I can see stars

Πλευρά Άννας

Με φίλισε δεν ανταποκρίθηκα. Τον εσπρωξα. Ματι κάνει;

Εγώ "Γιατί;"

Θάνος "Γιατί... πφφ γαμα το" είπε και έφυγε

Δονηση κηνιτού

Έχετε ένα νέο μύνημα απο τον χρήστη alex_pap: Είσαι ξύπνια;❤

_.anna._ :ιδέα σου

alex_pap: σκέφτεσαι ότι και γω;

_.anna._ : δηλαδή;

alex_pap : εσύ και γω πάνω στην ταράτσα αγκαλιά με μπύρες στα χέρια να κοιταμε τον ουρανό.

_.anna._ : Μπα εγώ άλλο σκεφτόμουν

alex_pap: tii?

_.anna._ :εσύ μπροστά μου τώρα σαν σακος του μποξ😊 καληνυχτα καλα να περνάς  με την χρυσα

Μύνημα απο alex_pap

Μύνημα απο alex_pap

Μύνημα απο alex_pap

Μύνημα απο alex_pap

  δεν μπήκα στον κόπο να συνεχίσω την συζήτηση παρολα αυτά ήταν μία πολύ καλή ιδέα το να πάω στην ταράτσα μιας και δεν έχω πάει και ποτέ.

Παίρνω κλειδιά κηνιτό και ανοίγω την εξώπορτα ξαι την κλείνω ανεβαίνω τέρμα τις σκάλες ανοίγω μία πόρτα και βρίσκομαι αντιμέτωπη με κάτι μαγευτικό 👽⬇

Και ναι τότε πήρα μια πολύ καλή ιδέα, να διαμορφώσω τον χώρο για να κάθομαι εδώ αλλά μόνο εγώ.

Μύνημα

Έχετε ένα νέο μύνημα απο τον χρήστη thanos.roum: που είσαι;❤

_.anna._ : στο δωμάτιό μου;

thanos.roum : αφού δεν είσαι στο δωμάτιό σου μην μου λες ψέματα γαμώτο.

_.anna._ : γαμώ το τι σε νοιάζει;

thanos.roum: πες μ που εισ

Διαβάστηκε✔

Έχετε ένα νέο μύνημα απο τον χρήστη thanos.roum

Έχετε ένα νέο μύνημα απο τον χρήστη thanos.roum

Έχετε ένα νέο μύνημα απο τον χρήστη thanos.roum

Έχετε ένα νέο μύνημα απο τον χρήστη thanos.roum  

Έκλεισα το κηνιτό μου και έμεινα να κοιτάω τα αστέρια δεν σκεφτόμουν κάτι απλώς απολάμβανα τη θέα.

6 το πρωί

Η ώρα περνάει και γω είμαι ακόμη στην ταράτσα. Το θέαμα έχει γίνει ακόμη πιο ωραίο.⬇

Αφού βγήκε ο ήλιος κατέβηκα κάτω στο σπίτι.

(οφείλω να δείξω κάποιες φώτο του Θάνου γιατί στην γνωριμία δεν φαινόταν τόσο ωραίος οπότε ορίστε

ναι οκ είναι θεός το παιδάκι)

Πλευρά Θάνου

Οκευ απλά ήθελα να την φιλίσω είναι τόσο όμορφη γαμώ το ε πόσο να αντέξω και γω όταν την έχω μπροστά μου με ένα σορτάκι υπερβολικά κοντό τι να κάνω δηλαδή κι εγώ. Όμως η ώρα είναι 6 και δεν έχει γυρίσει της έχω στείλει 37 μυνήματα και της έχω κάνει 28 κλήσεις και δεν απάντησε ειλικρινά αν πάθει κάτι εξαιτίς μου δεν θα το συγχωρήσω ποτέ στον εαυτό μου. Την σκέφτομαι γαμώ το!

Είμαι στο σαλόνι και ακούω κλειδιά (ναι το ξέρω είμαι ανώμαλος που δεν κοιμάμαι στις 6 αλλά τι να κάνουμε). Μπαίνει μέσα η Άννα και κάνω πως δεν την έχω δει, χωρίς να μιλήσει προχοράει στο δωμάτιό... Εντομεταξύ εγω φοράω απλώς μία φόρμα του Αντρέα.

Πλευρά Άλεξ

Υπέροχα όλα είναι σκατά δεν αντέχω άλλο η ώρα είναι 6 και είμαι κάτω απο το σπίτι ανεβαίνω στη μηχανή και ξεκηνάω... κοιτάω το παράθυρο του δωματίου της Άννας και την βλέπω να με κοιτάει Βάζω μπος την μηχανή και ξεκηνάω πολύ απότομα βγαίνω στον εθνικό και ανεβάζω ταχύτητα... ανεβάζω κιάλο την ταχύτητα  μετά απο  λίγο φτάνω στο εξωχικό μου και απλά κάθομαι στον κήπο το μόνο που σκέφτομαι είναι η Άννα και παίζει σε replay η σκηνή που με ρωτάει αυτή ή εγώ αλλά εγώ είμουν τόσο μαλάκας που δεν έδιωξα την Χρύσα... Ναι αυτό μου αξίζει να είμαι μακριά της για να μην την στεναχωρώ. Συνέχεια την κάνω μα κλαίει και δεν το αντέχω καλύτερα να βρω τον παλιό μου εαυτό...

Πλευρά Άννας
Κυριακή  8:00 το πρωί  πριν λίγο είδα τον Άλεξ να φεύγει με την μηχανή του με κοίταξε και έφυγε πολύ γρήγορα... σηκώνομαι φοράω ένα τζιν και και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι και τα αθλητικά μου πέρνω τα ακουστικά μου λεφτά και φεύγω απο το σπίτι. Βάζω ακουστικά και πάω στα κόφι να πάρω τον χυμό μου και να κάτσω λίγο εκεί να ηρεμήσω. Πάω να πάρω ένα  χυμό και στο ταμείο ήταν ο Γιώργος (ο φίλος του Αλεξ)

Εγώ " Καλημέρα"

Γιώργο "Καλημέρα. Εδώ κοντά μένεις;"

Εγώ "Ναι είμαι η φίλη του Άλεξ αν με θυμάσαι"

Γιώργος "Αα ναι θυμάμαι οκ τα λέμε"

Εγώ "Γειά"

πληρώνω και πάω να κάτσω σε ένα τραπέζι βάζω πάλι τα ακουστικά μου και κάθομαι ήρεμα παρακολουθώντας διάφορες παρέες που κάθονται ξέρω γω παρα δίπλα μετά βλέπω μια μαύρη μηχανή ,όχι γαμώ την γκαντεμιά μου μέσα ο Άλεξ. Κάνω πως δεν τον έχω δει και κοιτάω το κηνιτό μου.

Άλεξ "Καλημέρα μικρή"

Εγώ "Καλημέρα"

Άλεξ " Να κάτσω;"

Εγώ "Κάνε ότι θες"

Και κάθετε στην απέναντι θέση.

Άλεξ "Κοίτα δεν ζητάω να με συγχωρέσεις απλώς τουλάχιστον δεν θέλω να βγεις απο την ζωή μου...γιατί έζησα κάτι -πρωτόγνωρο- μαζί σου"

Εγώ "Οκευ οπότε φίλοι;"

Πλευρά Χάρη
Την ίδια ώρα στο σπίτι των παιδιών

Έχουμε ξυπνήσει όλοι και ψάχνουμε την Άννα η οποία δεν κοιμήθηκε εδώ μάλλον όλοι έχουμε αναστατωθεί πολύ γαμώ το της ππυ πήγε φοβάμαι μην κάνει καμία μαλακία!

Εγώ "Παιδιά ηρεμήστε πάω να πάρω καφέδες και έρχομαι"

Κατεβαίνω και επιεδή το κόφι φαίνεται απο την εξώπορτα του σπιτιού βλέπω την Άννα καιβτον Άλεξ να μιλούν. Ουυυφ είναι καλά. Τρέχω γρήγορα πάνω.

Εγω "Παιδιάαα!"

Αντρ " Τι ρε;"

Κωνα "Τι έγινε"

Μαρία "Σε πείρε τηλ"

Θάνος "Είναι καλά;"

Εγώ " Είναι στο κοφι μια χαρά και μιλάει με τον Άλεξ"

Πλευρά Άννας

Αφού φύγαμε με τον Άλεξ για το σπίτι του πα αν ήθελε να ερχόταν διπλα με τους άλλους και όχι δεν τα φτιάξαμε γιατί ειλικρινά με έχει πληγώσει πολύ και δεν θα κάνω συνεχώς το ίδιο λάθος απλώς θα είμαστε φίλοι. Τεσπα είπε οτι θα ρθει σπίτι και έτσι ανεβήκαμε σπίτι μου και όλοι ήταν ήρεμοι κάποιοι με τα κηνιτά τους ή έβλεπαν παιδικά στην τηλεόραση (ασχολίαστο😂).

Εγώ "Καλημέρα"

Όλοι (εκτός απο Νίκο)" Καλημέρα"

Θάνος "Τα φτιάξατε;"

Εγώ "Όχι αποφασίσαμε να μείνουμε φίλοι "

Τότε βλέπω ένα αίσθημα ανακούφισης να μαρτυράει η συμπεριφορά του Θάνου.

Εγώ " κωνα πάμε μία στο δωμάτιό μου;"

Κωνα " ναι αγπ έρχομαι"

Πήγαμε στο δωμάτιό μου

Εγώ "Τα έφτιαξες με τον Νίκο;"

Κωνα "Όχι ακόμη"

Εγώ " Να σου πω χτε ςτο βράδυ με φίλησε ο Θάνος..."

Κωνα " WTF  ΉΤΑΝ ΜΕΘΥΣΜΈΝΟΣ;"

Εγώ "όχι γιατί ήξερε τι έκανε πολύ καλά"

Κωνα " Και;?; εσυ;"

Εγώ "Δεν ξέρω ρε ο Άλεξ με έχει πληγώσει πάρα πολύ και δεν νιώθω κάτι γι αυτόν"

κωνα "Οτι θες εσύ κορίτσι μου."

Με πείρε μια αγκαλιά και βγήκαμε απο το δωμάτιο μου.

Εγώ "Χάρηηη Θέλω να σου ζητήσω κάτι"

Χάρης "Ριχτο "

Εγώ "Θέλω να με μάθεις να οδηγάω μηχανή σε παρακαλωωωω παρακαλωω παρακαλωωωω"

Αντρέας "Να προσέχεις εε!"

Χάρης "Αν συμφωνεί ο Αντρέας εγώ σου μαθαίνω...."

Κοιτάω τον Αντρ με pappy face

Αντρ "Ποο καλά κάντε ότι θέλετε"

Τότε έδωσα ένα φιλί στον Αντρέα. Εντομεταξύ όλα τα αγόρια της παρέας έχουν μηχανή εκτός απο τον Νίκο που έχει αμάξι α και τον αδερφό μου

Εγώ "Ο Νίκος που είναι;"

Κωνα "Είχε πει οτι εχει μια δουλειά "

Εγώ "οκκ"

Παω στον καναπε

Εγώ " Χάρη μάζεψε λίγο τον κώλο σου να κάτσω"

Ο Χάρης έκανε λίγο πιο πέρα και καθόμουν ανάμεσα στον Χάης και τον Θάνο (αυτός πως βρέθηκε πάλι δίπλα μου)

Χαζεύω insta και σε καποια φάση βλέπω ένα στόρι της Ράνιας.... ιιιιιιιιιιι είναι με τον Νίκο και έχει βγάλει boomerang με τον Νίκο και τον φιλάει Wtf.

Μύνημα
Εγώ προς κωνα

μπες στο προφιλ της ρανιας.

Η κωνα αρχισε να κλαιει ΤΟΝΠΟΥΣΤΗΘΑΤΟΝΠΝΙΞΩ!

Πριν προλάβω να την πλησιάσω ο Απόλλωνας την είχε πάει ήδη αγκαλιά και έκλειγε στον ώμο του. Αχααα Απολλωνάκο δεν μας τα χες πει αυτά...χαχαχα γκομενικό μυρίζομαιιι😇😀... Δεν πλησιάζω μην τους το χαλάσω...

Εγώ "Απόλλωνα πήγενε την σε κάποιο απο τα δωμάτια να ηρεμήσει λίγο. Εμείς κορίτσι μου θα τα πούμε μετά."

Κωνα "Ε.ε. ενταξει"

Πήγαν μέσα

Εγώ" Χάρη θα πάμε να μου κάνεις κανα μάθημα"

Χάρης "Χαχαχα οκ μισό και πάμε να ξεκηνίσουμε"

Εγω "οκ παω να πάρω το τζάκετ μου"

Μπαίνω στο δωμάτιό μου και βλέπω την κωνα την αγκαλιά του Απόλλωνα ακόμη.

Εγώ " Καντε σαν να μην υπάρχω παίρνω κάτι και φεύγω"

Ο Απόλλωνας γέλασε και μου γνεψε. Πήρα το δερμάτινό μου και πήγα πάλι στο σαλόνι ο Χαρης με περίμενε.

Εγω " Γειάαα αα και αν θέλετε τοναπόγευμα κανονίζουμε για καμοια βολτα"

Γιάννης "Ναι ρε μπάι"

Ραφα " φυσικά αντε καλο μαθημα"

Μαρία "Τλμ"

Κατεβήκαμε κάτω και ξεκηνήσαμε με την μηχανή αρχικά ο Χάρης μου πε ότι θα  πάμε σε έναν δρόμο που δεν πατάει ψυχή για να μην γινει κάποιο ατύχημα.

Μισή ώρα μετά

Χάρης "Γυρνάς το κλειδί και πατάς απαλά το γκάζι μην αγχώνεσαι είμαι εδώ ρεε"

Ακολουθώ τις οδηγίες του και βάζω μπροστά την μηχανή.

Εγώ "Τώρα τι κάνω;"

Χάρης "Απλά γυρνα το τιμόνη προς την κατεύθυνση που θες"

Τον υπακούω και ουαουυ είναι γαμάτα νιώθω τον αέρα στο πρόσωπό μου μμ τελειοοο και οδηγάω εγώ την μηχανή.

Χάρης "Πάτα φρένο και βάλε τα πόδια σου στο έδαφος για να στιρηχθεί η μηχανή"

Καιιιι τα κατάφεραααα!!!

Χάρης "Μπράβοο ρεε τα πήγες τέλεια τώρα πρέπει να μάθεις να παίρνει στροφές φορα κράνος"

Φοράω το κράνος και ξαναβαζω μπρος την μηχανή φτανουμε σε μια στροφή.

Χάρης "Στρίψε το τιμονι και μετά γύρε λίγο το σώμα σου στην κατεύθυνση  που θες"

Και οκευ είμαι γεννημένη για να οδηγώ μηχανή

γυρίζω πίσω εκεί που ξεκηνίσαμε

Εγώ "Μπορώ να μας γυρίσω εγώ σπίτι;"

Χαρης "Ναι αλλα δεν θα αναιβάσεις πολύ ταχυτητα"

Εγω " Είσαι υπεροχοτελειος"

Χάρης "Αντε καλέ με κάνεις να κοκκινίζω"

Εγώ "Χαχαχα οκ πάμε"

Γυρήσαμε σπίτι ζωντανοί

Το αποφάσισα θα πάρω μηχανή...








Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top