Πλευρά Ζωής

Η πόρτα χτυπάει δυνατά και παίρνω μια μεγάλη ανάσα για να γεμίσω τα πνευμόνια μου. Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να φάω και ένα μεγάλο κομμάτι τσιζκέικ για να γεμίσω το στομάχι μου. Καθάρισα τον λαιμό μου και περπάτησα αργά προς την πόρτα που ήταν έτοιμη να πέσει από τις γροθιές του κανίβαλου. Σιγά άντρα πολλά βαρύ εσύ! Σιγά! Να χαλαρώσεις τις ρωγίτσες σου, θα σου σκιστεί το σουτιέν!

Αχ, να ανοίξω ή να μην ανοίξω;

Να καλέσω την αστυνομία ή να μην την καλέσω;

Να φάω πίτσα ή γύρο το βράδυ;

Να ζει κανείς ή να- εεε κλεμμένο.

Ας του ανοίξω μωρέ τον κρίμα, και αυτός σκατόψυχος είναι. Αφού θα πάμε που θα πάμε στην κόλαση, ας διαολοσταλθούμε μεταξύ μας! Κατεβάζω το πόμολο και πριν καν το καταλάβω, η πόρτα έχει ανοίξει λες και έκρυβε τον Χουλκ από πίσω κάνοντας ένα τεράστιο βρόντο. Πάλι καλά πρόλαβα να τραβηχτώ γιατί θα με είχε κάνει ένα με την μπαλκονόπορτα ο πηδήκουλας!

Κάμερον - Ποιό είναι το γαμημένο σου πρόβλημα;

Με ρώτησε έντονα, σχεδόν γρυλίζοντας, καθώς ήρθε κατά πάνω μου και με κόλλησε στο τοίχο. Ένιωσα σαν πάταφιξ που κρατάει κολλημένη την εικόνα του Αγίου Δημητρίου (μεγάλη η χάρη του) στην πόρτα του ψυγείου. Σαν σαρδέλα σε κονσέρβα που πατηκώθηκε στο πακετάρισμα. Σαν-

Το πιάσαμε το νόημα, παρακάτω.

Ζωή - Εγώ; Εγώ έχω το πρόβλημα ή εσύ που νομίζεις ότι το σπίτι μου είναι χωματερή; Θα μπορούσα να σου κάνω μήνυση!

Κάμερον - Μήνυση; Τι ακριβώς θα πει το δικαστήριο σχετικά με την παρενόχληση κοινής ησυχίας βάζοντας τσιφτετέλια τα βράδια, την ατομική χρήση του ασανσέρ και την κακοποίηση αισθητικής που μας προσδίδεις με την παρουσία σου;

Ρώτησε ειρωνικά και εγώ τον κοίταξα σοκαρισμένη. Τον αγρίκο! Τον άξεστο! Το γίδι το όρθιο!

Ζωή - Για κάνε μου την χάρη Κουασιμόδε και σταμάτα σε καμία βιτρίνα να δεις τη φάτσα σου! Δεν έχεις καθρέφτες στη σπηλιά σου μου φαίνεται!

Κάμερον - Αντιθέτως, εγώ κοριτσάκι μου φυσάω, εσύ-

Ζωή - Θα έπρεπε να παίρνω επίδομα που δυστυχώς βλέπω την φάτσα σου κάθε μέρα; Ναι, ναι θα έπρεπε.

Του είπα νικητήρια και χαλάρωσα επάνω στον τοίχο. Εκείνος βρήκε την ευκαιρία να κολλήσει περισσότερο επάνω μου, το χέρι του δίπλα από το κεφάλι μου και το άλλο του χέρι να βρίσκεται χαλαρά στην τσέπη του παντελονιού του.

Κάμερον - Θα έπρεπε να ευχαριστείς τον Θεό που βλέπεις αυτή τη φάτσα κάθε μέρα μαλακισμένο.

Πρόφερε μέσα από τα δόντια μου έναν ειρωνικό τόνο και εγώ τον κοίταξα πλάγια.

Ζωή - Δηλαδή εσύ βλέπεις κάθε μέρα την φάτσα σου και ευχαριστείς τον Θεό;

Τον ρώτησα και εκείνος με κοίταξε χαμογελώντας γοητευτικά στον εαυτό του.

Νάρκισσος

Κάμερον - Ναι, κάθε μέρα, όλη μέρα.

Ζωή - Τώρα εξηγούνται όλα...

Έκανα την σκεπτική και έξισα το πιγούνι μου.

Κάμερον - Δηλαδή;

Ζωή - Έχεις σίγουρα μυωπία, μουΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ.

Ξεκαρδίστηκα στα γέλια με το αστείο μου κάτι που σε εκείνον δεν φάνηκε ιδιαίτερα γελοίο. Ο άνθρωπος είναι ο πιο ξενέρωτος που έχει υπάρξει στην ιστορία των ξενέρωτων που έχουν υπάρξει! Ή μήπως έτσι θέλει να δείχνει; Στάνταρ αυτός όταν ήταν μαθητής θα ήταν κανένα φυτουκλάκι με γυαλαμπούκες μεγαλύτερες από το μέλλον μου και σιδεράκια. Η Πάττυ στην αρσενική βερζιον. Άραγε τώρα τι δουλειά να κάνει; Βγαίνει συχνά από το σπίτι πάντα με μοδάτα ρούχα.

Κάμερον - Είσαι και άνοστη, δεν ξέρεις να ξεχωρίζεις τα αστεία από τις κρυάδες.

Δήλωσε σοβαρός αλλά εγώ συνέχισα να γελάω ακόμα πιο τρανταχτά με την φάτσα του. Πόνεσε και η κοιλίτσα μου από το γέλιο. Κοίτα που σπάω πλάκα με τον αχαΐρευτο.

Ζωή - Έλα βρε γειτονάκι. Αφού κατά βάθος και εσένα σου άρεσε, ε;

Τον ρώτησα γελώντας και χτύπησα το μπράτσο του με την γροθιά μου. Εκείνος κοίταξε το σημείο και γέλασε λίγο. Μου χαμογέλασε στραβά, τα μάτια του έκλεισαν ελάχιστα στην καμπύλη του προσώπου του.

Κάμερον - Είσαι περίεργη. Μέχρι πριν ένα λεπτό βριζόμασταν και τώρα είσαι φιλική. Τι τρέχει με την πάρτη σου;

Με ρώτησε και εγώ σταύρωσα τα χέρια μου μπροστά στο στήθος μου αμυντικά. Α όλα κι όλα! Όχι να με πει και φιλική το ζώον! Το καλύτερο που μπορώ να είμαι με αυτόν είναι φιλόζωη!

Ζωή - Έτσι είμαι εγώ, μια έτσι, μια αλλιώς. Κάνε με γυναίκα να μην βαρεθείς ποτέ!

Αμ...

Δήλωσα και μόλις κατάλαβα τι είπα έκλεισα αμέσως το στόμα μου με την παλάμη μου. Εκείνος χαμογέλασε ειρωνικά και στερέωσε τα χέρια του στους γοφούς μου σπρώχνοντας με ξανά στον τοίχο, στενότερα από ότι πριν.

Κάμερον - Θέλεις να γίνεις γυναίκα μου γειτόνισσα;

Ρώτησε ψιθυριστά κοντά στο πρόσωπο μου και μόνο τότε μύρισα το άρωμα του σώματος του. Η ανάσα του ήταν κάτι ενδιάμεσο σε μέντα και δυόσμο, ίσως ένας συνδιασμός τους. Το κρύο του μάγουλο ακούμπησε το ζεστό δέρμα μου, ένιωσα μια ανατριχίλα να διαπερνά την ραχοκοκαλιά μου. Με την άκρη του ματιού μου έβλεπα τα δικά του. Τα γένια ολίγων ημερών γρατζούνησαν απαλά το δέρμα μου, τα χέρια του κρατούσαν ακόμα τους γοφούς μου...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΊΜΑΙ ΜΊΑ ΠΑΤΆΤΑ ΠΑΡΘΈΝΑ, ΠΙΟ ΠΑΡΘΈΝΑ ΚΑΙ ΑΠΌ ΑΓΝΌ ΕΛΑΙΌΛΑΔΟ, ΠΙΟ ΠΑΡΘΈΝΑ ΚΑΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΣΕΙΡΆ ΣΤΟΝ ΑΝΤΈΝΑ, ΚΑΙ ΕΣΎ ΑΓΌΡΙ ΜΟΥ ΜΟΥ ΚΟΛΛΆΣ; ΡΕΕΕΕ ΕΊΣΑΙ ΤΡΕΛΌΣ ΡΕΕΕ;

Το μάγουλο του χάιδεψε απαλά το δικό μου, τον ένιωσα να γλύφει τα χείλη του περιμένοντας την απάντηση μου. Τον πρόσεξα φευγαλέα και τον είδα να με κοιτάει.

Θες να τον φιλήσω;

Τι; ΌΧΙ!

Ζωή - Ε-εγώ; Μα-μαζί σου; Ποτέποτέποτέ!

Είπα γρήγορα μέσα στην σύγχυσή μου και προσπάθησα με τα χεράκια μου να τον διώξω από πάνω μου. Εκείνος καταλαβαίνοντας την αμηχανία μου, γέλασε και με αγκάλιασε σφιχτότερα.

Βλάκα βλάκα βλάκα ΒΛΆΚΑ, είμαι ενήλικη με ορμόνες αγόρι μου, θα κάνω κανένα μπαμ και θα ψάχνεις το πουλί σου μετά!

Κάμερον - Δεν σε παίρνω μέχρι να μάθεις να βάζεις πλυντήριο.

Δήλωσε γελώντας και με άφησε από την αγκαλιά του. Τον κοίταξα σοκαρισμένη και εκείνος μου έσκασε ένα στραβό χαμόγελο. Πλησίασε την πόρτα και έπιασε το πόμολο, λίγο πριν την ανοίξει γύρισε να με κοιτάξει.

Ζωή - Τι-τι εννοείς πλυντήριο;

Κάμερον - Α σε ενδιαφέρει δηλαδή;

Χαμογέλασε πονηρά ο ηλίθιος και αυτοχαστουκίστηκα στην στιγμή, τι θέλω και ρωτάω; Λες και δεν ξέρω με τι μαλάκα έμπλεξα.

Κάμερον - Είσαι πιο συμπαθητική όταν παιδιαρίζεις. Όταν με ειρωνεύεσαι απλά μου έρχεται να σε πηδήξω πάνω στον πάγκο της κουζίνας σου.

Δήλωσε ο ξεδιάντροπος και ξανά γέλασε με την έκφραση μου. Άνοιξε την πόρτα και λίγο πριν φύγει, έβγαλε το κεφάλι του και με κάρφωσε με τα μάτια του χαμογελώντας.

Κάμερον - Περιμένω πλυντήριο γειτόνισσα! Και που ξες. Ίσως άμα το κάνεις καλά, αύριο μεθαύριο να το βάλουμε μαζί!

Εγώ έβγαλα την παντόφλα μου και του την πέταξα στην μάπα γελώντας αλλά πρόλαβε να την αποφύγει.

Ζωή - Ανώμαλε!

Φώναξα γελώντας όταν κατάλαβα για τι είδους "πλυντήριο" μιλούσε τόση ώρα. Εκείνος απάντησε μέσα από το διαμέρισμα του.

Κάμερον - Καλό βράδυ γειτόνισσα! Συγγνώμη για το πρωί.

Αλλά το τελευταίο δεν ήμουν σίγουρη εάν όντως το άκουσα ή ήταν της φαντασίας μου.

[...]

Ζωή - Μμμ δημητριακά, γάλα, βούτηρο...

Νιώθω λες και μόλις έπιασα το φοιτητικό μου σπίτι και αγοράζω τα απαραίτητα. Έδωσα ότι φαγώσιμο υπήρχε σε κάτι αδέσποτα γλυκούλια που έχουμε κοντά στη γειτονιά. Ελπίζω να μην πάθανε τίποτα. Αν και τώρα που το σκέφτομαι θα έπρεπε να φιλέψω τον γείτονα σε ένα τραπέζι με αυτά... Συνέχισα στην επόμενη σειρά από ράφια.

Ζωή - Απορρυπαντικό, μαλακτικό, σαμπουάν, ξυραφάκια, προφυλακτικά; Γιατί έχω γράψει προφυλακτικά;

Αναρωτήθηκα φωναχτά και μια γιαγιούλα με το εγγονάκι της με κοίταξε με απέχθεια μέσα στα μάτια. Ναι μωρή, λες και δεν θα μάθει! Κοιτάζω καλύτερα την λίστα μου και αφήνω μια ανάσα ανακούφισης.

Ζωή - Αααα, προφιτερόλ-υλικά.

Αστοδιάλοκαιτρόμαξα. Τώρα όλα βγάζουν νόημα! Πέρασα στον επόμενο πάγκο και ξεκίνησα να ψάχνω για μπισκότα και για σοκολάτα. Τα μάτια μου έπεσαν σε χρώματα ζαχαροπλαστικής. Χμ, δεν θα ήταν άσχημη μια ροζ σαντιγί από πάνω! Πήρα την κόκκινη χρώση και συνέχισα το σοπινγκ. Όταν τελείωσα, άπλωσα τα πράγματα μου στο ταμείο και περίμενα υπομονετικά την σειρά μου. Η ταμίας είχε για κάποιο λόγο τα μαλλιά της υπερβολικά κρεπαρισμένα και το αϊλάινερ της θύμιζε πρώτο τραπέζι Οικονομόπουλο. Τέλος πάντων...

Ταμίας - 107 ευρώ και 82 λεπτά παρακαλώ.

Είπε με το ανέκφραστο σοβατισμένο πρόσωπο της και εγώ την κοίταξα σαν χάνος.

Πόσο;

Θέλεις να μου πεις ότι κάνουν 107 ευρώ (και 82 λεπτά παρακαλώ!) εφτά σακούλια πατατάκια, πέντε σοκολάτες λάκτα μπισκότο και τρεις ακόμη λάκτα όρεο, δώδεκα kiss και ένα πακέτο καπρίς (ε ναι από τα μεγάλα, αμαρτία από τον Θεό να πάρεις το τσέπης), δύο κιλά μπανάνες, δύο πακέτα γκούντα κασέρι των τριάντα φετών και δύο πάριζα εν Ελλάδι των πενήντα, πέντε πακέτα δημητριακά, ένα σακουλάκι ξυραφάκια, εφτά πακέτα μπισκότα (ένα για το γλυκό βέβαια), σερβιέτες με φτερά για τις δύσκολες μέρες του μήνα, σοκολάτα για το γλυκό, σαντιγί για το γλυκό, το χρώμα ζαχαροπλαστικής, δύο μπουκάλια γάλα και ένα πακέτο γιαουρτάκια με φρούτα, βιτάμ και μερέντα για το πρωινό, καθώς επίσης ψωμί και μπαγκέτα για το μεσημεριανό, χαρτοπετσέτες και μια λάιτ κόκα κόλα γιατί είμαι σε δίαιτα, απορρυπαντικό και μαλακτικό, κάνα τρία κρουασάν σε περίπτωση λιγούρας, σαμπουάν και μαλακτικό για τα μαλλιά, δύο κιλά σνίτσελ και τρία σακιά πατάτες, οκτώ πακέτα μακαρόνια και δύο ρύζι, μία σακούλα πιπεριές για γέμισμα, ένα κολάν που μπάνησα και ενάμισι κιλό φουντούκια; Ε ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΔΥΝΑΤΌΝ! ΜΟΥ ΈΠΙΑΣΑΝ ΤΟΝ ΚΏΛΟ! Έβγαλα την μπλακ καρντ ιζ μάι μπίζνες καρντ αλλά η δική μου είναι μπλε γιατί δεν έχω ευτελή πόσα σαν την Αριάνα και την πέρασα ανέπαφα από το μοτόρι στο ταμείο. Πίσω μου άκουσα ένα γνώριμο γέλιο.

Κάμερον - Ψώνια βλέπω, ε;

Ρώτησε ρητορικά και εγώ γύρισα να κοιτάξω τις σακούλες μου και μετά εκείνον. Πάλι μπροστά μου εσύ; Ρε γαμώ το κέρατο μου, κοριό μου έχεις βάλει;

Ζωή - Α μπα, για βόλτα ήρθα.

Είπα και σήκωσα ενάλαφρα τους ώμους μου βάζοντας τις σακούλες μου μέσα στο καρότσι. Εκείνος χτύπησε στο ταμείο το πακέτο με τις μπάρες δημητριακών του και πλήρωσε την ταμία. Εκείνη του χαμογέλασε γοητευτικά δίνοντας του τα ρέστα φροντίζοντας να ακουμπήσει με το χέρι της το δικό του. Μα καλά, ΜΠΆΡΕΣ; Πάρε εκεί πέρα ολόκληρο το Κουάκερ να πιάσει τόπο.

Ταμίας - Ορίστε κύριε Ντάλας.

Είπε και καλά με σαγηνευτικό βλέμμα και μου ήρθε να ξεράσω. Ο ηλίθιος της χαμογέλασε απλά και ξεκίνησε να βάζει τις σακούλες μου μέσα στο καρότσι μου. Κάτσε, γιατί με βοηθάει; Και γιατί η κάρχια στο ταμείο ήξερε ποιος είναι; Ίσως από την κάρτα μέλους στο σούπερ μάρκετ...

Ζωή - Έι, τι κάνεις;

Τον ρώτησα όταν τον είδα να φεύγει με το καρότσι μου. Ε! ΤΑ ΠΛΉΡΩΣΑ ΑΥΤΆ!

Κάμερον - Θα σε βοηθήσω να τα πας σπίτι άμα δεχτείς να δώσεις τίποτα ως αντάλλαγμα.

Ζωή - Ναι ούτε καν! Όλα είναι φουλ απαραίτητα και δεν πρέπει να χαθεί τίποτα!

Εκείνος κοίταξε μέσα στο καλάθι και ξεκίνησε να γελάει.

Κάμερον - Τις μπανάνες αυτές θα τις φας όλες εσύ;

Ρώτησε γελώντας και γύρισα να κοιτάξω πρώτα τις μπανάνες και μετά τον αρχηγομπανάνα γιατί πρέπει να έχουν ίσο σχεδόν αϊκιού (αν αυτό δεν αποτελεί προσβολή για τις μπανάνες!).

Ζωή - Όχι, είχα σκοπό να τις μοιράσω κιόλας!

Κάμερον - Θα μπορούσες να τις χρησιμοποιήσεις κάπου πιο... πρακτικά γειτόνισσα.

Είπε γελώντας και εγώ τον κοίταξα με μισό μάτι.

Ζωή - Ελπίζω να εννοείς να σε πνίξω με αυτές στον ύπνο σου. Όντως πολύ πρακτικός τρόπος χρήσης της μπανάνας.

Είπα και εκείνος χαμογέλασε πονηρά. Γύρισε το κεφάλι του ώστε να με κοιτάξει και σήκωσα το βλέμμα μου για να τον αντικρίσω. Να σου γαμήσω, έπρεπε να γίνεις κυπαρίσσι; Χάθηκε να γίνεις κακτάκι για γλάστρα; Αυχενικό πάθαμε εδώ πέρα.

Κάμερον - Νόμιζα ότι τις χρησιμοποιείς αλλιώς γειτόνισσα, ξέρεις... πιο ερωτικά. Ίσως οι μπανάνες να είναι η μόνη σου σεξουαλική επαφή.

Με είπε αγάμητη;

Σε είπε αγάμητη.

ΜΕ ΕΊΠΕ ΑΓΆΜΗΤΗ!

Εγώ γούρλωσα τα μάτια μου και άπλωσα τα χέρια μου για να φτάσω το καρότσι. Εκείνος αποτραβήχτηκε με το καρότσι μαζί και μου χαμογέλασε ειρωνικά.

Ζωή - Σε αντίθεση με εσένα δεν βολεύομαι με μπανάνες. Αν ήθελες να σου δώσω καμία για να περάσεις το βράδυ σου, μπορούσες απλά να μου το ζητήσεις.

Δήλωσα απόλυτη και ένιωσα το δέρμα μου να πετσοκόβεται σε ψιλοκομμένες φέτες από το βλέμμα του. Με κοιτούσε σαν τον Πετρετζίκη όταν κόβει άνηθο! ΆΝΗΘΟ!

Κάμερον - Δεν είμαι γκέυ, είμαι στρέιτ!

Δήλωσε κοιτώντας με και σταύρωσε τα χέρια του μπροστά από το στήθος του λες και τον έθιξα. Εντάξει, δεν σε είπα και καμπούρη!

Ζωή - Δεν με ενδιαφέρει τι είσαι σεξιστή ομοφοβικέ!

Κάμερον - Δεν είμαι κανένα από τα δύο! Έχω κάνει και διαφημιστική καμπάνια για-

Τον λόγο του όμως διέκοψε μια παρατεταμένη κόρνα. Γύρισα να κοιτάξω το καρότσι μου το οποίο είχε αρχίσει να κουτρουβαλάει την κατηφόρα σαν κανονικό τριαξονικό και τα πράγματα να αναπηδάνε και να ξαναχώνονται στις σακούλες σε κάθε τρύπα του δρόμου.

Ζωή - ΠΑΝΑΓΊΑ ΜΟΥ, ΤΟ ΚΑΡΌΤΣΙ ΜΟΥ!

Αχ Ντάλας θα σε σκοτώσω! Θα σε στραγκαλίσω!

[...]

Το μόνο που κατάφερα να ανακτήσω πίσω ήταν ένα πακετάκι μακαρόνια, το σαμπουάν, η χρώση και το μισό πακέτο γιαουρτάκια γιατί το υπόλοιπο τσαλαπατήθηκε από πεζούς. Έβρεξε φαγητό σήμερα, λογικό να μην βρω σχεδόν τίποτα. Κοίταξα απογοητευμένη τα πράγματα στα χέρια μου, τέλεια. Τώρα δεν έχω καν λεφτά για να πάρω καινούργια αφού πρέπει να πληρώσω το σπασμένο μπαρμπρίζ του αυτοκινήτου που στούκαρε το καροτσάκι μου. Έχασα την αξιοπρέπεια μου κάπου μέσα στο δρόμο.

Ζωή - Και πάλι συγγνώμη.

Οδηγός - Τι να την κάνω ρε κοπελιά την συγγνώμη σου; Τα λεφτά θέλω ή τον δικηγόρο σου.

Έψαξα στις τσέπες μου και του έδωσα τα διακόσια ευρώ που κρατούσα για το ενοίκιο. Εκείνος τα πήρε απρόθυμα και αφού μου έδωσε ακόμα μερικές βρισιές, έφυγε με το σπασμένο τζάμι του. Ξαφνικά είχα μια επιθυμία να κλάψω. Ότι και να έκανα με αυτόν τον άνθρωπο πήγαινε σκατά! Καλό θα ήταν να μείνω μακρυά αυτού του γρουσούζη. Ούτως ή άλλως δεν έχω λεφτά καν για φαγητό αυτό τον μήνα, θα καταφέρω να τον αποφύγω.

[...]

Ζωή - Αχ αχ αχ αχ, για να δούμε εάν έχει τίποτα καλό ή τελεόραση.

Μονολόγησα καθώς έσκασα στον καναπέ σαν χλαπάτσα. Μην σκεφτείς τίποτα Ζωή, όλα καλά θα πάνε... Δεν μπορώ να πάω στον γιατρό ούτε αυτόν τον μήνα. Ξεφύσηξα δυνατά αλλάζοντας κανάλια. Μπούρδες, βλακείες, αβελτερίες και σαχλαμάρες. Έκλεισα εκνευρισμένη την τηλεόραση και κίνησα προς το δωμάτιο μου να κοιμηθώ. Έσερνα τις παντόφλες μου με τα λαγουδάκια στο κρύο πάτωμα και αγνόησα το στομάχι μου που έκανε διάφορους ήχους. Ναι μπρο, δεν έχουμε βραδινό. Λες να θέλω να σε ακούω; Περπάτησα προς την μπαλκονόπορτά μου για να κλείσω μέχρι που το μάτι μου έπεσε στην μπουγάδα του γείτονα. Βρε λες; Πλησίασα στο μπαλκόνι του και κατάλαβα ότι δεν έχουμε ιδιαίτερη διαφορά. Μπορούσα να φτάσω το κρεμασμένο και μόλις βγαλμένο από το πλυντήριο καλό κουστούμι του. Ξαφνικά στο μυαλό μου ήρθε το χρώμα ζαχαροπλαστικής που άφησα στον πάγκο της κουζίνας μου. Αυτό είναι! Τώρα θα δεις μπαμπουίνε!

Υποσημείωση: Το "πλυντήριο" αποτελεί συχνά συνθηματικό των ζευγαριών (συνήθως αν έχουν παιδιά) που αντιστοιχεί στο σεξ.