Μηχανόβιος έρωτας...

Κάθε δευτέρα είναι σκατένια. Όλοι την μισούμε. Αλλά όχι εκείνη εμφανίζεται μια φορά την βδομάδα. Ας της απαγορεύψει καποιος την είσοδο εκ μέρους όλων των μαθητών.

Πλευρά Άννας

Γαμώ το πάλι δεν  θα ρθει η Κωνα πρώτες ώρες. Σήμερα έχουμε γυμναστική πρώτες 2 ωρες και έτσι πρέπει να βάλω φόρμα. Σηκώθηκα πήγα στο μπάνιο έκανα τα απαρετητα και φόρεσα αυτά⬇

Παίρνω την τσάντα μου καί βγαίνω απο το σπίτι και συναντάω τον Άλεξ.

Άλεξ " Καλημέρα μικρή"

Εγώ "Δεν προβλέπεται να είναι και πολύ καλή αυτη η μέρα"

Άλεξ "Ο κόσμος λέει και καμιά καλημέρα γκρινιάρα."

Και βάζει τα γέλια

Άλεξ " σου πάει πολύ αυτή η φόρμα "

Εγώ " Ευχαριαστώ" λέω αμήχανα και φτιάχνω το σκουλαρίκι μου.

Άλεξ "Αντε θα ανέβεις να πάμε coffe;"

Εγώ "Μόνο αν με αφήσεις να κεράσω εγώ σήμερα."

Άλεξ "καλά καλά ανέβα"

Λέει και ξεκηνάει ενώ εγώ κρατιέμαι απο πάνω του αγκαλιάζοντάς τον. Φτάνουμε στα coffe γαμώ το γιατί τον πίστεψα δεν με άφησε να κεράσω αλλα ούτε καν να πληρώσω για το δικό μου.  Πέρνει τους χυμούς στο χέρι του και κατευθύνετε προς την μηχανή του θά έρθεις μου λέει και νέυω αρνηνιτηκά.

Άλεξ "Έλα αλιώς..."

Εγώ "Αλιώς τι;"

Άλεξ "Θα ρθω να σε πάρω με το ζόρι "

Εγώ "Σε προκαλώ "

Έρχετε. Στο ένα χέρι οι χυμοί με το άλλο με βάζει πάνω στον ώμο του σαν σακί και με ακουμπάει απαλά στη μηχανή.

Άλεξ "Στο πα οτι θα το έκανα. Τώρα κρατήσου"

Εγώ φυσικά και κρατιεμαι απο πάνω του. Σε λίγο φτάσαμε και κατεβήκαμε απο τη μηχανή μπήκαμε στο σχολείο και πήγαμε στο γνωστό παγκάκι. Καλημέρισα τους πάντες και ο Άλεξ με έβαλε να κάτσω δίπλα του. Λέγαμε βλακιούλες με τον Άλεξ και γελούσαμε.

Αχχχ τι όμορφο χαμόγελο που έχει.

Ύστερα χτύπησε κουδούνι και αφού τελειώσαμε την προσευχή πήγαμε προς το γήπεδο. Όταν η καθηγήτρια τις γυμναστικής ρώτησε τι θα παίξουμε εγώ και η παρέα είπαμε βόλευ και απόρησα λίγο γιατί τα αγόρια νόμιζα πως έπαιζαν ποδόσφαιρο.

Πλευρά Άλεξ

Όταν η γυμνάστρια μας ρώτησε τι θα παίζαμε άκουσα την Άννα να λέει βόλευ και είπα και γω το ίδιο. Μετά πήγαμε στο φιλέ και η ομάδα μας αποτελούταν απο εμένα Άννα, τον Νίκο ,τον Άγγελο και τη ράφα. Η άλλη ομάδα περιείχε την Μαρία 2 άλλες άκυρες τον Θανάση και τον Γιάννη.

Η Άννα έκατσε στην μία ακρη του φιλε και η Ράφα στην άλλη άκρη στη μεση έκατσε ο Νίκος εγώ φυσικα στάθηκα τέρμα πιο πίσω απο την Άννα με πολύ ωραία θέα έχω να δηλώσω και ο Άγγελος πιο πίσω απο την Ραφα. Η Άννα αρχικά φορούσε ζακέτα αλλά μετά την έβγαλε λογικά δεν θα την βόλευε. Δεν πήρα τα μάτια μου απο πάνω της είναι πανέμορφη και παίζει και τέλειο βόλευ έκανε κάτι καρφιά πολύ καλά. Τέλος πάντων όταν τελειώσαμε και χτύπησε το κουδούνι  ήθελα τόσο πολύ να φιλίσω την Άννα. Κάποια στιγμή όσο κάτι μου έλεγε για το βόλευ κοιτώντας τα χείλη της την άρπαξα και την φίλησα εκεί μπροστά σε όλους. Δεν με ένοιαζε απλά ήθελα να το κάνω και το κανα. Η Άννα προσπαθεί μα με σπρώξει αλλά είμαι πιο δυνατός απο αυτή και δεν τα καταφέρνει. Εκεί μπροστά σε όλους επίσης έφαγα και ένα χαστούκι μα το Θεό πιο δυνατό δεν εχω φάει αλήθεια! Σηκώνετε και φεύγει....

Πλευρά Κωνας

Καλά δεν το πιστεύω! Omg ο Άλεξ  φιλάει την Άννα. Ρε παιδιά ενα 2ωρο έλειψα μόνο ΕΛΕΟΣ δηλαδή ηρεμήστε λίγο. Αουτσ αυτό το χαστούκι σχεδόν το ένιωσα. Φέυγει απο κοντά του. Τρέχω πίσω της. Πάμε στο μπάνιο.

Εγώ "ΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ;"

Άννα " Δεν ξέρω αλήθεια δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι πως μου αρέσει πολύ... αλλά όχι τόσο ωστε να κάνω σχέση μαζί του. Άσε που απο ότι ξέρω παίζει με τα κορίτσια. Μπορεί να ήμουν ένα παιχνίδι του."

Λέει και βάζει τα κλάματα. ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ; ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ! ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ.

Εγώ "Έλα ρε αγάπη μου ηρέμησε "

Την πέρνω αγκαλιά και συνεχίζει να κλαίει στον ώμο μου. Χτυπάει το κουδούνι για μέσα.

Εγώ "Αννούλα μου δεν ανεβαίνουμε στο μάθημα ντάξει δεν θα σε δει σε αυτά τα χάλια κοριτσάκι μου. Να ξες οτι εγώ αυτόν μια μέρα θα τον σπάσω στο ξύλο!"

Άννα "χαχα χαχαχα χαχαχα"

Εγώ "Πάμε έξω να κάτσουμε στο παγκάκι μας ρε τερατάκι."

Άννα "Οκευ"

Βγαίνουμε έξω και βλέπουμε κάτι μαναράκια να καπνίζουν. WTF το πιο μανάρι χαιρέτησε την Άννα κι εκείνη το ίδιο.

Εγώ "Άννα ποιός είναι αυτός και απο πότε τον ξέρεις;"

Άννα "Τον ξέρω απο την περασμένη Παρασκευή. Τον λένε Χάρη και απο οτι έμαθα είναι ο ποιό διάσημος του σχολείου και πάει 3η."

Πλευρά Άννας

Αχχ μετά το κλάμα καθόμαστε στο παγκάκι κι η κωνα κάνει ότι μπορεί για να με κάνει να γελάσω. Δεν τα καταφερνει.

Η κωνα βλέπει τον Νίκο πάει προς το μέρος του. Βλέπω τον Χάρη να έρχεται προς το μέρος μου με το τσιγάρο στο χέρι.

Χάρης "Γειά σου όμορφη."

Εγώ " Γειά σου Χάρη"

Χάρης "Γιατί αυτά τα όμορφα μάτια είναι κόκκινα;"

Εγώ " Απλά είμαι λίγο στεναχωρημένη"

Χάρης " Μία τόσο όμορφη κοπέλα δεν πρέπει να στεναχωριέται"

Εγώ " Και ένα τόσο όμορφο αγόρι δεν πρέπει να χαλάει την υγεία του με το τσιγάρο"

Έκατσε δίπλα μου μιλούσαμε μέχρι που χτύπησε το κουδούνι για έξω.Βλέπω τον Άλεξ να έρχετε προς εμένα.

Άλεξ "Θέλω να σου μιλήσω"

Εγώ "Εγώ όμως δεν θέλω."

Άλεξ "Έλα ρε Άννα"

Χάρης " Είπε δεν θέλει να σου μιλήσει τι δεν κατάλαβες να στο εξηγίσω!"

Εγώ "Χάρη άστον"

Λέω και φεύγω. Ακολουθεί κι ο Χάρης⬇

Μου προτείνει να πάμε στο πίσω μέρος του σχολείου για να μην τον βλέπουν όλοι όσο καπνίζει. Εγώ απλά τον ακολουθησα. Η κωνα απο οτι κατάλαβα πρέπει να τα φτιαξε με τον Νικο αλλά δεν είμαι και σίγουρη. Μιλούσα με τον Χάρη για ώρες αφού και οι 2 μας δεν ανεβήκαμε στις τάξεις  μας.

Χάρης " Τι έχει γίνει με τον Άλεξ "

Εγώ "Που τον ξέρεις;"

Χάρης "Είμασταν στην ίδια τάξη... και κάποτε κολλητοί"

Άννα "Είναι μια πολύ άβολη ιστορία. Τι έγινε και χάλασε η φιλία σας;"

Χάρης "Άν σου έκανε κάτι θα τον χτυπήσω τόσο δυνατά που δεν ξέρω αν θα ξεφύγει ζωντανός απο τα χέρια μου. Έμ απλά είναι μαλάκας γαμώ το του."

Εγώ "Σιγά καλέ πως κάνεις έτσι μόλις που με ξέρεις 3 μέρες αλλά τέσπα. Θες να μου πεις τι εχει γίνει με εσένα και τον Άλεξ;"

Χάρης "Άστο ίσως κάποια άλλη φορά"

Εγώ "Όπως θές "

Χάρης " Να σου πώ. Θές να μου δώσεις τον αριθμό σου να κανονίσουμε να βγούμε;"

Εγώ "Ναι ναι φυσικά γράψε 69********"

Χάρης "Οκευ τέλεια "

Κοιτάω το κηνιτό μου και η ώρα είναι 4;

Εγώ "Ιιιι πρέπει να πάω σπίτι είναι 4. Θα ανησιχουν οι δικοί μού"

Χάρης "Θες να σε πάω με τη μηχανή μ;"

Λέει και δείχνει την μάυρη του μηχανή. Αμάν κι αυτός μαύρη.

Εγώ "Αν μπορείς"

Χάρης "φυσικά και μπορώ ανέβα "

Ανέβηκα και του δειξα τον δρόμο για το σπίτι μου και έπαθε λίγο σοκ όταν κατάλαβε ότι μένω ακριβώς δίπλα στον Άλεξ.

Χάρης "Ρε συ μένουμε πολύ κοντα "
είπε γελώντας.

Τον χαιρέτησα και έφυγε.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top