Πλευρά Νας δύο μέρες πριν

Νας - Πότε σκέφτεσαι να γυρίσεις;

Δαγκώνω το χείλος μου αγχωμένος σφίγγοντας το κινητό μου στα χέρια μου. Μίλησα με το μωρό μου χθες, μου είπε ότι η Ζωή είναι από το κακό στο χειρότερο. Ο πυρετός της δεν λέει να πέσει και έχει συχνά ταχυπαλμίες. Θα τον σκοτώσω τον μαλάκα που την παίζει έτσι...

Κάμερον - Έλεγα σε λίγες μέρες, νομίζω είναι καιρός να της μιλήσω.

Μακάρι να τα βρουν επιτέλους, κι αυτός χάλια είναι. Τον ξέρω εγώ.

Νας - Δεν σου έλειψε καθόλου;

Τον ακούω να παίρνει μια βαριά ανάσα από την άλλη μεριά του ακουστικού. Δεν μου αρέσουν οι αντιδράσεις του στο θέμα της Ζωής. Μπας και ο μαλάκας την ξεπέρασε και θέλει να χωρίσει; Η Ζωίτσα κόβει φλέβες για πάρτη του, είναι τρελός;

Νας - Μην αναστενάζεις σαν γελάδι, απάντησε με ένα "Ναι" ή με ένα "Όχι".

Κάμερον - Δεν ξέρω γαμώ. Μην μου πρήζεις τα αρχίδια.

Ο εκνευρισμός στην φωνή του μου εκτοξεύει τα νεύρα στα ουράνια. Θα σκότωνα για να με κοιτούσε η Ξανθή έτσι όπως κοιτάζει η Ζωή αυτόν. Τον αγαπώ, μαζί μεγαλώσαμε, αλλά αυτό δεν της αξίζει.

Νας - Άκουσε με Ντάλας και βάλ' το καλά στο κούφιο γαμωκέφαλό σου. Η Ζωή δεν είναι καμιά για να την παίζεις στα χέρια σου. Ή γυρνάς πίσω και της μιλάς σαν άντρας ή πάρε τον πούλο και βγες από την ζωή της.

Κάμερον - Δεν κατάλαβα Νασούκο, γιατί εξάπτεσαι; Δική σου γκόμενα είναι;

Με ειρωνεύεται και σφίγγω τα δόντια μου για να μην ουρλιάξω από τα νεύρα μου.

Νας - Ε άντε γαμήσου παπάρα.

Του το κλείνω αμέσως στα μούτρα και αφήνω το κινητό δίπλα μου. Κλείνω το πρόσωπο μου στα χέρια μου, γαμώτο. Πόσο ξεροκέφαλοι και οι δύο... Ακούω το κινητό δίπλα μου να τρίζει και το σηκώνω γρήγορα χωρίς να δω την επαφή.

Νας - Να μου ξανά μιλήσεις μόνο για να ζητήσεις συγγνώμη, κατάλα-

; - Καλησπέρα. Σας τηλεφωνούμε από το νοσοκομείο ***. Μιλάμε με τον κύριο Νας Γκρίερ;

Απομακρύνω από το αυτί μου το τηλέφωνο, κοιτάζω το νούμερο.

+0032 24530 21753
«Μωρό μου 💕»

Νας - Μά-μάλιστα;

; - Χαίρεται κύριε Νας. Μια κοπέλα είχε ένα ατύχημα στο μπαλκόνι της και βρίσκεται στο νοσοκομείο μας. Κοντά της είχε αυτό το κινητό και από ότι είδαμε ήσασταν η τελευταία της κλήση.

Νας - Πεί-πείτε μου.

; - Αναγνωρίζετε το τηλέφωνο;

Νας - Είναι της- της κοπέλας μου.

; - Υπέροχα, δώστε μας σας παρακαλώ πληροφορίες για την ασθενή.

Πλευρά Κάμερον

Μάρα - Happy Birthday to you!
(Χρόνια πολλά σε εσένα)

Σάρα - Happy Birthday to you!
(Χρόνια πολλά σε εσένα)

Τζίνα - Happy birthday dear Cameron…
(Χρόνια πολλά γλυκέ μας Κάμερον)

Κέβιν - Happy Birthday to you!
(Χρόνια πολλά σε εσένα)

Τρίβω με την παλάμη μου τα μάτια μου για να ξυπνήσω. Ακούω την φλόγα από τα κεράκια στην τούρτα να σιγοσβήνει αλλά δεν κάνω τον κόπο να σηκωθώ. Δεν με λυπούνται πρωινιάτικα;

Κέβιν - Come on Cameron, wake up!
(Έλα Κάμερον, ξύπνα!)

Με βαριά καρδιά σηκώνομαι και προσποιούμαι τον έκπληκτο. Κάθε χρόνο η ίδια μαλακία. Ο μόνος λόγος που χαμογελάω αυτή τη στιγμή είναι επειδή τους αγαπάω.

Κάμερον - Oh what a surprise- you guys are awesome! Now let me sleep in fucking peace.
(Αω μα τι έκπληξη- παιδιά είστε καταπληκτικοί! Τώρα αφήστε με να κοιμηθώ στην γαμημένη ησυχία μου)

Νιώθω έναν τουρτοπόλεμο ξαφνικά με τη μισή σχεδόν τούρτα να προσγειώνεται επάνω στο πρόσωπο μου. Ξεφυσάω γλύφοντας το μάγουλό μου.

Μάρα - Nash wished he was here but something really important came up and he had to go.
(Ο Νας ευχόταν να ήταν εδώ αλλά κάτι σημαντικό έγινε και έπρεπε να φύγει)

Ξέρω τον λόγο που δεν είναι εδώ και δεν τον παρεξηγώ. Νομίζω μετά από τον τρόπο που του μίλησα, έχει παρεξηγηθεί.

Κάμερον - It's alright, I'll call him later.
(Είναι εντάξει, θα τον καλέσω μετά)

Κέβιν - Okay, how about eating at a restaurant today huh?
(Ωραία, τι θα λέγατε να φάμε σε εστιατόριο σήμερα;)

Σάρα - Yeeeess!
(Ναιιιιι!)

Ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι μου ξεφυσώντας, δεν είχα όρεξη. Δεν κοιμήθηκα καν. Δεν θυμάμαι πόσες μέρες έχω να κοιμηθώ καλά…

Άκουσα την πόρτα να κλείνει, φαντάστηκα ότι θα έφυγαν. Έκλεισα τα μάτια μου σε μια προσπάθεια να ξανά κοιμηθώ μέχρι που ένιωσα τα σκέπασματα να τραβιούνται από πάνω μου.

Κάμερον - Τι στο;

Τζίνα - Μην λερώνεις το μαξιλάρι και ντύσου ωραία. Αντε να γελάσει λίγο το χειλάκι σου σήμερα.

Την κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου, ξανά ξαπλώνω στο λερωμένο μαξιλάρι. Νιώθω τα χέρια της να χαϊδεύουν τους ώμους μου.

Τζίνα - Αύριο θα επιστρέψει η αδελφή σου από την κατασκήνωση, της έλειψες πολύ. Προσπάθησε να περάσεις λίγο χρόνο μαζί της, θα σου κάνει καλό.

Κούνησα αόριστα το κεφάλι μου, ένιωσα τα σκέπασματα να με καλύπτουν ξανά και έπειτα ένα τρυφερό φιλί στην κορυφή του κεφαλιού μου. Γράπωσα ασυναίσθητα τα σεντόνια στα χέρια μου, ήθελα να κλάψω.

Τζίνα - Σε αγαπάω, χρόνια πολλά μωρό μου.

Μου ψιθύρισε πριν βγει από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω της. Μάζεψα το σώμα μου σε ένα κουβάρι, όπως οι σκέψεις μου. Δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι σήμερα.

[...]

Σάρα - Oh what a lovely day! Look at this happy family!
(Αω μα τι υπέροχη μέρα! Δείτε μια χαρούμενη οικογένεια!)

Η Σάρα δήλωσε κοιτώντας την φωτογραφία που η Μάρα μετά κόπων και βασάνων έβγαλε. Είχε πιαστεί το σαγόνι μου τόση ώρα από το σαχλό χαμόγελο, άσε που η μάνα μου με γρατζουνάει με τα νύχια της.

Μάρα - This needs to be uploa-
(Αυτή πρέπει να ανέβ-)

Κάμερον - No no thanks. Thank you, next.
(Όχι όχι ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ, επόμενη)

Είπα παίρνοντας πίσω το κινητό μου από τα χέρια της Μάρας. Οι γονείς μου επέστρεψαν στις θέσεις τους και εγώ ξανά έπιασα τα μαχαιροπίρουνα στα χέρια μου.

Μάρα - I didn't knew BOSS sell pink shirts though, interesting.
(Πάντως δεν ήξερα ότι η BOSS πουλά ροζ πουκάμισα, ενδιαφέρον)

Ανενόχλητος συνέχισα να τρώω το φαγητό μου μέχρι να καταλάβω ότι απευθύνεται σε εμένα. Ήμουν ο μόνος που φορούσα πουκάμισο, ο πατέρας μου φορούσε ένα λαχανί μακό. Κατεβάζω το βλέμμα μου στα ρούχα μου, εγώ-

Κάμερον - Αλήθεια δεν πρέπει να μείνουν έξω στην βροχή Ζωή, έχω ένα κοστούμι BOSS περίπου πέντε χιλιάδων ευρώ, δεν θα ήθελα να το χαλάσει η όξινη βροχή της πόλης.

Την άφησα να χάσκει στο σαλόνι όσο έκανα μεγάλα βήματα για να φτάσω στην μπαλκονόπορτά μου. Τράβηξα την απλώστρα προς το μέρος μου, γρήγορα μάζεψα το σακάκι και το παντελόνι. Έπιασα το ροζ πουκάμισο στο χέρι μου, γέλασα λίγο. Την είδα την κατεργάρα χθες όταν το άρπαξε από την απλώστρα μου αλλά η εκδίκηση μωρό μου είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.

Κάμερον - Ε όχι που να πάρει!

Έβρισα δυνατά και με πειστικό εκνευρισμό θα έλεγα, βγήκα από το δωμάτιο μου κρατώντας το πουκάμισο, το ροζ μου πουκάμισο.

Κάμερον - Κοίτα πως έγινε! Μα καλά είναι δυνατόν; Άλλαξε χρώμα από την βροχή;

Από την βροχή όχι, από την Ζωή ναι.

Ζωή - Α-από την βροχή θα είναι! Ή-ή ίσως α-από σκόνη που έρχεται από την Αφρική! Ναι, ν-ναι από αυτό θα είναι!

Είσαι τόσο κακή ψεύτρα γειτόνισσα.

Αμέσως πέταξα το πουκάμισο μου κάτω και όρμησα σαν θηρίο επάνω της, να μια πολυπόθητη στιγμή. Την κόλλησα απότομα στον τοίχο με το σώμα μου εγκλωβίζοντάς την. Σήκωσε το βλέμμα της για να με κοιτάξει αλλά αμέσως το κατέβασε. Λίγο να γευτώ τα χείλη σου και μετά θα μου έχεις περάσει.

Κάμερον - Εσύ!

Ζωή - Χεχε... Ουπς;

Κάμερον - Ουπς πράγματι.

Μωρό μου…

Σάρα - Earth to Cameron? Hey, you ok man?
(Γη καλεί Κάμερον; Χευ, είσαι εντάξει φίλε;)

Κούνησα γρήγορα το κεφάλι μου για να βγω από τις σκέψεις μου, δεν πρόσεξα καν τι φόρεσα. Σήκωσα το βλέμμα μου στους γονείς και τις φίλες μου, με κοιτούσαν περίεργοι.

Κάμερον - Zoe made this.
(Η Ζωή το έφτιαξε)

Τζίνα - Didn't know she was working there.
(Δεν ήξερα ότι δούλευε εκεί)

Με ειρωνεύτηκε κάτω από την ανάσα της πίνοντας λίγο από το κρασί της. Ξεφύσηξα κόβοντας την μπριζόλα μου.

Μάρα - Oh Zoe! We had so much fun back in Cam' s apartment, and his girlfriend was lovely!
(Αω η Ζωή! Περάσαμε τόσο ωραία στο διαμέρισμα του Κάμερον, και η κοπέλα του ήταν αξιαγάπητη)

Σχεδόν πνίγομαι με τη μπριζόλα μου, για ποιό λόγο την ανέφερα και εγώ;

Σάρα - I have to admit that they were a great couple mister Kevin and your son seemed to be deeply in love.
(Πρέπει να παραδεχτώ ότι ήταν ένα ωραίο ζευγάρι κύριε Κέβιν και ο γιος σας φαίνονταν πολύ ερωτευμένος)

Τζίνα - Yes, sure.
(Ναι, σίγουρα)

Γυρίζω να την κοιτάξω για λίγο στα μάτια. Ένα από τα πράγματα στην ζωή μου που μετάνιωσα και μετανιώνω κάθε μέρα είναι να ακούω την μάνα μου. Αργά ή γρήγορα καταλήγει να έχει δίκιο, και σιχαίνομαι όταν έχει δίκιο...

Κέβιν - What do you mean Jina?
(Τι εννοείς Τζίνα;)

Τζίνα - Cameron never loved the girl or "fell in love". Ha ha, that's a funny joke.
(Ο Κάμερον ποτέ δεν αγάπησε το κορίτσι ή "ερωτεύτηκε". Χα χα, αυτό είναι ένα καλό αστείο)

Κάμερον - You can't understand the way I feel.
(Δεν μπορείς να καταλάβεις τι νιώθω)

Τζίνα - Excuse me? If you really wanted to "be a thing" with that girl, you'd be by her side right now.
(Συγγνώμη; Αν πραγματικά ήθελες να είσαι "κάτι" με αυτή τη κοπέλα θα ήσουν στο πλευρό της τώρα)

Κέβιν - There's a big difference between "I don't want someone anymore" and "I need a break". (Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ του "Δεν θέλω κάποιον άλλο πια" και του "Χρειάζομαι ένα διάλειμμα")

Τζίνα - Oh what else would you say? You did the fucking same.
(Αω τι άλλο θα έλεγες εσύ; Έκανες το γαμημένο ίδιο πράγμα)

Τα κορίτσια με κοιτάζουν απολογητικά, πίνω λίγο από το κρασί μου. Γιατί όλοι θέλουν τον έλεγχο στην ζωή μου; Δική μου δεν είναι; Εγώ δεν κάνω ότι θέλω;

Σέρνω αργά την καρέκλα μου προς τα πίσω, θέλω να μείνω για λίγο μόνος μου. Όσο και να αγαπάς μερικούς ανθρώπους δεν μπορείς να μην τους πληγώνεις με τις πράξεις σου, ακόμα και αν ότι κάνεις είναι από αγάπη.

Κάμερον - Thanks for being here, it means a lot to me. Thank you for the birthday cake and celebration. Now, if you excuse me...
(Σας ευχαριστώ που είστε εδώ, σημαίνει πολλά για εμένα. Ευχαριστώ για το γλυκό και τον εορτασμό. Τώρα, άμα με συγχωρείτε...)

Εκείνοι κούνησαν θετικά το κεφάλι τους, έφυγα από το εστιατόριο. Βημάτησα γρήγορα στο αμάξι μου και χώθηκα μέσα σαν ποντικός στη φωλιά του. Ήθελα πολύ ένα ποτό, ένα βαρύ ποτό... Σχεδόν είχε νυχτώσει, περίμενα μια κλήση. Όχι απαραίτητα ότι της λείπω, ούτε ότι με θέλει πίσω. Μια μικρή πράξη αγάπης, έστω και φιλικής. Ότι με σκέφτεται ακόμα γιατί γαμώτο εγώ την σκέφτομαι όλη μέρα. Βγάζω το κινητό από την τσέπη μου και κοιτάζω την αρχική οθόνη. Καμία της κλήση. Έχει να καλέσει τρεις ημέρες, να της συνέβη κάτι; Σκέφτομαι ξανά, σκέφτομαι αυτό που φοβάμαι. Ίσως να κατάλαβε ότι φοβάμαι να γυρίσω, ίσως να μην με περιμένει άλλο, ίσως να κατάλαβε ότι δεν με ήθελε ποτέ πραγματικά και τώρα να είναι καλύτερα, ίσως απλά να τα παράτησε για εμένα

Θέλω ένα ποτό. Ένα μονάχα. Πόσο κακό μπορεί να μου κάνει;