Πλευρά Άλεξ (καιρός ήταν😂)

Ή Άννα φεύγει και πάει να ανήξει. Δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου απο πάνω της γαμώ το πάνε σχεδόν 2 βδομάδες που χωρίσαμε και απο τότε δεν έχω "πάει" με καμοία άλλη. Σκέφτομαι μόνο αυτήν.

"Ναι αγόρι μου όμως είσαι και πολύ μαλάκας που δεν την άφησες να σου εξηγίσει!"

Οο πάλι εσύ πάει καιρός που έχεις να εμφανιστείς. Ναι παιδιά οκ μιλάω με τον εαυτό μου γιατί σας φαίνεται τρελό.

Η Άννα δεν έχει γυρίσει ακόμη θα πάω να δω τι κάνει.

Εγώ " Εε παιδιά πάω λίγο στο μπάνιο."

Αντρ "Ναι αγόρι μου κατούρα μας και λίγο."

Μπαίνω στο εσωτερικό του σπιτιού αφού είμασταν στην βεράντα και βλέπω την Άννα και τον Μηχάλη να μιλάνε. Τι δουλειά έχει εδώ ο Μηχάλης.

Εγώ "Ε παιδιά γιατί δεν πάμε να κάτσουμε έξω;"

Άννα "Πολύ καλή ιδέα."

Πιάνει τον Μηχάλη απο το ΧΕΡΙ;?;?;?;?;?;? και τον τραβάει μέσα τους ακολουθώ.

Φτάνουμε στη βεράντα και καθόμαστε όλοι. Αν έχω καταλάβει καλά αυτοί οι δύο φλερτάρουν. Τα χω σκατώσει τόσο μα τόσο πολύ.

Εγώ "Λοιπόν παιδιά επειδή αύριο έχω γεννέθλια θά κάνω πάρτι στο σπίτι μου φυσικά είστε όλοι καλεσμένοι."

Αντρ " Που είναι το σπίτι σου;"

Άννα "Χαχαχαχαχαχ πλάκα μου κάνεις Αντρέα μένει στο δίπλα σπίτι"

Εγώ " Ναι ρε Αντρέα αφού είμαστε γείτονες."

Μαρία " Τελος πάντων θα το κάψουμε αύριο ε; Μια φορά γίνεται ο φίλος μας 18!"

Ράφα " Φυσικά και θα το κάψουμε αφού ο Άλεξ κάνει τα καλύτερα πάρτι."

Άννα " Θα ναι και η Μυρτώ στο πάρτι;"

Εγώ " Δεν ξέρω η αλήθεια είναι οτι με έχει πρίξει αλλά θα ναι πολύ άσχημο περιβάλλον γι αυτήν ξες καπνός διάφοροι μεθυσμένοι και τέτοια οπότε λέω να την στείλω παρέα με τους γονείς μου."

Άννα "οκ"

Πλευρά Άννας

Δίπλα μου κάθεται ο Μηχάλης ο οποίος μου την πέφτει ολίγον τι 😂 αλλά είναι και πανέμορφος.

Εγω " Κορίτσια πάμε να ετοιμαστούμε σιγά σιγά;"

Κορίτσια "ναιι"

Πήγαμε στο δωμάτιό μου αρχικά βαφτήκαμε και τέλος φτιάξαμε μαλλιά. Ξεκηνίσαμε να ετοιμαζόμαστε απο τις 6 και ώρα είναι 8 και δεν έχουμε ντυθεί καν.

Εγώ φοράω αυτο⬇

Η Μαρία αυτό⬇

η κωνα αυτό⬇

και η Ραφα αυτό⬇

Ο Μηχάλης πριν είπε οτι δεν θα ρθει και μπορώ να πω πως δεν με καίει και πολύ, αυτό που με νοιάζει είναι οτι αύριο ο Άλεξ έχει γεννέθλια και δεν ξέρω τι δώρο να του πάρω. Κατεβήκαμε κάτω και μας περίμεναν τα αγόρια.

Θάνος "Ποπο τι θεές θα συνοδέυσουμε σήμερα!"

Αντ "Μα είναι πανέμορφες όλες..."

Απόλλωνας" Συμφωνώ είστε κούκλες αλλά αν παίξει κάποιος μαζί σας του σπάσαμε τα κόκαλα... σωστά παιδιά;"

Αγορια"ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ"

Εγώ "Αρχικά ευχαριστούμε και σεις είστε στις ομορφιές σας. Αλλά πότε προλάβατε να δέσετε όλοι εσείς με τον αδερφό μου είναι μόλις κάτι μέρες εδώ."

Χάρης "Ο αδερφός σου είναι πολύ εντάξει παιδί και είναι bro"

Εγώ "Αχαα Οκευ τώρα χωριστείται να πάμε στο κλαμπ."

Αντρέας "Εγώ πέρνω Μαρία"

Χάρης "Εγώ κωνα"

Απόλλωνας "Εγω Ραφα"

Άλεξ "Εγώ Άννα"

Εγώ "Οπα οπα εμένα με ρώτησες;"

Άλεξ "Έλα ρε Άννα ηρέμησε μέχρι το κλαμπ θα πάμε δεν θα σε βιάσω κιόλας."

Ρίχνω ένα δολοφωνικό βλέμα στον αδερφό μου γιατί είμαι σίγουρη πως αυτή η σουπιά τα κανόνισε όλα και κατευθύνομαι προς την κρεμάστρα όπου βρίσκεται το τζάκετ μου. Αφού το φορέσω και όλα τα παιδιά έχουν φύγει κατεβαίνω τις σκάλες και ο Άλεξ είναι ήδη πάνω στη μηχανή και την έχει βάλει μπρος. Ανεβαίνω και πάμε προς το κλαμπ σε κάποια φάση ο Άλεξ αλλάζει πορεία και δυναμώνει ταχύτητα εγώ δεν μπορώ να πω οτι φοβάμαι γιατί τον  ξέρω αρκετά καλά.

Άλεξ "Κρατήσου"

Και ναι οκ και τώρα όλοι ξέρουμε γιατί ανέβασε ταχύτητα.

Εγώ " Που πάμε;"

Άλεξ "Θα δεις"

Πλευρά Αντρέα

(Μισή ώρα πριν)

Καθόμαστε στον καναπέ και περιμένουμε τα κορίτσια ενώ συζητάμε για διάφορα με τα παιδιά.

Άλεξ "Αντρέα ;"

Εγώ "Λέγε τι θες😂"

Άλεξ "Βασικά λοιπόν ακούστε επειδή θέλω να τα βρω με την Άννα... αρχικά εσύ Αντρέα θα πεις οτι θαπας με την Μαρία στο κλαμπ και μετά θα πω εγώ οτι θα πάω με την Άννα αλλά δεν θα ρθουμε συο κλαμπ."

Μα καλά ηλίθιος είναι που θα πάει την ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ!

Εγώ "Και που θα πάτε;"

Άλεξ "Θα την πάω κάπου να συζητήσουμε."

Εγώ "Ένα έχω να σου πω αν την πειράξεις... θα σε σκοτώσω"

Άλεξ "Ρε Αντρέα την αγαπάω σταμάτα επιτέλους να νομίζεις οτι μπορώ να της κάνω κακό"

Θάνος "Εε είσαι σίγουρος οτι η Άννα θα σε θέλει. Καλά και πάλι όλοι ξέρουμε την Άννα εννοώ θα σε κάνει ότι θέλει μπορεί να σε βγάλει εκτός ορίων και απλά να την προσέχεις."

Άλεξ "Θάνο την αγαπάω υπερβολικά πολύ για να της κάνω το οτιδήποτε εκτός απο το να την προστατέψω. Και ναι όσο περίεργο και να ναι Εγώ μιλάω για αγάπη."

Αϊ στον άνεμο με συγκίνησε παναθεμα τον. Φαίνεται να νιώθει πολλά για την αδερφή μου.

Πλευρά Άννας

Μόλις σταματήσαμε με την μηχανή και καταλαβαίνω πως είμαστε κάπου στο κέντρο σε λίγο μου κλείνει τα μάτια.

Άλεξ "Οκευ μην φοβηθείς απλά ελπίζω το θέαμα να σου αρέσει."

Όταν πείρε τα χέρια του απο τα μάτια μου αντίκρισα και πάλι ένα γνώριμο θέαμα που όμως θα μπορούσα να το χαζεύω χωρίς να βαριέμαι.

Εγώ "Ναι είναι πανέμορφα."

Ο Άλεξ δεν μιλάει μα εχω την αίσθηση πως κάτι θέλει να μου πει.

Εγώ "Άλεξ γιατί με έφερες εδώ;"

Άλεξ "Γιατί θυμόμουν πως όταν είδες όλο αυτό για πρώτη φορά είχες ενθουσιαστεί."

Φτιάχνω λίγο το σκουλαρίκι μου. Μα το νιώθω κάτι θέλει να μου πει.

Εγώ "Άλεξ γιατί δεν είμαστε με τα παιδιά;"

Άλεξ "Άννα μου είναι δύσκολο όλο αυτό αλλά επιτέλους θέλεις να πάμε πίσω στα παιδιά τόσο πολύ δεν θες να με βλέπεις;"

Λέει και δεν ξέρω είναι έτοιμος να βουρκώσει. Οπα κάτσε τι; Μπα ιδέα μου θα ναι.

Εγώ "Τι σου είναι δύσκολο Άλεξ;"

Άλεξ " Οκευ απλά απόλαυσε το θέαμα "

Τον ακούω μα γιατί τον ακούω εγώ δεν είμαι απο αυτές που κάνουν ότι τους λένε.

Προχωράμε μαζί κατα μήκους του μώλου. Ξαφνικά ο Άλεξ σπάει την σιωπή.

Άλεξ "Άννα;"

Εγώ " Έλα "

Άλεξ " Άννα δεν μπορώ να σε ξεπεράσω συνεχώς βρίσκεσαι στο μυαλό μου ρε συ... νομίζω πως...."

Έχω μείνει λίγο να τον κοιτάω.

Εγώ "Τι νομίζειε πως;"

Άλεξ "Νομίζω πως αυτό το συναίσθημα που νιώθω μαζί σου δεν το χω ξαναζήσει είναι όλα τόσο έντονα όταν βρίσκεσαι δίπλα μου ή έστω κοντά μου. Νά νομιζω πως σε έχω ερωτευτεί. Η αλήθεια είναι να πως πριν χωρίσουμε νόμοζα οτι όλο αυτό θα μου πέρναγε αλλά όχι δεν είναι έτσι είσαι η μόνη που με έχεις κάνει να νιώθω έτσι και δεν ξέρω πως να σε αντιμετωπίσω."

Πλευρά κωνας (την ίδια στιγμή στο κλάμπ)

Είμαστε όλοι η παρέα εδώ εκτόα απο τον Άλεξ και την Άννα... Ανυσηχώ μα τι έπαθαν μήοως τράκαραν που ειναι τόση ώρα.

Εγώ "Αντρέα μήπως πρέπει να παρουμε τηλέφωνο τα παιδιά;"

Θάνος " Τα παιδιά έχουν δουλειά"

Αυτομάτως γυρνάω προς τον Χάρη αυτός θα τα ξέρει όλα.

Εγώ " Χάρη που είναι τα παιδιά;"

Χάρης " Είναι σε ένα μέρος και προσπαθούν να τα βρουν."

Στο μεταξύ εγώ κι ο Χάρης τα πάμε τέλεια πραγματικά είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί. Είναι γλυκός τρυφερός και με αγαπάει όπως και γω. Τεσπα τώρα που ξέρω πως η Άννα κι ο Άλεξ είναι καλά ας διασκεδάσω και λίγο.

Πλευρά Άννας

Έχω μείνει και κοιτάω έκλπηκτη τον Άλεξ μετά απο όσα είπε... αλλά μάλλον τα εννοεί. Στο μεταξύ ακόμη περπατάμε.

Εγώ "Άλεξ εγώ νά... εμμ"

Άλεξ "Άννα οκευ αν δεν νιώθεις κάτι παρόμοιο δεν υπαρχει θέμα."

Χαμηκώνει το βλέμα του και μοιάζει θλυμένος.

Εγώ "Άλεξ και γω νιώθω τα ίδια με σενα."

Ο Άλεξ με πέρνει αγκαλιά μου ψιθυρίζει στο αυτί αισθησιακά (σ 'αγαπώ μικρή μου μου λειψες πολύ). Συνεχίζουμε να περπατάμε αργά έχοντας το ένα χέρι του περασμένο στους ώμους μου και το άλλο του χέρι να είναι μπλεγμένο με το δικό μου.

Η ώρα είναι 1:30 και μεις απλα κάνουμε βόλτα.

Εγώ "Άλεξ δεν πάμε σπίτι;"

Άλεξ "Οτι θέλει η μικρή μου"
λέει και ορμάρι στα χείλει μου. Άχχ πόσο μου χει λείψει το φιλί του.

Μέσα σε 10 λεπτά φτάσαμε σπίτι και πήγε να ανοίξει την εξώπορτα του σπιτιού του.

Εγώ "Επ που πας εσύ;"

Άλεξ "Έλεγα να πάω σπίτι μου."

Εγώ "Δεν θα ρθεις να με πάρεις αγαλίτσα να κοιμηθούμε;"

Άλεξ "Αχχχ τι θα κάνω με εσένα"

Με ακολουθεί. Απο το σαλόνι ακούγονται φωνές. Ανεβαίνουμε στο σπίτι και ανοίγω την μέσα πόρτα όλα τα παιδιά είναι στον καναπέ. Εμείς μπαίνουμε μέσα αγκαλιασμένοι.

Νίκος "Μπράβο ρε παιδιά επιτελους τα βρήκατε"

κωνα "Θα συμφωνίσω με τον Νίκο."

Ο Νίκος την κοιτάει για λίγο. Έλεος πότε θα ξεκολλήσει αυτό το παιδί.

Χάρης "Ναι ρε μπράβο είστε goals"

Θάνος "Την κατάφερες τελικά σου αξίζουν συγχαρητίρια."

Όσο τα παιδιά λένε όλα αυτά τα σχόλια και πολλά άλλα εμείς απλά φιλιόμαστε. Σε λίγο τα παιδιά φεύγουν. Παμε στο δωμάτιό μου όπου έπρεπε να αλλάξω.

Εγώ "Άλεξ γύρνα μία να αλλάξω."

Άλεξ "Μα γιατί εμένα δεν με χαλάει."

Εγώ "Έλαααα"

Γύρισε και έβαλα γρήγορα μια φόρμα με μια τιραντε λίγο κοντή μπλούζα.

Εγώ "Εσύ έτσι θα κοιμιθείς;"

Άλεξ "όχι καλέ βασικά πάω να ζητήσω μια φόρμα απο τον αδερφό σου"

Εγώ "οκμ"

Ο Άλεξ βγαίνει απο το δωμάτιο και σε 5 λεπτά είναι πίσω. Πο φίλε μπαίνει μέσα στο δωμάτιο φορώντας μία φόρμα και αφήνοντας ακάληπτους τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του. Κόλαση.

Ξαπλώνει δίπλα μου και με πέρνει αγκαλιά.

Εγώ "Το σώμα σου είναι τέλειο"
Τι να κάνω κι εγώ είμαι λάτρης του ωραίου.

Άλεξ "Το δικό σου είναι καλύτερο μικρή μου. "

Λεει και μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο.

Εγώ "Καληνύχτα αγάπη."

Άλεξ "Καληνυχτα μωρό μου"

Όταν καταλαβαίνω ότι κοιμίθηκε σηκώνομαι σιγά σιγσ για να μην τον ξυπνήσω. Τα παιδιά είναι ακόμη στο σαλόνι γιατί πριν απλως κρυφτηκαν στο δωμάτιο τυ αδερφού μου και απλώς ανοιγοκλείσαμε την οανω πόρτα.

Άννα "Λοιπόν επειδή δεν εχουμε και πολύ χρόνο αύριο το πρωί ο Αντρέας θα έχει πάρει την τούρτα εσείς θα είστε εδώ στις 9 και γω θα 'κοιμάμαι' μαζί του Όταν βρω ευκαιρία τον ξυπνάω και έρχομαι στο σαλόνι να πάρω την τούρτα το χουμε;"

Όλοι "Κομπλέ"

Εγώ "Καληνυχτα" ψιθυρίζω  και παω να μπω πάλι στην ζεστή αγκαλιά του.