Πλευρά Άννας

Η πρώτη μας μέρα στο σχολείο πήγε μπορώ να πω περίφημα κάναμε γνωρημίες άσε που η κωνα και γω καταλάβαμε πως αυτή η πόλη είναι για μας. Αφού σχολάσαμε καταλάβαμε πως κοντά στο σπίτι μας ύπαρχει ενα cofee brands εκεί πήγαμε και πήραμε τις κρυες μας σοκολάτες με γεύση φράουλα. Φτάνουμε σπίτι απ'εξω περνάει ένας και η μηχανή του είναι ΤΕ-ΛΕΙ-Α! Και τι δεν θα δεινα να δω ποιος ήταν πίσω απο αυτό το όλο φλόγες κράνος😍. Ανοίγω την πόρτα.

ΓΛΙΙΙΙΝ

Το κηνιτό μου δονείται αρχικά νομίζω πως είναι η κωνα και σκέφτομαι ,ούτε ένα λεπτο δεν αντέχει μακρυά μου και ένα μικρό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπό μ. Κοιτάω  το κηνιτό για να σιγουρέψω τις σκέψεις μου. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΕΕ; Ο  ΝΙΚΟΣ;

Μυνημα:
Νίκος- τι θα κάνεις σήμερα το βράδυ;

Εγώ- Θα κοιμάμαι ή θα βλέπω ταινία με κωνα γτ;

Νίκος- έλεγα μήπως ήθελες να σου γνωρίσω την όμορφη Πάτρα;

Νίκος- *θέλατε (εσύ κι η Κωνσταντίνα)

Εγω- Οκκ μισό να την ρωτήσω και σου στέλνω.

Νίκος- Οκμμ❤

Αρχίζω και φωνάζω προς το ταβάνι σαν υστερική Κωνσταντίιιινα  (φωναζω στο ταβανι γτ ακριβώς απο πάνω απο το δικό μου δωμάτιο είναι το δικό της) κατεβαίνω σε μισό γκαρίζει και εκείνη.
Μέσα σε 1 λεπτό ήταν στο δωμάτιό μου έτρεξε .

Κω/να" τι έγινε ρε τερατάκι τι έπαθες και φωνάζεις σαν υστερίκή;"
(εδώ έχω να σιμιώσω ότι ναι έχουμε τηλεπάθεια δεν ξέρω πώς απλά καταλαβαίνουμε τι σκέφτεται η καθε μία)
Εγω"ρε ο Νίκος ένα απο αυτά τα παιδιά που γνωρίσαμε σήμερα έστειλε μύνημα και μου είπε να μας ξεναγίσει στην Πάτρα. Τι να κάνω;"

Κω/να "Εμ το αγόρι είναι θεός τι με ρωτάς τώρα .ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΙΣ ΝΑΙΙ! " Μου λέει και με κοιτάει με περίεργο ύφος (αυτο το υφος κατι μου θυμίζει ααα ναι είναι το ύφος του ενόχου)

Εγώ" Μαρή κατσάριιιδα (το παρατσούκλι της) εσύ του δωσες το κηνιτό μου;😒

Κω/να "Οκεευ με έπιασες. Θα πάμε;"

Εγώ" Γιατί όχι"

Μυνημα:

Εγω- Η Κω/να θέλει να μας γνωρίσεις την Πάτρα το ίδιο και γώ.

Νίκος- ωραία να ρθώ να σας πάρω με το αμάξι;

Εγώ- Ναι τι ώρα ; Θα μαστε μόνο εμείς οι 3;

Νίκος- κατα τις 8 είναι καλά; Εμ όχι λέω να ναι και κανένας ακόμη απο την παρέα.

Εγώ- Ναι ναι μια χαρά θα σε περιμένουμε λίγο πιο πίσω απο τα coffee κοντά στο σχολείο.

Νίκος- Οκ see you❤

(τον αφήνω στο διαβάστηκε)

Και ναι ή ώρα είναι 2:30 και γω πρέπει να διακοσμήσω το δωμάτιό μου με την βοήθεια της Κωνσταντίνας μετά να διαβάσω και να ετοίμαστω για τις 8 και ΝΑΙ όσο παράξενο και αν σας φαίνεται αυτές οι 5:30 ώρες είναι ΠΟΛΥ λίγες. Τελικά μετά απο κανα 2ωρο διακοσμήσαμε το δωμάτιό μου ΤΕ-ΛΕΙ-Α! Κάπως έτσι το γραφείο⬇

και το κρεβάτι μου έτσι⬇

ααχχχ τον λατρεύω το κρεβάτι μ😍

Η ώρα ειναι 4:30 ουυυυφ κάθομαι μάζί με την Κω/να πάνω στο ύπέροχο πλέον κρεβάτι μου και συζητάμε διάφοραα όπως το τί θα βάλουμε πως θα βαφτούμε πως θα φτιάξουμε τα μαλλιά μας και τέτοια.
Πηγαίνω να κάνω μπάνιο το ίδιο κάνει και η Κω/να αυτη τη φορά θα βρώ εγώ ρούχα και για τις 2 μας και η Κω/να θα με βάψει και θα την βάψω και γω και τα μαλλιά μας θα τα ισιώσουμε μάλλον η Κω/να θα τα ισιώσει εμένα είναι ουτως ή αλλος πρόκα😁. Βγαίνω απο το μπάνιο η ώρα 5 :30 στεγνωνω μαλλιά βρίσκω ρούχα και ισιώνω τα μαλλιά της Κω/νας η ώρα είναι πλέον 7:30 και ντυνόμαστε.

Εγω φοράω αυτά⬇

και για την Κω/να διάλεξα αυτό⬇

μιας και δεν της πολυαρέσουν τα στενά φορέματα αλλά την επόμενη φορά θα την καταφέρω!
 
Κοιτιόμαστε στον καθρέφτη και συνιδητοποιω πως έχω μια θεά κολλητή❤.  Κατεβαίνουμε και ο Νίκος μας κοιτάζει έκπληκτος!Δίπλα απο τον Νίκο βλέπουμε και μια άλλη φιγούρα OMG! Είναι ο Άλεξ οκκ γτ δεν μου πε οτι θα ήταν μαζί μας; Περπατάμε προς το αμάξι και τότε περνάνε 2 παιδιά άσχετα τα οποία σφυρίζουν τότε ο Νίκος και ο Άλεξ βγαίνουν έξω απο το αμάξι και ρωτάνε τα παιδιά αν τρέχει κάτι ... χαχα .

Άλεξ" Καλά Άννα είσαι μια κούκλα "
μου λέει και φτιάχνω λίγο το σκουλαρίκι μου.

Νίκος" Μόνο κούκλα θεά είσαι
(τότε ο Νίκος αγριοκοιτάει τον Άλεξ και μετά γυρνάει κοιτάει την Κω/να ) Καλά κι εσύ Κωνσταντίνα τα σπας σήμερα"
Μπήκαμε στο αμάξι και η κω/να καθησε μπροστα ενώ εγω κι ο Άλεξ πίσω. Αργότερα φτάνουμε στο λιμάνι νομίζω οτι τα παιδια το είπαν μόλο αλλα δεν ξέρω. Κατεβαίνουμε ο Άλεξ δεν πέρνει τα μάτια του απο πάνω μου...

Πλευρά Άλεξ

Βλέπω 2 κοπέλες να κατευθύνονται προς το αμάξι ενώ περιμένω με τον Νίκο την Άννα και την Κω/να  χωρίς να διακρίνω πρόσωπα καταλαβαίνω πως και οι 2 είναι γκομενάρες ... σε λίγο βλέπω και τα πρόσωπα τους δεν μπορεί ... η Άννα και Κωνσταντίνα είναι ακούμε με το Νίκο κατι μαλάκες να σφυράνε. Βγαίνουμε έξω και τους ρωτάμε αν υπάρχει καποιο θέμα ενώ είμασταν ετοιμοι ακομή και για καβγά. Κάνουμε κοπλιμέντα στα κορίτσια. Μα πως γίνεται να είναι τόσο όμορφη η Άννα η οποία καθώς της λέω πόσο όμορφη είναι φτιάχνει το υπέροχο σκούλαρίκι που φοράει ψηλά στο αυτό της μάλον ντρέπεται γιατί αυτην την κήνιση την κάνει μόνο οταν νιώθει άβολα... η στενή αυτη φούστα της πάει πολύ. Ο Νίκος βάζει την Κω/να η οποια λάμπει κυριολεκτικά να καθήσει μπροστά μάλλον θα πεχτεί φάση με αυτούς τους 2  ενώ εγώ κάθομαι πίσω με την πανέμορφη Άννα που καθώς κοιτάει προς το φως τα μάτια της γίνονται όλο και πιο λαμπερά. Βγαίνουμε απο το αμάξι το οποίο αράξαμε στον μόλο ανοίγω την πόρτα στην Άννα. της πιάνω το χέρι απαλά και την καθοθηγώ προς τα φώτα του λιμαμιού

Άννα"Είναι πανέμορφα εδώ"

Εγώ "θα δεις πολλά ακομή καλύτερα απο αυτο το θέαμα απόψε"

Περπατάμε στο κέντρο τις ανεβάζουμε απο τα σκαλιά ωστε να έχουν την θέα σχεδόν όλης της πόλης ... Ύστερα πάμε σε ενα κλάμπ τις ρωτάω τι θα πιουν η Κω/να λέει μια βότκα με χυμό πορτοκάλι εγώ με τον Νίκο κλασικά ένα ουίσκι και η Άννα ζητάει το ίδιο με την Κω/να.

Εγώ"όπα όπα για ηρεμήστε λίγο μικρές"

Κω/να "σιγά ρε μεγάλε εσύ αφού ιδια τάξη πάμε"  λέει με ειρωνεία

Εγώ" Ναι εγώ κι ο Νίκος έχουμε μείνει στην πρώτη 2 χρονιές ρε μικρά"

Άννα "Αλήθεια; Καλά ξεχάστε τα αυτά αν συνεχίσουμε να μαστε στην παρέα σας φέτος θα περάσετε θέλετε δεν θέλετε"

Κω/να " Χαχα ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!"

Νίκος" Σαν πολύ άγρια μας βγήκαν οι  μικρές"

Λέει ο Νίκος και εκεί τελειώνει η συζήτηση.

μέχρι να γυρίσω τα κορίτσια είχαν σηκωθεί και χόρευαν με τόση χάρη σε μια στιγμή βλέπω την Κω/να με τον Νίκο και την Άννα με έναν άκυρο. Αφήνω τα ποτά και πάω στην Άννα ο άκυρος ευτυχώς είχε φύγει.

Εγώ"χορεύουμε;"

Άννα " αφου είσαι η μόνη μου επιλογή" λέει και εμφανίζεται στο πρόσωπό της ένα αχνό χαμόγελο

Εγω φρικάρω λίγο με αυτο που είπε. Τότε μπήκε ένα αργό ρομαντικό τραγούδι (ναι ρε φίλε υπάρχει θεός σκέφτομαι) την πιάνω απο τη μέση και την κολλάω πάνω μου.Ένιωθα τον χτύπο τηης καρδιάς της αλλά με σπρώχνει απαλά. Φεύγει και πάει εκεί που άφησα τα ποτά και πίνει μονορούφι την βότκα της. Μαλάκα τα σκάτωσες! Σκέφτομαι. Πάω και κάθομαι δίπλα της.

Εγώ "θες να σου φέρω ακόμη ένα;"

Άννα" Θα πάω να πάρω μόνη μου ευχαριστώ"