<Είσαι έτοιμή?> Χτύπησε την πόρτα ο Φίλιπ και την άνοιξα για να μπει. 

<Έτσι νομίζω> Γύρισα πίσω στον καθρέφτι και άρχισα να μαζεύω πάνω το μαλλί. <Πως με βρίσκεις?> Τον ρώτησα και τον είδα από τον καθρέφτι να χειροκροτά για το αποτέλεσμα που είχα πετύχει.

<Τέλεια είσαι, αλλά το βρίσκω κάπως πολύ ανοιχτό εδω πέρα!> Και έδειξε το στήθος μου.

<Ήταν το μόνο που μου άρεσε και κάλυπτε την κοιλιά> Απάντησα και είδα αν είχε ξεφύγει καμία τούφα από το μαλλί.

<Ότι πεις...> Είπε χαμηλόφωνα και κάθισε στο κρεβάτι μου. <Σε πόση ώρα τελείωνεις?> 

<Βάζω παπούτσια... Άμα μπορείς βγάλε το μαύρο το παλτό μου από την ντουλάπα και είμαι έτοιμη> Γύρισα να τον κοιτάξω και κάθισα δίπλα του για να βάλω τις μαύρες γόβες. 

<Μάλιστα κυρία!> Είπε και σηκώθηκε για να πάει να μου φέρει το παλτό μου. <Σήμερα θα είσαι μαζί μου εεε?> Άνοιξε την ντουλάπα και άρχισε να βγάζει μία μία τις κρεμάστρες ψάχνοντας το παλτό μου. <Αυτό είναι?> Έβγαλέ ένα και μου το έδειξε την ώρα που έβαζα το αριστερό τακούνι.

<Όχι!> Είπα και ξεφύσηξα μόλις μπήκε το πόδι μου στο στενό γοβάκι! <Και δεν θα είμαι μαζί σου σήμερα. Θα είμαι με τα παιδιά. Σου αφήνω ελεύθερο το πεδίο μήπως μπορέσεις και ψαρέψεις καμία κοπέλα γιατί αυτήν την περίοδο σου είναι απαραίτητη> Είπα και του χαμογέλασα γλυκά για την κακία που είπα. 

<Έγινε! Πρόσεχε μην ψαρέψει εσένα κανένας και με διακόψεις από το δικό μου ψάρεμα> Πέταξε το παλτό πάνω μου μόλις το βρήκε και άρχισα να γελάω. 

<Σε παρακαλώ ένα να μου βάλεις το άλλο τακούνι γιατί η κοιλιά με εμποδίζει αρκετά> Είπα και σήκωσα το πόδι . <Επίσης δεν χρειάζεται να διακόψεις το ψάρεμα σου αγαπητέ! Θα είμαι ήσυχη μην ανησυχείς> Σήκωσα τα φρύδια μου πάνω και έπαιξα με τα σκουλαρίκια μου.

<Βάλε το πόδι> Είπε και μόλις έβαλα το μισό  στο τακούνι με μία κίνηση μου το φόρεσε κανονικα. <Αυτό είναι που με τρομάζει. Η ησυχία σου> Σηκώθηκε και μου έτεινε το χέρι για να σηκωθώ. 

                                                                         ********************

<Νομίζω ότι αργήσαμε λίγο> Είπα όταν είδα εκατοντάδες αμάξια έξω από την εταιρεία.

<Γιατί το λες αυτό!?> Με ειρωνεύτηκε και πήγε το αμάξι στην είσο δο της εταιρείας. <Αν δεν πήγαινες πέντε φορές τουαλέτα και άλλες τέσσερις φορές πάνω στο δωμάτιο σου για να δεις που είχες αφήσει το κινητό σου σε ενημερώνω ότι θα είχαμε φτάσει στη ώρα μας και όχι μίαμιση ώρα μετά> Είπε κάπως νευριασμένος και σταμάτησε το αμάξι. <Μην βγεις έρχομαι> Είπε και άνοιξε την πόρτα του για να έρθει γρήγορα να ανοίξει και την δικιά μου. 

Πέταξε τα κλειδιά στον παρκαδόρο και άνοιξε την πορτα μου. Μου πρόσφερε το χέρι του για να με βοηθήσει και μόλις βγήκα από το αμάξι προσπάθησα να στρώσω το φόρεμα. <Ευχαριστώ> Είπα και αμέσως φλας από φωτογραφικές μηχανές άρχισαν να αποθανατίζουν την στιγμή που προχωρούσαμε για να μπούμε στην εταιρεία. <Γιατί τόσοι πολλοί δημοσιογράφοι?> Ρώτησα λίγο πριν περάσουμε την πόρτα.

<Είσαι ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα εσύ και ο Τζον αγαπητή μου! Η γυναίκα που παντρεύτηκε τον δεύτερο πιο επιτυχημένο άντρα της Nέας Υόρκης και του πήρε την μισή του περιουσία>Είπε και χαιρέτησε τα κουστουμαρισμένα άτομα που βρισκόντουσαν στην πόρτα.

<Τον δεύτερό? Γιατί ποιος είναι ο πρώτος?> Δεν ήθελα να ασχοληθλω σήμερα με ότι είχε γίνει στο παρελθόν και για αυτό έδωσα βάση σε κάτι δευτερεύον. 

<Εγώ φυσικά!> Έδειξε τον εαυτό του λες και ήταν κατανοητό και εγώ άρχισα να γελάω με την ψυχή μου, τραβώντας τα περισσότερα βλέμματα πάνω μας.

<Προχώρα κουμπαρούλα!> Ψιθύρισε στο αφτί μου, γιατί κατάλαβε ότι ένιωσα πολύ αμήχανα όταν μας κοίταξαν τόσα πολλά άτομα. <Σήμερα πρέπει να συνηθίσεις. Είσαι όπως είσαι ντυμένη, κουβαλάς και μία μεγάλη φήμη πάνω σου. Όλοι θα σε κοιτάνε!> Με έσπρωξε και χωθήκαμε μέσα στο πλήθος. <Που έχεις κανονίσει ότι θα βρεις τα παιδιά? Γιατί σε λίγο θα αξεκινήσει η ομιλία του Τζον>

<Όλο και κάπου θα τους βρω> Είπα και έτσι όπως περπατούσαμε είδαμε την Κρίστιν να έχει περασμένο το χέρι της γύρω από το μπράτσο του Τζον. <Πάμε να χαιρετήσουμε?> Ρώτησα τον Φίλιπ χαμογελώντας.

<Υποσχέθηκες ότι θα κάτσεις ήσυχα> Είπε καθώς ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς το μέρος τους. 

<Το ήσυχος είναι κάτι σχετικό> Του απάντησα και γύρισε να με κοιτάξει, αλλά εκείνη την στιγμή μας είδε ο Τζον και γύρισε προς την πλευρά μας.  

<Αναγνωρίζω ότι όλη αυτή η υπερβολική διακόσμηση του χώρου είναι δημιούργημα την αδερφής μου!> Είπε ο Φίλιπ όταν φτάσαμε μπροστά τους. 

<Υπερβάλεις Φίλιπ!> Έσφιξε το χέρι της στο μπράτσο του Τζον, ενώ εκείνος επεξεργαζόταν το ντύσιμο μου. <Λίζα μου τι κάνεις?> Απευθύνθηκε σε έμενα, ενώ το μανίκι του Τζον τσαλακονώταν όσο με κοιτούσε από το σφίξιμο της.

<Είμαι μια χαρά Κρίστιν. Μπράβο σου! Η αίθουσα δείχνει καταπληκτική> Χαμογέλασα γλυκά και όχι με το δικό της το ψεύτικο χαμόγελο. 

<Ναι ΄σαι καλά αγάπη! Δεν ξέρω αν σου το πει κανείς, πάντως λάμπεις απόψε> Πήγα να της απαντήσω στο σχόλιο της, όμως συνέχισε. <Να σε ρωτήσω... Έβαλες κάποια κιλά?> Είπε και ο εαυτός μου χάρηκε από μέσα του, γιατί θα έσκαγε τόση ώρα αν δεν έλεγε την κακία της. 

<Και στην κοιλιά και στον κώλο και στο στήθος> Είπε αυθόρμητα ο Τζον και όλοι τον κοιτάξαμε. Η Κρίστιν τον αγριοκοίταξε, αλλά για καλή του τύχη τον έσωσα εγώ.

<Ναι, τελευταία δεν προσέχω και πάρα πολύ> Απευθύνθηκα στην Κρίστιν και έκανα νόημα στον Φίλιπ να φύγουμε γιατί ο Τζον δεν σταματούσε να με κοιτάει και εκείνη δεν σταματούσε να κοιτάει εκείνον για αυτό που είχε πει πριν από λίγο.

<Εμείς πάμε να πάρουμε ένα ποτάκι τα λέμε όταν τελειώσεις την ομιλία> Είπε ο Φίλιπ και ο Τζον τον κοίταξε

<Ναι. Είναι ώρα να ανέβω σιγά-σιγά. Σας εύχομαι να απολαύσεται αυτήν την υπέροχη γιορτή> Μας χαμογέλασε και ύστερα χάιδεψε το χέρι της Κρίστιν που κόντευε να του σπάσει το χέρι από το σφίξιμο. 

Φύγαμε από κοντά τους και χωθήκαμε πάλι μέσα στον κόσμο. <Θες να σου φέρω έναν χυμό, μέχρι να βρεις τα παιδιά?> Με ρώτησε ο Φίλιπ και του κούνησα θετικά το κεφάλι μου. 

Ο Φίλιπ έφυγε και έμεινα μόνη μέσα στο πλήθος. Τα φώτα έσβησαν και άνοιξαν αυτά που φώτιζαν την εξέδρα. Όλοι γύρισαν προς την εξέδρα και περίμεναν να ανέβει ο Τζον. Δεν άργησε να κάνει την εμφάνηση του. Το μπλε κουστούμι που φορούσε φαινόταν ότι ήταν ραμμένο πάνω του και του ταίριαζε απίστευτα ωραία. Τα μαλλιά του ήταν...

<Πόσο καιρό έχω να σε δω Λίζα!> Άκουσα μια γνώριμη φωνή και κοίταξα την γυναικία παρουσία που βρισκόταν δίπλα μου.

<Τζέσικα!> Είπα μένοντας άφωνη με την παρουσία της στην γιορτή. 

<Μην ενθουσιάζεσαι κι τόσο!> Είπε ειρωνικά, αλλά για πρώτη φορά μου χαμογέλασε, χωρίς να πιέζεται. <Δεν δείχνει υπέροχος? Και τώρα τον χαίρεται μία... μην πω καλύτερα, γιατί δεν θέλω να ρίξω το επίπεδο μου> Είπε και ήπιε από το ποτό της. 

<Για την Κρίστιν μιλάς?> Την ρώτησα όταν κατάλαβα προς τα που κοιτούσε. 

<Ναι για αυτήν την σκύλα. Μεγάλο λάθος που έφυγες από την εταιρεία. Τώρα έχω αυτήν αφεντικό και μου έχει κάνει την ζωή πατίνι. Πόσο μου λείπουν εκείνες οι ωραίες οι μέρες που δουλεύαμε μαζί> Είπε άρχισε να χτυπάει τα νύχια της στο ποτό. 

<Κάτσε η Κρίστιν πήρε την εταιρεία?> Την ρώτησα ξαφνιασμένη από το νέο που είχα μάθει.

<Ναι. Της την έδωσε ο Τζον> Γύρισε και κοίταξε τον Τζον που τόση ώρα μιλούσε για το ξεκίνημα της εταιρείας και την πορεία που είχε διανύσει όλα αυτά τα χρόνια. <Έδωσε την εταιρεία, λες και είναι ένα τίποτα σε μία που ούτε καν το αξίζει!>

<Τι λες τώρα! Και πως αποφάσισες να με πλησιάσεις απόψε Τζέσικα?> Την ρώτησα και εκείνη μου χαμογέλασε.

<Άλλη είναι η εχθρός μου τώρα Λίζα. Τώρα κοιτάω πως θα μπορέσω να την ξεφορτωθώ και από την εταιρεία και από δίπλα του. Ομολογώ ότι εσύ του ταίριαζες περισσότερο. Ήσουν ένα αθώο κοριτσάκι που δίπλα του μάθαινες πως να βγάζεις νύχια. Ενώ αυτή πέρα από τις γρατζουνιές που κάνει και στην εταιρεία, αλλά και στο προσωπικό, αμέσως μετά ρίχνει αλάτι στις πληγές και μας έχει πάνω κάτω όλη την ώρα. Οπότε μου συμφέρεις εσύ παρά αυτή. Όσο πικρή κι αν είναι η αλήθεια> Ήπιε μονορούφι το ποτό της.

<Με εντυπωσιάζεις!> Της είπα γελώντας. 

<Τι θα έλεγες να κάναμε μια συμφωνία Λίζα> Είπε και έπιασε το χέρι μου. <Σου αφήνω ελεύθερο το πεδίο για τον Τζον, κάνω στην άκρη την Κρίστιν  και εσύ μου δίνεις την εταιρεία που έδωσε αυτός σε αυτήν>  

<Αρκετά έχω μπλέξει με εταιρείας Τζέσικα. Δεν σκοπεύομαι να...> 

<Σκέψου το Λίζα. Πάω να πάρω ένα πότο και έρχομαι πίσω.>  Είπε κουνώντας το ποτήρι της και έφυγε προς τον μπουφέ. 

Όχι! Δεν θα έμπλεκα ξανά. Εξάλλου που ήξερα αν η Τζέσικα σοβαρολογούσε. Ότι και να της είχε κάνει η Κρίστιν να μπορούσε να αιτιολογηθεί η αλλαγή συμπεριφοράς της.

<Μόνη?> Άκουσα την Κρίστιν, που κάθισε ακριβώς στην ίδια θέση που ήταν πριν η Τζέσικα.

<Αυτήν την στιγμή ναι> Απάντησα και κοίταξα τον Τζον που ακόμα μιλούσε. 

<Γνωρίζεις την Τζέσικα εεε?> Με ρώτησε και πήρε την απάντηση της από το βλέμμα μου. <Μάλιστα...> Είπε και ήπιε από το κόκκινο υγρό που είχε μέσα στο ποτήρι της. <Ξες Λίζα σου το παραδέχομαι που τα βάζεις με άτομα σαν εμάς. Δεν ξέρω τι πιστεύεις για τον εαυτό σου, αλλά φαίνεται ότι δεν είσαι από σπίτια σαν τα δικά μας. Ίσως ο πατέρας σου να είχε μια μικρή επιτυχημένη εταιρεία, όμως αυτό δεν σας ανεβάζει στο επίπεδο το δικό μας. Για αυτό θα σε παρακαλούσα όσο γίνεται να απομακρυνθείς και από τον αδερφό μου, αλλά και από τον Τζον. Δεν το αξίζουμε να ζούμε με άτομα σαν εσένα γύρω μας. Καταλαβαίνεις τι εννοώ!> 

<Μα φυσικά!!!> Είπα δείχνοντας ότι είχα κατανοήσει όλα όσα είχε πει. <Δεν αξίζεται άτομα σαν εμάς. Εσείς μπροστά μας είστε τέρατα που καταβροχθίζετε ότι θέλετε. Για την ακρίβεια έσυ παίρνεις ότι θέλεις όχι επειδή το αξίζεις, αλλά επειδή πατάς επι πτωμάτων χωρίς να σε ενδιαφέρει. Έχεις απόλυτο δίκιο. Άτομα σαν εμένα δεν πρέπει να μπλέκονται στα πόδια σας. Γιατί δεν σας αξίζουμε!> Τόνισα ιδιαίτερα τις τελευταίες μου λέξεις. <Πάντως να ξες αυτοί είναι που έρχονται προς τα εμένα. Οπότε καλύτερα να απευθυνθείς στον αδερφό σου και στον Τζον. Βασικά να κοιτάξεις τι δεν κάνεις καλά με τον Τζον γιατί όταν με βλέπει  τρέχουν τα σάλια του. Πόσο σε λυπάμαι που στέκεσαι δίπλα σε κάποιον και δεν σε εκτιμάει καθόλου. Βέβαια ίσως και να σου αξίζει!> Είπα και μόλις τελείωσα την είδα να γυρνάει απότομα. Έτσι όπως γύρισε, τα πόδια της μπλέχτηκαν με αυτά του σερβιτόρου με αποτέλεσμα  ο άνθρωπος να χάσει την ισορροπία του και να ρίξει όλα τα ποτήρια με τα ποτά πάνω μου. 

Πιο γρήγορα αισθάνθηκα το φόρεμα να κολλάει πάνω στο σώμα μου, εξαιτίας του περιεχομένου που είχαν τα ποτήρια, αλλά αμέσως μετά ένιωσα ένα έντονο τσούξιμο στα χέρια μου, στην κοιλιά και ελάχιστα στα πόδια μου. Ο Τζον σταμάτησε να μιλάει, καθώς όλοι είχαν αρχίσει να με κοιτάνε και να μιλάνε μεταξύ τους. Τα ποτήρια είχαν σπάσει πάνω μου και με είχαν κόψει με αποτέλεσμα να πέφτει το αλκοόλ στις πληγές και να με τσούζει. 

<Είσαι έγκυος?> Άκουσα την Κρίστιν να με ρωτά και τότε κατάλαβα τι συνέβαινε γύρω μου. 

Τα φώτα είχαν ανοίξει και όλοι είχαν σχηματίσει έναν κύκλο γύρω μου. Ο Τζον στεκόταν πάνω στην εξέδρα κοιτώντας με. 

<Λίζα!!!> Άκουσα τον Τζον να φωνάζει από το μικρόφωνο και μετά να ακούγεται ένα μεγάλο μπαμ επειδή το αντικείμενο αυτό έπεσε κάτω στο πάτωμα. 

Άρχισα να τρέχω προς την είσοδο και έσπρωχνα τον κόσμο για να περάσω, όμως ήταν αδύνατο να καταφέρω να βγω πριν με πιάσει. Τον άκουγα να φωνάζει να ανοίξουν δρόμο και αυτό με άγχωνε περισσότερο. 

<Τζέσικα!> Έπιασα την Τζέσικα με τα χέρια μου γεμάτα στα αίματα. <Σε παρακαλώ βγάλε με από εδώ μέσα> Χωρίς να το σκεφτεί με έπιασε από τον καρπό κι άρχισε να με τραβάει ανοίγοντας δρόμο. 

<Αφησέ με!> Άκουσα τον Τζον και γύρισα να δω τι γινόταν πίσω μας. Ο Φίλιπ τον είχε γραπώσει φωνάζοντας μου να φύγω και στην συνέχεια έτρεξε ο Ντέρεκ για να μπορέσει να τον βοηθήσει να τον κρατήσουν. <Μην την αφήσετε να φύγει!> Φώναξε όσο περισσότερο μπορούσε, αλλά ο κόσμος δεν αντέδρασε. 

Κοντεύαμε να φτάσουμε στην είσοδο, μόνο που ένας από τους μπράβους του βγήκε έξω και  κρατούσε την πόρτα με αποτέλεσμα όταν φτάσουμε να μην μπορούμε να βγούμε. 

<Στο ασανσέρ!> Είπε η Τζέσικα και άλλαξε πορεία. 

<Πιάστε την την τρέλα μου!> Ακούστηκε σαν να τον έπνιγα και είδα τον Φίλιπ να του έχει τυλίξει τον λαιμό με τον αγκώνα του. 

Οι φύλακες του Τζον άρχισαν πλέον να είναι πιο βίαιοι με τον κόσμο και να τους σμπρώχνουν αριστερά και δεξιά για να μας φτάσουν. 

<Υπομονή σε λίγο φτάνουμε!> Άκουσα την Τζέσικα, αλλά ένα χέρι έπιασε το μπράτσο μου και ούρλιαξα από τον πόνο, επειδή τα κομμάτια γυαλιού μπήκαν περισσότερο μέσα. Ένας από τους σωματοφύλακες του με έσπρωξε προς τρο μέρος του με αποτέλεσμα να απελευθερωθώ από την λαβή της Τζέσικα. <Ας την!> Πήγε να με τραβήξει για να αφήσει. Ξαφνικά πίσω από τον σωματοφύλακα βρέθηκαν ο Ρότζερ και ο Κρίστοφερ και με μία μπουνιά του Κρίστοφερ ο φύλακας άφησε το χέρι μου και η Τζέσικα άρχισε να με τραβά πάλι. 

<Τρέχα!> Είπε ο Ροτζερ και όρμησε μαζί με τον αδερφό του στον φύλακα.

<Ας την να φύγει!> Άκουσα τον Φίλιπ, αλλά αυτό νευρίασε περισσότερο τον Τζον με αποτέλεσμα να πάρει φόρα και να χτυπήσει τον Φίλιπ και τον Ντέρεκ πάνω στον τοίχο. 

<Τζέσικα σταμάτα!> Φώναξα, αλλά δεν σταματούσε. Κοντεύαμε να φτάσουμε και ο Τζον είχε ξεκινήσει να τρέχει προς τα εμάς. <Τζέσικα...> Πήγα να πω, αλλά ένιωσα όλες τις δυνάμεις μους να αποχωρούν και τα πόδια μου να παραλύουν. <Τζέσικα> Φώναξα όσο περισσότερο μπορούσα και άφησε το χέρι μου με αποτέλεσμα τα γόνατα μου να λυγίσουν και να αρχίσω να πέφτω. 

Δεν είχα οξυγόνο. Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Τα γυαλιά στην κοιλιά, στα χέρια, στα πόδια... Έτσουζαν πολύ!

<Λίζα!!!> Άκουσα για μία τελευταία φορά την φωνή του Τζον και από εκεί και πέρα σταμάτησα να έχω κάθε επαφή με αυτόν τον κόσμο και να καλυφθώ από το σκοτάδι. 

Έτρεχε και την έβλεπε να πέφτει προς το πάτωμα. Η Τζέσικα πήγε να την κρατήσει, όμως δεν προλάβαινε. Ούτε και ο Τζον θα προλάβαινε αν δεν έπεφτε με τα γόνατα να συρθεί με όση φόρα είχε και να πέσει στην αγκαλιά του. Ένιωσε το σώμα της να πέφτει πάνω στο δικό του και αμέσως την τύλιξε με τα χέρια του.

 <Είμαι εδώ κορίτσι μου> Είπε φιλώντας την στο μέτωπο και τρίβοντας της προσεκτικά τα χέρια για να την ζεστάνει.