ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΜΕΤΑ

<Λέγε!> Περίμενα πως και πως να ακούσω τον αριθμό. 

<Έχεις πάρει ένα κιλό και η κοιλιά σου έχει φουσκώσει  πέντε εκατοστά> Έβγαλε την μεζούρα από την  κοιλιά μου και κατέβηκα από την ζυγαριά, ενώ ο Φίλιπ έτρεξε να πάρει το βιβίο εγκυμοσύνης από το τραπέζι. <Η μικρή δεν είναι μαγανούλα. είμαστε στην δέκατη εβδομάδα και εδώ λέει ότι στην δωδέκατη πρέπει να ζυγίζει περίπου δύο κιλά> 

<Φίλιπ θέλω να ηρεμήσεις. Όλα πάνε μια χαρά ακόμα και η γιατρός το είπε!> Προσπάθησα να τον καθησυχάσω και έβαλα την ζυγαριά στην θέση της.

<Επίσης, λέει ότι έχει σχηματιστεί το κεφάλι του, αλλά...> Σταμάτησε και κοίταξε την κοιλιά μου. <Όπως το κόβω...> Κούνησε το χέρι του κάνοντας στην νοηματική το περίπου. <Θα είναι πολύ μικρό, αν σκεφτόυμε την χωρητικότητα εκεί μέσα>

<Το δικό σου το κεφάλι είναι μικρό! Ακόμα στην δέκατη εβδομάδα είμαστε θες να έχει την πλήρη ανάπτυξη του?!> Είρωνεύτηκα και εκείνος με αγριοκοίταξε.

<Συνεχίζω!!!> Τόνισε και συνέχισε να διαβάζει. <Εδώ λέει ότι έχει βγάλει και βλέφαρα! Ααα στο καλό!> Χτύπησε το χέρι του στο πόδι. <Και εγώ που νόμιζα ότι όλα αυτά τα βγάζουν στις τελευταίες εβδομάδες>

<Φίλιπ σε παρακαλώ αν θες να διαβάσεις το βιβλίο σου πάνε μέσα στο γραφείο σου ή διάβασε το από μέσα σου!> Γρύλισα γιατί η κατάσταση με αυτό το βιβλίο είχε καταντήσει πονοκέφαλος.

<Επίσης λέει ότι το έντερο του θα αρχίσει να αποκτά τις χαρακτηριστικές του αγκύλες!> Με κοίταξε με έναν ενθουσιασμό στα μάτια, λες και δεν είχε ακούσει τι του είχα πει πριν από κάτι δευτερόλεπτα.

<Εεεε...  δεν τρώγεσαι!> Πήρα το μαξιλάρι από τον καναπέ και του το πέταξα. Εκεινός γρήγορα έκλεισε το βιβλίο και το έβαλε μπροστά στο πρόσωπο του για να αποκρούση το μαξιλάρι. <Κάθε εβδομάδα μου παίρνεις τα μέτρα λες και θές να μου κάνεις καμία κάσα! Προσέχεις την διατροφή μου, παρατηρείς πόσα κιλά βάζω φτάνει ποια!!!> Πήρα βαθιά ανάσα και μετά βούρκωσα. <Φιλιπ μου συγχώρεσε με!!!> Έτρεξα στην  αγκαλιά του και άρχισα να κλαίω στον ώμο του. Ο καημένος είχε μείνει άφωνος. <Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει αλλά συγνώμη που σου φωνάζω κάνεις τόσα και τόσα, αλλά τα νεύρα μου δεν είναι καλά. Σε ευχαριστώ που μας προσέχεις τόσο πολύ>

<Μην αγχώνεσαι κουμπαρούλα! Εδώ τα λέει όλα! Οι πιο σημαντικές ορμόνες είναι τα οιστρογόνα, η προγεστερόνη, η χοριακή γοναδο...> Τον έσπρωξα πίσω ρίχνοντας τον στον καναπέ.

<Φτάνει ποια με αυτό το βιβλίο!> Το πήρα από τα χέρια του και πήγα στο δωμάτιο μου να το κρύψω.

Αν είναι δυνατόν. Εγώ του έλεγα συγνώμη για τις φωνές που του είχα βάλει και εκείνος είχε ανοίξει το βιβλίο όση ώρα τον αγκάλιαζα και διάβαζε τι ήταν αυτό που προκαλούσε όλες αυτές τις ανωμαλίες. Ξέρω αγαπητέ μου ότι είναι οι ορμόνες. Κάτι θυμάμαι από την εγκυμοσύνη της μητέρας μου!

<Λίζα!!! έχω κι άλλα βιβλία κάνε το ότι θες αυτό!> Φώναξε για να τον ακούσω, αλλά το κουδούνι κάλυψε την φωνή του.

<Άνοιξε την πόρτα μην έρθω εγώ και σου ανοίξω το κεφάλι!>

  Πήγα μέσα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα. Πήρα την καρέκλα από το μικρό γραφείο μου και την έβαλα δίπλα στην ντουλάπα. Ανέβηκα πάνω και τοποθέτησα το βιβλίο πάνω στην ντουλάπα και όσο πιο μέσα γινόταν για να μην φαίνεται. 

<Πωωωω! Πόση σκόνη έχει εδώ!> Είδα τα δάχτυλα μου που είχαν γίνει σχεδόν μαύρα. <Άντε πάλι καθάρισμα Λίζα!>

Βγήκα από το δωμάτιο και άρχισα να προχωράω προς την κουζίνα. Αμα άφηνα την σκόνη εκεί πάνω είμαι σίγουρη ότι θα την ξεχνούσα και θα έμενε για πολύ καιρό ακόμα.

<Φίλιπ ποιος ήταν στην πόρτα?> Μπήκα στο χολ που βλέπεις στην εξώπορτα και στο σαλόνι και σταμάτησα.

Λασπομένα παπούτσια πάνω στο κατάλευκο χαλί του χολ. Μαύρο παντελόνι άσπρη μπλούζα που σε κάποια σημεία είχε σταγόνες από την βροχή και από πάνω ένα μαύρο δερμάτινο. Είχε αφήσει πολύ περισσότερα γένια από τότε που τον είδα τελευταία φορά. Ίσως να είχε πάρει και κάποια  κιλά και αυτό φαινόταν από τα μάγουλα που είχε κάνει στο πρόσωπο, ίσως και όχι. Ίσως απλος να είχα να τον δω καιρό. Τα μαλλιά του τα είχε γυρισμένα από την δεξιά πλευρά και όχι ατημέλητα όπως παλιά. 

<Αν θα κάτσεις πολύ καλύτερα να βγάλεις τα παπούτσια σου> Είπα δείχνοντας τα λερωμένα με λάσπες υποδήματα του και έφυγα για την κουζίνα.

Άκουσα κάτι ψίθυρους από πίσω μου, αλλά όταν έφτασα στην κουζίνα σταμάτησαν.

<Είσαι τρελή?> Άκουσα έναν Φίλιπ να μιλάει σιγανά.

<Γιατί μιλάς έτσι?> Του απάντησα στον ίδιο τόνο φωνής κοροιδεύοντας τον.

<Αντί να τον πάρεις και να του εξηγήσεις του λες να βγάλει τα παπούτσια του?> Με ρώτησε σαστισμένος.

<Καλά εγώ δεν στεναχωριέμαι. Δίκο σου είναι το χαλί όχι δικό μου. Αλλά μετά μην τολμίσεις να μου πεις Λίζα έλα να ο καθαρίσουμε γιατί θα...> 

<Δεν εννοώ αυτο πανάθεμα σε!> Με διέκοψε βάζοντας μου τις φωνές οσο πιο χαμηλόφωνα μπορούσε. <Εγώ φεύγω. Αν το μόνο πράγμα που έχεις να του πεις είναι τα λερωμένα παπούτσια πες του να κάτσει να καθαρίσει το χαλί!> Είπε και έφυγε νευριασμένος από την κουζίνα. 

<Εύκολο είναι να το λες Φίλιπ, αλά πολύ δύσκολο να το κάνω> Μίλησα μόνη μου λες και ήταν ακόμα μαζί μου. 

Άφησα το βρεγμένο πανί που κρατούσα και έβαλα σε ένα ποτήρι νερό. Κάποια στιγμή άκουσα την εξώπορτα να κλείνει και κατάλαβα ότι ήμουν πλέον μόνη μαζί του. Ποιος το περίμενε, ότι αυτό που ήθελα τόσο καιρό θα εμφανιζόταν και δεν θα μπορούσα ούτε καν να του μιλήσω. Βγήκα από την κουζίνα με ένα  ποτήρι νερό και σε ένα πιατάκι μπισκότα με κομματάκια σοκολάτας. Αχ αυτά τα μπισκόταν ήταν τα αγαπημένα μου, αλλά τώρα τα είχα βαρεθεί.

<Πως και μας θυμήθηκες?> Τον ρώτησα και εκεί που κοιτούσε το πάτωμα σήκωσε το κεφάλι του και με κοίταξε. <Πριν πεις κάτι χαίρομαι που έβγαλες τα παπούτσια> Του χαμογέλασα γρήγορα, αλλά μετά επανέφερα την ψυχρότητα στο πρόσωπο μου.

<Βλέπω μένεις με τον Φίλιπ> Είπε και όταν τον πλησίασα για να αφήσω το ποτήρι και το πιάτο στο τραπέζι με κοίταξε με το αυστηρό του βλέμμα.

<Βλέπω πάχυνες> Του είπα μόλις άφησα τα πράγματα.

<Η αλήθεια είναι ότι έβαλα μερικά κίλα. Αλλά από ότι βλέπω και εσύ δεν ήσουν όπως πριν> Με κοίταξε ολόκληρη κάνοντας με να αηδιάσω με τον τρόπο που το έκανε.

<Ούτε και έσυ έμεινες όμως> Κάθισα στην πολυθρόνα απέναντι του. <Επίσης θα ήθελα μετά να έρθεις στο δωμάτιο να υπογράψεις τα χαρτιά> Σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου και ακούμπησα την πλάτη μου στον καναπέ.

<Έκανες την δουλειά σου και τώρα με χωρίζεις. Άτιμα όντα οι γυναίκες! Αυτό ήταν το αρχικό σχέδιο της οικογένειας σου?> Με ρώτησε και έβαλε τους αγκώνες του πάνω στα γόνατα του και καμπούριασε την πλάτη του.

<Άμα ήθελες να μάθεις να ερχόσουν πιο μπροστά. Το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω αυτή την στιγμή είναι ένα ποτήρι νερό, τα κουλουράκια και τα χαρτιά διαζυγίου> Είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ. Όταν σηκώθηκα ζαλίστηκα λίγο, επειδή έκανα βιαστική κίνηση, όμως δεν το έδειξα.

Πήγα στο δωμάτιο μου και τεντώθηκα για να πάρω τον φάκελο από δεύτερο ράφι πάνω από το γραφείο. <Λίγο ακόμα!> Προσπάθησα να το πιάσω κάνοντας μύτες, όμως ήθελα λίγο ακόμα.

<Πηδιέσαι μαζί του?> Μου ψιθύρισε στο αφτί και εγώ τρόμαξα που δεν τον είχα καταλάβει.

<Πας καλά?> Τον έσπρωξα από πίσω μου, όμως τύλιξε το χέρι του γύρω από την κοιλιά μου και έπιασε τα χέρια κολώντας με στον τοίχο.

<Απάντησε μου!> Με στρίμωξε κι άλλο με αποτέλεσμα το κεφάλι μου να κολλήσει στον τοίχο και τα χέρια του να μην με αφήνουν να κουνηθώ.

<Δεν σε αφορά τι κάνω πλεόν!> Φώναξα και από εκεί που ήμουν σκληρή άρχισα να λυγίζω. <Όχι τώρα παλιό ορμόνες!> είπα από μέσα μου και προσπαθούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου.

Με γύρισε από την άλλη και το χέρι του που ήταν στην κοιλιά μου έπιασε τον λαιμό μου. <Πες μου ότι δεν είσαι μια πουτάνα. Πες το μου!> Έσφιγγε τα δόντια του και αισθανόμουν ότι αυτό το ζούσα για δεύτερη φορά.

<Τζον> Είπα και τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν. Το ένα μου χέρι κατάφερε και ξέφυγε από την λαβή του και προσπάθησα να απομακρύνω το χέρι του από τον λαιμό μου, όμως δεν μπορούσα να το τραβήξω.

Ήταν ολόκληρο θυρίο και εγώ πάλι μόνη.  <Πες τι μου!> Έσφιξε την λαβή που είχε κάνει στο χέρι μου και ούρλιαξα από τον πόνο.

<Ναιιι!> Του φώναξα και τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν. <Είμαι μια πουτάνα> Έκανα μια παύση και μετά συνέχισα. <Είμαι μια άπιστη, είμαι κλέφτρα είμαι ότι χειρότερο μπορείς να φανταστείς!> Έφτυνα τις λέξεις που έλεγα.

Με έριξε με φόρα πάνω στο κρεβάτι μου και μέσα σε λίγο λεπτά βρέθηκε από πάνω μου. <Τότε δείξε μου τι κάνεις στους άλλους γυναίκα!> Το χέρι μου έφυγε αυθόρμητα και χτύπησε το μάγουλο του με όση δύναμη είχα. Μου έπιασε τα χέρια και τα έβαλε πάνω από το κεφάλι μου. Τα πόδια του άνοιξαν τα δικά μου και μπήκε ανάμεσα τους. Το χέρι που είχε ελεύθερο έβγαλε από την τσέπη του ένα μαχαίρι και ένιωσα την γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου. 

<Τζον! Σε παρακαλώ μην...> <Τζον!> Ούρλιαξα όταν είδα το μαχαίρι να κινείται με φόρα προς τα εμένα και έκλεισα τα μάτια μου. Έκοψε την φόρμα μου και την τράβηξε αφήνοντας με μόνο με το εσώρουχο. Το αιχμηρό αντικείμενο ακούμπησε την κοιλιά μου και το αίμα μου πάγωσε. Κατυφόριζε το μαχαίρι και όταν ακούμπησε το ύδασμα του εσώρουχου μου το έσκισε απότομα και με γρατζούνισε λίγο κάνοντας με να τσιρίξω από τον φόβο μου και όχι από τον πόνο.

<Τζον> Είπα βραχνιασμένη, επειδή πόνεσε η φωνή μου από την τσιρίδα. <Σε ικετεύω> Τον κοίταξα με τα μάτια μου να είναι γεμάτα δάκρυα. 

<Άφησε  να αποχαιρετήσω αυτο το κορμί έτσι όπως του αξίζει Λίζα!> Ψιθύρισε στο αφτί μου όσο ξεκούμπωνε το παντελόνι του.

<Δεν μου αξίζει αυτό!> Παράτησα να του αντιστέκομαι, γιατί δεν φαινόταν ότι θα σταματούσε.

<Το ξέρω μωρό μου. Όμως ούτε και εγώ το άξιζα όλο αυτό> Είπε και τον ένιωσα να μπαίνει μέσα μου.

 Το χέρι του άφησε τα χέρια μου ελεύθερα και γράπωσε το στήθος μου. Έριξε στο πάτωμα το μαχαίρι και με σήκωσε ανεβάζοντας με λίγο πιο πάνω στο κρεβάτι. Δεν με φιλούσε, μόνο με κοιτούσε και τον κοιτούσα. Δεν πήρε τα μάτια του από πάνω μου, όπως ούτε και εγώ. Τα αμυγδαλοτά του μάτια που στο σκοτάδι φαινόντουσαν σαν μαύρα. Αχ Τζον!

                                                                 ***************

<Θα σε παρακαλούσα να μην μου φέρουν κι άλλα βίντεο με τέτοιο περιεχόμενο> Και πέταξε στο γραφείο μου ένα CD. Πήρε τα χαρτιά του διαζυγίου κι έκλεισε την πόρτα του δωματίου. Σηκώθηκα πέταξα την σκισμένη μου φόρμα και πλησίασα το CD. Άνοιξα το λάπτομ μου και το έβαλα να παίξει. 

 <Τι θα μου δέσεις τα χέρια?> Άκουγα τον εαυτό μου να γελάει. Προχώρησα το βίντεο και ότι είχα δει στον εφιάλτη μου τα έβλεπα τώρα στον υπολογιστή. Έκλεισα την οθόνη του λάπτοπ και το έσπρωξα από κοντά μου. 

<Οοο Θεέ μου!> Έπιασα το κεφάλι μου. <Υπήρχε κάμερα στο δωμάτιο εκείνη την νύχτα!> Είπα και άρχισα να ανακατεύομαι. Γρήγορα έτρεξα στην τουαλέτα και έβγαλα ότι είχα φάει. <Δεν ήταν δυνατόν! > Είπα και κάθισα στο πάτωμα κολλώντας το κεφάλι μου στον τοίχο και μαζεύοντας τα πόδια μου στην αγκαλιά μου.