Στο πανεπιστήμιο επικράτησε πανικός. Ο Μάριος δεν υπάκουγε στα μέτρα καραντίνας και ήθελε οπωσδήποτε να δει την Αμαλία. Ο Θάνος τον έδιωχνε, την ώρα που εμφανίστηκε και η ενδιαφερόμενη.

      Άκουσε τον Θάνο, να φωνάζει.

      - Σε ποιον κόσμο ζεις; Η κυβέρνηση είπε να είμαστε σε καραντίνα. Τώρα φύγε επιτέλους από τον χώρο, που δικαιωματικά μου ανήκει!

       Ο Μάριος γελάει και αντιμετωπίζει περιφρονητικά τον Θάνο, κάτι που δυναμώνει την αμοιβαία αντιπάθεια. Η αλήθεια είναι, πως παρά την μικρή ηλικιά του, έχει πετύχει αρκετά στον κόσμο των επιχειρήσεων. Έτσι δεν λογαριάζει πολύ τα λόγια του και απαντάει ήρεμα.

      - Θα δω πρώτα την Αμαλία και μετά θα φύγω. Μην ανησυχείς, θα είμαι από απόσταση. Τέλος, όταν κάνεις κάτι εσύ δικά σου λεφτά, το συζητάμε.

      Εκείνη την ώρα παρουσιάζεται η Αμαλία, διακόπτωντας την πολύωρη διαφωνία τους. Η ίδια βέβαια βρισκόταν σε κατάσταση σοκ με την παρουσία του Μάριου. Δεν περίμενε ποτέ, πως θα τον δει για μια ακόμα φορά.

     Ήξερε από παλιά, ότι έτρεφε αισθήματα για εκείνον και έφυγε ξαφνικά, χωρίς να της δώσει εξηγήσεις. Ήταν με μια κοπέλα τόσα χρόνια, από όσα γνώριζε. Παρά αυτά δεν περίμενε, ότι θα αντιδράση τόσο έντονα στην παρουσία του. Τον ρωτάει ευθέως.

      - Τι θες εσύ εδώ;

      - Θέλω να μιλήσουμε απλά Αμαλία.

     Προς μεγάλη απογοήτευση του Θάνου, τελικά πήγαν κάπου να μιλήσουν. Ο Θάνος πια έφτασε στη πλήρη κατάθλιψη και εγκατάλειψη των επιθυμιών του.

     Από την άλλη πλευρά η Αμαλία ήταν τελείως μπερδεμένη. Δεν μπορούσε να είναι απόλυτα ικανοποιημένη με την έκβαση των πραγμάτων. Ήθελε να χαρεί, όμως είχε χάσει λιγάκι την εμπιστοσύνη της στον Μάριο.

     Κράτησε ασφαλή απόσταση, εξαιτίας του ιού και ζήτησε εξηγήσεις. Ο Μάριος άρχισε να δικιολογείται.

     - Αμαλία... Συγνώμη, ξέρω πως σ' άφησα απότομα, όμως... Έπρεπε πρώτα να σταθεροποιηθώ επαγγελματικά και εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο το μεταξύ μας.

      Η Αμαλία προσπαθούσε να μείνει ανεπηρέαστη από τα συναισθήματα της και να κρατηθεί στο ύψος της, όσο δύσκολο και να είναι.  Δαγκώνει τα χείλη της, ενώ τον ρωτάει για το κομμάτι που παρέλειψε. Δεν της είπε για καμία φίλη.

     - Και η κοπέλα που είχες; Τι σε έκανε να γυρίσεις πίσω τώρα;

     Ο Μάριος παρέμεινε άνετος και της χαμογέλασε.

     - Δεν είχα κάτι σοβαρό ποτέ με κάποια. Γλυκούλα μου πίστεψε με. Θα σε αφήσω να το σκεφτείς ψύχραιμα και καθαρά. Θα περιμένω τηλέφωνο σου. Να ξέρεις, πως σ' αγαπώ και εγώ.

      Της Αμαλίας της κόπηκε η ανάσα, ακούγοντας τα λόγια που περίμενε τόσα χρόνια. Αυτός έφυγε, στέλνοντας από μακρυά φιλιά.

      Τα προβλήματα πάντως άρχισαν σε όλα τα σπίτια. Για πρώτη φορά επικρατούσε στεναχώρια και στο σπίτι του μεγάλου ηθοποιού. Όσο περνούσαν οι μέρες, τόσο τον πείραζε η καραντίνα. Στην αρχή το είχε πάρει με πλάκα, όμως τώρα ξεφυσούσε μετά από χρόνια στην ζωή του.

     Μίλησε γι' αυτό στην γυναίκα του.

     - Ναταλία, νομίζω έπαθα καραντινικιά κατάθλιψη. Τελείωσαν τα μηνύματα των θαυμαστριών, εμείς περάσαμε πολύ χρόνο μαζί και εξαντλήσαμε τα πάντα. Τόσο φυλακισμένος, δεν ένιωθα ούτε στο ορφανοτροφείο. Τι θα κάνω;

       Η Ναταλία έμεινε έκπληκτη στα λόγια του άντρα της. Όντως δεν τον έχει ξανά δεί τόσο στεναχωρημένο. Βέβαια δεν ξέρει και πως να τον βοηθήσει, καθώς και η ίδια είναι νευρικιά με την κατάσταση της χώρας. Βαρέθηκε και την μαγειρική, άσε που χόρτασε φαγητό.

      Μετά από αρκετή ώρα σκέψης αποφάσισαν να κάνουν ένα θεατρικό μόνοι τους. Θα δοκίμαζαν, μήπως έτσι ξεπερνούσαν την στεναχώρια και πλήξη. Ο Ελευθερίου ενθουσιάστηκε στην σκέψη... Βέβαια τους περίμενε μια μεγάλη έκπληξη και τους δυο.

       Χτύπησε το κουδούνι της πόρτας και ήταν ο πιο διάσημος τραγουδιστής της χώρας, ο Περικλής. Τους επισκέφθηκε, επειδή πριν μια βδομάδα είχε μήνυμα από τον Θάνο. Ζήτησε βοήθεια για την καριέρα του. Ωστόσο, αυτή η συνάντηση θα είχε συνέχεια και απρόβλεπτες καταστάσεις για το ζευγάρι...

     Από την άλλη στην ίδια ένταση βρισκόνταν ο Οδυσσέας και η Άννα. Εκεί ήταν κάπως χειρότερα τα πράγματα. Ακόμα και ο απομονωμένος Οδυσσέας, άρχισε να δυσανασχετεί με την καραντίνα.

       Το πρώτο πρόβλημα του ήταν η ανακάλυψη του φαρμάκου. Του έλειπε το τελευταίο βήμα, για να τελειώσει με επιτυχία η έρευνα του. Πιο πολύ ανησυχούσε, να το ανακαλύψει το συντομότερο για την κόρη του. Είχε ανησυχήσει πολύ με τον ιό και ήθελε να έχει έτοιμη φαρμακευτική αγωγή σε περίπτωση που νοσούσε η κόρη του.

     Βασικά, αν γινόταν κάτι τέτοιο, δεν θα περιμένε καν τα αποτελέσματα πειραμάτων. Το πρώτο άτομο που θα λάμβανε την αγωγή, θα ήταν η Αμαλία...

      Το δεύτερο πρόβλημα τους ήταν η επανεμφάνιση του Αντώνη. Πήρε τηλέφωνο την Άννα και της ζήτησε συγνώμη. Αυτό προκάλεσε την οργή του Οδυσσέα. Δεν ήθελε η γυναίκα του να αρχίσει πάλι της επαφές με τον συγκεκριμένο. Δεν ξεχνάει τις περιπέτεις, που έχουν περάσει εξαιτίας του.

     Θυμάται ακόμα, που απειλούσε με όπλο για χάρη του πατέρα του...

      Στο πανεπιστήμιο επικρατούσε η ίδια κατάσταση. Πολλοί φοιτητές ήταν ανεύθυνοι και διοργάνωναν συναθροίσεις σε σπίτια , αντίθετα με τις απαγορεύσεις. Η μόνη που ακολουθούσε πιστά τους κανόνες, ήταν η Αμαλία, η οποία ήταν ακόμα αναστατωμένη από την απρόσμενη συνάντηση.

      Αργά το βράδυ είχε την προγραμματισμένη βίντεοκληση με τον Θάνο. Αυτήν την φορά, χωρίς την κρυφή παρουσία του πατέρα του.  Φαινόταν κακόκεφος, ενώ της μίλησε απότομα.

     - Αμαλία, πήρα για τελευταία φορά. Εντάξει, κέρδισες το στοίχημα. Εσύ περνάς πιο καλά στην καραντίνα, οκ;

       Η Αμαλία δεν πίστευε στα αυτιά της. Για να τα παρατήσει τόσο εύκολα, κάτι σοβαρό είχε γίνει. Κάτι είχε μάθει από την συμπεροφορά του. Έτσι άρχισε τις ερωτήσεις.

      - Τι έγινε; Έχει συμβεί κάτι σοβαρό, σωστά;  Δεν γίνεται έτσι απλά, να παραδέχεσαι εσύ την ήττα σου. Λέγε... Δεν θες να έρθω από εκεί και είναι επικίνδυνο!

      Της Αμαλίας της ξέφυγε η τελευταία φράση. Δεν ήξεραν εδώ μέσα για το πρόβλημα υγείας και ούτε είχε σκοπό να πει κάτι. Προσπάθησε να φανεί ψύχραιμη και να μην καταλάβει τίποτα. Από την άλλη ο Θάνος, ο οποίος δεν γνωρίζε, θεώρησε υπερβολικό τον φόβο της και της εξήγησε.

      - Μόνο οι δυο μας θα είμαστε. Δεν θα μαζευτούμε όλοι μαζί. Πόσο επικίνδυνο να είναι; Άσε που δεν είμαστε και στους ευπαθείς, τι φοβάσαι;

     Η Αμαλία δεν ήξερε, τι να πει. Από την άλλη η σιωπή της προβλημάτισε τον Θάνο. Ένιωσε πως του έκρυβε πράγματα. Πλέον άρχισε αυτός τις ερωτήσεις.

       - Αμαλία, τι έγινε; Τώρα έπαθες κάτι εσύ... Έχεις κάτι; Γιατί φοβάσαι τόσο πολύ; Δεν έχει να κάνει με τον φίλο σου, το ψώνιο, ο οποίος ήρθε το πρωί. Ήταν μήπως άρρωστος;

       Η Αμαλία κάγχασε στα λόγια του. Δεν περίμενε ποτέ να μιλάει ο Θάνος για... ψώνιο. Αν είναι δυνατόν. Της κάνει πλάκα;

       -  Τώρα σοβαρά μιλάς για ψώνιο εσύ; Άσε που εσύ το θεωρείς πλεονέκτημα. Τόσο καιρό όταν σε χαρακτήριζα έτσι, έλεγες " καμάρι μου "! Τελικά σίγουρα σε πείραξε η καραντίνα, όπως άλλους τους πειράζει η ζέστη... Υπομονή. Είμαστε στην αρχή.

       Ο Θάνος δεν έδωσε σημασία στα λόγια της. Ακόμα περίμενε να μάθει, τι έχει γίνει. Έχει κάποιο πρόβλημα υγείας; Αρχίζει να ανησυχεί για πρώτη φορά στην ζωή του και την ρωτάει μια ακόμα φορά.

       - Αμαλία, πες μου τώρα αυτό που σε ρώτησα! Τι έχεις;

    Η Αμαλία τον κοίταζε και σκεφτόταν... Άραγε να του πει την αλήθεια ή δεν έχει νόημα;

       Σας ευχαριστώ θερμά για την στήριξη. Εσείς πώς περνάτε στην καραντίνα; Εύχομαι να σας άρεσε το κεφάλαιο!❤ αλήθεια εσείς τι θα κάνατε στην θέση της Αμαλίας;