Αποκάλυψη
Πλευρά Κωνας
Η ώρα είναι 4. Την Άννα έχω να την δώ απο τότε που έκλεγε. Έχουμε σχολάσει εδώ και 2 ώρες τι έπαθε. Γαμώ το πάω να τρελάθώ. Μήπως της έκανε εκείνο το παιδί τίποτα! Οι γονείς της αευτυχώς δεν είναι στο σπίτι. Ξαφνικά ανοίγει η πόρτα του δωματίου της όπου την περιμένω 2 ώρες τώρα. Τρέχω την αγκαλιάζω.
Εγώ "Άννα μου που είσαι τωσες ώρες"
Άννα "Ηρέμησε δεν έγινε τίποτα απλά είμασταν με τον Χάρη πίσω απο το σχολείο και ξεχαστήκαμε εκεί μιλώντας. "
Εγώ " Τότε ευτυχώς που δεν ανησύχησα τσάμπα τους γονείς σου."
Άννα "Για πες τι έγινε τελικά με τον Νίκο ;"
Εγώ "Μόλις πήγα προς το μέρος του το πλησίασε αυτή η ξανθιά που χε κάτσει πάνω στα πόδια του Άλεξ και τον έλεγε μωρό Της και τον φίλαγε. Έτσι του πα να πάει στην κοπέλα του και να με αφήσει ήσυχη."
Άννα "Ρε κατσαριδάκι μου τον αγαπάς;"
Εγώ "Δεν ξέρω... απλά μ αρέσει."
Άννα "γτ τα χουμε κάνει τόσο σκατά;"
Εγώ "Δεν ξέρω ρεε."
Πλευρά Άννας
Καθόμαστε με την Κωνα στο κρεβάτι μου και χαζεύουμε απο το κηνιτό μου στο ινστα. Ακούγεται το κουδούνι.
Κωνα "Άσε πάω να ανοίξω εγώ"
Ακούω την κωνα να φωνάζει. Πετάγομαι πάνω και πάω να δω ποιος είναι.
Πριν πάω στην πόρτα ακούω "ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ"
Εγώ "Τι έγινε κωνα ποιός θέλει να με δει"
Άλεξ "Εγώ μπορούμε για 10 λεπτά να μιλήσουμε μόνοι μας;"
Εγώ "Έχεις 10 λεπτά... και ο χρόνος σου αρχίζει απο τώρα. Κωνα μου πήγαινε λίγο μέσα."
Άλεξ " Γιατί σήμερα δεν ανέβηκες στο μάθημα τόσο πολύ σε πείραξε το φιλί που δεν ήθελες ούτε να με βλέπεις;"
Εγώ " Ρε Άλεξ δεν θα γίνω εγώ το παιχνιδάκι σου!"
Άλεξ "Είσαι πολύ όμορφη όταν θυμώνεις μικρή"
Τότε του κλεισα την πόρτα στα μούτρα. Πήγα μέσα στο δωμάτιο. Το τηλέφωνό μου χτυπάει. Βλέπω το όνομα Χάρης το σηκώνω.
Χάρης " Γεια σου Αννούλα"
Εγώ "Γεια σου Χάρη"
Χάρης " Θες να πάμε καμιά βολτα με τη μηχανή;"
Εγώ "Δεν μπορούσες να πάρεις πιο κατάλληλη ώρα. Φυσικά και θέλω."
Χάρης "Χαχα οκευ κατα τις 7 έρχομαι να σε πάρω."
Εγώ "Οκευ τα λέμε τότε"
(Η κωνα είχε κολλήσει το αυτί της στο τηλέφωνο απο την άλλη πλευρά και άκουγε τα πάντα.)
Κωνα "Τέλεια έχουμε μισή ώρα να ετοιμαστείς."
Πάει στην ντουλάπα και μου δείνει να φορέσω αυτά⬇
και το μαύρο δερμάτινο τζάκετ μου.
7:01 ο Χάρης ήταν απο κάτω απο το σπίτι μου η μηχανή του ακουγόταν σε όλη τη γειτονιά. Χαιρετάω την κωνα και φεύγω.
Κατεβαίνω τις σκάλες και πάω στον Χάρη τον φιλάω στο μάγουλο κρατιέμαι και ξεκηνάει.
Χάρης "Που θα πάμε;"
Εγώ " Δεν έχω ιδέα ξεχνάς οτι μόλις πριν μια βδομάδα μετακόμισα εδώ;"
Χάρης "Σωστά"
Παρότι ήταν 7 είχε νυχτώσει. Τελικά πήγαμε σε μία καφετέρια.
Χάρης " Γιατί πριν στο τηλέφωνο μου είπες οτι πήρα την πιο κατάλληλη στιγμή;"
Εγώ " Γιατί μόλις είχα κλείσει την πόρτα στα μούτρα του Άλεξ"
Χάρης "Χαχα μάλιστα. Έχεις πολλές κατακτήσεις έχω μάθει."
Εγώ "Χαχα οκ"
Έρχετε ένας σερβιτόρος μας ρωτάει τι θα πάρουμε εγώ ήθελα έναν χυμό ο Χάρης είπιε καφέ.
Εγώ "Χάρη να σε ρωτήσω κάτι;"
Χάρης " Ναι βρε. Ότι θες"
Εγώ " Γιατί χαλάσατε την φιλία σας με τον Άλεξ;"
Χάρης "Θα σου πώ λοιπόν. Καταρχάς πάνε 2 χρόνια απο τότε. Ήταν μόλις εγώ είχα πρωτοαρχίσει να καπνίζω κι ο Άλεξ το ίδιο όμως αυτός το πήγαινε αλλού τον είχαν παρασείρει κάτι κωλόπαιδα σε ουσίες. Και γω ήθελα να τον κάνω να σταματήσει. Μια μέρα υπο την επείρια αυτών των ουσιών ο Άλεξ πάει και την πέφτει στην τότε κοπέλα μου. Τον είδα. Απο τότε φυσικά σταμάτησε να πέρνει τις ουσίες ευτυχώς γι αυτόν. Εγώ όμως είχα πληγωθεί πολύ. Το αστείο είναι οτι τον νοιάζομαι ακόμα."
Εγώ "Γιατί δεν τα ξαναβρίσκετε;"
Χάρης "Νομίζω πως με έχει ξεχάσει"
Εγώ "Δεν νομίζω. Πιστεύω πως πληγώθηκε κι αυτός με την απώλειά σου."
Χάρης "Ας αλλάξουμε θέμα"
Εγώ "οκευ"
Χάρης "Έχεις αδέρφια ;"
Εγώ "Ναι μία αδερφή"
Χάρης "Πόσο είναι;"
Εγώ "συνομοιλικες είμαστε"
Χάρης "Δύδιμες;"
Εγώ " Οχι απλά έχουμε μεγαλώσει μαζί. Μένει στο ακριβώς πάνω σπίτι απο το δικό μου και έχει έρθει κι αυτή στο σχολείο."
Χάρης "τώρα κατάλαβα να μου την γνωρίσεις"
Εγώ " Φυσικά "
Μιλούσαμε για αρκετή ώρα μετά με πήγε κατα τις 11 σπίτι μου και ξάπλωσα.
Πλευρά Άλεξ
Χτύπησε το γνωστό σε όλους ξυπνητίρι. Πετάχτηκα απο το κρεβατι και ο μόνος λόγος είναι η Άννα. Γαμώ το την σκέφτομαι. Την σκέφτομαι πριν κοιμιθώ και μολις ξυπνάω. Τι θα κάνω μαζί της...
Σηκώθηκα ντύθηκα κατέβηκα άναψα τη μηχανή και ξεκήνησα για coffee. Αχ μόλις κατεβαίνω βλέπω μια κουκλα να περπατάει με την φίλη (ναι καλά καταλάβατε η Άννα και η Κωνα είναι). Λέω καλημέρα μα δεν πέρνω κάποια απάντηση πέρνω χυμό και φεύγω. Μα καλά ούτε μία καλημέρα δεν αξίζω (σκέφτομαι και οι σκέψεις μου γίνονται όλο και πιο πολλές) πάω μια βόλτα και μετά σχολείο. Μπαίνω στην τάξη και κάθομαι δίπλα απο την Άννα. Ούτε που ξέρω τι μάθημα είχαμε εκείνη την ώρα. Γράφω σε ένα χαρτάκι " Γιατί με αποφεύγεις;" και της το δείνω. Την βλέπω να γράφει κάτι και μου το επιστρέφει. Η καθηγήτρις το καταλαβένει και μας λέει εσείς οι 2 έξω τώρα . Την αγαπώ αυτή την καθηγήτρια. Βγαίνουμε έξω.
Πλευρά Άννας
Η καθηγήτρια μας έβγαλε έξω. Άχχψ θα τον σκοτώσω τον Άλεξ. Αλλά είμαι τόσο όμορφος για να το κάνω.
Άλεξ "Ρε Άννα δεν μπορώ να με αποφεύγεις "
Καθόμαστε πλέον στο παγκάκι.
Εγώ " Ρε Άλεξ τα χουμε κάνει σκατά και το ξέρεις."
Άλεξ "Εγώ το μόνο που ξέρω είναι τα αισθήματά μου για σενα"
Εγώ "Απλά δεν θέλω να γινω το παιχνιδάκι σου δεν είναι του χαρακτήρα μου. "
Χτυπάει κουδούνι .
Εγώ "Προς το παρόν αυτή η συζήτηση μένει στη μέση"
Τα άλλα διαλλείματα πέρασαν ευχαριστα με τις πλάκες των παιδιών καθώς έχουμε δέσει πολυ σαν παρέα.
Επίσης γνώρισα την κωνα στον Χαρη.
Πήγα σπίτι διάβασα και η μέρα μου πέρασε βαρετά.
Πλευρά Άλεξ
Μύνημα
Χάρης "Ρε μαλάκα τι κάνεις "
Εγώ "Καλά εσυ;"
Χάρης " Καλά θέλω να τα πούμε... όπως παλιά"
Εγώ " Σε 10 coffee;"
Χάρης "οκ"
Συναντιομαστε στα coffee μπένω μέσα παραγγέλνω έναν καφέ και κάθομαι στο τραπέζι.
Εγώ "Δεν απολογούμε για τίποτα και ουτε περιμένω να με συγχωρέσεις απλά εγώ σου ζητάω συγνώμη και ξες οτι δεν καταλάβαινα τι έκανα."
Χάρης "Ρε ηλίθιε σε εχω συγχωρέσει εδώ και καιρό "
Εγώ "Σε νοιάζομαι οπως παλιά αδερφέ"
Χάρης "Για πες καμιά γκόμενα παίζει;"
Εγώ "άσε ρε τα χω κν σκατά"
Χάρης "Κάτι έχω ακούσει"
Εγώ "Ξες την Άννα. Την έχω πατήσει άσχημα μαζί της αλλά εκείνη δεν φαίνεται να νιώθει κάτι"
Χάρης "Εγώ πιστεύω πως νιώθει γτ έχω δει τα μάτια της κάθε φορά που μιλάει για σενα. Και επειδή είμαι και καλός άνθρωπος θα κάνω την καλή πράξη της μέρας"
Τον κοιτάω με απορεία
Πλευρά Κώνας
Μυνημα
Χάρης "Ελά μαζί με Άννα στα coffe σε 10 σας περιμένω❤"
Εγώ "οκμ❤"
Ήμουν ντυμένη ευτυχώς κατεβαίνω σπίτι .
Εγώ "Άννα σήκω μας περιμένει ο Χαρης στα coffe"
Άννα " σε μισό είμαι έτοιμη"
Ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στα κοφι πήραμε χυμό και είδαμε τον Χάρη.
Πλευρά Άννας
Βλεπώ τον Χάρη και πάω του δίνω ενα φιλί στο μάγουλο και τον αγκαλιάζω.
Άλεξ "Εγώ δεν έχω αγκαλιά;"
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top