοι στα συναισθήματα τους και είναι σχεδόν μαγεμένοι...

     Την ίδια ώρα όμως, χωρίς να το φαντάζονται, η Μαρία τελικά φανερώνει την αλήθεια στις αρχές. Τους αποκαλύπτει, πως έπιασε τον Θάνο παράνομα στο δωμάτιο της Αμαλίας. Η αστυνομία ακούει προσεκτικά την κατάθεση της. Σίγουρα κάτι έκανε αυτός ο νεαρός εκεί και γι' αυτό βρέθηκε αυτή η ουσία στον οργανισμό της.

    Την επόμενη μέρα θα τον στρίμωχναν για τα καλά, ώστε να ομολογήσει... Πάντως εκείνο το βράδυ είναι καθοριστικό για όλους. Η νοσηλεύτρια ναι μεν είπε την αλήθεια, αλλά την βασανίζουν οι τύψεις.

    Η Αμαλία είναι ευτυχισμένη, όμως ανήσυχη. Δεν μπορεί να κλείσει μάτι. Έχει ένα άσχημο προαίσθημα, αν και ο Θάνος κοιμάται ευτυχισμένος δίπλα της. Βασικά είναι εξουθενωμένη, όμως από την υπερένταση δεν κοιμάται.

       Πιστεύει, πως μόλις γνώρισε τον έρωτα. Φοβάται γι'αυτό, μήπως όλα ανετραπούν.

      Ο γνωστός ηθοποιός το πρωί αμέσως πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα, χωρίς να τον πάρει είδηση η γυναίκα του. Συναντάει εκεί την εισαγγελέα, η οποία τον ρωτάει.

    -Γεια σας κύριε Ελευθερίου. Τι θα θέλατε;

     Εκείνος απαντάει δυνατά με σοβαρό ύφος.

     -Ήρθα να σας κόψω πρόστιμο αρχικά. Εχθές αφήσατε τον αστυνομικό σας, μέσα στην καραντίνα, να πάει στο πανεπιστήμιο για να πιάσει ψιλή κουβεντούλα με τον γιο μου!

    Η εισαγγελέας κοιτάζει μπερδεμένη. Για πρώτη φορά στην ζωή της δυσκολεύεται να απαντήσει και το κάνει με δυσκολία.

     -Σας παρακαλώ κύριε, δεν καταλαβαίνω. Έπρεπε να γίνει ανάκριση...

     Ο Νίκος ατάραχος την πλησιάζει με απειλητικό βλέμμα.

     - Κοίτα καλά κρυφό μουσίτσα, μπορεί να είναι πρόκληση για σένα να με δεις έξω από τα ρούχα μου, αλλά δεν θα στην κάνω την χάρη. Θα στο πω μια φορά και κανόνισε να καταλάβεις, γιατί είσαι και αργόστροφη. Ο γιος μου είναι παιδί - διαμάντι σαν εμένα, οπότε μην τον ενοχλείτε ούτε για αστείο.

      Η γυναίκα ξεροκαταπίνει. Στην πραγματικότητα φοβάται που είναι διάσημος. Έχει την τηλεόραση με το μέρος του και μπορεί να στρέψει το κοινό του εναντίον της αστυνομίας. Δεν είναι ώρα για εντάσεις. Βέβαια τα στοιχεία δείχνουν ένοχο τον γιο του. Επιχειρεί να του εξηγήσει ήρεμα.

     - Κύριε Ελευθερίου, δυστυχώς έχουμε μαρτυρία που υποδεικνύει τον γιο σας ένοχο. Πρέπει να μας αφήσετε να κάνουμε την δουλειά μας.

    - Διακρίνω προκατάληψη στο παιδί μου από μέρος σου. Τι έγινε; Ήθελες να είσαι η μητέρα του; Λοιπόν, στο καλλιτεχνικό μου όνομα, γιατί το άλλο δεν το θυμάμαι, πρόσεχε τα λόγια σου! Θα ξεσηκώσω όλες τις Ελευθερίτσες εναντίον σας. Θα απευθυνθώ στο εξωτερικό, που μου έχουν δώσει 20 όσκαρ.

      Η εισαγγελέας αναστενάζει. Δεν είναι συνηθισμένη σε τέτοιες αντίδρασεις. Προσπαθεί να παραμένει ευγενική.

    - Ναι, μόνο που τα όσκαρ δεν σας τα έδωσαν τα δικαστήρια.

     Ο Νίκος αμέσως αντιλέγει.

     - Γιατί δεν δίνουν κυρά μου! Προκαλώ να κάνει και η δικαιοσύνη απονομή όσκαρ. Θα τα πάρω όλα πάλι. Μου αρέσει που θες να βρεις το δίκιο σου με μένα. Εγώ βάζω κάτω όλους τους δικηγόρους! Ωραία. Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε. Τον νου σου.

     Έτσι αφήνοντας άφωνη την εισαγγελέα, φεύγει. Η αλήθεια είναι η γυναίκα βρίσκεται σε μεγάλο δίλημμα. Οφείλει να είναι προσεκτική με το θέμα.

    Την ίδια ώρα εκπλήξεις περίμενουν και την Αμαλία. Αρχικά το πρωινό που της έφτιαξε ο Θάνος. Πόσο όμορφα περνάει. Ζει απόλυτη ευτυχισμένη, όμως ένα τηλεφώνημα από άγνωστο αριθμό την αναστατώνει. Το σηκώνει και ακούει μια διστακτική φωνή.

     - Γεια σου Αμαλία. Συγνώμη που ενοχλώ. Μου είπαν κάτι και ανησύχησα για σένα. Έτσι βρήκα το νούμερο, σου για να σε ενημερώσω. Αφορά τον Μάριο. Δεν είναι σωστό να στα πω από το τηλέφωνο, αλλά είναι η καραντίνα. Το αγόρι σου είναι μπλεγμένο πολύ άσχημα.

   Η Αμαλία ξαφνικά αγχώνεται. Έχει την διαίσθηση, πως θα ακούσει κάτι πολύ σοβαρό... Κάθεται κάπου χαμένη και την ρωτάει τι συνέβη. Εχθές έσβησε οριστικά το απωθημένο της για τον Μάριο, όμως έχει ένα άσχημο προαίσθημα. Περίμενα με ανυπομονησία να μάθει.

   Την ίδια ώρα καλούσε ο Νίκος τον Οδυσσέα μέσω skype. Είχε ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον, γι'αυτό που τον βασάνιζε. Ο Οδυσσέας αν και αγαπούσε την απομόνωση, ο Ελευθερίου ήταν ο μοναδικός του φίλος. Έτσι μοιράζονταν τα μυστικά τους, παρά τις εντάσεις μεταξύ τους.

     Μόλις τον βλέπει ο Οδυσσέας, αμέσως καταλαβαίνει πως κάτι σοβαρό έχει και τον ρωτάει.

     - Νίκο, τι έγινε; Τι έπαθες;

      Ο Νίκος αναστενάζει και είναι απόλυτα σοβαρός. Είναι το μόνο θέμα, το οποίο δεν χειρίζεται με χιούμορ.

    -Οδυσσέα, ανησυχώ πολύ για τον Θάνο μου. Είναι κάτι που δεν έχουμε πει σε κανέναν και πρόσφατα παραλίγο να βγεί στο φως με τον βλάκα πρώην της Ναταλίας. Ο Θάνος... δεν... Τον υιοθετήσαμε από πολύ μικρό.

      Ο Οδυσσέας πραγματικά μένει έκπληκτος. Είναι το τελευταίο πράγμα που περίμενε να ακούσει. Δεν γίνεται αυτό. Πάντα έλεγε πόσο ίδιοι είναι, όχι μόνο στον χαρακτήρα, αλλά και εμφανισιακά. Όταν συνέρχεται από το αρχικό σοκ, θεωρεί πως πρόκειται για πλάκα. Έτσι τον κατηγορεί.

    - Καλά ρε Ελευθερίου, πρωταπριλιά έχουμε; Κάνεις πλάκα με ανοησίες; Τρολάρεις πολύ άσχημα.

      - Όχι, μην το κάνεις αυτό. Από τις λίγες φορές που δεν τρολάρω και δεν με πιστεύεις. Έλεος.

       Ο Οδυσσέας παίρνει πολλές ανάσες και προσπαθεί να συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Με δυσκολία καταφέρνει να ρωτήσει. 

      - Δεν το έχετε πει στον Θάνο;

     - Αμέσως ρωτήσαμε ψυχολόγους και μας συμβούλευσαν να του το ανακοινώσουμε τότε. Έτσι προσπαθήσαμε να του το πούμε σαν παραμύθι από δύο χρονών. Κάθε φορά όμως που επιχειρούσαμε, δεν το δεχότανε. Δεν έτρωγε, δεν μιλούσε και έκλαιγε όλη μέρα. Η ίδια κατάσταση για ένα χρόνο. Μετά τα παρατήσαμε και το ξέχασε. Για μένα δεν είχε κιόλας σημασία. ΕΙΝΑΙ παιδί μου, όπως και να έχει.
     
      Αχ εύχομαι πραγματικά να σας άρεσε το κεφάλαιο. Είπα να βάλω κάποιες μικρές ανατροπές.😱Προτείνω όμως, μην δυσαρεστηθείτε μέχρι να δείτε το τέλος... Ελπίζω να σας αρέσει... Ουφ.   Λοιπόν, τέλος σας ετοιμάζω τρειλερ και θα προσπαθήσω να βάλω μέχρι τέλους και άλλες εξελίξεις- ανατροπές.