<Πάρ' την από εδώ!> Είπε ο Τζον μόλις συναντήθηκαν με τον Φίλιπ και αμέσως από την αγκαλιά του Τζον βρέθηκα στην αγκαλιά του Φίλιπ.

Ο Τζον έκατσε πίσω στην εταιρεία, ενώ εμείς είχαμε μπει στο αμάξι και είχαμε ξεκινήσει για το σπίτι του Φίλιπ. Ο Φίλιπ είπε ότι θα τα κανόνιζε και ότι αύριο όλα θα ήταν μια χαρά. "Είναι μαθημένος σε αυτά. Πάντα τραβούσε τα σκάνδαλα πάνω του" Ακούστηκαν οι λέξεςι με την σειρά που της είχε πει μέσα στο κεφάλι μου. 

<Φίλιπ τι έπαθε το πρόσωπο σου?> Τον ρώτησα όταν είδα το δεξί του μάτι μελανιασμένο και τα χείλη του σκισμένα και πρημένα. 

<Που να δεις η κοιλιά μου τι μελανιές έχει> Είπε και άρχισε να γελάει. 

<Ποιος σου τα έκανε?> Ρώτησα, αλλά μετά θυμήθηκα όλα όσα είχαν γίνει εχθές το βράδυ στην εταιρεία.

<Δεν χρειάζεται απάντηση. Νομίζω είναι κατανοητό> Έκανε μια παύση και πέρασε ένα φανάρι με κόκκινο, για να αποφύγει δύο αμάξια δημοσιογράφων που μας ακολουθούσαν από την εταιρεία. <Μπροστά στον κόσμο δεν έφαγα πολύ ξύλο. Σε σύγκριση με αυτό που έφαγα όταν σε πήγα με πάνω δεν ήταν τίποτα. Και στο έλεγα την τρέλα μου πες του το, αλλά εσύ όχι! Όμως γιατί να του το πεις, εσύ τίποτα δεν έπαθες εγώ την πλήρωσα! Ένας Θεός ξέρει πως θα μου κάτσει γκόμενα έτσι!> Είπε ξεφυσώντας και εγώ γέλασα.

<Είσαι σοβαρός? Αυτό σκέφτεσαι? Αν θα σου κάτσει γκόμενα έτσι όπως είσαι?> Τον έδειξα από πάνω μέχρι κάτω και εκείνος έστριψε απότομα δεξία και κόλλησα προς την πόρτα.

<Καλύτερα να πιαστείς!>  Είπε και έστριψε ξανά απότομα σε ένα στενό με μεγάλη ταχύτητα. <Που θα πάει θα μας χάσουν!> Τον άκουσα να λέει και παρατήρησα το πόσο συγκεντρωμένος ήταν κοιτώντας μια τον δρόμο και μια τους καθρέφτες.

Σαν να τον άκουσε ο Θεός τα αμάξια δεν εμφανίστηκαν από πίσω μας κάτι που μας ανακούφισε, ειδικά εμένα που είχα αρχίσει να ανακατεύομαι από τις απότομες στροφές και την ιλιγγιώδη ταχύτητα. Όταν φτάσαμε στο σπίτι έκανε πρώτα μια βόλτα να δει αν υπήρχε κάποιος δημοσιογράφος έξω από το σπίτι και μετά σταμάτησε και έβαλε το αμάξι στο γκαράζ. 

<Φίλιπ στο έχω πει χιλιάδες φορές, όμως μου φαίνεται ότι ποτέ δεν θα σταματήσω να στο λέω> Έκανα μια παύση για να βγει από το αυτοκίνητο και να με κοιτάξει. <Σε ευχαριστώ για όλα. Χωρίς εσένα αυτήν την στιγμή δεν θα...>

<Δεν με νοιάζει τι θα γινόταν αν δεν ήμουν εδώ. Αυτό  που έχει σημασία τώρα είναι τι θα γίνει από εδώ και πέρα> Και με κοίταξε με νόημα. <Μην ξεχνάς ότι υπάρχει και ένα μωρό Λίζα> Εστίασε περισσότερο στο θέμα που ήθελε να πάει η συζήτηση.

<Δεν ξέρω Φίλιπ. Είμαι αρκετά μπερδεμένη και φοβάμαι... και όσες φορές φοβόμουν τα πράγματα δεν πήγαν καλά> Είπα και έφερα στην μνήμη μου την ημέρα που παντρεύτηκα με το ζόρι τον Τζον.

<Λίζα! Είσαι άνθρωπος όχι Θεός! Όλοι μας φοβόμαστε και αυτό είναι που μας κάνει πιο δυνατούς!> Έλεγε ερχόμενος προς τα εμένα και έβαλε τα  χέρια του στους ώμους μου. <Η ζωή είναι ένα ρίσκο. Ή θα επιλέξεις τον φόβο και θα πας μπροστά ή θα επιλέξεις την ασφάλεια και θα μείνεις στο ίδιο σημείο> Είπε και μετά άρχισε να με σπρώχνει προς την πόρτα του σπιτιού.

<Κι αν όμως επιλέξω αυτό που φοβάμαι και αντί για μπροστά πάω πίσω?> Τον ρώτησα την ώρα που διασχίζαμε το δρομάκι ανάμεσα από τα κομμένα χόρτα.

<Όπως είπε κάποιος, τώρα μην ρωτήσεις ποιος γιατί δεν θυμάμαι. Για να πας μπροστά πρέπει να πάρεις φόρα από πίσω. Άρα ποτέ δεν θα πας πίσω Λίζα, μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά μετά θα εκσφεντονιστείς και θα προχωρήσεις μπροστά> Είπε και μόλις τελείωσε έβγαλε τα κλειδιά από την τσέπη του για να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού. <Πάνε κάνε ένα μπάνιο και μετά πάνε να ξεκουραστείς> Με έσπρωξε ήρεμα από την μέση για να μπω μέσα στο σπίτι. 

<Απορώ τι όρεξη είχαν οι δημοσιογράφοι και περίμεναν στις 2 τα μεσάνυχτα στην εταιρεία!> Είπα καθώς πήγαινα στο δωμάτιο μου και άκουσα τον Φίλιπ να ξεφυσάει. 

<Πάνε να ξαπλώσεις την τρέλα μου μήπως ξεκουραστώ και εγώ!> Τον άκουσα και χαμογελώντας μπήκα στο δωμάτιο μου.

                                                                        ***********************

Είναι απερίγραπτη η ευχάριστη αίσθηση όταν ξυπνάς και μυρίζεις διάφορες ευωδίες από φαγητά. Ήταν Κυριακή 10 η ώρα το πρωί και όλο μου  η πλάτη είχε μουδιάσει, επειδή είχα κοιμηθεί ανάσκελα. Φόρεσα την ρόμπα που μου είχε κάνει δώρο ο Φίλιπ και την έδεσα χαλαρά μπροστά στην κοιλιά. Άνοιξα την πόρτα και άκουσα ένα αντικείμενο να πέφτει από την κουζίνα.

<Θα μας κάψεις!> Είπα λίγο πριν μπω στην κουζίνα. Μόλις μπήκα είδα τα οπίσθια κάποιου που σίγουρα θα τα αναγνώριζα από χιλιόμετρα μακριά.

<Θα προσπαθήσω να μην το κάνω> Είπε ενώ ήταν σκυμμένος ο Τζον και μόλις έπιασε το άδειο μπολ σηκώθηκε. 

<Τι δουλειά έχεις εδώ?> Πήγα δίπλα του να δω τι μαγειρεύει, αλλά έίδα τα κουρασμένα μάτια του, που μαρτυρούσαν ένα μεγάλο ξενύχτι ή ακόμα χειρότερα καθόλου ύπνο. 

<Δεν είχα τι να κάνω σπίτι και ήρθα εδώ> Μου χαμογέλασε και γύρισε με την σπάτουλα το μπέικον που τηγανιζόταν μέσα στο λάδι. 

<Περίεργο δεν πολύ κάνεις την εμφάνιση σου στο σπίτι του Φίλιπ εύκολα> Είπα και έπιασα με τα δάχτυλα μου ένα από τα ψημένα μανιτάρια που είχε αφήσει σε ένα πιάτο και το έφαγα. <Πολύ καλό!>

<Δεν συχνάζω εδώ πέρα από τότε που ήρθες Λίζα, αλλά τώρα που όλα έχουν λυθεί ανάμεσα μας δεν υπάρχει κάποιος λόγος που να με εμποδίζει να μην έρθω στον φίλο μου> Είπε και προσευχώταν από μέσα του να μην του έλεγε ότι το διαζύγιο ακόμα βρισκόταν σε αναμονή εξαιτίας του, αλλά ευτυχώς δεν ανέφερε τίποτα.

<Αλήθεια ο Φίλιπ που είναι?> Ρώτησε αλλάζοντας θέμα και πήρε ξανά ένα μανητάρι από το πιάτο.

<Πήγε στην εταιρεία. Από ότι κατάλαβα κάτι πήγε στραβά> Είπε και χτύπησε στον πάγκο ένα αυγό και το άνοιξε ρίχνοντας το στο μπολ. 

<Κατάλαβα. Ομελέτα θα κάνεις?> Ρώτησα και πήρα ένα από τα τρία αυγά που ήταν στον πάγκο και το έσπασα ρίχνοντας το στο μπολ, ενώ ο Τζον πήρε τα άλλα δυο.

<Έτσι λέω βέβαια ήθελα να βάλω και κόκκινες και πράσινες πιπεριές, για να δώσω χρώμα στο πιάτο, όμως δεν έχετε> Είπε και μόλις τελειώσε τα αυγά άρχισε να τα χτυπάει με ένα πιρούνι.

<Φυσικά και έχουμε, αλλά μόνο η νοικοκυρά του σπιτιού ξέρει που είναι!> Του έκλεισα το μάτι και κατευθύνθηκα προς την κατάψυξη. <Τις έχω ψιλοκόψει κιόλας!> Άνοιξα ένα ράφι και έβγαλα δύο σακουλάκια που μέσα το ένα είχε πράσινες πιπεριές και το άλλο κόκκινες. <Ορίστε Σεφ είναι έτοιμα να τα χρησιμοποιήσετε όπως θέλετε> Κούνησα τις σακουλίτσες μπροστά του και εκείνος τις άρπαξε.

<Σας ευχαριστώ πολύ έξυπνη μου κυρία!> Ακούστηκε τόσο ερωτικά από τα χείλη του, άσχετα που δεν το είχε πει με αυτόν τον αισθησιακό τρόπο.

<Τζον!!!> Ακούσαμε την φωνή του Φίλιπ και κοιτάξαμε προς την πόρτα της κουζίνας μέχρι να εμφανιστεί. <Χρειάζομαι άμεσα την βοήθεια σου πριν ξυπνήσει η...> Σταμάτησε την πρόταση του όταν μας είδε και τους δύο στην κουζίνα και έμεινε με το στόμα ανοιχτό προσπαθώντας να βρει τα σωστά λόγια για να καλύψει αυτό που ήθελε να πει. 

<Πριν ξυπνήσω εγώ?> Τον ρώτησα και εκείνη την στιγμή ακούστηκε το κουδούνι της πόρτας και ο Φίλιπ άρχισε να ιδρώνει. <Ποιος είναι Φίλιπ?> Ρώτησα, αλλά δεν μιλούσε. <Καλά μην μου λες. Πάω να δω> Είπα και πέρασα γρήγορα από μπροστά του για να ανοίξω την πόρτα.

<Λίζα θέλω να φανείς ψύχραιμη > Ψιθύρισε πριν άνοιξω την πόρτα.

<Οοοο... καλημερίζω την εγκυμονούσα φίλη μου!> Άκουσα την φωνή την Κρίστιν μόλις άνοιξα την πόρτα. <Ακόμα με τις πιτζάμες είσαι καλή μου? Κοντεύει να μεσημεριάσει πάνε άλλαξε και μάζεψε και τα πράγματα σου γιατί ήρθε η ώρα να πάρω πίσω το δωμάτιο μου. Δεν πιστεύω να σε ενοχλεί?> Ρώτησε και εγώ είχα μείνει σαν το αγγούρι να την κοιτάω. <Επίσης δείτε τι σας έφερα!> Είπε και όταν βγήκε ο Τζον από την κουζίνα με την ποδιά του πέταξε το περιοδικό στο στομάχι. <Είστε στο πρωτοσέλιδο! Μα τι καυτή ματιά είναι αυτή!> Ειρωνεύτηκε και συνήλθα από τον πρωινό λήθαργο μου.

<Στάσου τι είπες?> Ρ'ωτησα και ο Φίλιπ ήρθε κοντά μου ένω ο Τζον κοιτούσε το περιοδικό.

<Είπα ότι ήρθε η ώρα να φύγεις από το σπίτι του αδερφού μου, γιατί παιρνάω μια δύσκολη φάση στην ζωή μου και θα έρθω μαζί με το παιδί μου να μείνουμε εδώ. Καταλαβαίνεις ο αδερφούλης μου δεν μπορούσε να μου αρνηθεί, όπως επίσης καταλαβαίνεις ότι το σπίτι δεν χωράει μια εγκυμονούσα με την κοιλιά ντούρλα, εμένα, τον Φίλιπ και τον μικρό να τρέχει και να παίζει όλη την ημέρα στο σπίτι. Το λέω αυτό επειδή έχω περάσει από το στάδιο σου και ξέρω τι δύσκολες ώρες είναι αυτές, καθώς εσύ θες την ησυχία και την ηρεμία σου. Για αυτό θα ήταν καλύτερα να επιστρέψεις στους γονείς σου. Άσεπου εκεί θα έχεις και την βοήθεια την μητέρας σου!> Είπε και μόλις τελείωσα κοίταξα τον Φίλιπ που είχε σκυμμένο το κεφάλι.

<Σε παρακαλώ Λίζα δεν πρόλαβα να έρθω πιο νωρίς να σου εξηγήσω> Είπε χαμηλόφωνα για να μην τον ακούσει η Κρίστιν, αλλά η συγνώμη του εκείνη την στιγμή δεν με έκανε να αισθάνομαι καλύτερα, άσχετα που δεν έφταιγε πουθενά ο Φίλιπ.

<Δεν χρειάζεται να πάει στην μητέρα της Κρίστιν!> Ακούστηκε ο Τζον και πέταξε το περιοδικό στην τραπεζαρία. <Θα μείνει μαζί μου. Πρώτον είμαι ο πατέρας και δικαιούμε να βρίσκομαι κοντά στο παιδί μου, δεύτερον το σπίτι μου βρίσκεται ακριβώς πάνω από την εταιρεία που σημαίνει ότι δεν χρειάζετσαι να πηγαινοέρχεται και να ταλαιπωριέται και τρίτον νομίζω ότι μπορώ να την φροντίζω εξίσου καλά> Έλεγε και την πλησίαζε, μέχρι που έφτασε ακριβώς μπροστά της και η σκιά του την είχε καλύψει δημιουργώντας μια εικόνα τρόμου και δύναμης. <Πάμε να ετοιμάσουμε τα πράγματα Λίζα και φύγαμε για το σπίτι. Μην ενοχλούμε κιόλας. Έχει πολύ δουλειά η Κρίστιν τώρα. Πρέπει να διακοσμήσει και τον ξενώνα για να έρθει ο μικρός>Είπε και έβαλε το χέρι του πίσω στην μέση μου σπρώχνοντας με στο δωμάτιο μου. <Φίλιπ έχω την  ομελέτα στο τηγάνι πρόσεχε την. <Τυχερούλιδες σας έφτιαξα και πρωινό!> Είπε χαριτολογώντας λίγο πριν κλείσει την πόρτα του δωματίου μου.