Επιδόρπιο

Όσο εγώ καθόμουν στον καναπέ με το σακάκι του να καλύπτει την γύμνια μου, εκείνος έδενε την γραβάτα του κοιτώντας με.

<Τι ώρα θα ξεκινάω δουλειά κύριε Γουοραλντ?> Τον ρώτησα και με το αριστερό μου πόδι χάιδεψα το δεξί και του έκλεισα το μάτι.

<9 η ώρα. Και να σας ενημερώσω. Θα είμαι πολύ αυστηρός μαζί σας. Ακόμα κι αν σας τύχει κάτι και αργήσετε, όπως για παράδειγμα να μην μπορείτε να σηκωθείτε από το κρεβάτι σας, την έχετε βάψει!> Έσφιξε την γραβάτα και μόλις έφτασε στον λαιμό του εγλυψε το κάτω χείλος του.

<Θα φροντίσω να βρίσκομαι στην ώρα μου. Θέλω να σας πω κιόλας ότι για να μην αργήσω, θα ξυπνάω τον άντρα μου από της 6 για να μην με καθυστερεί αργότερα> και σηκώθηκα κρατώντας το σακάκι του πάνω στο στήθος μου με το χέρι μου.

<Πόσο λυπάμαι τον άντρα σας κυρία μου!> Ήρθε δίπλα μου για να πάρει το σακάκι, όμως του το έδωσα χτυπώντας τον στο στήθος.

<Κάνετε πολύ μεγάλο λάθος κύριε Γούοραλντ! Είναι πολύ τυχερός ο άντρας μου> Και άρχισα να προχωράω κουνιστή στο μέρος όπου είχε αφήσει τα ρούχα μου.

<Αλήθεια εεε?> Με έπιασε από το χέρι και με κόλλησε πάνω του. <Για ποιον λόγο ακριβώς είναι τυχερός?>

<Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σας δείξω. Δεν επιτρέπεται να κάνει τέτοια πράγματα μία παντρεμένη> Τράβηξα το χέρι μου και πήρα τα ρούχα μου για να ντυθώ.

<Μάλιστα! Ετοιμάσου, γιατί θα αρχίσουν τα κακά σχόλια και είναι η πρώτη μέρα σου στην δουλειά> Με χτύπησε στον κώλο και μετά πήγε στο γραφείο του.

<Πες μου ότι θα έχουμε και τέτοια?!> Φόρεσα την φούστα μου και την σήκωσα στο ύψος της μέσης.

<Παντού υπάρχουν οι σχολιασμοί μωρό μου. Πόσο μάλλον σε μια εταιρεία που όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και το επίκεντρο όλων τώρα είσαι εσύ> Τράβηξε την καρέκλα και κάθισε. <Ακόμα και εσύ δεν θα είχε απορία να δεις την γυναίκα του αφεντικού σου? Να δεις ποια είναι και πως είναι?> Τα δάχτυλα του ακούμπησαν στην οθόνη του υπολογιστή και εκείνη φωτίστηκε. <Άμα θες μπορείς να πας σπίτι, γιατί θέλω να κοιτάξω κάτι πράγματα> Είπε και τα δάχτυλα του άρχισαν να χτυπάνε ρυθμικά, περιμένοντας τον υπολογιστή να ανοίξει.

<Αυτό θα κάνω. Θα περάσω λίγο από τα μαγαζιά να κάνω μία βόλτα και μετά θα πάω σπίτι να μας μαγειρέψω!> Φόρεσα τα τακούνια μου και πήγα μπροστά στο γραφείο του. <Και που ξέρετε κύριε διευθυντά!> Έβαλα τα χέρια μου πάνω στο θρανίο του και έσκυψα μπροστά του, έχοντας ακόμα μισάνοιχτο το πουκάμισο. <Μπορεί με τα το μεσημεριανό να έχει και επιδόρπιο!> Του έκλεισα το μάτι και γρήγορα τον τράβηξα από την γραβάτα για να του δώσω ένα τελευταίο φιλί.

<Αρχίζω να μετανιώνω που σας προσέλαβα κυρία μου!> Μουρμούρισε, όσο τον φιλούσα.

<Γιατί το λέτε αυτό?> Διέκοψα το φιλί μας, όμως δεν απομακρυνθήκαμε καθόλου. Τα χείλη μας ακουμπούσαν το ένα στο άλλο και τον κοιτούσα στα μάτια. Είχαν αρχίσει είδη να βγάζουν σπίθες. Μόνο με ένα φιλί τον είχα αναστατώσει ξανά!

<Γιατί δεν νομίζω οι συνάδελφοι σας να θέλουν να ακούν συνεχώς τους αναστεναγμούς σας.

<Ντροπή σας που βάζετε τέτοια πράγματα στον νου σας!> Τον έσπρωξα με φόρα πίσω στην καρέκλα του και άφησα την γραβάτα από τα χέρια μου για να πέσει στο απαλό κάθισμα. <Θα τα πούμε στο σπίτι!> Συμπλήρωσα και έκλεισα ξανά το μάτι.

<Θα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ για να έρθω να δοκιμάσω το γλυκό σας!> Φώναξε λίγο περισσότερο για να ακουστεί, καθώς τα τακούνια μου κάναν πολύ θόρυβο κάθε φορά που συγκρούονταν με το πάτωμα όσο περπατούσα για να βγω από το γραφείο.

<Και εγώ θα σας περιμένω με ανυπομονησία!> Είπα μόλις το χέρι μου έπιασε το χερούλι και το κατέβασα προς τα κάτω για να ανοίξω την πόρτα. <Θα είναι όλο δικό σας!> Του έληξα μία τελευταία ματιά και τον είδα να γλύφει τα χείλη του.

Βγήκα έξω από το γραφείο και ευτυχώς δεν υπήρχε κανένας κοντά. Συμπέρασμα δεν μας είχε ακούσει κανείς. Συνέχισα να προχωράω, φτιάχνοντας την φούστα μου, για να την φέρω στο σωστό μήκος.

<Τι γίνεται κουμπαρούλα?> Πετάχτηκε μπροστά μου ο Φίλιπ έχοντας ένα ηλίθιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο του.

<Αααα... Γεια σου ξανά Φίλιπ!> Αναφώνησα ξαφνιασμένη και τα χέρια μου έφυγαν από την φούστα για να ανταποδώσουν στην αγκαλιά που μου έκανε.

<Δεν ήθελα να σας ενοχλήσω πριν> Και απομακρύνθηκε προχωρώντας προς το γραφείο του Τζον. <Εξάλλου αν δεν κάνω λάθος πρέπει να είσασταν πολύ απασχολημένοι!> Και έκλεισε μου έκλεισε το μάτι.

Και να που τελικά είχα κάνει λάθος. Κάποιος μας είχε ακούσει και αυτός ήταν ο Φίλιπ. Ενώ εκείνος είχε πετάξει την βόμβα, έφυγε και εγώ είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό προσπαθώντας να χωνεύσω αυτό που μου είπε. Κάποιοι υπάλληλοι πέρασαν από μπροστά μου και με κοίταξαν περίεργα έτσι χαμένη που ήμουν. Αμέσως συνήλθα και τους κοίταξα αυστηρά, δίνοντας τους να καταλάβουν ότι το θέαμα είχε τελειώσει. Αυτοί συνέχισαν κανονικά την πορεία τους και εγώ ξεκίνησα ξανά τον δρόμο μου για το πάρκινγκ της εταιρείας. Να δω πως θα τα έβγαζα πέρα στην εταιρεία μαζί του!


                                                                     **********************


Είχα κάνει μια βόλτα στα μαγαζιά. Κοίταξα τις βιτρίνες, όμως τίποτα δεν μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον για να το αγοράσω. Το μόνο που είχα καταφέρει ήταν να κάνω δύο κάλους στο αριστερό πόδι και τρεις στο δεξί, από τα τακούνια. Μόλις πάτησα στο πάτωμα στο σπίτι με γυμνά πόδια ένιωσα μια ανακούφιση και έμεινα για λίγα λεπτά ακίνητη, για να προσαρμοστούν τα πόδια μου και να πάρουν το φυσιολογικό τους σχήμα και όχι να παραμείνουν με το καλούπι του τακουνιού μου. Πίεζα τα πόδια μου κάτω και τα έκανα κυκλικές κινήσεις, για να κυκλοφορήσει ξανά το αίμα σε όλο το πέλμα. Έκανα τα πρώτα βήματα, αλλά δεν έδωσα σημασία στον πόνο που ένιωθα μιας και ήταν περιστασιακός. Ξεκούμπωσα την φούστα μου και ένιωσα να παίρνω ξανά ανάσα, χωρίς να με πιέζει στην κοιλιά. Σήκωσα λίγο το πουκάμισο και είδα πως μου είχε αφήσει σημάδι.

<Αχ τι τέλεια!> Είπα ειρωνικά και την έβγαλα. 

Ξεκούμπωσα το πουκάμισο μου και το άφησα ανοιχτό. Με την φούστα στο ένα χέρι και στο άλλο τα τακούνια ανέβηκα τις σκάλες για να τα πάω στην ντουλάπα. Τα έβαλα στην θέση τους και φόρεσα μια φαρδιά φόρμα και ένα αθλητικό μπουστάκι. Ακόμα ένιωθα τον ιδρώτα να κατρακυλάει από το μέτωπο μου και δεν ήμουν έτοιμη να ντυθώ με κάτι στενό.

Κατέβηκα κάτω και έβαλα την τηλεόραση να παίζει για να ακούσω ειδήσεις. Την έβαλα στο τέρμα για να μπορώ να ακούω μέχρι την κουζίνα. Φόρεσα την ποδιά μου και άνοιξα την κατάψυξη για να δω τι γρήγορο  μπορούσα να κάνω. 

<Ξέρεις κάτι Λίζάκι?> Άρχισα να μιλάω στον εαυτό μου. <Δεν θα μαγειρέψεις σήμερα! Θα παραγγείλεις!> Είπα, επειδή έπρεπε να το ακούσουν τα αφτάκια μου για να το πιστέψουν. 

Έβγαλα την ποδιά και την δίπλωσα για να την βάλω στο συρτάρι με τις υπόλοιπες. Άνοιξα το ντουλάπι με το ψωμί και έβγαλα από το ψυγείο το βούτυρο και το κασέρι. Άλειψα μια φέτα με βούτυρο και πρόσθεσα μια φέτα κασεριού πάνω του. Ήθελα κάτι να μου κόψει την πείνα μέχρι να έρθει ο Τζον για να παραγγείλουμε. 

Τοποθέτησα τα πράγματα εκεί που ήταν η σωστή τους θέση και πήγα να δω τηλεόραση. Την φετούλα την είχα καταβροχθίσει μέσα σε δύο λεπτά. Ξάπλωσα στα μεγάλα μαξιλάρια του καναπέ και παρακολουθούσα όλα όσα έδειχναν στις ειδήσεις. Πάλι κλοπές, νέες επισκέψεις είχε ο πρόεδρος, καινούρια προβλήματα και όλα αυτά με έκαναν να κοιμηθώ.

                                                            **********************

<Πήρε ο ύπνος το επιδόρπιο μου?> Άκουσα μέσα στο όνειρο μου, όμως δεν έκανα καμία προσπάθεια να ξυπνήσω. Αντιθέτως γύρισα πλευρό και προσπάθησα να βολευτώ.  <Μάλλον κουράστηκε> Ένιωσα κάποιον να με σηκώνει και άρχισα να κρυώνω, μέχρι που αυτός που με κουβαλούσε με άφησε σε κάτι μαλακό και αμέσως μετά κάτι ζεστό με σκέπασε. <Όνειρα γλυκά μωρό μου> Και τα απαλά του χείλη με φίλησαν στο μέτωπο. 

Αν και ήθελα να σηκωθώ και να παραγγείλουμε, προτίμησα να κοιμηθώ. Έτσι  κι αλλιώς μου χρειαζόταν ξεκούραση μετά από ότι είχε συμβεί στο γραφείο του και την μεγάλη μου βόλτα στο κέντρο της πόλης κοιτώντας τα μαγαζιά. 

<Παρήγγειλε να φας. Δεν έχω μαγειρέψει> Είπα και μετά τράβηξα το πάπλωμα για να τυλιχτώ με αυτό και γύρισα πλευρό. Κάπως έτσι έχασα την λίγη επαφή που είχα ,μεταξύ ξύπνιου  και ύπνου και κατέληξα να ονειρεύομαι ξανά.



Ξέρω ότι είχα πολύ καιρό να ανεβάσω κεφάλαιο και ζητώ συγνώμη. Από ότι καταλάβατε τα κεφάλαια θα αργούν, αλλά κάθε φορά που θα βρίσκω χρόνο θα προσπαθώ  να ανεβάσω. Καλό σας βράδυ και σας ευχαριστώ για την στήριξη σας!


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top