Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, να για κάποιον άγνωστο λόγο δεν νιώθω αυτό που λέμε «μαγεία των Χριστουγέννων».

Τι και αν ο κόσμος στολίζει δέντρα; Γιατί δεν μπορεί ένα πραγματικό χαμόγελο να στολίσει τα πρόσωπά τους; Γιατί περιμένουμε μια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου για να περάσουμε καλά;

Τι και αν θα αλλάξει ο χρόνος; Το μόνο που αλλάζει είναι το ημερολόγιο στον τοίχο... Αλλάζει ο τρόπος σκέψης ή η καρδιά κανενός; Για λίγες μέρες επικρατεί γιορτινό κλίμα, και μετά; Όλα τα ίδια όπως πάντα... Μία συνεχής κίνηση με ακριβώς την ίδια ροή κάθε φορά. Ο κόσμος ως πλειοψηφία δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ αλλά εμείς; Αλλοιωνόμαστε στον χρόνο... Θα παραμείνεις μέρος της πλειοψηφίας μέχρι να έρθει το δικό σου, ατομικό τέλος.

Κοντινό ή μακρινό, δεν σου δίνεται δικαίωμα επιλογής! Είσαι απλά αναγκασμένος να ακολουθήσεις το κύμα και τη ροή της ζωής. Αν δεν θες; Δύο είναι οι επιλογές σου! Ή διεκδίκησε το δικαίωμα επιλογής και τελείωσε τη ζωή σου ώστε να γλιτώσεις από το κοντινό μα συνάμα μακρινό και τρομακτικό μέλλον. Ή προσπάθησε να παλέψεις για τη σκέψη σου και αυτό που πραγματικά θες. Αν και σε αυτή την περίπτωση η κατάληξη σου θα είναι πιθανότατα ίδια με την πρώτη περίπτωση...

(23/11/2024)